Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

«Το μυστήριο του αιώνα» – Αποκαλύφθηκε το πρόσωπο πίσω από τη Μόνα Λίζα

«Το μυστήριο του αιώνα»  – Αποκαλύφθηκε το πρόσωπο πίσω από τη Μόνα Λίζα - Media
Για δέκα χρόνια ο Pascal Cotte, Γάλλος επιστήμονας ανέλυε τον πιο διάσημο πίνακα του Λούβρου, τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και αποκάλυψε ότι το μεγαλύτερο μυστήριο του πίνακα δεν είναι ούτε το αινιγματικό χαμόγελο, αλλά ούτε το βλέμμα. Όπως ισχυρίζεται πίσω από τη Μόνα Λίζα στον πίνακα του Ντα Βίντσι, υπάρχει ένα άλλο πρόσωπο και σύμφωνα με ιστορικούς το όνομα του πίνακα άλλαξε μέσα στην πάροδο των ετών.
Ένα νέο ντοκιμαντέρ που θα προβάλλεται στο BBC με τίτλο «Τα μυστικά της Μόνα Λίζα», ισχυρίζεται ότι το όνομα του πίνακα άλλαξε και ο ιστορικός Andrew Graham-Dixon τονίζει ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μία από τις ιστορίες του αιώνα.
«Θα υπήρχε θέμα για τις αρχές του μουσείου να παραδεχθούν ότι ο πίνακας έχει άλλο όνομα υποστηρίζει ο ιστορικός γιατί εδώ μιλάμε για τον αποχαιρετισμό της Μόνα Λίζα και το καλωσόρισμα κάποιας άλλης» επισημαίνει ο ιστορικός.
Ο Γάλλος επιστήμονας πήρε άδεια να μελετήσει τον πίνακα το 2004 εφαρμόζοντας μία πρωτοπόρα τεχνολογία  που του έδωσε τη δυνατότητα να αναδομήσει το τι υπάρχει ανάμεσα στα διαφορετικά επίπεδα του πίνακα.
«Τώρα μπορούμε να αναλύσουμε ακριβώς το τι υπάρχει μέσα στα διαφορετικά επίπεδα του πίνακα και μπορούμε να δούμε και τις διαφορετικές χρονολογίες που κατασκευάστηκε ο πίνακας» λέει ο Γάλλος επιστήμονας και τονίζει ότι το αποτέλεσμα θα ανατρέψει πλήρως την εικόνα μας για το αριστούργημα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Οι ισχυρισμοί του Γάλλου επιστήμονα έχουν προκαλέσει αντιπαραθέσεις στην επιστημονική κοινότητα και έχουν διχάσει τους ειδικούς.
Πολλοί ιστορικοί της τέχνης υποστηρίζουν ότι το πρόσωπο πίσω από τη Μόνα Λίζα είναι απλά η εξέλιξη του έργου και δηλώνουν πεπεισμένοι ότι η Μόνα Λίζα είναι η Λίζα.
Το μουσείο του Λούβρου δεν θέλησε να σχολιάσει τις αποκαλύψεις του Γάλλου επιστήμονα για τον πίνακα που σήμερα κοστολογείται στα 782 εκατ. δολάρια.
Πηγή: Independent


Όσμιο: Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό!!! Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα…

osmio
ΟΣΜΙΟ: TO AΠΟΛΥΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΟ και ο «κρυφός πόλεμος» εναντίον της ΕΛΛΑΔΑΣ για την κατοχή του.
Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους.
Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό.
Υπόθεση – μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο.
Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.
Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ενωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ώς πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών.
Ετσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ το 2010.
Το πλουτώνιο βγήκε στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί – επιστήμονες που το πωλούν όσο – όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.
Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε…
Όσμιο υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Και εδώ αρχίζουν και μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα σχέδια των «αγαπημένων συμμάχων» μας που προσπαθούν να μας διαλύσουν και να μας κάνουν κρατίδια- κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις …;..
Όταν ρώτησα…διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια…
Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή.
«Ο κ. Αϋφαντής υποστηρίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.
Γι” αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες…»
 …Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Κι” εμείς τώρα…
Κοιμόμαστε ήσυχοι…
Μεγαλώνουμε παιδιά…
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον…
Τα αρχαιότερα πετρώματα της Ελλάδας μέχρι στιγμής , συνεχίζει ο κ.Κωστόπουλος, έχουν εντοπισθεί στις περιοχές Φωτεινού Τρικάλων, Δεσκάτης Γρεβενών και λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Φλώρινας. Πρόκειται για γρανίτες ηλικίας 700 εκατομμυρίων ετών. Η χρονολόγησή τους έγινε σε ορυκτά ζιρκόνια με τη μέθοδο ουρανίου-μολύβδου.
Οι πλέον επιβλητικοί μαγματικοί θάλαμοι ωκεάνιας λιθόσφαιρας βρίσκονται στην Πίνδο, μεταξύ Περιβολίου και Αβδέλας Γρεβενών και κατά μήκος του Ασπροπόταμου στη δασική οδό Περιβολίου – Μικρολίβαδου, καθώς επίσης και στον οφιόλιθο του Βούρινου στην περιοχή της Κράπας και του Ασπρόκαμπου. Ιδιαίτερα στον οφιόλιθο της Πίνδου, οι παραπάνω μαγματικοί θάλαμοι συνοδεύονται και από θεαματικές εμφανίσεις λάβας με σφαιρικές μορφές που είναι τυπικές των υποθαλάσσιων εκχύσεων.
Επίσης, λόγος γίνεται και για τον μανδύα της γης, που διατηρείται, σήμερα, επάνω στις κορυφές των βουνών, στη Βάλια Κάλντα και το Βούρινο, λόγω των τεράστιων τεκτονικών δυνάμεων που χώρισαν μία φορά την Ελλάδα και μετά την ξαναένωσαν. Μέσα στα πετρώματα του μανδύα, φιλοξενούνται τα τεράστια κοιτάσματα χρωμίου που διαθέτει η Ελλάδα, όπως παραδείγματος χάριν αυτό στο Ξερολίβαδο Κοζάνης.
Τα κοιτάσματα χρωμίου δημιουργούνται από βασαλτικά μάγματα, πλούσια σε χρώμιο, που γεννώνται από την τήξη του περιδοτίτη (δηλ. του μανδύα) και τα οποία, λόγω άνωσης, διαπερνούν τη μανδυακή μήτρα που τα γέννησε και οδεύουν προς τα επάνω μέσα στην ωκεάνια λιθόσφαιρα να τροφοδοτήσουν τους θαλάμους μάγματος και αυτοί με τη σειρά τους τις υποθαλάσσιες εκχύσεις λάβας. Το πρώτο ορυκτό που κρυσταλλώνεται από τα μάγματα αυτά λέγεται σπινέλιος και είναι ένα οξείδιο του χρωμίου, αργιλίου, μαγνησίου και σιδήρου. Η κρυστάλλωση μεγάλων ποσοτήτων σπινέλιου και η μετέπειτα μηχανική συγκέντρωση του ορυκτού σε μεγάλες ποσότητες λόγω τεκτονικών δράσεων οδηγεί στο σχηματισμό κοιτασμάτων χρωμίου. Επειδή ο σπινέλιος αποτελεί την κύρια πηγή χρωμίου στη γη, κοινά λέγεται χρωμίτης.
Αν η περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι μεγάλη, τότε ο χρωμίτης λέγεται πυρίμαχου τύπου, ενώ αν υπερισχύει η περιεκτικότητα σε χρώμιο λέγεται μεταλλουργικού τύπου. Τα κοιτάσματα χρωμίτη του Βούρινου είναι μεταλλουργικού τύπου και από τα πλουσιότερα του είδους τους στη γη. Ένα σημαντικότατο παραπροϊόν κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία του χρωμίτη είναι τα πλατινοειδή (όσμιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, ρόδιο, πλατίνα και παλλάδιο).
Θέλετε και άλλα στοιχεία;
Το περιοδικό NEMECIS επίσης σε άρθρο του, επισημαίνει την σπουδαιότητα για το μέταλλο όσμιο και μας δίνει πληροφορίες για την στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου.
Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;
Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2. Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄ όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του.
Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.
Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν αναλογιστείτε ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.
Οι φιλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι :
Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουνε στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).
Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη : «Απευθυνόμαστε σε όλους τους πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια.»
Ο στρατηγός Γ.Αϋφαντής υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αιγαίο.
Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα. Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!
Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριό του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!
Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της <<ωραίας Ελένης>> αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα, περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.
Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;
Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.
Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου…

Πηγή

Τα κόκκινα ελάφια της Πάρνηθας

Το κόκκινο ελάφι ή έλαφος ο ευγενής (Cervus elaphus) είναι ο «βασιλιάς» του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας.

Στέκεται υπερήφανο και μαγνητίζει το βλέμμα για το καφε-κόκκινο χρώμα του τριχώματός του. Το κόκκινο ελάφι ζει και βασιλεύει σε όλη την Πάρνηθα. Το χειμώνα κατεβαίνει σε περιοχές με μικρότερο υψόμετρο προς αναζήτηση τροφής.
Το θηλυκό ελάφι δεν έχει κέρατα και γεννάει την άνοιξη, συνήθως ένα μικρό. Το νεαρό ελάφι φέρει άσπρες βούλες, οι οποίες χάνονται όσο μεγαλώνει.
Ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, όπως αναφέρει η WWF, το κόκκινο ελάφι αφήνει ανελλιπώς τα ίχνη του στον ελλαδικό χώρο. Ως φυσικός βοσκητής, έπαιζε πάντα σημαντικό ρόλο στη βάση της τροφικής πυραμίδας. Μεγάλα αρπακτικά και γύπες – που σήμερα απειλούνται επίσης µε εξαφάνιση - θα μπορούσαν να στηρίζουν την επιβίωσή τους στην ύπαρξη των ελαφιών.
Το κόκκινο ελάφι ζούσε κάποτε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα. Μέσα σε λίγες δεκαετίες όμως, οι πληθυσμοί του συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος να θεωρείται πλέον «Κρισίμως κινδυνεύον», σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (Αθήνα, 2009).
Το λαθραίο κυνήγι είναι η κυριότερη απειλή για το ελάφι στην Ελλάδα. Οι πληθυσμοί που έχουν απομείνει αποτελούν απομονωμένα «νησιά».










Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Με το δάχτυλο στη σκανδάλη... Νορβηγία: Χιλιάδες κυνηγοί στην ουρά για να σκοτώσουν 16 λύκους (Ο Πολιτισμός είναι ΕΔΩ!...)

Νορβηγία: Χιλιάδες κυνηγοί στην ουρά για να σκοτώσουν 16 λύκους
Οι άδειες δόθηκαν παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός λύκων είναι υπερβολικά μικρός στη Νορβηγία   (Φωτογραφία:  Associated Press
 
 
Όσλο, Νορβηγία
Κακά μαντάτα για τους περίπου 30 λύκους που απομένουν στη Νορβηγία: οι 16 από αυτούς θα έχουν να αντιμετωπίσουν φέτος 11.571 κυνηγούς που έλαβαν σχετική άδεια, διαμορφώνοντας την αναλογία στους 723 κυνηγούς για κάθε ζώο.

Η Νορβηγία έχει μεγάλη παράδοση στο κυνήγι με περισσότερους από 200.000 αδειοδοτημένους κυνηγούς, από τους οποίους μόνο οι 500 είναι γυναίκες.

Όπως αναφέρει ο Guardian, το νορβηγικό υπουργείο Περιβάλλοντος αναγνωρίζει ότι ο πληθυσμός λύκων στη χώρα είναι μικρότερος από ό,τι θα έπρεπε. Παρόλα αυτά, οι αρμόδιες αρχές έδωσαν άδειες για το κυνήγι λύκων, στην περίοδο 1 Οκτωβρίου - 1 Μαρτίου, προκειμένου να αποτραπούν οι επιθέσεις σε εκτρεφόμενα ζώα.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται σε προστατευόμενη περιοχή στα νοτιοανατολικά της χώρας, όμως πολλοί λύκοι κάνουν το λάθος να περάσουν σε άλλες περιοχές, διακινδυνεύοντας έτσι τη ζωή τους.

Οι λύκοι που περνούν στη Σουηδία, τη Φινλανδία ή τη Ρωσία είναι μάλλον πιο τυχεροί, αφού οι χώρες αυτές θεωρούνται πιο ευαίσθητες στην προστασία απειλούμενων ζώων.

Στη Νορβηγία, η πολιτική που εφαρμόζεται προβλέπει τη διατήρηση μόλις τριών θηλυκών σε αναπαραγωγική ηλικία. Αυτό όμως δεν επαρκεί για τη διατήρηση ενός υγιούς πληθυσμού, διαμαρτύρεται ο Πέτερ Βάμπακεν, αναγνωρισμένη αυθεντία στους λύκους.

Λόγο να ανησυχούν έχουν εξάλλου και οι καφέ αρκούδες της Νορβηγίας: πάνω από 10.930 κυνηγοί εξασφάλισαν άδεια για να σκοτώσουν 16 αρκούδες τη φετινή κυνηγετική περίοδο.

Στην Ελλάδα, η καφέ αρκούδα προστατεύεται αυστηρά από τη νομοθεσία και ο πληθυσμός τους στην οροσειρά της Πίνδου δείχνει να αυξάνεται.

Ακόμα και οι λύκοι επιστρέφουν χάρη στα μέτρα προστασίας αλλά και την εγκατάλειψη της υπαίθρου τις τελευταίες δεκαετίες. Έπειτα από μισό αιώνα απουσίας, αυτόματες κάμερες επιβεβαίωσαν φέτος την επιστροφή των λύκων στην Πάρνηθα.
Newsroom ΔΟΛ

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Επανεμφάνιση του λύκου στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας μετά από 50 χρόνια


Την επανεμφάνιση του λύκου στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας μετά από 50 χρόνια απουσίας του είδους ανακοίνωσε η Περιβαλλοντική Οργάνωση «Καλλιστώ», η οποία δραστηριοποιείται για πάνω από 10 χρόνια στη μελέτη και διατήρηση των μεγάλων σαρκοφάγων στην Ελλάδα.
Η επιβεβαίωση της παρουσίας πραγματοποιήθηκε από την «Καλλιστώ» με εργασίες πεδίου και χρήση ειδικών αυτόματων φωτογραφικών διατάξεων υπέρυθρου, οι οποίες παρέμειναν ενεργές για έξι μήνες και κατόπιν σχετικού αιτήματος για τεχνική βοήθεια από το Δασαρχείο Πάρνηθας τον Σεπτέμβριο του 2014. Οι κάμερες τοποθετήθηκαν από τον δρ. βιολόγο της «Καλλιστώς» Γιώργο Ηλιόπουλο και τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν αφορούν την παρουσία μιας αγέλης λύκων 7-8 ατόμων. Τα αποτελέσματα κοινοποιήθηκαν στο Δασαρχείο Πάρνηθας και τον Φ.Δ. Πάρνηθας προς ενημέρωσή τους τον Σεπτέμβρη του 2015, αλλά και τον Οκτώβρη του 2015 μετά από επικαιροποίηση.
Η επανάκαμψη του λύκου στην περιοχή της Πάρνηθας και την ευρύτερη περιοχή ερμηνεύεται αποκλειστικά και μόνο με την διαδικασία της φυσικής επαναποίκισης από άτομα του είδους σε διασπορά, η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, με την σταδιακή επανεμφάνιση λύκων σε περιοχές της πρότερης κατανομής του είδους στην Στερεά Ελλάδα.
Όπως σημειώνει η «Καλλιστώ», η φυσική δάσωση σε μεγάλες εκτάσεις της ημιορεινής και ορεινής ζώνης, που ακολούθησαν την σταδιακή εγκατάλειψη της υπαίθρου και την ορθολογικότερη διαχείριση των δασών, η βελτίωση του νομικού καθεστώτος προστασίας του λύκου και της αρκούδας και η επανάκαμψη των οπληφόρων, όπως ο αγριόχοιρος και το ζαρκάδι στην Ηπειρωτική Ελλάδα και το ελάφι στον Ε.Δ Πάρνηθας, αποτέλεσαν τις βασικότερες αιτίες για την σταδιακή επανάκαμψη του είδους σε περιοχές όπου είχε παλιότερα εξαφανισθεί.
Παρόμοια τάση επανάκαμψης των μεγάλων σαρκοφάγων θηλαστικών (αρκούδα, λύκος, λύγκας, αδηφάγος), αναφέρει η περιβαλλοντική οργάνωση, καταγράφεται πλέον σε ολόκληρη της Ευρώπη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2014 στο επιστημονικό περιοδικό Science1 και στην οποία συμμετείχε και η «Καλλιστώ», παρέχοντας δεδομένα παρουσίας για τον λύκο και την αρκούδα στην Ελλάδα. Σημαντικότερες αιτίες της παρατηρούμενης επανάκαμψης αποτελούν η βελτίωση και αποκατάσταση των βιοτόπων τους και η θεσμοθέτηση ενός ικανού Ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου προστασίας και διαχείρισής τους.
Για την διαχείριση αυτής της επανάκαμψης η Ε.Ε. σύστησε τον Ιούνιο 2014 την «Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα για την Συνύπαρξη Ανθρώπων και Μεγάλων Σαρκοφάγων». Η «Καλλιστώ» έχει επιλεγεί από την Ε.Ε. μαζί με την Γερμανική εταιρεία συμβούλων adelphi για την τεχνική υποστήριξη του έργου της Πλατφόρμας2.
Η παρουσία του λύκου στον Ε.Δ. Πάρνηθας, όπως εξάλλου ισχύει και στο σύνολο της κατανομής του είδους στην Ευρώπη, δεν αποτελεί απειλή για τους περιπατητές της Πάρνηθας, καθώς οι λύκοι φοβούνται τον άνθρωπο, τονίζει η περιβαλλοντική οργάνωση, ωστόσο σημειώνει ότι η παρουσία του είδους στην περιοχή μπορεί να συνοδευτεί από ζημιές στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να υπάρξει σχετική μέριμνα για την ενίσχυση των μεθόδων φύλαξης και προστασίας των κοπαδιών, όπως επισημαίνει η περιβαλλοντική οργάνωση. Προτείνει δε, ως δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα της απαιτούμενης ενίσχυσης, την τοποθέτηση ηλεκτροφόρου περίφραξης γύρω από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και τη χρήση καλών σκύλων φύλαξης κοπαδιών.
Σημειώνεται ότι ο λύκος, ως ανώτερος θηρευτής, αναμένεται να επιδράσει θετικά στο οικοσύστημα της Πάρνηθας και στον αυτόχθονα πληθυσμό του ελαφιού, σημειώνει η Καλλιστώ, τονίζοντας ότι η αλληλεπίδραση των δύο ειδών πρέπει να παρακολουθείται συστηματικά.

Αψηφά το Διεθνές Δικαστήριο Στο κυνήγι της φάλαινας επιστρέφει η Ιαπωνία από το 2016

Στο κυνήγι της φάλαινας επιστρέφει η Ιαπωνία από το 2016
  (Φωτογραφία:  Associated Press
Τόκιο
Η Ιαπωνία αποφάσισε να επανέλθει από τα τέλη Μαρτίου στη φαλαινοθηρία στην Ανταρκτική, παρά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το 2014.

Το Δικαστήριο είχε ζητήσει να μπει τέλος στην πρακτική με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να ακυρώσει το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητας αυτής για την περίοδο 2014-2015.

Ωστόσο, η Υπηρεσία Αλιείας ενημέρωσε την Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας ότι επαναλαμβάνεται αυτή η πρακτική, αυτή τη φορά στη βάση ενός «αναθεωρημένου σχεδίου».

Το σχέδιο αυτό, που προβλέπει ότι θα μειωθεί κατά 2/3 το κυνήγι ρυγχοφάλαινας. Οι Αρχές θεωρούν ότι το σχέδιο έχει επιστημονική βάση, ωστόσο, όπως αναφέρει και το BBC, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα προκληθεί νέος γύρος αντιδράσεων.

Η Ιαπωνία άρχισε αυτήν που αποκαλεί φαλαινοθηρία για επιστημονικούς σκοπούς το 1987, έναν χρόνο αφότου τέθηκε σε ισχύ το διεθνές μορατόριουμ της φαλαινοθηρίας.

Σύμφωνα με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, από το 2005 η Ιαπωνία έχει «ψαρέψει» σχεδόν 3.600 ρυγχοφάλαινες.
Newsroom ΔΟΛ
 

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Δημήτρης Νανόπουλος: Η τηλεμεταφορά θα είναι γεγονός, ήδη το κάνουν

Menelaos Myrillas / SOOC
Τελικά οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας φαίνεται πως δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα και από τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Ο διακεκριμένος διεθνώς Ελληνας φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος περιγράφει σκηνές από το μέλλον.
Οπως υποστήριξε, η τηλεμεταφορά θα είναι σε λίγο καιρό γεγονός.
«Θα γίνει. Θα μπαίνουμε σε ένα σωλήνα, φαντάζομαι, δεν ξέρω πώς θα το κάνουν, και μετά θα βγαίνουμε στη Νέα Υόρκη κατευθείαν και θα μας ξαναφτιάχνουν. Θα γίνει, είμαι σίγουρος, ήδη το κάνουν», αποκάλυψε μιλώντας στον Βήμα FM.

Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, Ολλανδοί επιστήμονες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ακριβή τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών σε απόσταση τριών μέτρων. Οπως εκτιμούν πολλοί επιστήμονες παγκοσμίως -και ο Δ. Νανόπουλος- οι επιστήμονες θα επιτύχουν τη μεταφορά ανθρώπων από το ένα μέρος στο άλλο. Οπως στο «Σταρ Τρεκ», με τους διακτινισμούς στο Διάστημα.

Ο αναγνωρισμένος σε όλο τον πλανήτη για το έργο του καθηγητής και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών μίλησε για όλα: Από τις επιθέσεις στο Παρίσι μέχρι το θεό, τη θρησκεία και το σωματίδιο του Higgs.
Για το Παρίσι: Σαλτάρεις με όσα γίνονται
«Θα νόμιζα ανάποδα, έχοντας κατανοήσει αυτά που έχουμε κατανοήσει μέχρι σήμερα, το 2015, ότι όλα αυτά μου φαίνονται πως ζω σε τρελοκομείο, με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Και δεν εννοώ μόνο το τρελοκομείο το εσωτερικό, αυτό που είναι μεγάλο, αλλά μιλάω τώρα και για το γενικό τρελοκομείο, το παγκόσμιο δηλαδή. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταλάβει την αρχή του σύμπαντος, πώς ξεκίνησε, πώς έχουμε φθάσει εδώ πέρα, και από την άλλη μεριά να γίνονται αυτά που γίνονται στο Παρίσι. Πραγματικά σαλτάρεις και το λέω με όλη τη σημασία της λέξης».
Για το θεό και τη θρησκεία
«Πάντοτε έλεγα αυτό που έλεγε ο Σπινόζα ότι dues iva natura, θεός είναι η φύση. Ο καθένας έχει στο μυαλό του κάτι διαφορετικό με τον θεό. Δεν βλέπω καμία, δεν υπάρχει ανάγκη στην επιστήμη και μάλιστα εγώ είμαι εναντίον του να μπερδεύουμε την επιστήμη με τον θεό, γιατί εγώ ομολογώ ότι αυτό είναι μια εσωτερική ανάγκη του καθενός. Δηλαδή, ο άλλος έχει ανάγκη να πιστέψει και ο άλλος δεν έχει ανάγκη. Και δεν μιλάω για συγκεκριμένες θρησκείες ή οτιδήποτε. Ακριβώς, αν έχουμε μια μεγάλη αρρώστια, το οποίο είναι ανθρώπινο, μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι ανθρώπινο; Όλα αυτά έχουν δημιουργηθεί, όλα αυτά ξεκίνησαν με τους μάγους, με τους ανθρωποφάγους και προχωρούσαμε και κάναμε. Όλα αυτά ήταν κατά κάποιον τρόπο η μεγάλη αναζήτηση, το άγχος που έχει ο άνθρωπος να καταλάβει τι γίνεται και σιγά σιγά είχαμε το πολυθεϊκό, πήγαμε στο μονοθεϊκό. Όπως επίσης και μην ξεχνάμε ότι η θρησκεία πατάει πάνω στον φόβο του θανάτου, που λέγαμε στην αρχή. Αυτό είναι το βασικό. Η ζωή είναι από εδώ μέχρι εκεί και πρέπει να τη ζήσουμε στο maximum. Και κοινωνικά να μην την αφήνουμε να χάνεται και δημιουργικά».
Για το σωματίδιο του Higgs
«Λοιπόν, το σωματίδιο του θεού, το σωματίδιο του Higgs, δίνει μάζα σε όλα τα σωματίδια στη φύση. Καταλάβαμε τελικά, πειραματικά πια, το θεωρητικό το είχαμε καταλάβει από το ‘65 , ‘64, την προέλευση της μάζας. Αλλιώς δεν θα ήμασταν εδώ πέρα. Γιατί ξέρετε, αν δεν έχεις μάζα -μάζα ηρεμίας που λέμε πιο σωστά- τότε θα ήταν όλα ενέργεια, θα ήταν σαν τα φωτόνια. Δεν θα μπορούσαν να μαζευτούν μαζί να φτιάξουν τίποτα. Άρα πρέπει να έχουμε αυτό το τι είναι αυτή η υπόσταση, μας το εξηγεί αυτό το σωματίδιο του Higgs, ο μηχανισμός αυτός. Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δηλαδή, αυτό θα μείνει πραγματικά, πολλά μπορεί να πέσουν, αλλά αυτό να μείνει σημαντικό.
Είναι δυνατόν, σύμφωνα με τις θεωρίες τις οποίες έχουμε και πρεσβεύω αυτές τις θεωρίες -δεν λέω ότι είμαι εναντίον- ότι τα πρωτόνια από τα οποία είμαστε φτιαγμένοι, υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα να διασπώνται. Βέβαια, μην φοβηθείτε και αυτοκτονήσουμε! Θα διασπώνται σε 1035,36 χρόνια! Δηλαδή έχουμε καιρό. Η ύλη θα εξαφανιστεί. Δεν το έχουμε δει πειραματικά, γιατί γίνονται πειράματα τώρα γι’ αυτό, βγάζουν μεγάλες δεξαμενές με νερό, έχουν πολλά πρωτόνια και προσπαθούν να δουν από εκεί πέρα τι γίνεται. Δεν είναι εξακριβωμένο, αυτό δεν είναι θεμελιωμένο πειραματικά. Σε πολλές όμως από τις θεωρίες μας, αυτό βγαίνει κατευθείαν, δηλαδή σε κοιτάζει στα μάτια ότι θα γίνει αυτό το πράγμα.
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι το κέντρο του σύμπαντος, δεν είναι; Είμαστε τυχαία γεγονότα, σε ένα τυχαίο σύμπαν έτσι; Βεβαίως, πρέπει να προστατευτούμε και να υποστηρίξει ο ένας τον άλλο, δεν συζητάμε αυτά τα πράγματα, αλλά τώρα από απόψεως απολύτου αυτής, δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερο ερώτημα από το να καταλάβεις πώς δημιουργήθηκε, πώς εμφανίστηκε το σύμπαν και πώς εξελίχθηκε στηριγμένο σε πειραματικά δεδομένα. Όλα τα άλλα, μου φαίνονται πραγματικά λεπτομέρειες ασήμαντες, ανούσιες».
Για την απόσταση της Γης από τον Ηλιο και τη ζωή στον πλανήτη
«Αν ήμασταν πιο κοντά θα καιγόμασταν, αν ήμασταν πιο μακριά θα είχαμε παγώσει, δηλαδή δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυτό που λέμε ζωή. Είμαστε τυχεροί από πολλές απόψεις, οι συμπτώσεις είναι απίστευτες. Άρα λοιπόν, το να υπάρξουμε και να είμαστε και αύριο, θα μπορούσαμε να είμαστε άλλα μέλη του ζωικού βασιλείου, του οποίου είμαστε εμείς η κορωνίς κατά κάποιον τρόπο, μια συνέχεια. Η δημιουργία γενικότερα μιλάω, η τέχνη, οτιδήποτε, είναι να περάσεις τον καιρό, να μην σκέφτεσαι καθόλου το φόβο του θανάτου. Αυτό το πράγμα, είναι ένα είδος παιχνιδιού στο τέλος, εντός εισαγωγικών.
Αυτό νομίζω βοηθάει πάρα πολύ πέρα από το πρόσωπο το ίδιο, νομίζω και το περιβάλλον βοηθάει πάρα πολύ. Γιατί το τονίζουμε συνέχεια μέσα, ότι δεν είναι τυχαίο ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε από εδώ, από την ανατολική Μεσόγειο. Δεν μπορούσε να είχε ξεκινήσει στη Στοκχόλμη ή στο Γκρατς. Λόγω κλίματος κατ’ αρχάς. Όλο αυτό παίζει ρόλο και το τονίζω αυτό το πράγμα, είμαστε προϊόντα και του εαυτού μας, εντάξει, του μπαμπά μας και της μαμάς μας, αλλά είμαστε και προϊόντα και του περιβάλλοντος μας. Και γι’ αυτό ξαναγυρίζω και σταματώ, έχουμε και το περιβάλλον».
Πήγα με κόμπλεξ στο Cambridge
«Ότι μαθαίναμε γράμματα τότε είναι αλήθεια, όπως το γράφω και στο βιβλίο, ότι είχα τα εφόδια. Παρότι εγώ πήγα εντός εισαγωγικών, με κόμπλεξ σε σχέση με το Cambridge, την Οξφόρδη κ.λ.π. μου άρεσε η Φυσική πολύ. Εντάξει, είχα και την ειδική τρέλα δεν το λέω αυτό, αλλά πάντως πήραμε τα εφόδια. Και αυτό θέλω να πω. Πρέπει να παίρνεις ρίσκα στη ζωή, τα οποία βέβαια είναι μετρημένα, γιατί άμα δεν παίρνεις ρίσκα, δεν παίρνεις και τίποτα. Μπορείς να αποτύχεις αλλά, δεν με νοιάζει».
Ποιος είναι ο Νανόπουλος
Ο Δημήτριος Νανόπουλος είναι διακεκριμένος Ελληνας φυσικός και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη της Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Διετέλεσε ερευνητής στην École Normale Supérieure, στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ όπως και στο Cambridge, Είναι διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC), στο Χιούστον του Τέξας, όπου διευθύνει ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη. Το κύριο ερευνητικό του έργο ανήκει στο πεδίο της σωματιδιακής φυσικής και της κοσμολογίας. Από τον Ιανουάριο του 2015 είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Προσπαθείτε να κόψετε το κάπνισμα; Δείτε τι θα συμβεί στο σώμα σας μόλις το καταφέρετε!



Οι γιατροί όταν θέλουν να  πείσουν κάποιον καπνιστή να κόψει το κάπνισμα του λένε πως κάθε τσιγάρο που καπνίζει, του κόβει 10 λεπτά από τη ζωή. Είναι ένα επιχείρημα το οποίο εκείνη τη στιγμή ο θεριακλής καπνιστής δεν το καταλαβαίνει και δεν του δίνει σημασία, αλλά ισχύει πέρα για πέρα.
Γνωρίζετε τι συμβαίνει μέσα στον οργανισμό μας, όταν αποφασίσουμε μια «Δευτέρα, να κόψουμε το κάπνισμα«; Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί και ξανασκεφτείτε να ανάψετε το επόμενο τσιγαράκι. Σίγουρα δεν θα το ευχαριστηθείτε.
Όταν λοιπόν είμαστε ψυχολογικά έτοιμοι και κάνουμε το μεγάλο βήμα, λέγοντας «δεν θα ξανακαπνίσω«, τότε στην κυριολεξία ο οργανισμός μας ξαναγεννιέται από τα δηλητήρια που του βάζαμε, τόσα χρόνια.
Χωρίς τσιγάρο λοιπόν τα πρώτα 20 λεπτά, η πίεση του αίματος αλλά και οι σφυγμοί, πέφτουν στο φυσιολογικό και το κυκλοφορικό «ανασαίνει». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και η θερμοκρασία των άκρων μας (χέρια καιπόδια) να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Μέσα στις 8 πρώτες ώρες που δεν έχουμε καπνίσει το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα μας, υποχωρεί αισθητά σε φυσιολογικά επίπεδα και ταυτόχρονα διαπιστώνεται μια αύξηση του οξυγόνου, στα επίπεδα που έχει κάποιος μη καπνιστής.
Μια ημέρα χωρίς τσιγάρο, και έχει μειωθεί στο μισό η πιθανότητα να πάθουμε καρδιακή προσβολή.
Σε 48 ώρες νιώθουμε την όσφρηση και τη γεύση μας διαφορετική. Αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα αλλά και πιο φυσιολογικά τις μυρωδιές και τις γεύσεις. Απολαμβάνουμε το φαγητό και το ποτό σαν να τα έχουμε δοκιμάσει για πρώτη φορά. Είναι εντελώς διαφορετικά. Ακόμη και το επιχείρημα των θεριακλήδων ότι «ένα τσιγαράκι μαζί με τον καφέ είναι απόλαυση«, καταρρίπτεται αφού χωρίς τσιγάρο βιώνουμε στο έπακρο την υπέροχη μυρωδιά του.
 Αν συνεχίσουμε χωρίς να ανάψουμε τσιγάρο για 72 ώρες, τότε θα νιώσουμε πως αναπνέουμε διαφορετικά. Θα ρουφάμε κυριολεκτικά τον αέρα. Η αναπνοή λειτουργεί ομαλά, ενώ παρατηρείται αύξηση της χωρητικότητας των πνευμόνων μας.
15 ημέρες μέχρι 2 μήνες χωρίς τσιγάρο, σταματάμε να λαχανιάζουμε με το παραμικρό, περπατάμε πιο εύκολα και δεν κουραζόμαστε. Μέσα σε 3 μήνες η χωρητικότητα στα πνευμόνια μας τα οποία σιγά σιγά «καθαρίζουν», έχει αυξηθεί κατά 30%.
Στους 9 μήνες, πριν καν δηλαδή συμπληρώσουμε χρόνο, οι πνεύμονες αναπλάθονται, για την ακρίβεια το ενδοθήλιο των βρόγχων. Επίσης έχει υποχωρήσει, σχεδόν έχει εξαφανιστεί, ο περίφημος «τσιγαρόβηχας».
Εάν καταφέρουμε να μην καπνίσουμε για 5 χρόνια, τότε έχουμε ανεβάσει τις πιθανότητες μας να μην προσβληθούμε από καρκίνο του πνεύμονα. Συγκεκριμένα, κάποιος που έχει κόψει το τσιγάρο για 5 χρόνια, έχει μειώσει τις πιθανότητες από το 132 στο 72, ανά 100.000 καπνιστές.
Στα 10 χρόνια πια, είμαστε σχεδόν καθαροί. Οι προκαρκινικές κυψέλες έχουν εξαφανιστεί και οι πιθανότητες για καρκίνο του φάρυγγα, του στόματος και του οισοφάγου, σχεδόν έχουν εκμηδενιστεί.
Σκεφτείτε καλύτερα εάν θα συνεχίσετε να καπνίζετε. Η ζωή είναι υπέροχη δίχως τσιγάρο…

5

Πηγή: www.iatropedia.gr

Δύο ελληνικές πόλεις στη λίστα με τις 20 αρχαιότερες του κόσμου (Photos)

Δύο ελληνικές πόλεις στη λίστα με τις 20 αρχαιότερες του κόσμου (Photos) - Media 
 
Την λίστα με τις 20 αρχαιότερες πόλεις του κόσμου - ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται και δύο ελληνικές - δημοσίευσε η Telegraph:
1.Ιεριχώ, Παλαιστινιακά εδάφη – 5.000 π.Χ.

2. Byblos, Λίβανος – 5.000 π.Χ.

3. Αλέπο, Συρία – 4.300 π.Χ.

4. Δαμασκός, Συρία – 4.300 π.Χ.

5. Susa, Ιράν – 4.200 π.Χ.

6. Faiyum, Αίγυπτος – 4.000 π.Χ.

7. Sidon, Λίβανος – 4.000 π.Χ.

8. Plovdiv, Βουλγαρία – 4.000 π.Χ.

9. Gaziantep, Τουρκία – 3.650 π.Χ.

10. Βηρυτός, Λίβανος – 3.000 π.Χ.

11. Ιερουσαλήμ, Μέση Ανατολή – 2.800 π.Χ.

12. Tyre, Λίβανος – 2.750 π.Χ.

13. Arbil, Ιράκ – 2.300 π.Χ.

14. Kirkuk, Ιράκ – 2.200 π.Χ.

15. Balkh, Αφγανιστάν – 1.500 π.Χ.

16. Αθήνα, Ελλάδα – 1.400 π.Χ.

17. Λάρνακα, Κύπρος – 1.400 π.Χ.

18. Θήβα, Ελλάδα – 1.400 π.Χ.

19. Cádiz, Ισπανία – 1.100 π.Χ.

20. Varanasi, Ινδία – 1.000 π.Χ.

 

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Στον παγωμένο Πλούτωνα, τα ηφαίστεια ξερνούν πάγο

Στον παγωμένο Πλούτωνα, τα ηφαίστεια ξερνούν πάγο
Τα κατεψυγμένα βουνά του Πλούτωνα όπως τα είδε για πρώτη φορά το New Horizons. Ορισμένα έχουν ύψος 5 χιλιόμετρα.   (Φωτογραφία:  NASA ) 
 
 
Μόφετ Φιλντ, Καλιφόρνια
Ανάμεσα στις πολλές εντυπωσιακές ανακαλύψεις που έκανε στον Πλούτωνα το σκάφος New Horizons ήταν γιγάντιοι σχηματισμοί που αποτελούνταν από πάγο. Τα στελέχη της αποστολής ανακοίνωσαν ότι πιθανότατα αυτά τα παγωμένα όρη δημιουργήθηκαν από ηφαίστεια που εκτόξευαν πάγο αντί για λάβα.

Η νέα ανακοίνωση προκαλεί εκ νέου θαυμασμό για τον απομακρυσμένο παγωμένο κόσμο αλλά και ερωτηματικά για το πώς ο Πλούτωνας μπόρεσε να είναι τόσο γεωλογικά ενεργός. «Το σύστημα του Πλούτωνα μας έχει δημιουργήσει άκρα αμηχανία» είπε ο Άλαν Στερν του Southwest Research Institute στο Μπόλντερ του Κολοράντο, επικεφαλής της αποστολής New Horizons.
Τα παγωμένα όρη του Πλούτωνα έχουν διάμετρο περίπου 160 χιλιόμετρα και ορισμένα από αυτά έχουν ύψος περίπου πέντε χλμ. Οι κορυφές τους παρουσιάζουν κοιλότητες που μοιάζουν με τους κρατήρες των ηφαιστείων του Άρη και της Γης.
«Δεν έχει βρεθεί τίποτα παρόμοιο στο εξώτερο ηλιακό σύστημα» δήλωσε ο Όλιβερ Ουάιτ, επιστήμονας της NASA στο ερευνητικό κέντρο Έιμς στο Μόφετ Φίλντ στην Καλιφόρνια. Αντί να βγάζουν λάβα, τα ηφαίστεια στον Πλούτωνα φαίνεται ότι εκτόξευαν παγωμένο νερό και άλλα, όπως παγωμένο άζωτο, αμμωνία ή μεθάνιο.
Ο Ουάιτ ομολογεί πως η ιδέα ότι υπάρχουν ηφαίστεια στον πλανήτη αυτόν, που απέχει από τον Ήλιο περίπου 30 φορές πιο μακριά από όσο απέχει η Γη από τον Ήλιο, ακούγεται παράλογη, «αλλά είναι το λιγότερο τρελό πράγμα που μπορούμε να σκεφτούμε» ως ερμηνεία για την ύπαρξη των βουνών αυτών. Ό,τι και να είναι, είναι πολύ περίεργα» είπε.
Το New Horizons έστειλε και στοιχεία επίσης για πολλές βαθιές ρωγμές στην επιφάνεια του Πλούτωνα, η μεγαλύτερη από τις οποίες έχει μήκος 322 χιλιομέτρων. Η κορυφή της ρωγμής βρίσκεται υψομετρικά περίπου 4 χιλιόμετρα ψηλότερα από τη βάση της - δηλαδή πάνω από δύο φορές το ύψος των τοιχωμάτων του φαραγγιού Γκραν Κάνιον στις ΗΠΑ. «Το γεγονός ότι βρίσκονται τόσο μεγάλες ρωγμές στο τμήμα αυτό του Πλούτωνα σημαίνει ότι ο φλοιός του πλανήτη πέρασε φάση μεγάλης επέκτασης κάποια στιγμή στην ιστορία του» είπε ο Ουάιτ.
Μεταξύ άλλων, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η διάσπαση των φυσικών ραδιενεργών στοιχείων στον πυρήνα του πλανήτη ήταν η πηγή θέρμανσης για τη μεταμόρφωσή του. Ανακοινώθηκε επίσης ότι η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα είναι πιο πυκνή από όσο πιστεύαμε μέχρι τώρα και ότι τα συστατικά της καταφέρνουν να απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία και να την εκπέμπουν πίσω ως ένα είδος κοσμικής λάμψης. Έτσι εξηγείται και το γιατί η υπεριώδης ακτινοβολία δεν απομακρύνει την ατμόσφαιρα του Πλούτωνα στο Διάστημα όπως θα έπρεπε να συμβαίνει αν η ατμόσφαιρα του ήταν πιο αραιή φαινόμενο που συμβαίνει στον Αρη.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Ραδιενεργές γιαγιάδες

Οι «μπαμπούσκες» του Τσερνομπίλ που δεν φεύγουν από τα σπίτια τους

Οι «μπαμπούσκες» του Τσερνομπίλ που δεν φεύγουν από τα σπίτια τους
Μια από τις περίπου 130 ηλικιωμένες Ουκρανές που αρνούνται πεισματικά να αποχωριστούν την πατρογονική τους εστία στο Τσερνομπίλ, όσο ραδιενεργή κι αν (τους λένε πως) είναι 
 
Κίεβο, Ουκρανία
Όταν στις 26 Απριλίου του 1986 εξερράγη ο αντιδραστήρας Νο. 4 του Τσερνομπίλ, ελάχιστοι πίστεψαν πως από την επόμενη ημέρα θα συναντούσε κανείς ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή πέριξ του εργοστασίου.
Πράγματι, μετά την καταστροφή από μία περιοχή που φθάνει τα 4.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είχαν απομακρυνθεί περί τους 116.000 ανθρώπους ρωσικής κι ουκρανικής καταγωγής.
Μέχρι πρότινος θεωρούσαμε πως οι μόνοι που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στο Τσερνομπίλ, που πλέον ανήκει στην Ουκρανία, είναι οι εργαζόμενοι για κατασκευή υποδομών κοντά στον χώρο του εργοστασίου, καθώς και εξειδικευμένοι επιστήμονες που μετρούν τα επίπεδα ραδιενέργειας στην ευρύτερη περιοχή.
Κι όμως, όπως μαθαίνουμε από ένα νέο αμερικανικό ντοκιμαντέρ που παίζεται αυτές τις ημέρες στο Λονδίνο, υπάρχουν και κάποιοι Ουκρανοί που αψηφούν τον φόβο της ραδιενέργειας και δεν δέχονται επ’ ουδενί να αποχωριστούν την Μητέρα-Πατρίδα τους, Οπως την αποκαλούν.
Οπως καταγράφει το ντοκιμαντέρ «Οι Μπαμπούσκες του Τσερνομπίλ» της Χόλι Μόρις και της Αν Μπόγκαρτ, περίπου 130 υπερήλικοι Ουκρανοί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, είναι σήμερα οι μοναδικοί εναπομείναντες κάτοικοι του Τσερνομπίλ.
«Μέσα στην απαγορευμένη Νεκρή Ζώνη γύρω από το εργοστάσιο του Τσερνομπίλ, ζει μια ατρόμητη κοινότητα γυναικών, ηλικίας 70 έως 90 ετών, δίπλα σε επιστήμονες που εργάζονται στην πιο ραδιενεργή περιοχή της Γης», τονίζεται στο ντοκιμαντέρ που παίζεται αυτές τις ημέρες στο λονδρέζικο Frontline Club.
Ανάμεσα στις μπαμπούσκες [σ.σ: «γιαγιά» στα ρωσικά] αυτές ξεχωρίζουν οι ιώβειες μορφές της Χάνα Ζαβορότινα, της Μαρία Σοβκούτα και της Βαλεντίνα Ιβάνιβνα που επέλεξαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, αμέσως μετά την καταστροφή, αρνούμενες να πεθάνουν οπουδήποτε αλλού εκτός από το χώμα που τους γέννησε.
Σημείωση: οι γυναίκες αυτές επέστρεψαν στα σπίτια του παράνομα, αψηφώντας τις επίσημες διαταγές του, τότε σοβιετικού, κράτους, το οποίο ωστόσο δεν προέβαλλε καμία αντίσταση στην απόφαση τους αυτή.
Τι θα μπορούσε να κάνει άλλωστε; Να τις συλλάβει για απείθεια; Έστειλε εκεί κάποιους στρατιώτες προκειμένου να τις μεταπείσει να μεταφερθούν σε ένα πιο ασφαλές μέρος, αλλά οι εκκλήσεις τους δεν εισακούστηκαν.
«Όταν ήρθαν εδώ [οι στρατιώτες] και μου είπαν να φύγω, τους απάντησα «δεν πρόκειται να το κάνω αυτό. Αν θέλετε, εκτελέστε με επί τόπου και θάψτε με κάτω από το χώμα αυτό»», τονίζει η Ζαβορότινα.
Όταν ρωτήθηκε για το αν φοβάται να μένει στο πιο ραδιενεργό σημείο του πλανήτη μας, η ηλικιωμένη Ουκρανή αποφάνθηκε πως «δεν με τρομάζει καμία ραδιενέργεια και καμία ακτινοβολία. Το μόνο που με τρομάζει είναι η πείνα, να μην έχω να φάω».
«Αν φύγεις από εδώ, τότε πεθαίνεις» συμπληρώνει η Ιβάνιβνα, «όσοι έφυγαν, είναι σε χειρότερη θέση απ’ ότι εμείς σήμερα. Πεθαίνουν από τη στεναχώρια τους που δεν είναι στα πατρογονικά τους εδάφη».
«Η μητέρα-πατρίδα είναι μητέρα-πατρίδα, αυτό δεν άλλαζε», συνοψίζει με τη σειρά της η Σοβκούτα, που όπως επισημαίνει το ντοκιμαντέρ, «έχοντας ζήσει το σταλινικό καθεστώς και τη ναζιστική κατοχή, έχει μάθει να αψηφά έναν κίνδυνο που είναι υπαρκτός μεν, αόρατος δε».
«Όπως οι λύκοι, οι τάρανδοι και τα αγριογούρουνα που επέστρεψαν στο Τσερνομπίλ μετά από πολλά χρόνια εξαφάνισης τους, έτσι και οι Μπαμπούσκες αυτές μας διηγούνται μια απίστευτη ιστορία επιβίωσης και μας προσφέρουν ένα συνταρακτικό πορτρέτο μια μετά-αποκαλυπτικής καθημερινότητας», καταλήγει με νόημα το ντοκιμαντέρ.

Χ-Files στο Καζακστάν

H NASA ερευνά μυστηριώδη γεωγλυφικά 8.000 ετών στις στέπες του Καζακστάν

H NASA ερευνά μυστηριώδη γεωγλυφικά 8.000 ετών στις στέπες του Καζακστάν
Ενα από τα πολλά μυστήρια γεωγλυφικά που ανακάλυψαν οι δορυφόροι της NASA στις αχανείς στέπες του Καζακστάν  
Ουάσινγκτον
Μιας και σε λίγες εβδομάδες ξεκινάνε να παίζονται ξανά τα X-Files, να μια νέα υπόθεση έρευνας για τους πράκτορες Μόλντερ και Σκάλι: κάποια γεωγλυφικά ηλικίας 8.000 ετών που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στις αχανείς στέπες του Καζακστάν.

Τα γεωγλυφικα αυτά, που μοιάζουν πολύ με τα αντίστοιχα αγρογλυφικά (τα γνωστά Crop Circles), χρονολογούνται στο 4.000 π.Χ., κοντά στην Νεολιθική εποχή, ενώ κάποια εξ’ αυτών ανάγονται μέχρι και στη Μεσολιθική εποχή, κοντά στο 6.000 π.Χ.!

Τα σχήματα αυτά ανακαλύφτηκαν το 2007 από τον Καζάκο οικονομολόγο Ντμίτρι Ντέι.

Ο Ντέι έψαχνε, μέσω του Google Earth, στο Καζακστάν για κτίσματα όμοια με τις πυραμίδες όταν διέκρινε κάποιες περίεργες γεωμετρικές φιγούρες στις βόρειες στέπες της επαρχίας Ουστογκάισκι.

Παρά το ότι έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε, η ίδια η κυβέρνηση του Καζακστάν δεν φιλοτιμήθηκε να μελετήσει τα γεωγλυφικά αυτά.

Έτσι, στο παιχνίδι μπήκε η NASA η οποία ζήτησε τη βοήθεια από τους δορυφόρους του Καζακστάν να τα φωτογραφίσουν κι από κοινού να συνεργαστούν για την έρευνα τους.

Πριν μερικές ημέρες, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία παρέθεσε εικόνες από τα γεωγλυφικα αυτά: ανάμεσα στα 260 σχήματα ξεχωρίζουν κάποια που μοιάζουν με κύκλους, ενώ σε ένα άλλο σημείο εμφανίζονται κατασκευές που μοιάζουν με σβάστικες. Ένα άλλο γεωγλυφικό σχηματίζει ένα τεράστιο τετράγωνο, οι αντίθετες γωνίες του οποίου ενώνονται διαγώνια.



Τα σχήματα είναι ορατά μόνο από ψηλά και το μέγεθος κάποιων εξ’ αυτών ξεπερνά κατά πολλές φορές το αντίστοιχο ενός γηπέδου ποδοσφαίρου ή ακόμη κι απ’ αυτό της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα στην Γκίζα της Αιγύπτου.

«Δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου κάτι τέτοιο. Είναι πραγματικά εκπληκτικό», τονίζει ο Κόμπτον Τζέι Τάκερ, επιστήμονας της NASA στην Ουάσιγκτον.

Πλέον, η ΝΑSΑ προχώρησε στη σύσταση μιας ομάδας, που σε συνεργασία με αρχαιολόγους θα μεταφερθούν στην επίμαχη περιοχή, προκειμένου να αναλύσουν -και αν γίνεται, να επιλύσουν- τη νέα αυτή ανακάλυψη.



Πάντως, ο ίδιος ο άνθρωπος που τα ανακάλυψε πρώτος ισχυρίζεται πως τα γεωγλυφικά είναι δημιούργημα της φυλής Μεχαντζάρ που έζησε στην περιοχή αυτή κάπου μεταξύ 7.000-5.000 π.Χ. και χρησίμευαν ως ηλιακά παρατηρητήρια, όπως λόγου χάρη και το Στόουνχεντζ στη Βρετανία.

Ωστόσο, καθώς ο ίδιος ο Ντέι δεν είναι αρχαιολόγος ή ειδικός επί του θέματος, αλλά ένας ταπεινός οικονομολόγος, οι επιστήμονες πρέπει τώρα να βρουν τη λύση του μυστηρίου.

Η πρώτη εικασία προσανατολίζεται προς την κατεύθυνση αυτά τα γεωγλυφικά να αποτελούν απλώς… υπαίθρια έργα τέχνης που δεν εξυπηρετούσαν κανέναν απολύτως πρακτικό σκοπό.

Μια άλλη εκδοχή όμως υποστηρίζει πως τα σχήματα αυτά αποτελούσαν το «σημάδι» για τους κυνηγούς της Νεολιθικής εποχής πως εντός των ορίων τους είναι ιδανικό μέρος για εξεύρεση τροφής ή για τόπο μόνιμης κατοικίας.

Κάποιοι, ωστόσο, διαφωνούν λέγοντας πως οι προϊστορικοί αυτοί οικισμοί δεν διέθεταν ούτε την απαιτούμενη οργάνωση, αλλά ούτε τον χρόνο να κάτσουν και να σχεδιάσουν με τόση ακρίβεια αυτά τα τεράστια σύμβολα στο έδαφος.

«Η ιδέα πως κάποιοι αγρότες μπορούσαν να συγκεντρώσουν τόσο κόσμο και να τον οργανώσουν έτσι ώστε να κατασκευάσει τέτοια δημιουργήματα, όπως τα γεωγλυφικά του Καζακστάν, έχει κάνει τους επιστήμονες να σκέφτονται πιο σοβαρά την άρτια οργάνωση που ενδέχεται να υπήρχε στις προϊστορικές κοινωνίες, πολύ πριν την έλευση του πολιτισμού», επισημαίνει ο Πέρσις Μπι Κλάρκσον, αρχαιολόγος του πανεπιστημίου του Γουίνιπεγκ στις ΗΠΑ.

Η λύση του μυστήριου της χρησιμότητας αυτών των γεωγλυφικών, θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνήθειες και την ζωή των ανθρώπων της Νεολιθικής εποχής, καταλήγει η NASA.




Κωνσταντίνος Τσάβαλος
Newsroom ΔΟΛ

Απογοήτευση στο SETI

Καμία ένδειξη εξωγήινων στο μυστηριώδες άστρο KIC 8462852

Καμία ένδειξη εξωγήινων στο μυστηριώδες άστρο KIC 8462852
Οι ερευνητές του SETI έστρεψαν προς το παράξενο άστρο τη Συστοιχία Τηλεσκοπίων Allen βόρεια του Σαν Φρανσίσκο (Πηγή: Seth Shostak, SETI Institute)
 
 
Μάουντεν Βιου, Καλιφόρνιαυ
Αν όντως υπάρχει ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός στο άστρο KIC 8462852, οι μεταδόσεις του μάλλον δεν είναι αρκετά ισχυρές για να γίνουν αντιληπτές από τη Γη -το Ινστιτούτο SETI ανακοίνωσε πως απέτυχε να ανιχνεύσει κάποιο ενδιαφέρον σήμα.

Το KIC 8462852 κέντρισε το ενδιαφέρον του SETI τον Οκτώβριο, όταν ανακοινώθηκε ότι η φωτεινότητα του άστρου παρουσιάζει μεγάλες, μη περιοδικές διακυμάνσεις που φτάνουν μέχρι το 20%. Η συμπεριφορά αυτή είναι σίγουρα ασυνήθιστη, δεδομένου ότι ακόμα και ένας πλανήτης στο μέγεθος του Δία δεν θα μπορούσε να μειώσει το φως του άστρου πάνω από 1%.

Η ανάλυση των δεδομένων υποδεικνύει ότι κάτι περνά μπροστά από το άστρο και το κρύβει. Πιθανότατα δεν είναι ένα μεγάλο σώμα, αλλά πολλά μικρότερα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το KIC 8462852.

Μία από τις θεωρίες που προτάθηκαν είναι ότι το άστρο, το οποίο βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμό του Κύκνου και απέχει 1.480 έτη φωτός από τη Γη, περιβάλλεται από ένα μεγάλο σμήνος κομητών.

Ένα άλλο πιθανό ενδεχόμενο είναι ότι τα αντικείμενα που κρύβουν το άστρο είναι γιγάντιες κατασκευές ενός προηγμένου εξωγήινου πολιτισμού. Θα μπορούσε για παράδειγμα να είναι ένα «σμήνος Ντάισον», πολυάριθμοι ηλιακοί συλλέκτες που κινούνται σε τροχιά γύρω από το
KIC 8462852 και παράγουν ενέργεια.

Θέλοντας να διερευνήσουν το ενδεχόμενο, οι ερευνητές του SETI έστρεψαν προς το παράξενο άστρο τη Συστοιχία Τηλεσκοπίων Allen, ένα σύστημα από 42 ραδιοτηλεσκόπια που λειτουργεί βόρεια του Σαν Φρανσίσκο.

Επί δύο εβδομάδες η συστοιχία αναζητούσε δύο είδη σημάτων. Το πρώτο είναι «σήματα στενής ζώνης» με τα οποία ένας εξωγήινος πολιτισμός θα μπορούσε να γνωστοποιεί εσκεμμένα την ύπαρξή του -αυτά είναι τα σήματα στα οποία εστιάζονται συνήθως οι αναζητήσεις του SETI.

To δεύτερο είναι σήματα ευρείας ζώνης, τα οποία θα εκπέμπονταν από διαστημικά σκάφη που προωθούνται με ισχυρές δέσμες μικροκυμάτων, λέει το Ινστιτούτο. «Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιήσαμε τη Συστοιχία Τηλεσκοπίων Allen για να αναζητήσουμε σήματα ευρείας ζώνης» επισήμανε ο Τζέρι Χαρπ, ερευνητής του SETI.

Και στις δύο περιπτώσεις η αναζήτηση ήταν μάταιη, καταλήγει το SETI σε μελέτη που έχει αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.

Αυτό, βέβαια, δεν αποκλείει την ύπαρξη εξωγήινων στο παράξενο άστρο. Το SETI θα μπορούσε να ανιχνεύσει μόνο σήματα εξαιρετικά μεγάλης ισχύος -στην περίπτωση των σημάτων στενής ζώνης, η απαιτούμενη ισχύς θα ξεπερνούσε κατά 100 φορές την συνολική παγκόσμια κατανάλωσης ενέργειας στη Γη. Και στην περίπτωση των σημάτων ευρείας ζώνης, η απαιτούμενη ισχύς θα ήταν δέκα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας.

Στην περίπτωση βέβαια που αυτά τα σήματα μεταδίδονταν απευθείας προς τη Γη και όχι σφαιρικά προς όλες τις κατευθύνσεις, η απαιτούμενη ισχύς θα ήταν πολύ μικρότερη, επισημαίνει το SETI.

Εκτιμά ακόμα ότι ένας πολιτισμός ικανός να κατασκευάσει σμήνος Dyson θα έπρεπε να έχει πρόσβαση σε ασύλληπτα ποσά ισχύος, της τάξης των 1027 watt. Αυτό υπερβαίνει ακόμα και την συνολική ισχύ του Ήλιου, περίπου 3,846×1026 W.

«Η ιστορία της αστρονομίας μας διδάσκει πως, κάθε φορά που νομίζαμε ότι βρήκαμε ένα φαινόμενο που οφείλεται στις δραστηριότητες εξωγήινων, τελικά αποδείχθηκε ότι κάναμε λάθος» σχολιάζει ο αστρονόμος του SETI Σεθ Σόστακ.

«Παρόλο όμως που είναι αρκετά απίθανό να οφείλεται σε φυσικούς παράγοντες, και όχι σε εξωγήινους, η παράξενη συμπεριφορά του άστρου, είναι σώφρον να ελέγχουμε κάποια πράγματα» προσθέτει.

Για κάθε ενδεχόμενο, οι παρατηρήσεις του SETI θα συνεχιστούν.

Βαγγέλης Πρατικάκης
Newsroom ΔΟΛ

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Ηλιακή καταιγίδα έκαψε την ατμόσφαιρα του Άρη, αποκάλυψε η ΝΑSΑ (vid)

Ηλιακή καταιγίδα έκαψε την ατμόσφαιρα του Άρη, αποκάλυψε η ΝΑSΑ (vid)
Σε νέα σημαντική αποκάλυψη για στον Αρη προχώρησε η ΝΑSΑ που εξηγεί γιατί ο πλανήτης έπαψε να μοιάζει με τη Γη. Σε συνέντευξη τύπου οι επιστήμονες της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, ανέφεραν πως για την καταστροφή της ατμόσφαιρας του κόκκινου πλανήτη, που τον μετέτρεψε σε μια ψυχρή και ξηρή έρημο ευθύνεται μια ηλιακή καταιγίδα, οι διάπυροι πίδακες της οποίας έκαψαν το οξυγόνο.

Σε αντίθεση με τη Γη, ο Άρης δεν διαθέτει μαγνητικό πεδίο, και είναι εκτεθειμένος σε υπεριώδη ακτινοβολία και σε βροχή μαγνητικών σωματιδίων που εκτοξεύονται από τον Ηλιο.
Οι ερευνητές, που ανέλυσαν τα στοιχεία του δορυφόρου MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution Mission) της NASA, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον “Αρη από το 2014, έκαναν μια σειρά από επιστημονικές δημοσιεύσεις στα περιοδικά «Science» και «Geophysical Research Letters». Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένοχος είναι ο Ήλιος για την απογύμνωση του γειτονικού πλανήτη από το πυκνό στρώμα αερίων που τον περιέβαλε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Η μεγάλη αραίωση της ατμόσφαιρας δεν μπορούσε πλέον να συγκρατήσει το νερό στην επιφάνεια του “Αρη, με συνέπεια ο πλανήτης, που ήταν κάποτε ζεστός και υγρός, να γίνει κρύος και σε μεγάλο βαθμό άνυδρος (αλλά όχι τελείως, όπως έχουν δείξει και τα τελευταία ευρήματα).
Σήμερα η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια του “Αρη είναι μόλις το 1% της πίεσης στη Γη, με συνέπεια το νερό να παγώνει αμέσως ή να διαφεύγει στο διάστημα.
Ο ηλιακός άνεμος μεταφέρει μαζί του και μαγνητικά πεδία, που πέφτοντας πάνω στον πλανήτη, δημιουργούν ηλεκτρικά πεδία. Αυτά επιταχύνουν τα ιόντα της ατμόσφαιρας, στέλνοντάς τα στο διάστημα. Το φαινόμενο συνεχίζεται και σήμερα, αν και σε μικρότερο βαθμό. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, περίπου 100 γραμμάρια αρειανής ατμόσφαιρας, κυρίως οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα, «δραπετετεύουν» στο διάστημα κάθε δευτερόλεπτο.
Οι παρατηρήσεις του MAVEN, που συνεχίζονται, έδειξαν επίσης ότι όταν ο Ήλιος προκαλεί ηλιακές καταιγίδες, πέρα από τον συνήθη «άνεμο», τότε επιταχύνεται κατά δέκα έως 20 φορές η καταστροφή της ατμόσφαιρας στον «κόκκινο» πλανήτη. Με δεδομένο ότι στο πρώιμο ηλιακό σύστημα τέτοιες καταιγίδες ήσαν συχνότερες και ισχυρότερες, πιστεύεται ότι κάπως έτσι ο “Αρης έχασε σχεδόν όλη την ατμόσφαιρά του.
Εξάλλου η απώλεια του μαγνητικού πεδίου του (αντίθετα με τη Γη), που εκτιμάται ότι συνέβη μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά τον σχηματισμό του πλανήτη, δεν βοήθησε, ώστε να συγκρατήσει την απώλεια της ατμόσφαιρας.

Πηγή: ΕΡΤ-ΑΠΕ