Προσπαθείτε να κόψετε το κάπνισμα; Δείτε τι θα συμβεί στο σώμα σας μόλις το καταφέρετε!

Οι γιατροί όταν θέλουν να  πείσουν κάποιον καπνιστή να κόψει το κάπνισμα του λένε πως κάθε τσιγάρο που καπνίζει, του κόβει 10 λεπτά από τη ζωή. Είναι ένα επιχείρημα το οποίο εκείνη τη στιγμή ο θεριακλής καπνιστής δεν το καταλαβαίνει και δεν του δίνει σημασία, αλλά ισχύει πέρα για πέρα.
Γνωρίζετε τι συμβαίνει μέσα στον οργανισμό μας, όταν αποφασίσουμε μια «Δευτέρα, να κόψουμε το κάπνισμα«; Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί και ξανασκεφτείτε να ανάψετε το επόμενο τσιγαράκι. Σίγουρα δεν θα το ευχαριστηθείτε.
Όταν λοιπόν είμαστε ψυχολογικά έτοιμοι και κάνουμε το μεγάλο βήμα, λέγοντας «δεν θα ξανακαπνίσω«, τότε στην κυριολεξία ο οργανισμός μας ξαναγεννιέται από τα δηλητήρια που του βάζαμε, τόσα χρόνια.
Χωρίς τσιγάρο λοιπόν τα πρώτα 20 λεπτά, η πίεση του αίματος αλλά και οι σφυγμοί, πέφτουν στο φυσιολογικό και το κυκλοφορικό «ανασαίνει». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και η θερμοκρασία των άκρων μας (χέρια καιπόδια) να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Μέσα στις 8 πρώτες ώρες που δεν έχουμε καπνίσει το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα μας, υποχωρεί αισθητά σε φυσιολογικά επίπεδα και ταυτόχρονα διαπιστώνεται μια αύξηση του οξυγόνου, στα επίπεδα που έχει κάποιος μη καπνιστής.
Μια ημέρα χωρίς τσιγάρο, και έχει μειωθεί στο μισό η πιθανότητα να πάθουμε καρδιακή προσβολή.
Σε 48 ώρες νιώθουμε την όσφρηση και τη γεύση μας διαφορετική. Αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα αλλά και πιο φυσιολογικά τις μυρωδιές και τις γεύσεις. Απολαμβάνουμε το φαγητό και το ποτό σαν να τα έχουμε δοκιμάσει για πρώτη φορά. Είναι εντελώς διαφορετικά. Ακόμη και το επιχείρημα των θεριακλήδων ότι «ένα τσιγαράκι μαζί με τον καφέ είναι απόλαυση«, καταρρίπτεται αφού χωρίς τσιγάρο βιώνουμε στο έπακρο την υπέροχη μυρωδιά του.

 Αν συνεχίσουμε χωρίς να ανάψουμε τσιγάρο για 72 ώρες, τότε θα νιώσουμε πως αναπνέουμε διαφορετικά. Θα ρουφάμε κυριολεκτικά τον αέρα. Η αναπνοή λειτουργεί ομαλά, ενώ παρατηρείται αύξηση της χωρητικότητας των πνευμόνων μας.

15 ημέρες μέχρι 2 μήνες χωρίς τσιγάρο, σταματάμε να λαχανιάζουμε με το παραμικρό, περπατάμε πιο εύκολα και δεν κουραζόμαστε. Μέσα σε 3 μήνες η χωρητικότητα στα πνευμόνια μας τα οποία σιγά σιγά «καθαρίζουν», έχει αυξηθεί κατά 30%.
Στους 9 μήνες, πριν καν δηλαδή συμπληρώσουμε χρόνο, οι πνεύμονες αναπλάθονται, για την ακρίβεια το ενδοθήλιο των βρόγχων. Επίσης έχει υποχωρήσει, σχεδόν έχει εξαφανιστεί, ο περίφημος «τσιγαρόβηχας».
Εάν καταφέρουμε να μην καπνίσουμε για 5 χρόνια, τότε έχουμε ανεβάσει τις πιθανότητες μας να μην προσβληθούμε από καρκίνο του πνεύμονα. Συγκεκριμένα, κάποιος που έχει κόψει το τσιγάρο για 5 χρόνια, έχει μειώσει τις πιθανότητες από το 132 στο 72, ανά 100.000 καπνιστές.
Στα 10 χρόνια πια, είμαστε σχεδόν καθαροί. Οι προκαρκινικές κυψέλες έχουν εξαφανιστεί και οι πιθανότητες για καρκίνο του φάρυγγα, του στόματος και του οισοφάγου, σχεδόν έχουν εκμηδενιστεί.
Σκεφτείτε καλύτερα εάν θα συνεχίσετε να καπνίζετε. Η ζωή είναι υπέροχη δίχως τσιγάρο…



Πηγή: www.iatropedia.gr

Δύο ελληνικές πόλεις στη λίστα με τις 20 αρχαιότερες του κόσμου (Photos)

 

 

Την λίστα με τις 20 αρχαιότερες πόλεις του κόσμου - ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται και δύο ελληνικές - δημοσίευσε η Telegraph:
1.Ιεριχώ, Παλαιστινιακά εδάφη – 5.000 π.Χ.

2. Byblos, Λίβανος – 5.000 π.Χ.

3. Αλέπο, Συρία – 4.300 π.Χ.

4. Δαμασκός, Συρία – 4.300 π.Χ.

5. Susa, Ιράν – 4.200 π.Χ.

6. Faiyum, Αίγυπτος – 4.000 π.Χ.

7. Sidon, Λίβανος – 4.000 π.Χ.

8. Plovdiv, Βουλγαρία – 4.000 π.Χ.

9. Gaziantep, Τουρκία – 3.650 π.Χ.

10. Βηρυτός, Λίβανος – 3.000 π.Χ.

11. Ιερουσαλήμ, Μέση Ανατολή – 2.800 π.Χ.

12. Tyre, Λίβανος – 2.750 π.Χ.

13. Arbil, Ιράκ – 2.300 π.Χ.

14. Kirkuk, Ιράκ – 2.200 π.Χ.

15. Balkh, Αφγανιστάν – 1.500 π.Χ.

16. Αθήνα, Ελλάδα – 1.400 π.Χ.

17. Λάρνακα, Κύπρος – 1.400 π.Χ.

18. Θήβα, Ελλάδα – 1.400 π.Χ.

19. Cádiz, Ισπανία – 1.100 π.Χ.

20. Varanasi, Ινδία – 1.000 π.Χ.

 

Στον παγωμένο Πλούτωνα, τα ηφαίστεια ξερνούν πάγο

Τα κατεψυγμένα βουνά του Πλούτωνα όπως τα είδε για πρώτη φορά το New Horizons. Ορισμένα έχουν ύψος 5 χιλιόμετρα.   (Φωτογραφία:  NASA ) 

 

 

Μόφετ Φιλντ, Καλιφόρνια

Ανάμεσα στις πολλές εντυπωσιακές ανακαλύψεις που έκανε στον Πλούτωνα το σκάφος New Horizons ήταν γιγάντιοι σχηματισμοί που αποτελούνταν από πάγο. Τα στελέχη της αποστολής ανακοίνωσαν ότι πιθανότατα αυτά τα παγωμένα όρη δημιουργήθηκαν από ηφαίστεια που εκτόξευαν πάγο αντί για λάβα.

Η νέα ανακοίνωση προκαλεί εκ νέου θαυμασμό για τον απομακρυσμένο παγωμένο κόσμο αλλά και ερωτηματικά για το πώς ο Πλούτωνας μπόρεσε να είναι τόσο γεωλογικά ενεργός. «Το σύστημα του Πλούτωνα μας έχει δημιουργήσει άκρα αμηχανία» είπε ο Άλαν Στερν του Southwest Research Institute στο Μπόλντερ του Κολοράντο, επικεφαλής της αποστολής New Horizons.
Τα παγωμένα όρη του Πλούτωνα έχουν διάμετρο περίπου 160 χιλιόμετρα και ορισμένα από αυτά έχουν ύψος περίπου πέντε χλμ. Οι κορυφές τους παρουσιάζουν κοιλότητες που μοιάζουν με τους κρατήρες των ηφαιστείων του Άρη και της Γης.
«Δεν έχει βρεθεί τίποτα παρόμοιο στο εξώτερο ηλιακό σύστημα» δήλωσε ο Όλιβερ Ουάιτ, επιστήμονας της NASA στο ερευνητικό κέντρο Έιμς στο Μόφετ Φίλντ στην Καλιφόρνια. Αντί να βγάζουν λάβα, τα ηφαίστεια στον Πλούτωνα φαίνεται ότι εκτόξευαν παγωμένο νερό και άλλα, όπως παγωμένο άζωτο, αμμωνία ή μεθάνιο.
Ο Ουάιτ ομολογεί πως η ιδέα ότι υπάρχουν ηφαίστεια στον πλανήτη αυτόν, που απέχει από τον Ήλιο περίπου 30 φορές πιο μακριά από όσο απέχει η Γη από τον Ήλιο, ακούγεται παράλογη, «αλλά είναι το λιγότερο τρελό πράγμα που μπορούμε να σκεφτούμε» ως ερμηνεία για την ύπαρξη των βουνών αυτών. Ό,τι και να είναι, είναι πολύ περίεργα» είπε.
Το New Horizons έστειλε και στοιχεία επίσης για πολλές βαθιές ρωγμές στην επιφάνεια του Πλούτωνα, η μεγαλύτερη από τις οποίες έχει μήκος 322 χιλιομέτρων. Η κορυφή της ρωγμής βρίσκεται υψομετρικά περίπου 4 χιλιόμετρα ψηλότερα από τη βάση της - δηλαδή πάνω από δύο φορές το ύψος των τοιχωμάτων του φαραγγιού Γκραν Κάνιον στις ΗΠΑ. «Το γεγονός ότι βρίσκονται τόσο μεγάλες ρωγμές στο τμήμα αυτό του Πλούτωνα σημαίνει ότι ο φλοιός του πλανήτη πέρασε φάση μεγάλης επέκτασης κάποια στιγμή στην ιστορία του» είπε ο Ουάιτ.
Μεταξύ άλλων, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η διάσπαση των φυσικών ραδιενεργών στοιχείων στον πυρήνα του πλανήτη ήταν η πηγή θέρμανσης για τη μεταμόρφωσή του. Ανακοινώθηκε επίσης ότι η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα είναι πιο πυκνή από όσο πιστεύαμε μέχρι τώρα και ότι τα συστατικά της καταφέρνουν να απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία και να την εκπέμπουν πίσω ως ένα είδος κοσμικής λάμψης. Έτσι εξηγείται και το γιατί η υπεριώδης ακτινοβολία δεν απομακρύνει την ατμόσφαιρα του Πλούτωνα στο Διάστημα όπως θα έπρεπε να συμβαίνει αν η ατμόσφαιρα του ήταν πιο αραιή φαινόμενο που συμβαίνει στον Αρη.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ραδιενεργές γιαγιάδες

Οι «μπαμπούσκες» του Τσερνομπίλ που δεν φεύγουν από τα σπίτια τους

Μια από τις περίπου 130 ηλικιωμένες Ουκρανές που αρνούνται πεισματικά να αποχωριστούν την πατρογονική τους εστία στο Τσερνομπίλ, όσο ραδιενεργή κι αν (τους λένε πως) είναι 

 

Κίεβο, Ουκρανία

Όταν στις 26 Απριλίου του 1986 εξερράγη ο αντιδραστήρας Νο. 4 του Τσερνομπίλ, ελάχιστοι πίστεψαν πως από την επόμενη ημέρα θα συναντούσε κανείς ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή πέριξ του εργοστασίου.
Πράγματι, μετά την καταστροφή από μία περιοχή που φθάνει τα 4.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είχαν απομακρυνθεί περί τους 116.000 ανθρώπους ρωσικής κι ουκρανικής καταγωγής.
Μέχρι πρότινος θεωρούσαμε πως οι μόνοι που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στο Τσερνομπίλ, που πλέον ανήκει στην Ουκρανία, είναι οι εργαζόμενοι για κατασκευή υποδομών κοντά στον χώρο του εργοστασίου, καθώς και εξειδικευμένοι επιστήμονες που μετρούν τα επίπεδα ραδιενέργειας στην ευρύτερη περιοχή.
Κι όμως, όπως μαθαίνουμε από ένα νέο αμερικανικό ντοκιμαντέρ που παίζεται αυτές τις ημέρες στο Λονδίνο, υπάρχουν και κάποιοι Ουκρανοί που αψηφούν τον φόβο της ραδιενέργειας και δεν δέχονται επ’ ουδενί να αποχωριστούν την Μητέρα-Πατρίδα τους, Οπως την αποκαλούν.
Οπως καταγράφει το ντοκιμαντέρ «Οι Μπαμπούσκες του Τσερνομπίλ» της Χόλι Μόρις και της Αν Μπόγκαρτ, περίπου 130 υπερήλικοι Ουκρανοί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, είναι σήμερα οι μοναδικοί εναπομείναντες κάτοικοι του Τσερνομπίλ.
«Μέσα στην απαγορευμένη Νεκρή Ζώνη γύρω από το εργοστάσιο του Τσερνομπίλ, ζει μια ατρόμητη κοινότητα γυναικών, ηλικίας 70 έως 90 ετών, δίπλα σε επιστήμονες που εργάζονται στην πιο ραδιενεργή περιοχή της Γης», τονίζεται στο ντοκιμαντέρ που παίζεται αυτές τις ημέρες στο λονδρέζικο Frontline Club.
Ανάμεσα στις μπαμπούσκες [σ.σ: «γιαγιά» στα ρωσικά] αυτές ξεχωρίζουν οι ιώβειες μορφές της Χάνα Ζαβορότινα, της Μαρία Σοβκούτα και της Βαλεντίνα Ιβάνιβνα που επέλεξαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, αμέσως μετά την καταστροφή, αρνούμενες να πεθάνουν οπουδήποτε αλλού εκτός από το χώμα που τους γέννησε.
Σημείωση: οι γυναίκες αυτές επέστρεψαν στα σπίτια του παράνομα, αψηφώντας τις επίσημες διαταγές του, τότε σοβιετικού, κράτους, το οποίο ωστόσο δεν προέβαλλε καμία αντίσταση στην απόφαση τους αυτή.
Τι θα μπορούσε να κάνει άλλωστε; Να τις συλλάβει για απείθεια; Έστειλε εκεί κάποιους στρατιώτες προκειμένου να τις μεταπείσει να μεταφερθούν σε ένα πιο ασφαλές μέρος, αλλά οι εκκλήσεις τους δεν εισακούστηκαν.
«Όταν ήρθαν εδώ [οι στρατιώτες] και μου είπαν να φύγω, τους απάντησα «δεν πρόκειται να το κάνω αυτό. Αν θέλετε, εκτελέστε με επί τόπου και θάψτε με κάτω από το χώμα αυτό»», τονίζει η Ζαβορότινα.
Όταν ρωτήθηκε για το αν φοβάται να μένει στο πιο ραδιενεργό σημείο του πλανήτη μας, η ηλικιωμένη Ουκρανή αποφάνθηκε πως «δεν με τρομάζει καμία ραδιενέργεια και καμία ακτινοβολία. Το μόνο που με τρομάζει είναι η πείνα, να μην έχω να φάω».
«Αν φύγεις από εδώ, τότε πεθαίνεις» συμπληρώνει η Ιβάνιβνα, «όσοι έφυγαν, είναι σε χειρότερη θέση απ’ ότι εμείς σήμερα. Πεθαίνουν από τη στεναχώρια τους που δεν είναι στα πατρογονικά τους εδάφη».
«Η μητέρα-πατρίδα είναι μητέρα-πατρίδα, αυτό δεν άλλαζε», συνοψίζει με τη σειρά της η Σοβκούτα, που όπως επισημαίνει το ντοκιμαντέρ, «έχοντας ζήσει το σταλινικό καθεστώς και τη ναζιστική κατοχή, έχει μάθει να αψηφά έναν κίνδυνο που είναι υπαρκτός μεν, αόρατος δε».
«Όπως οι λύκοι, οι τάρανδοι και τα αγριογούρουνα που επέστρεψαν στο Τσερνομπίλ μετά από πολλά χρόνια εξαφάνισης τους, έτσι και οι Μπαμπούσκες αυτές μας διηγούνται μια απίστευτη ιστορία επιβίωσης και μας προσφέρουν ένα συνταρακτικό πορτρέτο μια μετά-αποκαλυπτικής καθημερινότητας», καταλήγει με νόημα το ντοκιμαντέρ.

Χ-Files στο Καζακστάν

H NASA ερευνά μυστηριώδη γεωγλυφικά 8.000 ετών στις στέπες του Καζακστάν

Ενα από τα πολλά μυστήρια γεωγλυφικά που ανακάλυψαν οι δορυφόροι της NASA στις αχανείς στέπες του Καζακστάν  

Ουάσινγκτον

Μιας και σε λίγες εβδομάδες ξεκινάνε να παίζονται ξανά τα X-Files, να μια νέα υπόθεση έρευνας για τους πράκτορες Μόλντερ και Σκάλι: κάποια γεωγλυφικά ηλικίας 8.000 ετών που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στις αχανείς στέπες του Καζακστάν.

Τα γεωγλυφικα αυτά, που μοιάζουν πολύ με τα αντίστοιχα αγρογλυφικά (τα γνωστά Crop Circles), χρονολογούνται στο 4.000 π.Χ., κοντά στην Νεολιθική εποχή, ενώ κάποια εξ’ αυτών ανάγονται μέχρι και στη Μεσολιθική εποχή, κοντά στο 6.000 π.Χ.!

Τα σχήματα αυτά ανακαλύφτηκαν το 2007 από τον Καζάκο οικονομολόγο Ντμίτρι Ντέι.

Ο Ντέι έψαχνε, μέσω του Google Earth, στο Καζακστάν για κτίσματα όμοια με τις πυραμίδες όταν διέκρινε κάποιες περίεργες γεωμετρικές φιγούρες στις βόρειες στέπες της επαρχίας Ουστογκάισκι.

Παρά το ότι έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε, η ίδια η κυβέρνηση του Καζακστάν δεν φιλοτιμήθηκε να μελετήσει τα γεωγλυφικά αυτά.

Έτσι, στο παιχνίδι μπήκε η NASA η οποία ζήτησε τη βοήθεια από τους δορυφόρους του Καζακστάν να τα φωτογραφίσουν κι από κοινού να συνεργαστούν για την έρευνα τους.

Πριν μερικές ημέρες, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία παρέθεσε εικόνες από τα γεωγλυφικα αυτά: ανάμεσα στα 260 σχήματα ξεχωρίζουν κάποια που μοιάζουν με κύκλους, ενώ σε ένα άλλο σημείο εμφανίζονται κατασκευές που μοιάζουν με σβάστικες. Ένα άλλο γεωγλυφικό σχηματίζει ένα τεράστιο τετράγωνο, οι αντίθετες γωνίες του οποίου ενώνονται διαγώνια.

Τα σχήματα είναι ορατά μόνο από ψηλά και το μέγεθος κάποιων εξ’ αυτών ξεπερνά κατά πολλές φορές το αντίστοιχο ενός γηπέδου ποδοσφαίρου ή ακόμη κι απ’ αυτό της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα στην Γκίζα της Αιγύπτου.

«Δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου κάτι τέτοιο. Είναι πραγματικά εκπληκτικό», τονίζει ο Κόμπτον Τζέι Τάκερ, επιστήμονας της NASA στην Ουάσιγκτον.

Πλέον, η ΝΑSΑ προχώρησε στη σύσταση μιας ομάδας, που σε συνεργασία με αρχαιολόγους θα μεταφερθούν στην επίμαχη περιοχή, προκειμένου να αναλύσουν -και αν γίνεται, να επιλύσουν- τη νέα αυτή ανακάλυψη.

Πάντως, ο ίδιος ο άνθρωπος που τα ανακάλυψε πρώτος ισχυρίζεται πως τα γεωγλυφικά είναι δημιούργημα της φυλής Μεχαντζάρ που έζησε στην περιοχή αυτή κάπου μεταξύ 7.000-5.000 π.Χ. και χρησίμευαν ως ηλιακά παρατηρητήρια, όπως λόγου χάρη και το Στόουνχεντζ στη Βρετανία.

Ωστόσο, καθώς ο ίδιος ο Ντέι δεν είναι αρχαιολόγος ή ειδικός επί του θέματος, αλλά ένας ταπεινός οικονομολόγος, οι επιστήμονες πρέπει τώρα να βρουν τη λύση του μυστηρίου.

Η πρώτη εικασία προσανατολίζεται προς την κατεύθυνση αυτά τα γεωγλυφικά να αποτελούν απλώς… υπαίθρια έργα τέχνης που δεν εξυπηρετούσαν κανέναν απολύτως πρακτικό σκοπό.

Μια άλλη εκδοχή όμως υποστηρίζει πως τα σχήματα αυτά αποτελούσαν το «σημάδι» για τους κυνηγούς της Νεολιθικής εποχής πως εντός των ορίων τους είναι ιδανικό μέρος για εξεύρεση τροφής ή για τόπο μόνιμης κατοικίας.

Κάποιοι, ωστόσο, διαφωνούν λέγοντας πως οι προϊστορικοί αυτοί οικισμοί δεν διέθεταν ούτε την απαιτούμενη οργάνωση, αλλά ούτε τον χρόνο να κάτσουν και να σχεδιάσουν με τόση ακρίβεια αυτά τα τεράστια σύμβολα στο έδαφος.

«Η ιδέα πως κάποιοι αγρότες μπορούσαν να συγκεντρώσουν τόσο κόσμο και να τον οργανώσουν έτσι ώστε να κατασκευάσει τέτοια δημιουργήματα, όπως τα γεωγλυφικά του Καζακστάν, έχει κάνει τους επιστήμονες να σκέφτονται πιο σοβαρά την άρτια οργάνωση που ενδέχεται να υπήρχε στις προϊστορικές κοινωνίες, πολύ πριν την έλευση του πολιτισμού», επισημαίνει ο Πέρσις Μπι Κλάρκσον, αρχαιολόγος του πανεπιστημίου του Γουίνιπεγκ στις ΗΠΑ.

Η λύση του μυστήριου της χρησιμότητας αυτών των γεωγλυφικών, θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνήθειες και την ζωή των ανθρώπων της Νεολιθικής εποχής, καταλήγει η NASA.




Κωνσταντίνος Τσάβαλος

Newsroom ΔΟΛ

Απογοήτευση στο SETI

Καμία ένδειξη εξωγήινων στο μυστηριώδες άστρο KIC 8462852

Οι ερευνητές του SETI έστρεψαν προς το παράξενο άστρο τη Συστοιχία Τηλεσκοπίων Allen βόρεια του Σαν Φρανσίσκο (Πηγή: Seth Shostak, SETI Institute)

 

 

Μάουντεν Βιου, Καλιφόρνιαυ

Αν όντως υπάρχει ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός στο άστρο KIC 8462852, οι μεταδόσεις του μάλλον δεν είναι αρκετά ισχυρές για να γίνουν αντιληπτές από τη Γη -το Ινστιτούτο SETI ανακοίνωσε πως απέτυχε να ανιχνεύσει κάποιο ενδιαφέρον σήμα.

Το KIC 8462852 κέντρισε το ενδιαφέρον του SETI τον Οκτώβριο, όταν ανακοινώθηκε ότι η φωτεινότητα του άστρου παρουσιάζει μεγάλες, μη περιοδικές διακυμάνσεις που φτάνουν μέχρι το 20%. Η συμπεριφορά αυτή είναι σίγουρα ασυνήθιστη, δεδομένου ότι ακόμα και ένας πλανήτης στο μέγεθος του Δία δεν θα μπορούσε να μειώσει το φως του άστρου πάνω από 1%.

Η ανάλυση των δεδομένων υποδεικνύει ότι κάτι περνά μπροστά από το άστρο και το κρύβει. Πιθανότατα δεν είναι ένα μεγάλο σώμα, αλλά πολλά μικρότερα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το KIC 8462852.

Μία από τις θεωρίες που προτάθηκαν είναι ότι το άστρο, το οποίο βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμό του Κύκνου και απέχει 1.480 έτη φωτός από τη Γη, περιβάλλεται από ένα μεγάλο σμήνος κομητών.

Ένα άλλο πιθανό ενδεχόμενο είναι ότι τα αντικείμενα που κρύβουν το άστρο είναι γιγάντιες κατασκευές ενός προηγμένου εξωγήινου πολιτισμού. Θα μπορούσε για παράδειγμα να είναι ένα «σμήνος Ντάισον», πολυάριθμοι ηλιακοί συλλέκτες που κινούνται σε τροχιά γύρω από το
KIC 8462852 και παράγουν ενέργεια.

Θέλοντας να διερευνήσουν το ενδεχόμενο, οι ερευνητές του SETI έστρεψαν προς το παράξενο άστρο τη Συστοιχία Τηλεσκοπίων Allen, ένα σύστημα από 42 ραδιοτηλεσκόπια που λειτουργεί βόρεια του Σαν Φρανσίσκο.

Επί δύο εβδομάδες η συστοιχία αναζητούσε δύο είδη σημάτων. Το πρώτο είναι «σήματα στενής ζώνης» με τα οποία ένας εξωγήινος πολιτισμός θα μπορούσε να γνωστοποιεί εσκεμμένα την ύπαρξή του -αυτά είναι τα σήματα στα οποία εστιάζονται συνήθως οι αναζητήσεις του SETI.

To δεύτερο είναι σήματα ευρείας ζώνης, τα οποία θα εκπέμπονταν από διαστημικά σκάφη που προωθούνται με ισχυρές δέσμες μικροκυμάτων, λέει το Ινστιτούτο. «Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιήσαμε τη Συστοιχία Τηλεσκοπίων Allen για να αναζητήσουμε σήματα ευρείας ζώνης» επισήμανε ο Τζέρι Χαρπ, ερευνητής του SETI.

Και στις δύο περιπτώσεις η αναζήτηση ήταν μάταιη, καταλήγει το SETI σε μελέτη που έχει αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.

Αυτό, βέβαια, δεν αποκλείει την ύπαρξη εξωγήινων στο παράξενο άστρο. Το SETI θα μπορούσε να ανιχνεύσει μόνο σήματα εξαιρετικά μεγάλης ισχύος -στην περίπτωση των σημάτων στενής ζώνης, η απαιτούμενη ισχύς θα ξεπερνούσε κατά 100 φορές την συνολική παγκόσμια κατανάλωσης ενέργειας στη Γη. Και στην περίπτωση των σημάτων ευρείας ζώνης, η απαιτούμενη ισχύς θα ήταν δέκα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας.

Στην περίπτωση βέβαια που αυτά τα σήματα μεταδίδονταν απευθείας προς τη Γη και όχι σφαιρικά προς όλες τις κατευθύνσεις, η απαιτούμενη ισχύς θα ήταν πολύ μικρότερη, επισημαίνει το SETI.

Εκτιμά ακόμα ότι ένας πολιτισμός ικανός να κατασκευάσει σμήνος Dyson θα έπρεπε να έχει πρόσβαση σε ασύλληπτα ποσά ισχύος, της τάξης των 10²⁷ watt. Αυτό υπερβαίνει ακόμα και την συνολική ισχύ του Ήλιου, περίπου 3,846×10²⁶ W.

«Η ιστορία της αστρονομίας μας διδάσκει πως, κάθε φορά που νομίζαμε ότι βρήκαμε ένα φαινόμενο που οφείλεται στις δραστηριότητες εξωγήινων, τελικά αποδείχθηκε ότι κάναμε λάθος» σχολιάζει ο αστρονόμος του SETI Σεθ Σόστακ.

«Παρόλο όμως που είναι αρκετά απίθανό να οφείλεται σε φυσικούς παράγοντες, και όχι σε εξωγήινους, η παράξενη συμπεριφορά του άστρου, είναι σώφρον να ελέγχουμε κάποια πράγματα» προσθέτει.

Για κάθε ενδεχόμενο, οι παρατηρήσεις του SETI θα συνεχιστούν.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ