Δέκα λίμνες μέσα σε κρατήρες ηφαιστείων

Εκτός από καυτή λάβα και απομεινάρια μιας παλιάς έκρηξης, μέσα σε έναν κρατήρα ηφαιστείου μπορεί να βρει κανείς και παραδεισένιες λίμνες.
Σε διάφορα μέρη σε όλο τον κόσμο, το αποτέλεσμα της έκρηξης κάποιων ηφαιστείων προκάλεσε κατάρρευση των κορυφών τους και στη λεκάνη συσσωρεύτηκε νερό.
Έτσι σχηματίστηκαν πανέμορφες και ιδιαίτερα εντυπωσιακές λίμνες στους κρατήρες. Άλλες έχουν πιο λαμπερό χρώμα, άλλοτε μπλε και άλλοτε τιρκουάζ, όλες όμως δημιουργούν ονειρικά σκηνικά.
Δείτε δέκα από αυτές...

Οσκγιουβάτν, Ισλανδία

Το Άσκγια είναι ηφαίστειο στα υψίπεδα της κεντρικής Ισλανδίας. Εκεί σχηματίστηκε η λίμνη Οσκγιουβάτν και είναι η δεύτερη βαθύτερη λίμνη στην Ισλανδία, με βάθος τα 220 μέτρα. Η λίμνη έχει φωτεινό μπλε χρώμα.

Μπλε λίμνη, Αυστραλία

Πρόκειται για τη Μπλε Λίμνη, όπως την αποκαλούν, η οποία βρίσκεται μέσα στον κρατήρα και αποτελεί μία εκ των τεσσάρων λιμνών στο Mount Gambier. Ωστόσο δύο από τις τέσσερις λίμνες έχουν στερέψει.

Λίμνη του Παραδείσου, Κίνα

Η συγκεκριμένη λίμνη βρίσκεται σε έναν κρατήρα στα σύνορα μεταξύ Κίνας και βόρειας Κορέας και είναι άκρως εντυπωσιακή.

Irazu, Κόστα Ρίκα

Η κορυφή του ηφαιστείου Irazu έχει αρκετούς κρατήρες, ένας από τους οποίους περιέχει την Diego de la Haya, μια πράσινη λίμνη μεταβλητού βάθους.

Kerio, Ισλανδία

Η ηφαιστειακή λίμνη Kerio στην Ισλανδία αποτελεί έναν φημισμένο αξιοθέατο, ενώ ο κρατήρας είναι ένας από τους πιο πολυφωτογραφημένους στον κόσμο.

Okama, Ιαπωνία

Η λίμνη σε αυτόν τον κρατήρα περιβάλλεται από τρία βουνά δημιουργώντας ένα μοναδικό σκηνικό. Ονομάστηκε έτσι λόγω του σχήματός της (από την παραδοσιακή ιαπωνική κατσαρόλα kama) και είναι ιδιαίτερα φημισμένη.

Maninjau, Ινδονησία

Η λίμνη Maninjau βρίσκεται στη Δυτική Σουμάτρα στην Ινδονησία. Η καλντέρα Maninjau διαμορφώθηκε από μια ηφαιστειακή έκρηξη που εκτιμάται ότι συνέβη περίπου 52 χιλιάδες χρόνια πριν.

Quilotoa, Άνδεις, Εκουαδόρ

Η λίμνη Quilotoa βρίσκεται στο πιο δυτικό ηφαίστειο του Εκουαδόρ. Ο κρατήρας έχει πλέον γεμίσει με την βαθιά λίμνη, η οποία έχει ένα πρασινωπό χρώμα, ως αποτέλεσμα των διαλυμένων ανόργανων συστατικών.

Pinatubo, Φιλιππίνες

Η λίμνη Pinatubo βρίσκεται στον κρατήρα του ομώνυμου όρους και σχηματίστηκε μετά από μια κλιμακούμενη έκρηξη του ηφαιστείου στις 15 Ιουνίου του 1991.

Kelimutu, Ινδονησία

Το συγκεκριμένο ηφαίστειο έχει τρεις εντυπωσιακές λίμνες με διάφορα χρώματα. Αποτελούν δημοφιλή τουριστικό προορισμό και οι εικόνες από ψηλά είναι εντυπωσιακές.

Μετεωρίτες κατά την Αρχαιότητα

Οι μετεωρίτες αποτέλεσαν και αποτελούν όχι μόνο αντικείμενο λατρείας & θαυμασμού   από την προϊστορία έως σήμερα, αλλά και ένα χρηστικό μέσο στην  προσπάθειά του ανθρώπου για επιβίωση. Μέσω του καθαρού μετάλλου που του προσέφεραν, χρησίμευσαν στην δημιουργία οπλών,  και στην καλύτερη αντιμετώπιση του   αρχέγονου εχθρικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούσε και εξελίσσονταν. Μόλις στα τέλη του 19^ου αιώνα Ευρωπαίοι μελετητές συνειδητοποίησαν ότι οι μύθοι & οι δοξασίες που αναφέρονταν στα μετέωρα &  στους μετεωρίτες προϋπήρχαν των γνωστών αρχαίων πολιτισμών και αναφέρονταν ήδη από την εποχή  των πρωτόγονων ανθρώπων.   Αρχαίοι πολιτισμοί χρησιμοποιούσαν στην Αμερική εδώ και πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια το μετεωριτικό μέταλλο  για την δημιουργία εργαλείων και όπλων  όπως θα δούμε παρακάτω. Ο ερχομός τους στην γη αποτελούσε πολλές φορές αφορμή  και λειτουργούσε ως προάγγελος  των γεγονότων που αυτοκράτορες, βασιλείς, στρατηγοί & θρησκευτικοί ηγέτες  σκόπευαν  να επιβάλλουν,    σημαδεύοντας την ιστορία των λαών τους. 

Τι πιο εντυπωσιακό άλλωστε από  μία εξαιρετικά  φωτεινή βολίδα σε κάθοδο,  με ταχύτητα που ξεπερνά τα 40χλμ. το δευτερόλεπτο, που συνοδεύονταν πάντοτε από ηχητικά φαινόμενα που ξεπερνούσαν κατά πολύ το φράγμα του ήχου και γινόταν αντιληπτά από πολύ μεγάλες αποστάσεις – περισσότερο από 250χλμ.- προκαλώντας τον φόβο, το θαυμασμό και δημιουργώντας την εντύπωση ότι επρόκειτο για οιωνούς που  δίνονταν στους ανθρώπους και  είχαν θεϊκή προέλευση.

 Στην Αρχαία Ελλάδα είχαν την ονομασία κεραύνιοι λίθοι, διότι οι Έλληνες πίστευαν ότι οι λίθοι αυτοί έπεφταν στη γη υπό την μορφή κεραυνών.  Αργότερα ο Πλίνιος τους αναφέρει σαν Lapis Fulminis, και σημειώνει πως οι λίθοι αυτοί κατά την πτώση τους, έσχιζαν δένδρα και βράχους, και φόνευαν ανθρώπους και ζώα. 

Στην λαϊκή γλώσσα είχαν την ονομασία «αστροπελέκια» ή «σπεκλάρια».     Στην κατηγορία των κεραύνιων λίθων, κατατάσσεται  και ο όρος «βαίτυλοι». Οι βαίτυλοι είχαν σχήμα τσεκουριού, κώνου ή παραλληλεπιπέδου, και ήταν αντικείμενο στην «λιθολατρεία», κυρίως στους σημιτικούς λαούς. Στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεσις  Κεφάλαιον ΚΗ) αναφέρεται η λατρεία των λίθων στην περιγραφή του ονείρου του Ιακώβ. Ο Ιακώβ, αποκοιμήθηκε σε ένα λίθο, και είδε σε όνειρο μία σκάλα όπου ανεβοκατέβαιναν άγγελοι. Ο Ιακώβ συνομίλησε με τον Θεό, και μόλις ξύπνησε, απέδωσε την συνομιλία του με τον Θεό, στον λίθο που χρησιμοποίησε ως προσκέφαλο. Τον λίθο αυτόν αργότερα τον μετέτρεψε σε βωμό.  Οι βαίτυλοι περιγράφονται επίσης στα παλαιά κείμενα σαν «αερόλιθοι, οίτινες έπιπτον περιφλεγείς εκ του ουρανού».  

Ο Αισχύλος αναφέρει στον Προμηθέα Δεσμώτη, ότι κάθε φορά που ο Δίας εκνευρίζονταν με τους ανθρώπους , εξαπέλυε βροχή από πέτρες κάτω στην γη. Σύμφωνα  με τον Ρωμαίο επικό ποιητή Βιργίλιο στην Αινειάδα περιγράφεται μία πύρινη βολίδα  που αποτέλεσε  μήνυμα από τους θεούς για την επικείμενη πτώση της Τροίας .

Κατά την αρχαιότητα οι άνθρωποι παρομοίαζαν βολίδες και μετέωρα στην Μέση Ανατολή με διάφορα ζώα , όπως λιοντάρια, σκύλους και τσακάλια, στην αρχαία Ελλάδα με γίδες , στις γερμανικές φυλές περιγράφονται ως φίδια  και δράκοντες  ή ακόμα μπορούσαν να πάρουν και την μορφή ζωόμορφων δαιμόνων. Στην Μεσοποταμία ο Βjorkman αναφέρει ότι δεν έχουν βρεθεί ως τώρα αποδείξεις  πως οι μετεωρίτες  θεωρούνταν ως ιδιαίτερης αξίας αντικείμενα, άλλωστε οι Μεσοποτάμιοι δεν είχαν αναγνωρίσει καμία άμεση σχέση μεταξύ των μετεώρων & των μετεωριτών. Σε αντίθεση στην ελληνορωμαϊκή εποχή η λατρεία των μετεωριτών πρέπει να θεωρείται ως δεδομένη, μια και αναφέρετε από αρκετούς ιστορικούς και χρονογράφους της εποχής, καθώς  είναι και αποτυπωμένη σε πληθώρα αρχαίων νομισμάτων & μεταλλίων  από τον 3 Π.Χ.  έως και τον 3 Μ.Χ. αιώνα. 

Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα σε ορισμένα αρχαιοελληνικά νομίσματα είναι ο Ομφαλός , ένα κυλινδρικό βάθρο του οποίου το επάνω μέρος σχηματίζει ένα ημισφαίριο ή ένα κώνο όπου στηρίζονταν μία ιερή πέτρα, πολλές φορές  ένας μετεωρίτης. Μάλιστα σύμφωνα με ορισμένους Κλασικούς   μελετητές, όπως ο H. A. Newton (1897) από το Yale η σχηματική παράσταση από πτυχές και κοιλότητες στην επιφάνεια των περισσότερων ομφαλών ήταν καλλιτεχνική αναπαράσταση της επιφάνεια ενός σιδηρομετεωρίτη που είναι γεμάτη με κοιλότητες (regmaglypts), αποτέλεσμα της πορείας του μέσα από την γήινη ατμόσφαιρα. Ακόμα και ο O.C. Farrington (1900), έφορος του Field Columbian Museum of Meteorites συμφωνούσε με την άποψη αυτή.

Γνωστές τοποθεσίες όπου υπάρχουν πιθανές αναφορές σχετικά με την λατρεία μετεωριτών στην Αρχαία Ελλάδα είναι ο Ναός της Άρτεμης στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, ο οποίος είχε κατονομαστεί τον 2 Π.Χ. αιώνα ως ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Σύμφωνα με την παράδοση  το προσωπείο της Θεάς Άρτεμις  είχε πέσει από τον ουρανό.  Αργυροχόοι στην Έφεσο είχαν κατασκευάσει ομοιώματα της πέτρας αυτής από πολύτιμα μέταλλα και ορυκτά. Σύμφωνα με τον Wainwright  οι  επικουρικοί ναοί της Άρτεμις στην Πέργη, την Πόβλα και την Πισιδία αντικαθιστούσαν και αντιπροσώπευαν τον μετεωρίτη της Εφέσου.

Στην Μικρά Ασία υπήρχαν τρεις ναοί αφιερωμένοι στην Θεά Αφροδίτη , οι οποίοι είχαν σύνδεση με πιθανούς μετεωρίτες, ο ένας ήταν στα  Άβακα   μία ιερή τοποθεσία όχι μακριά από την Βίβλο , όπου αναφέρεται ότι αποτελούσε την δεύτερη τοποθεσία. Στο νησί της Πάφου κοντά στην Κύπρο αναφέρεται ότι βρίσκονταν η τρίτη τοποθεσία. Τα  Άβακα θεωρήθηκαν ως ιερός τόπος από τότε που η έπεσε η Ουρανία Αφροδίτη με την μορφή «φωτιάς από ένα αστέρι». Η Αφροδίτη στους δύο άλλους ναούς που ήταν αφιερωμένοι σε αυτήν , στην Βίβλο και την Πάφο αντιπροσωπεύονταν και εδώ από έναν Ομφαλό, έναν επιμήκη   κώνο μέσα σε ένα ναό με δύο κολόνες. 

Τέλος στον ιερό ναό στους Δελφούς ο Ρωμαίος Παυσανίας γύρω στο 180 Μ.Χ. περιγράφει τον Ομφαλό που βρίσκονταν εκεί ως μία πέτρα μεσαίου μεγέθους , την οποία επάλειφαν με λάδι σε καθημερινή βάση και κατά την διάρκεια εορτών καλύπτονταν με μάλλινο περίβλημα. Σύμφωνα με τον μύθο που αναφερόταν στην τοποθεσία των Δελφών, ο Κρόνος  είχε καταβροχθίσει και τους τέσσερις υιούς που του γέννησε η Ρέα (Κυβέλη)  για να μην του πάρουν την εξουσία. Αλλά όταν γέννησε τον Δία  του έδωσε να καταπιεί μία πέτρα αντί για το νεογέννητο βρέφος, προστατεύοντας έτσι το παιδί της. Σύμφωνα πάντοτε με την ελληνική μυθολογία όταν ο Δίας εκθρόνισε τον Κρόνο, αυτός ξέρασε την πέτρα , την οποία κατόπιν είτε ο Κρόνος είτε ο Δίας πέταξαν από τον ουρανό στη γη. 

Το σημείο που η πέτρα έπεσε χαρακτηρίστηκε  ως το κέντρο της γης .

(απόσπασμα από το βιβλίο: “Μετεωρίτες – Η Πορεία για  Γνώση από την Αρχαιότητα έως Σήμερα” -copyright 2011)

Η συμπεριφορά των ζώων πριν από σεισμούς

Η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων ως ένδειξη για πιθανή σεισμική δραστηριότητα υφίσταται από την αρχαιότητα:

«Πρώτοι οι Ρωμαίοι ανέφεραν ότι τα θαλασσοπούλια σταματούν να πετούν πριν από έναν σεισμό, ενώ πολλές ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι, πριν γίνει κάποιος μεγάλος σεισμός, τα φίδια και τα διάφορα άλλα ερπετά εγκαταλείπουν τις φωλιές τους και πολλά νυχτόβια ζώα εμφανίζονται την ημέρα.

Οι Ινδιάνοι αναφέρουν ότι οι κροκόδειλοι βγάζουν παράξενες κραυγές λίγο πριν γίνει ένας σεισμός, ενώ παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται και στα κατοικίδια ζώα. Για παράδειγμα, λέγεται ότι, αν τα άλογα αρνούνται να μπουν στο στάβλο και τα σκυλιά γαυγίζουν μονότονα, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει σεισμός».

Επίσης, έχει λεχθεί πως “μετά τον μεγάλο σεισμό της Haicheng του 1975 αναφέρθηκαν συνολικά χιλιάδες  περιπτώσεις παράξενης συμπεριφοράς των ζώων. Για παράδειγμα, οι γάτες και τα σκυλιά μετέφεραν τα νεογνά τους έξω από τα σπίτια, τα ποντίκια και τα φίδια εγκατέλειπαν τις φωλιές τους και τα γουρούνια ξεφώνιζαν παράξενα.”

Μάλιστα, η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων δεν έχει μείνει μόνο σε φιλολογικό επίπεδο. Αρκεί να σημειωθεί πως “το πρώτο επιστημονικό ίδρυμα για την μελέτη της αλλαγής της συμπεριφοράς των ζώων λίγο πριν από ένα σεισμό ιδρύθηκε στην Κίνα το 1968 και από τότε ένας μεγάλος αριθμός από παρόμοια κέντρα παρακολούθησης έχουν εγκατασταθεί σε όλη την Κίνα.

Πολλά από τα κέντρα αυτά είναι εγκατεστημένα κοντά σε ζωολογικούς κήπους για να μπορούν οι επιστήμονες να μελετούν και τη συμπεριφορά των αγρίων ζώων. Σαν κύριο πειραματόζωο οι Κινέζοι χρησιμοποίησαν το περιστέρι, το οποίο έχει εξαιρετικά ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα”.

Εν τω μεταξύ, δόθηκε συνέχεια στην συγκεκριμένη μέθοδο, καθώς “το παράδειγμα της Κίνας ακολούθησε και η Αμερική, όπου τον Σεπτέμβριο του 1976 συγκλήθηκε ειδικό συνέδριο αλλαγής της συμπεριφοράς των ζώων σε σχέση με επερχόμενο σεισμό και τοποθετήθηκαν κατά μήκος του μεγάλου ρήγματος του Αγίου Ανδρέου κλουβιά με ποντίκια, των οποίων μελετάται συνεχώς η συμπεριφορά”, ενώ “παρόμοιες παρατηρήσεις συμπεριφοράς έχουν αναφερθεί και για τα ψάρια”. 

Ανάμεσα στους σεισμούς, τους οποίους είχαμε καταφέρει να προγνώσουμε μέσω της παρατήρησης της συμπεριφοράς των ζώων, ήταν αυτός της Ιταλίας τον Μάιο του 1976 και αυτός της Καλαμάτας τον Σεπτέμβριο του 1986. Στην Ιταλία, ο σεισμός ήταν της τάξης των 6,7 R, και αυτό που παρατηρήθηκε ήταν πως δύο με τρεις ώρες πριν τον σεισμό οι γάτες εγκατέλειψαν τα σπίτια, ενώ οι ποντικοί βγήκαν έξω από τις φωλιές τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μία ημέρα πριν παρατηρήθηκε πως τα σκυλιά γαύγιζαν έντονα και ανήσυχα.

Χαρακτηριστικός είναι ο ακόλουθος πίνακας, ο οποίος απεικονίζει την κλίμακα ευαισθησίας των ζώων με παραμέτρους την απόσταση από το σεισμογόνο ρήγμα και τον χρόνο αντίδρασης.

(Αποσπάσματα από το βιβλίο του ερευνητή σεισμολογίας κ. Άκη Τσελέντη "Σύγχρονη Σεισμολογία", εκδόσεις Παπασωτηρίου)

Εδώ μπορείτε να δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της συμπεριφοράς των ζώων πριν από τους σεισμούς.

NASA: Σημαντική ανακάλυψη! Βρέθηκε νερό στην Ευρώπη, δορυφόρο του Δία!

 

Οι ερευνητές της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας ,  ανακοίνωσαν σήμερα ότι εντόπισαν αποδείξεις ύπαρξης από πίδακες υδρατμών στην Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, σε μια ανακάλυψη που ενδεχομένως να διευκολύνει τους επιστήμονες να διαπιστώσουν για την εμφάνιση ζωής στον ωκεανό που κρύβεται κάτω από το κέλυφος πάγου που καλύπτει τον δορυφόρο.

Οι κατά τα φαινόμενα πίδακες υδρατμών εντοπίστηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από απόσταση 200χλμ πάνω από την επιφάνεια της Ευρώπης, ανέφερε η NASA.

Τεράστια ποσότητα!

Η Ευρώπη, που θεωρείται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους υποψήφιους δορυφόρους για ύπαρξη ζωής στο ηλιακό σύστημα, πέρα από την Γη, διαθέτει έναν ωκεανό με ποσότητα νερού διπλάσια από όσο όλες οι θάλασσες της Γης, που είναι ένα κρυμμένος κάτω από ένα στρώμα πάγου αγνώστου πάχους.

Το τηλεσκόπιο κατέγραψε τους πίδακες τρεις φορές το 2014, κυρίως από τις νότιες πολικές περιοχές της Ευρώπης, ανέφεραν οι επιστήμονες στους δημοσιογράφους

"Εάν οι πίδακες είναι πραγματικοί, ενδεχομένως να μας κάνει ευκολότερη την πρόσβαση στον υπόγειο ωκεανό…χωρίς να χρειάζεται να τρυπήσουμε χιλιόμετρα πάγου", δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Γουίλιαμ Σπαρκς από το επιστημονικό ινστιτούτο διαστημικών τηλεσκοπίων του Γκρίνμπελτ στο Μέριλαντ.
Η Ευρώπη έχει διάμετρο είναι 3.100χλμ, λίγο μικρότερη από την Σελήνη της Γης. Ανάμεσα στα τέσσερα μεγαλύτερα φεγγάρια του Δία, η Ευρώπη είναι το δεύτερο κοντινότερο στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Στην Γη, έχουν βρεθεί παντού ζωντανοί οργανισμοί όπου υπάρχει νερό, ενέργεια και ιχνοστοιχεία, επομένως οι επιστήμονες έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μέρη οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα, όπως η Ευρώπη, που διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά, δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος αστροφυσικής της NASA.
Τα ευρήματα, που πρόκειται να δημοσιευτούν στο Astrophysical Journal, έρχονται σε συνέχεια μιας αρχικής καταγραφής πιδάκων υδρατμών πάνω από το νότιο πόλο της Ευρώπης τον Δεκέμβριο του 2012.
Δύο ακόμη αποστολές βρίσκονται σε εξέλιξη για αποστολή στην Ευρώπη.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Νέες ενδείξεις ότι ο δορυφόρος Ευρώπη είναι «φιλόξενος» στη ζωή

Νέα μελέτη ενισχύει ακόμη περισσότερο την πιθανότητα να έχουν αναπτυχθεί μορφές ζωής στους ωκεανούς της Ευρώπης, ενός από τους δορυφόρους του Δία. Έτσι, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα η εκτίμηση που έχει κάνει εδώ και χρόνια η ΝΑΣΑ, σύμφωνα με την οποία ο συγκεκριμένος δορυφόρος είναι αυτή τη στιγμή η πλέον πιθανή περιοχή όπου ενδέχεται να ανακαλυφθούν σημάδια ζωής στο ηλιακό μας σύστημα.

Η έρευνα επικεντρώνεται στους ωκεανούς με αλμυρό νερό που, όπως όλα δείχνουν, βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του δορυφόρου. Σύμφωνα με αυτήν, η χημική τους ισορροπία δείχνει να είναι παρόμοια με αυτήν των γήινων ωκεανών. Κάτι που σημαίνει πως οι ποσότητες υδρογόνου και οξυγόνου θα πρέπει να είναι αρκετές για την ανάπτυξη ζωής, ακόμη και χωρίς ηφαιστειακή δραστηριότητα.

«Μελετάμε τον εξωγήινο ωκεανό με τις μεθόδους που αναπτύχθηκαν για να κατανοηθεί η κυκλοφορία ενέργειας και θρεπτικών συστατικών στους αντίστοιχους σχηματισμούς του πλανήτη μας», λέει στο σάιτ της ΝΑΣΑ ο Στιβ Βανς, επικεφαλής της ομάδας από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) που πραγματοποίησε την έρευνα.

«Η ανακύκλωση του οξυγόνου και του υδρογόνου στον ωκεανό της Ευρώπης θα παίζει καταλυτικό ρόλο στη χημεία του δορυφόρου και στις ενδεχόμενες μορφές ζωής που υπάρχουν εκεί, όπως συμβαίνει και στη Γη», προσθέτει.

Για να κατανοήσουν τον συγκεκριμένο μηχανισμό, η ομάδα σύγκρινε την Ευρώπη και τη Γη, με κριτήριο τη δυνατότητα παραγωγής υδρογόνου και οξυγόνου. Στο πλαίσιο της μελέτης, εστίασαν μόνο στις διαδικασίες που δεν προϋποθέτουν ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα θεωρείται μία διεργασία που «πυροδότησε» την ανάπτυξη ζωής στη Γη. Ωστόσο, η ομάδα ήθελε να διαπιστώσει αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί αποκλειστικά από παθητικές διαδικασίες, που λαμβάνουν χώρα στον δορυφόρο.

Έτσι, προς έκπληξή τους, συμπέραναν πως αυτό το σενάριο είναι πιθανό. Πιο συγκεκριμένα η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research, δείχνει πως οι ποσότητες οξυγόνου και υδρογόνου θα ήταν παρόμοιες στους δύο «κόσμους».

Στον πλανήτη μας, οι ωκεανοί παράγουν υδρογόνο καθώς το αλμυρό νερό διεισδύει σε ρωγμές του γήινου φλοιού και αντιδρά με τα ορυκτά για να παράγει το συγκεκριμένο αέριο και θερμότητα – δύο σημαντικά «συστατικά» για την ανάπτυξη ζωής.

Στην περίπτωση της Ευρώπης, με βάση τον τρόπο που ο δορυφόρος ψύχθηκε από την εποχή της δημιουργίας του, οι επιστήμονες βρήκαν πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες να υπάρχουν ανάλογες ρωγμές σε βάθος έως και 25 χιλιομέτρων – περίπου πέντε φορές βαθύτερα από τις ρωγμές στο γήινο φλοιό.

Με άλλα λόγια, είναι εύλογη η υπόθεση δημιουργίας υδρογόνου στον δορυφόρο, καθώς το νερό του ωκεανού εισέρχεται σε αυτές τις ρωγμές.

Όσον αφορά το οξυγόνο, οι επιστήμονες συμπέραναν πως μία διαδικασία που συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες είναι η διάσπαση μορίων νερού, στην παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου, από την κοσμική ακτινοβολία. Οι ερευνητές προέβλεψαν ότι αυτά τα στοιχεία στη συνέχεια θα ανακυκλώνονταν πίσω στα βάθη των ωκεανών.

Επομένως, αν υπάρχουν στην Ευρώπη επαρκείς ποσότητες οξυγόνου και υδρογόνου, ο «χαμένος κρίκος» πλέον είναι οι ενδεχόμενες μορφές ζωής. «Η ύπαρξη μικροοργανισμών και βιολογικών διεργασιών είναι ένα σημαντικό κίνητρο για την εξερεύνηση της Ευρώπης», σημειώνει ο Κέβιν Χαντ, ένας από τους ερευνητές.

Η ΝΑΣΑ σχεδιάζει μία μη επανδρωμένη αποστολή, η οποία θα «επισκεφθεί» τον δορυφόρο τη δεκαετία του 2020. Μέχρι να βρεθεί εκεί ένα διαστημόπλοιο, το οποίο θα αναζητήσει τι υπάρχει κάτω από τον πάγο, δεν μπορεί να δοθεί τελεσίδικη απάντηση.

Προς το παρόν, πάντως, οι επιστήμονες θέλουν να μελετήσουν τις πιθανότητες ύπαρξης και άλλων «συστατικών» που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ζωής. Έτσι, το επόμενο βήμα είναι να δημιουργήσουν μοντέλα που θα δείχνουν κατά πόσο είναι πιθανό να υπάρχουν ανάλογοι «κύκλοι» άλλων χημικών στοιχείων, όπως του άνθρακα, του αζώτου, του φωσφόρου και του θείου.

Πηγή

Εξωγήινο σίδερο... Αργεντινή: Στο φως ένας από τους μεγαλύτερους μετεωρίτες του κόσμου

Μπουένος Άιρες

Περίμενε για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια θαμμένος στο έδαφος: είναι μια σιδερένια μπάλα από το Διάστημα που μόλις αποκαλύφθηκε στην Αργεντινή και είναι σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους μετεωρίτες που έχουν βρεθεί ποτέ.

Ο μετεωρίτης που ανακαλύφθηκε κοντά στο χωριό Γκανσέντο είναι στην πραγματικότητα θραύσμα ενός μεγάλου, σιδερένιου αστεροειδή που έπεσε πριν από 4.000 χρόνια στην περιοχή Κάμπο ντελ Σιέλο, 1.000 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μπουένος Άιρες.

Τουλάχιστον 26 κρατήρες και εκατοντάδες θραύσματα, αποτελούμενοι από σίδηρο και ίχνη άλλων μετάλλων όπως το νικέλιο, έχουν βρεθεί από την ανακάλυψη του πεδίου πρόσκρουσης το 1.576.

Ένα από τα θραύσματα αυτά, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1969, ζυγίζει 37 τόνους και είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μετεωρίτης που έχει βρεθεί ποτέ.

Ο μετεωρίτης του Χόμπα στη Ναμίμπια είναι τόσο βαρύς ώστε αφέθηκε στο μέρος όπου βρέθηκε (Πηγή: Eugen Zibiso / CC BY 2.0)

Η σιδερένια σφαίρα που ήρθε στο φως αυτήν την εβδομάδα, έπειτα από μεγάλη επιχείρηση με χωματουργικά μηχανήματα, δεν έχει μετρηθεί ακόμα με ακρίβεια, ωστόσο η μάζα του εκτιμάται γύρω στους 30,8 τόνους.

Αν η εκτίμηση είναι ακριβής, πρόκειται για τον τρίτο μεγαλύτερο μετεωρίτη.

Η πρωτιά ανήκει σίγουρα στον μετεωρίτη του Χόμπα στη Ναμίμπια, ο οποίος αποτελείται κι αυτός από σίδηρο και είναι τόσο βαρύς ώστε παραμένει μέχρι σήμερα στο σημείο όπου έπεσε.

Το βάρος του εκτιμάται στους 60 τόνους.

Ακόμα μεγαλύτεροι μετεωρίτες δεν αποκλείεται να κρύβονται ακόμα θαμμένοι στο υπέδαφος.

Σε κάθε περίπτωση, οι σιδερένιοι μετεωρίτες είναι σπάνιοι και συχνά ανακαλύπτονται όταν πια έχουν κοκκινίσει από τη σκουριά.

Μακράν πιο συνηθισμένοι είναι οι πέτρινοι μετεωρίτες, γνωστοί και ως χονδρίτες.

Περίεργα φαινόμενα στον ουρανό σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας [φωτό,βίντεο]

Πάμπολλα περίεργα φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί στους ουρανούς σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, το τελευταίο διάστημα.

Περίεργοι σχηματισμοί από σύννεφα, αλλόκοτα φώτα που αναβοσβήνουν σαν να παίζουν κρυφτούλι. Αστροπύλες που εμφανίζονται και εξαφανίζονται λες και απλά θέλουν να μας φανερώσουν την παρουσία τους. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι όλα είναι φυσικά φαινόμενα;

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το HAARP ή ακόμα και το CERN έχουν βάλει το χεράκι τους;

Μήπως κάποια από αυτά σχετίζονται με εξωγηίνες επισκέψεις;

Τελικά, σε ποιόν «ανήκουν» οι ουρανοί;… Ποιοί τους ελέγχουν;… Η ίδια η Φύση ή κάποιοι άλλοι;…

Ακολουθεί ένα ελάχιστο δείγμα παράξενων ουρανών και ένα πρόσφατο video:

Παράδοξοι σχηματισμοί και χρώματα στην Τυνησία.

 Αστροπύλη πάνω από την Ολλανδία;

Ομόκεντροι κύκλοι… Ένα απλό σύννεφο;…

Δεν αποκλείει εκπομπή εξωγήινων το Ινστιτούτο SETI

Μυστηριώδες σήμα από απόσταση 95 ετών φωτός, τροφοδοτεί …αστρονομικό σενάριο περί εξωγήινης ζωής. Το διαστημικό σήμα εντόπισε το ρωσικό ραδιοτηλεσκόπιο Ζελεντσίσκαγια στο βόρειο Καύκασο.
Σύμφωνα με τους Ρώσους αστρονόμους, το σήμα προερχόταν από ένα αστρικό σύστημα γηραιότερο από το δικό μας το HD 164.595 που το άστρο του μοιάζει σε μέγεθος και λάμψη με τον ήλιο μας και απέχει από τη Γη ούτε λίγο ούτε πολύ 95 έτη φωτός δηλαδή 965 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Ο Αμερικανός αστρονόμος Σεθ Σοστακ, εκπροσωπώντας το Ινστιτούτο SETI στην Καλιφόρνια δήλωσε:
«Έμοιαζε σαν να ήταν πραγματικά μια εκπομπή εξωγήινων. Μήπως προσπαθούν για κάποιο λόγο να έρθουν σε επαφή; Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε».
Οι επιστήμονες εικάζουν πως αν όντως εξωγήινα όντα εξέπεμψαν σήμα τέτοιας έντασης τότε ανήκουν σε πολιτισμό πολύ πιο εξελιγμένο από το δικό μας και μάλιστα τύπου 2 στην κλίμακα Καρντάσεφ του σοβιετικού αστρονόμου που ταξινόμησε τους πολιτισμούς σύμφωνα με τα τεχνολογικά τους επιτεύγματα.
Άλλοι, πιθανολογούν ότι η ένταση του σήματος ενισχύεται από την επίδραση της βαρύτητας πλανητών που μεσολαβούν στην πορεία του.
«Θα υπάρξουν πολλοί λάθος συναγερμοί μέχρι τον πραγματικό εντοπισμό», δηλώνουν αστρονόμοι, με προϋπόθεση όπως λένε, «οι γήινοι να εξακολουθούν να κοιτάζουν ψηλά».
ΠΗΓΗ:ΕΡΤ1

Αστέρια στην έρημο της Αριζόνα (time laps video)

Δεν είναι κάτι καινούργιο να βιντεοσκοπείς αστέρια στον ουρανό…ωστόσο το πιο πάνω βίντεο που δημιουργήθηκε στην έρημο της Αριζόνα είναι κάτι το ξεχωριστό.
Το βίντεο είναι μια δημιουργία των
 Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

Reine: Το διαμάντι της Νορβηγίας...

Το Reine σίγουρα δεν είναι γνωστό σε πολλούς, αφού η θέση του αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τους επίδοξους ταξιδιώτες. Για την ακρίβεια βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Νορβηγίας, πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, και αριθμεί μόλις 342 κατοίκους. Είναι, όμως, ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα στους Νορβηγούς, που το επισκέπτονται κατά χιλιάδες κάθε χρόνο, χειμώνα καλοκαίρι. Άλλωστε η ομορφιά του είναι εξαιρετική όλες τις εποχές του χρόνου.

Σημαντικό εμπορικό και αλιευτικό κέντρο από το 1743, η οικονομία του σήμερα στηρίζεται στον ντόπιο τουρισμό και στην αλιεία. Η φυσική ομορφιά χτυπάει κόκκινο και πολλά από τα τοπία του έχουν γίνει κατά καιρούς εξώφυλλα σε τουριστικούς οδηγούς και ταξιδιωτικά περιοδικά της χώρας. Επιλέχθηκε, μάλιστα, πρόσφατα ως το “ωραιότερο νορβηγικό χωριό”, κερδίζοντας γερούς αντιπάλους στα σημεία.

 Το βουνό Reinebringen δεσπόζει στο χωριό, ενώ τα τμήματα ξηράς που εισέρχονται στη θάλασσα δημιουργούν ένα εντυπωσιακό σκηνικό. Στα must, τα παραδοσιακά σπίτια, που αποτελούν σήμα - κατατεθέν της περιοχής, και διακρίνονται για την πολυχρωμία τους αλλά και για τις καταπράσινες οροφές τους, αλλά και τα καταπράσινα βοσκοτόπια όπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τη φύση σε όλο της το μεγαλείο. Το χειμώνα, το χιονισμένο χωριό κερδίζει τις εντυπώσεις και αποτελεί από μόνο του ένα περίτεχνο “χειμερινό” καρτποστάλ!

Και σίγουρα θα εκπλαγείτε από το σπάνιο φαινόμενο που λίγες φορές θα έχετε τη δυνατότητα να το δείτε: Βόρειο Σέλας... Πολύχρωμο, μαγικό και πολλές φορές απόκοσμο...

Δείτε τις φωτογραφίες

Παγωμένος πλανήτης – νάνος ανακαλύφθηκε πέρα από τον Ποσειδώνα

Ένας παγωμένος μικρός πλανήτης, ανακαλύφθηκε από τους αστρονόμους εντός των ορίων του ηλιακού συστήματός μας. Ο παγωμένος «νάνος» βρισκεται πιο μακριά από τον Ποσειδώνα, και προς το παρόν ονομάζεται 2015 RR245.

Η διάμετρός του υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνά τα 700 χιλιόμετρα, δηλαδή έχει επιφάνεια ίση με το 5% της Γης. Με άλλα λόγια η έκτασή του δεν ξεπερνά την επιφάνεια του… Τζιμπουτί.

Εχει ελλειπτική τροχιά

Εχει ελλειπτική τροχιά και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της, η απόστασή του από τον Ήλιο είναι 120 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης – Ηλίου. Το πλησιέστερο σημείο της τροχιάς του στον Ήλιο υπολογίζεται πως ισοδυναμεί με το 34πλάσιο της μέσης απόστασης Γης – Ήλιου. Μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον ήλιο, την ολοκληρώνει μέσα σε 700 γήινα χρόνια.

Μέσα στους επόμενους μήνες ο 2015 RR245 θα αποκτήσει επίσημη ονομασία, όπως έγινε με την Έριδα ή τη Χαουμέια (Haumea), δύο ακόμη επιβεβαιωμένους πλανήτες – νάνους που βρίσκονται Ζώνη του Κόιπερ.

Η ελλειπτική τροχιά του 2015 RR245 είναι αρκετά επιμήκης, κάτι που σημαίνει πως στην πορεία που διαγράφει μεταβάλλεται σε μεγάλο βαθμό η απόστασή του από τον Ήλιο. Το πλησιέστερο σημείο της τροχιάς του στον Ήλιο υπολογίζεται πως ισοδυναμεί με το 34πλάσιο της μέσης απόστασης Γης – Ήλιου.

Η ουράνια μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου πέρα από τα όρια της γης- Βίντεο

Σε ένα μοναδικό βίντεο της NASA, της αποστολής Juno, η μουσική του ακούγεται στο ουράνιο βαλς του Δία και των δορυφόρων του Γαλιλαίου.

Η NASA επέλεξε τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη και τη μουσική του προκειμένου να επενδύσει ένα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα με τον Δία και τους δορυφόρους του να κινούνται μέσα στο διάστημα.  

Η ταινία αρχίζει στις 12 Ιουνίου με το με Juno να είναι 10 εκατομμύρια μίλια μακριά από τον Δία, και ολοκληρώνεται στις 29 Ιουνίου, στα 3 εκατομμύρια μίλια μακριά από το Δία. Τα φεγγάρια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το Δία ονομάζονται Δορυφόροι του Γαλιλαίου  και πρόκειται για τους τέσσερις μεγαλύτερους φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη Δία (με την σειρά απόστασής τους από τον Δία), την  Ιώ, Ευρώπη, Γανυμήδης και Καλλιστώ, οι οποίοι ανακαλύφτηκαν από τον Γαλιλαίο Γαλιλέι (1564-1642) το 1610.

Η ανακάλυψη αυτή είναι μια αλήθεια που άλλαξε για πάντα την κατανόησή μας για το σύμπαν.  Όταν ο Γαλιλαίος έστρεψε το τηλεσκόπιό του προς το μέρος του λαμπρού πλανήτη Δία που ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, το βράδυ της 7ης Ιανουαρίου 1610, τα έκπληκτα μάτια του αντίκρισαν τρία φωτεινά σημάδια να περιβάλουν τον Δία σαν εξαπτέρυγα ενώ τις αμέσως επόμενες ημέρες τα παρατήρησε να αλλάζουν συνεχώς θέση. Στις 11 Ιανουαρίου ένα τέταρτο αντικείμενο προστέθηκε στα άλλα τρία και τότε ήταν που κατάλαβε ότι επρόκειτο για δορυφόρους που περιφέρονταν γύρω από τον Δία. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκε και πρακτικά η Κοπερνίκεια άποψη ενός ηλιοκεντρικού συστήματος (που πρώτος είχε προτείνει ο Αρίσταρχος ο Σάμιος) και το γεγονός ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος.

«Η μουσική υπόκρουση είναι μια πρωτότυπη σύνθεση του Vangelis», αναφέρει ανακοίνωση της NASA, η οποία έχει συνεργαστεί με τον Έλληνα συνθέτη και στο παρελθόν. O Παπαθανασίου είχε συνθέσει το άλμπουμ Μυθωδία, το οποίο αποτέλεσε το μουσικό θέμα της αποστολής Mars Odyssey το 2001, ενώ το 2003 τιμήθηκε με το Μετάλλιο Δημόσιας Προσφοράς της NASA.

Η λήψη των εικόνων από τις οποίες δημιουργήθηκε το βίντεο ήταν τεχνικός άθλος, δεδομένου ότι το Juno εκτελούσε εκείνη την ώρα δύο στροφές ανά λεπτό -αυτό σήμαινε ότι το σκάφος έπρεπε να λαμβάνει ένα καρέ κάθε φορά που οι κάμερες έφταναν ξανά στην ίδια ακριβώς θέση. Οι κάμερες αυτές είναι σχεδιασμένες να λειτουργούν σε χαμηλό φωτισμό και κανονικά παρακολουθούν τον προσανατολισμό των επιστημονικών οργάνων.