NASA: Σημαντική ανακάλυψη! Βρέθηκε νερό στην Ευρώπη, δορυφόρο του Δία!

 

Οι ερευνητές της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας ,  ανακοίνωσαν σήμερα ότι εντόπισαν αποδείξεις ύπαρξης από πίδακες υδρατμών στην Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, σε μια ανακάλυψη που ενδεχομένως να διευκολύνει τους επιστήμονες να διαπιστώσουν για την εμφάνιση ζωής στον ωκεανό που κρύβεται κάτω από το κέλυφος πάγου που καλύπτει τον δορυφόρο.

Οι κατά τα φαινόμενα πίδακες υδρατμών εντοπίστηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από απόσταση 200χλμ πάνω από την επιφάνεια της Ευρώπης, ανέφερε η NASA.

Τεράστια ποσότητα!

Η Ευρώπη, που θεωρείται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους υποψήφιους δορυφόρους για ύπαρξη ζωής στο ηλιακό σύστημα, πέρα από την Γη, διαθέτει έναν ωκεανό με ποσότητα νερού διπλάσια από όσο όλες οι θάλασσες της Γης, που είναι ένα κρυμμένος κάτω από ένα στρώμα πάγου αγνώστου πάχους.

Το τηλεσκόπιο κατέγραψε τους πίδακες τρεις φορές το 2014, κυρίως από τις νότιες πολικές περιοχές της Ευρώπης, ανέφεραν οι επιστήμονες στους δημοσιογράφους

"Εάν οι πίδακες είναι πραγματικοί, ενδεχομένως να μας κάνει ευκολότερη την πρόσβαση στον υπόγειο ωκεανό…χωρίς να χρειάζεται να τρυπήσουμε χιλιόμετρα πάγου", δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Γουίλιαμ Σπαρκς από το επιστημονικό ινστιτούτο διαστημικών τηλεσκοπίων του Γκρίνμπελτ στο Μέριλαντ.
Η Ευρώπη έχει διάμετρο είναι 3.100χλμ, λίγο μικρότερη από την Σελήνη της Γης. Ανάμεσα στα τέσσερα μεγαλύτερα φεγγάρια του Δία, η Ευρώπη είναι το δεύτερο κοντινότερο στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Στην Γη, έχουν βρεθεί παντού ζωντανοί οργανισμοί όπου υπάρχει νερό, ενέργεια και ιχνοστοιχεία, επομένως οι επιστήμονες έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μέρη οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα, όπως η Ευρώπη, που διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά, δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος αστροφυσικής της NASA.
Τα ευρήματα, που πρόκειται να δημοσιευτούν στο Astrophysical Journal, έρχονται σε συνέχεια μιας αρχικής καταγραφής πιδάκων υδρατμών πάνω από το νότιο πόλο της Ευρώπης τον Δεκέμβριο του 2012.
Δύο ακόμη αποστολές βρίσκονται σε εξέλιξη για αποστολή στην Ευρώπη.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η ουράνια μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου πέρα από τα όρια της γης- Βίντεο

Σε ένα μοναδικό βίντεο της NASA, της αποστολής Juno, η μουσική του ακούγεται στο ουράνιο βαλς του Δία και των δορυφόρων του Γαλιλαίου.

Η NASA επέλεξε τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη και τη μουσική του προκειμένου να επενδύσει ένα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα με τον Δία και τους δορυφόρους του να κινούνται μέσα στο διάστημα.  

Η ταινία αρχίζει στις 12 Ιουνίου με το με Juno να είναι 10 εκατομμύρια μίλια μακριά από τον Δία, και ολοκληρώνεται στις 29 Ιουνίου, στα 3 εκατομμύρια μίλια μακριά από το Δία. Τα φεγγάρια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το Δία ονομάζονται Δορυφόροι του Γαλιλαίου  και πρόκειται για τους τέσσερις μεγαλύτερους φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη Δία (με την σειρά απόστασής τους από τον Δία), την  Ιώ, Ευρώπη, Γανυμήδης και Καλλιστώ, οι οποίοι ανακαλύφτηκαν από τον Γαλιλαίο Γαλιλέι (1564-1642) το 1610.

Η ανακάλυψη αυτή είναι μια αλήθεια που άλλαξε για πάντα την κατανόησή μας για το σύμπαν.  Όταν ο Γαλιλαίος έστρεψε το τηλεσκόπιό του προς το μέρος του λαμπρού πλανήτη Δία που ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, το βράδυ της 7ης Ιανουαρίου 1610, τα έκπληκτα μάτια του αντίκρισαν τρία φωτεινά σημάδια να περιβάλουν τον Δία σαν εξαπτέρυγα ενώ τις αμέσως επόμενες ημέρες τα παρατήρησε να αλλάζουν συνεχώς θέση. Στις 11 Ιανουαρίου ένα τέταρτο αντικείμενο προστέθηκε στα άλλα τρία και τότε ήταν που κατάλαβε ότι επρόκειτο για δορυφόρους που περιφέρονταν γύρω από τον Δία. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκε και πρακτικά η Κοπερνίκεια άποψη ενός ηλιοκεντρικού συστήματος (που πρώτος είχε προτείνει ο Αρίσταρχος ο Σάμιος) και το γεγονός ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος.

«Η μουσική υπόκρουση είναι μια πρωτότυπη σύνθεση του Vangelis», αναφέρει ανακοίνωση της NASA, η οποία έχει συνεργαστεί με τον Έλληνα συνθέτη και στο παρελθόν. O Παπαθανασίου είχε συνθέσει το άλμπουμ Μυθωδία, το οποίο αποτέλεσε το μουσικό θέμα της αποστολής Mars Odyssey το 2001, ενώ το 2003 τιμήθηκε με το Μετάλλιο Δημόσιας Προσφοράς της NASA.

Η λήψη των εικόνων από τις οποίες δημιουργήθηκε το βίντεο ήταν τεχνικός άθλος, δεδομένου ότι το Juno εκτελούσε εκείνη την ώρα δύο στροφές ανά λεπτό -αυτό σήμαινε ότι το σκάφος έπρεπε να λαμβάνει ένα καρέ κάθε φορά που οι κάμερες έφταναν ξανά στην ίδια ακριβώς θέση. Οι κάμερες αυτές είναι σχεδιασμένες να λειτουργούν σε χαμηλό φωτισμό και κανονικά παρακολουθούν τον προσανατολισμό των επιστημονικών οργάνων.