Ο κρόκος, ή αλλιώς το σαφράν ή η ζαφορά, προέρχεται από το φυτό Crocus sativus (κρόκος ο ήμερος) και αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια και ακριβότερα μπαχαρικά στον κόσμο. Είναι γνωστός για τις γευστικές, αρωματικές και θεραπευτικές του ιδιότητες, όπως επίσης για το έντονο κίτρινο χρώμα που δίνει.

Πέρα από την Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα την Κοζάνη, ο κρόκος παράγεται και σε ακόμα λίγες χώρες του κόσμου, όπως στην Ινδία, στο Μαρόκο, στο Ιράν και στην Ισπανία. Ωστόσο, ο κρόκος Κοζάνης αξιολογείται ως καλύτερης ποιότητας σε σύγκριση με αυτόν των άλλων χωρών. Στο εμπόριο, λοιπόν, θα το βρείτε σε συσκευασίες των 0,5, 1, 2, 4, 28 γραμμαρίων και κοστίζει περίπου 2,5 ευρώ το γραμμάριο.

Ο κρόκος Κοζάνης αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης C, σιδήρου, μαγνησίου, μαγγανίου και καλίου, ενώ περιέχει πολύ μικρή ποσότητα υδατανθράκων και λίπους. Επιπλέον, περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος Β, τα καροτένια α, β και γ, λυκοπένιο, ζεαξανθίνη και ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία αποτελούν και συστατικά του, δηλαδή η κροκίνη, η πικροκροκίνη, η σαφρανάλη και η κροκετίνη.

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες αυτού του μπαχαρικού είναι πολύ αξιόλογες, και όχι άδικα. Έχει αντιοξειδωτική, αντιγηραντική και αντικαρκινική δράση, χάρη στα φυτοχημικά που περιέχει, τα οποία καταστρέφουν τις ελεύθερες ρίζες του οργανισμού. Παρουσιάζει αντικαταθλιπτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες και παράλληλα, ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία και τη μνήμη (ήδη στην Ιαπωνία υπάρχει σχετικό σκεύασμα), και έχει ευεργετική δράση σε άτομα που πάσχουν από άνοια ή Αλτσχάιμερ.

Εμφανίζει αντιθρομβωτική δράση και μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα. Επιπλέον, φαίνεται να βοηθάει σε κρίσεις άσθματος, στο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο, στη ναυτία, σε πεπτικές διαταραχές, στις ενοχλήσεις κατά την οδοντοφυΐα (στην Ευρώπη κυκλοφορεί σχετικό σκεύασμα) και στη μείωση της ακμής. Επίσης, λειτουργεί ως παυσίπονο και επουλωτικό, ενώ συγχρόνως τονώνει και δυναμώνει τον οργανισμό. Τέλος, είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις αφροδισιακές του ιδιότητες, καθώς ο κρόκος συνδέεται με τον έρωτα και τη γονιμότητα.

Προμηθευτείτε, λοιπόν, τον κρόκο Κοζάνης και χρησιμοποιήστε τον στα φαγητά, στα γλυκά και στα ροφήματά σας. Είναι ιδανικός για φαγητά όπως το ρύζι, τα ζυμαρικά, τις πατάτες, το κοτόπουλο, το αρνί, τις ψαρόσουπες και τα όσπρια, ενώ παράλληλα ταιριάζει σε γλυκά, όπως το κέικ, το παγωτό και το τσουρέκι. Μπορεί να προστεθεί στο νερό, στο γάλα και στο τσάι, χαρίζοντας το λεπτό του άρωμα και τη πικάντικη γεύση του. Προσοχή, όμως, στην ποσότητα που θα χρησιμοποιήσετε, καθώς μπορεί να αλλοιώσει τη γεύση του φαγητού και σε μεγάλες ποσότητες θεωρείται τοξικός για τον οργανισμό.

[Πηγή bemary.com]

"Πεταλούδα 88": Το... γούρι του Αμαζονίου!

Το επιστημονικό τους όνομα είναι Diaethria αλλά οι περισσότεροι τις γνωρίζουν με την κοινή ονομασία "Butterfly 88″ ή "Πεταλούδα 88″. Ο λόγος, βέβαια, είναι προφανής, αφού το Νο 88 φαίνεται ξεκάθαρα στα φτερά τους.

Η «πεταλούδα 88″ είναι μία από τις πιο εξωτικές των δασών του Αμαζονίου αλλά και το πιο σπάνιο είδος της οικογένειας Callicorini. Τα φτερά της φέρουν χαρακτηριστικές μαύρες ραβδώσεις, ενώ μια κόκκινη «πινελιά» δημιουργεί ένα εντυπωσιακό κοντράστ.Ζουν κυρίως σε δασώσεις περιοχές, στις όχθες ποταμών και στους κορμούς δων δέντρων, ενώ δεν είναι σπάνιες οι φορές που απαντούν κοντά σε κατοικίες. Οι ιθαγενείς τις θεωρούν σημάδι καλοτυχίας και συνήθως εμπνέονται από τα χρώματα και τα σχέδια των φτερών τους στα φυλαχτά που φτιάχνουν.

Είναι πολύ δραστήριες πεταλούδες, διαταράσσονται εύκολα και σπάνια εγκαθίστανται για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα σε ένα σημείο, αλλά σίγουρα επιστρέφουν ξανά στο ίδιο μέρος.

Αποτελούν ένα μικρό «θησαυρό» των υποτροπικών δασών και των Άνδεων, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι είναι «θεόσταλτες». Άλλωστε ο αριθμός 88 που έχουν στα φτερά τους μοιάζει το λιγότερο… μυστηριώδης! Ή καλύτερα… απόκοσμος! Το σίγουρο είναι πάντως πως η φύση… ζωγράφισε πάλι!

[Πηγή perierga.gr]

Ακόμη και πολύ κοντά στη Γη Ανακαλύφθηκε ένα νέο είδος μίνι έκρηξης σούπερ-νόβα

Φωτογραφία αρχείου   (Φωτογραφία:  Reuters ) 

 

Αθήνα

Ένα τρίτο είδος σχετικά πιο αδύναμης έκρηξης υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα), που έρχεται να προστεθεί στα δύο που είναι ήδη γνωστά και έχουν μεγαλύτερη ισχύ ανακάλυψαν οι αστρονόμοι.

Το πρώτο είδος (Ia) προκύπτει από την πλήρη διάλυση ενός «λευκού νάνου» αστέρα, ενώ το δεύτερο είδος (Ib και Ιc) λαμβάνει χώρα όταν καταρρέει βαρυτικά ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου με μάζα δέκα έως εκατό φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου μας. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι μια από τις πιο ισχυρές και λαμπερές εκρήξεις στο σύμπαν.

Τώρα, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ένα είδος αστρικής έκρηξης, επίσης λόγω διάλυσης ενός «λευκού νάνου», η οποία έως τώρα θεωρείτο μια ασυνήθιστη υποπερίπτωση του πρώτου είδους (Ia), στην πραγματικότητα συνιστά ένα τελείως διαφορετικό είδος σούπερ-νόβα (που πήρε πλέον την ονομασία Iax). Αυτές οι μίνι-εκρήξεις απελευθερώνουν σημαντικά μικρότερη ποσότητα ενέργειας, το 1% έως 50% της εκλυόμενης ενέργειας από μια έκρηξη τύπου Ia.

Λόγω του μικρότερου μεγέθους της έκρηξης, υπάρχουν ενδείξεις ότι σε αρκετές περιπτώσεις ένα τμήμα του άστρου κατορθώνει να επιβιώσει. Όπως και με τις μεγαλύτερης ισχύος εκρήξεις τύπου Ia, τα φάσματα των σούπερ-νόβα Iax δεν περιέχουν καθόλου ίχνη υδρογόνου.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον αστρονόμο Ράιαν Φόλεϊ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής The Astrophysical Journal, σύμφωνα με το Science και το Space.com, εκτιμούν ότι οι περισσότερες εκρήξεις του νέου τύπου Iax προέρχονται από διπλά συστήματα άστρων (δύο άστρα σε αμοιβαία βαρυτική έλξη και σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο).

Το ένα άστρο-λευκός νάνος, που έχει μεγάλη πυκνότητα και είναι πλούσιο σε άνθρακα και οξυγόνο, «κλέβει» ήλιο από το άλλο άστρο (που είναι πλούσιο σε αυτό το χημικό στοιχείο, καθώς έχει πια «κάψει» το υδρογόνο του), ώσπου το πρώτο άστρο να έχει συσσωρεύσει τόσο μεγάλη μάζα, ώστε τελικά να εκραγεί.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει έως τώρα πολύ λίγες τέτοιου είδους αχνές εκρήξεις σούπερ-νόβα (γύρω στις 25 και μόνο σε πιο νέους γαλαξίες) όχι γιατί είναι σπάνιες, αλλά απλούστατα επειδή δεν είναι ιδιαίτερα λαμπερές. Εκτιμούν ότι για κάθε 100 εκρήξεις του πρώτου είδους (Ιa), συμβαίνουν περίπου 31 εκρήξεις σούπερ-νόβα του τρίτου είδους (Iax).

Το μελλοντικό μεγάλο τηλεσκόπιο Large Synoptic Survey Telecope στη Χιλή αναμένεται να εντοπίσει περίπου ένα εκατομμύριο εκρήξεις υπερκαινοφανών άστρων στη διάρκεια της λειτουργίας του και από αυτές πάνω από 10.000 θα μπορούσαν να είναι σούπερ-νόβα του τρίτου τύπου (Iax), δηλαδή περίπου όσες εκρήξεις πρώτου τύπου (Ia) έχουν συνολικά ανακαλύψει μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι.

Μάλιστα, όπως είπε ο Ράιαν Φόλεϊ, δεν αποκλείεται τέτοιες εκρήξεις τρίτου τύπου να γίνονται κατά καιρούς και πολύ κοντά στη Γη, αλλά να μην έχουν ακόμα παρατηρηθεί.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Νέο μανδύα αορατότητας ανακάλυψαν αμερικανοί επιστήμονες

Είναι πιο εξελιγμένος από όσους έχουν αναπτυχθεί μέχρι σήμερα

Έναν νέο πιο εξελιγμένο μανδύα αορατότητας στο πεδίο των μικροκυμάτων παρουσίασαν Αμερικανοί ερευνητές, κάνοντας ένα ακόμα βήμα προόδου σε ένα επιστημονικό και τεχνολογικό πεδίο αιχμής, που κατά τα τελευταία χρόνια γνωρίζει σημαντικές εξελίξεις. Οι σύγχρονοι «μάγοι» εξαφανίζουν πλέον με όλο και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα διάφορα αντικείμενα και σε διαφορετικά τμήματα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, στο ορατό φως και πέρα από αυτό.

Ο μανδύας

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Αντρέα Αλού του πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικής «New Journal of Physics», χρησιμοποίησαν ένα πολύ λεπτό στρώμα υλικού, που ονομάζουν «μεταλλική μετα-οθόνη», για να δημιουργήσουν ένα μανδύα πάχους μερικών μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου). Ο μανδύας μπορεί να κρύψει πλήρως στο φυσικό περιβάλλον τρισδιάστατα αντικείμενα από τα μικροκύματα, σε όλες τις κατευθύνσεις και από όλες τις δυνατές οπτικές γωνίες των παρατηρητών.

Συνήθως οι έως τώρα μανδύες αορατότητας έχουν το μειονέκτημα να είναι σχετικά ογκώδεις, όμως το νέο δημιούργημα είναι υπερβολικά λεπτό. Η «μετα-οθόνη» δημιουργείται από την προσάρτηση λωρίδων φύλλου χαλκού πάχους μόλις 66 μικρομέτρων, πάνω σε ένα εύκαμπτο πολυανθρακικό φιλμ πάχους 100 μικρομέτρων.

Με αυτό το υλικό ως μανδύα, οι ερευνητές επικάλυψαν και «εξαφάνισαν» μια κυλινδρική ράβδο μήκους 18 εκατοστών από τα μικροκύματα. Ο μανδύας είχε την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητά του, όταν τα προσπίπτοντα μικροκύματα είχαν συχνότητα 3,6 Ghz. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ο μανδύας τους είναι εύχρηστος και μπορεί να κρύψει ποικίλα αντικείμενα με σχήματα παράξενα και ασυμμετρικά.

Τα αντικείμενα

Τα αντικείμενα ανιχνεύονται είτε από τα μάτια μας στο ορατό/οπτικό μήκος κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, είτε από άλλες συσκευές σε μη οπτικά/ορατά μήκη κύματος, όταν τα κύματα (φωτός, ακτίνων-Χ, μικροκύματα, υπέρυθρα, ήχοι κ.α.) ανακλώνται από την επιφάνεια των αντικειμένων. Η βασική τεχνική των έως τώρα μανδυών αορατότητας είναι η χρήση ειδικών «μετα-υλικών» που εκτρέπουν, καμπυλώνουν ή απορροφούν το φως ή άλλο κύμα γύρω από το αντικείμενο, ώστε πλέον αυτό να μην ανακλάται από την επιφάνεια. Με αυτόν τον τρόπο, το αντικείμενο είναι σαν μην υπάρχει για έναν παρατηρητή ή για μια συσκευή ανίχνευσης.

Πέρυσι η ίδια ερευνητική ομάδα ήταν η πρώτη που με επιτυχία είχε εξαφανίσει ένα τρισδιάστατο αντικείμενο χρησιμοποιώντας ένα νέου τύπου -αλλά πιο ογκώδη- «πλασμονικό μανδύα».

Το επόμενο βήμα, όπως ανακοίνωσε ο Αλού, θα είναι, μετά από τις κατάλληλες μετατροπές, να χρησιμοποιηθεί η νέα μεταλλική «μετα-οθόνη» για να εξαφανίσει αντικείμενα όχι πλέον από τα μικροκύματα, αλλά από το ορατό φως, δηλαδή από τα ανθρώπινα μάτια. Εξέφρασε μάλιστα την ελπίδα ότι οι «μετα-οθόνες» θα αποδειχτούν πιο εύκολες και ικανές να κρύβουν τρισδιάστατα αντικείμενα από το ορατό φως σε σχέση με άλλους πιο μεγάλους μανδύες.

ΠΗΓΗ

Σπάνιο κομμάτι Θησαυρός αποδείχθηκε ένα κινέζικο μπολ που αγοράστηκε για 3 δολάρια

 

H τιμή εκκίνησης είχε οριστεί στις 300.000 δολάρια   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Νέα Υόρκη

Δεν μπορεί να πιστέψει στην τύχη της μία οικογένεια στη Νέα Υόρκη, η οποία το 2007 αγόρασε σε υπαίθρια αγορά ένα κινέζικο κεραμικό μπολ έναντι μόλις τριών δολαρίων.

Το κινεζικό σκεύος αποδείχθηκε πως ήταν σπάνιο κομμάτι, ηλικίας 1.000 ετών, και πωλήθηκε σε δημοπρασία του Sotheby's για 2,2 εκατ. δολάρια.

Χαρακτηριστικό του ενδιαφέροντος που εκδηλώθηκε είναι το γεγονός ότι η τιμή εκκίνησης είχε οριστεί στις 300.000 δολάρια.

Σύμφωνα με ειδικούς, το λευκό μπολ ανήκει στη δυναστεία των Σονγκ (960–1279).

Newsroom ΔΟΛ

O φλοιός γλιστρά Άγνωστο στρώμα μάγματος «δρα ως λιπαντικό για τις τεκτονικές πλάκες»

Κάτω από το εξωτερικό στρώμα του φλοιού φαίνεται ότι υπάρχει ένα άγνωστο ως σήμερα στρώμα μάγματος 

Oυάσινγκτον

Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν ένα στρώμα λιωμένων πετρωμάτων στον μανδύα της Γης το οποίο μπορεί να λειτουργεί ως ένα είδος «λιπαντικού» που βοηθά τις τεκτονικές πλάκες να γλιστρούν. Η ανακάλυψη μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους στην κατανόηση της γεωλογικής λειτουργίας του πλανήτη μας γενικότερα και να φωτίσει φαινόμενα όπως οι σεισμοί και η ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Ερευνητές του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps ανακάλυψαν το άγνωστο στρώμα μάγματος στο ρήγμα της Κεντρικής Αμερικής έξω από τις ακτές της Νικαράγουας. Χρησιμοποίησαν προηγμένη τεχνολογία ηλεκτρομαγνητικής απεικόνισης του πυθμένα της θάλασσας η οποία έχει αναπτυχθεί στο Scripps. Η έρευνα αποκάλυψε την ύπαρξη ενός στρώματος μάγματος πάχους 25 χιλιομέτρων το οποίο βρίσκεται κάτω ακριβώς από την τεκτονική πλάκα Κόκος στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η πλάκα αυτή έχει πάρει το όνομα της από το νησί Κόκος που βρίσκεται στα ανοιχτά της Κόστα Ρίκα από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού.

«Ήταν αναπάντεχο. Εμείς προσπαθούσαμε να βρούμε στοιχεία για το πώς τα υγρά αλληλεπιδρούν κατά τη διαδικασία της καταβύθισης τεκτονικών πλακών και τελικά ανακαλύψαμε ένα στρώμα μάγματος το οποίο δεν αναμέναμε να συναντήσουμε, ήταν πραγματική έκπληξη» αναφέρει ο Κέρι Κι, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τη μελέτη της στην επιθεώρηση «Nature». Οι ερευνητές συνεχίζουν τις έρευνές τους προσπαθώντας τώρα να εντοπίσουν την πηγή που τροφοδοτεί το άγνωστο στρώμα με μάγμα.

Βήμα Science

Newsroom ΔΟΛ

Ηφαιστειακός θάνατος Τι προκάλεσε τη μαζική εξαφάνιση που άνοιξε το δρόμο στους δεινόσαυρους

Στρώματα στερεοποιημένης λάβας από τις εκρήξεις, όπως αυτός ο κόκκινος βασάλτης, εντοπίζονται σήμερα σε τέσσερις ηπείρους (Πανεπιστήμιο της Κολούμπια) 

Ουάσινγκτον

Πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, στα τέλη της Τριαδικής Περιόδου, οι μισοί οργανισμοί της Γης εξαφανίστηκαν απότομα σε μια μυστηριώδη καταστροφή, η οποία άνοιξε το δρόμο για το βασίλειο των δεινοσαύρων. Νέα μελέτη, βασισμένη σε ακριβείς τεχνικές ραδιοχρονολόγησης πετρωμάτων, συνηγορεί τώρα στη θεωρία ότι η μαζική εξαφάνιση προκλήθηκε από τερατώδεις ηφαιστειακές εκρήξεις.

Η θεωρία των ηφαιστειακών εκρήξεων έχει τεθεί στο τραπέζι εδώ και χρόνια. Μέχρι σήμερα, όμως, κανείς δεν ήταν βέβαιος ότι αυτές οι βίαιες εκροές λάβας συνέβησαν πριν αρχίσει να εξαφανίζεται μαζικά η ζωή στη Γη.

Η νέα έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, χρονολογεί την πρώτη φάση των εκρήξεων στα 201,56 εκατομμύρια χρόνια, όταν ξεκίνησε η μαζική εξαφάνιση. Επιπλέον, κάτω από τα στερεοποιημένα ηφαιστειακά πετρώματα, οι ερευνητές εντόπισαν απολιθωμένους κόκκους γύρης και διάφορους σπόρους, ένδειξη ότι το οικοσύστημα παρέμειναν άθικτα πριν από την εκροή λάβας.

Οι εκρήξεις που γέννησαν τον Ατλαντικό

Οι εκροές λάβας που ενδέχεται να κρύβονται πίσω από το επεισόδιο της Τριαδικής εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να καλύψουν μια περιοχή λίγο μικρότερη από την Αυστραλία. Συνέβησαν όταν όλη η ξηρά της Γης ήταν συγκεντρωμένη σε μια υπερήπειρο. Σήμερα, η στερεοποιημένη λάβα, μια μορφή βασάλτη, απαντάται σε τέσσερις ηπείρους.

Οι αμερικανοί ερευνητές που υπογράφουν τη νέα μελέτη κατάφεραν να χρονολογήσουν με πρωτοφανή ακρίβεια τέσσερις επιμέρους ηφαιστειακές εξάρσεις, εξετάζοντας το ρυθμό διάσπασης ισοτόπων του ουρανίου σε άτομα μολύβδου.

Η ανάλυση αποκαλύπτει ότι η πρώτη φάση ξεκίνησε στην περιοχή του σημερινού Μαρόκου, επεκτάθηκε στις ανατολικές ακτές της σημερινής Αμερικής, και διήρκεσε μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Νέες ηφαιστειακές εξάρσεις ακολούθησαν 60.000 χρόνια, 270.000 χρόνια και 620.000 χρόνια μετά το πρώτο αυτό επεισόδιο, δημιουργώντας τελικά ένα ρήγμα που μεγάλωσε και σχημάτισε τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Η χρονολόγηση συνηγορεί στη θεωρία της ηφαιστειακής δραστηριότητας, δεν αρκεί όμως για να αποδείξει ότι ο παράγοντας αυτός ήταν η αιτία, ή η μόνη αιτία, της μαζικής εξαφάνισης -έχουν εξάλλου προταθεί κι άλλες εξηγήσεις, όπως κάποια απότομη κλιματική αλλαγή.

Πρακτικά, όμως, ίσως είναι αδύνατο να υπάρξουν ποτέ αποδείξεις. Η νέα μελέτη ενισχύει τις υποψίες ότι οι ηφαιστειακές εκρήξεις έκρυψαν το φως του ήλιου και προκάλεσαν πολυετείς χειμώνες. Στη συνέχεια ο πλανήτης δεν αποκλείεται να πέρασε σε μια φάση φονικής θέρμανσης λόγω της αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, το οποίο θα μπορούσε επιπλέον να αυξήσει επικίνδυνα την οξύτητα των ωκεανών.

Το επεισόδιο της Τριαδικής ήταν το τέταρτο από τα πέντε γνωστά κύματα μαζικής εξαφάνισης ειδών. Το πέμπτο κύμα εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 65 εκατ. χρόνια και άνοιξε το δρόμο για την κυριαρχία των θηλαστικών.

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν μάλιστα ότι ο πλανήτης διανύει σήμερα ένα έκτο επεισόδιο μαζικής εξαφάνισης, για το οποίο υπαίτιος δεν μπορεί παρά να είναι ο άνθρωπος.

Newsroom ΔΟΛ

Απίστευτο: Οι σεισμοί μετατρέπουν το νερό σε χρυσό!

Ακούγεται κάπως απίστευτο, αλλά μια νέα αυστραλιανή επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ότι οι σεισμοί, εκτός από την καταστροφική, έχουν και μια -κυριολεκτικά- πολύτιμη πλευρά, καθώς διαθέτουν το άγγιγμα του Μίδα! Το καυτό υπόγειο νερό που κυλά μέσα από τα ρήγματα στον φλοιό της Γης, εξατμίζεται σχεδόν αυτόματα στη διάρκεια ενός σεισμού, αφήνοντας πίσω του εναποθέσεις χρυσού.

Η διαδικασία αυτή μπορεί να συμβεί ακόμα και με ασθενείς σεισμούς, μεγέθους μικρότερου των τεσσάρων βαθμών. Μάλιστα, επειδή αυτοί οι μικροσεισμοί είναι συχνοί, αν και συνήθως περνάνε απαρατήρητοι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, πιθανότατα αποτελούν έναν από τους κυριότερους μηχανισμούς για τη δημιουργία κοιτασμάτων χρυσού, παράλληλα με άλλες γεωλογικές διαδικασίες όπως τα ηφαίστεια, τα οποία επίσης παίζουν ρόλο-κλειδί στη δημιουργία του πολύτιμου μετάλλου, μέσω όμως ενός διαφορετικού μηχανισμού. Εκτιμάται ότι πάνω από το 80% του χρυσού στο υπέδαφος της Γης έχει δημιουργηθεί από το νερό χάρη στους σεισμούς εν ριπή οφθαλμού, ενώ ένα 10% έχει σχηματιστεί κάτω από τα ηφαίστεια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωχημικό Ρίτσαρντ Χένλεϊ του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου στην Καμπέρα και τον γεωφυσικό-σεισμολόγο Ντιον Γουίδερλι του πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ στο Μπρισμπέιν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωπιστημών "Nature Geoscience", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, το "Science" και το "New Scientist".
Το νερό, που συχνά τρυπώνει ανάμεσα στα ρήγματα των υπόγειων πετρωμάτων σε μεγάλα βάθη πολλών χιλιομέτρων, όπου υπάρχουν ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης, μεταφέρει στο εσωτερικό του διαλυμένες μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, πυριτίας (από όπου προέρχεται ο χαλαζίας), αλλά και άλλων στοιχείων με μεγαλύτερη αξία, όπως σωματίδια χρυσού.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, όταν «χτυπάει» ο σεισμός, προκαλεί μια απότομη και μεγάλη πτώση της πίεσης (έως 3.000 φορές) και σχεδόν αυτομάτως, ίσως ακόμα και μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου, εξατμίζεται το νερό στα ρήγματα, το οποίο είχε θερμοκρασία γύρω στους 400 βαθμούς Κελσίου. Δημιουργούνται έτσι ατμοί και, παράλληλα, εξωθούνται τα σωματίδια χαλαζία και χρυσού να εναποτεθούν στις γειτονικές επιφάνειες των πετρωμάτων.
Οι επιστήμονες εδώ και καιρό υποπτεύονταν ότι η απότομη μεταβολή της πίεσης λόγω του σεισμού αποτελούσε την εξήγηση για τη σχέση που παρατηρούσαν ανάμεσα στα αρχαία σεισμικά ρήγματα και στα γιγάντια αποθέματα χρυσού στις ίδιες ακριβώς περιοχές. Η νέα μελέτη ενισχύει την πεποίθηση ότι οι σεισμοί αποτελούν έναν «αλχημιστικό» μηχανισμό δημιουργίας χρυσού μέσα από το νερό που κυλά στα ρήγματα.
Οι εκτιμήσεις των Αυστραλών επιστημόνων δείχνουν ότι η ποσότητα χρυσού που αφήνει πίσω του ένας σεισμός, είναι μικροσκοπική, καθώς τα υπόγεια νερά υπολογίζεται ότι μεταφέρουν το πολύ ένα μέρος ανά εκατομμύριο (ppm) του πολύτιμου μετάλλου. Σύμφωνα με μια εκτίμηση, οι μεγάλοι σεισμοί εναποθέτουν έως 0,1 χιλιοστόγραμμο χρυσού ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας του ρήγματος.
Όμως, σωρευτικά μέσα στον χρόνο, σε μια σεισμογενή περιοχή μπορούν να εναποτεθούν σιγά-σιγά μεγάλες ποσότητες χρυσού, οι οποίες δικαιολογούν τη βιομηχανική εξόρυξή τους. Για παράδειγμα, προκειμένου να σχηματιστούν 100 μετρικοί τόνοι χρυσού, χρειάζονται το πολύ 100.000 χρόνια (ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα για τα γεωλογικά δεδομένα).
Η νέα έρευνα αναμένεται να δώσει νέες ιδέες στις μεταλλευτικές εταιρίες για το πού πρέπει να στραφούν, ώστε να βρουν οικονομικά εκμεταλλεύσιμα υπόγεια αποθέματα χρυσού. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, έως τώρα έχουν εξορυχτεί πάνω από 188.000 τόνοι χρυσού από το υπέδαφος, σχεδόν εξαντλώντας τις εύκολα προσβάσιμες πηγές του, γι' αυτό, όπως και στην περίπτωση του πετρελαίου, οι προσπάθειες στρέφονται πλέον σε εναλλακτικές λύσεις.

Κάτι ξέρουν όσοι κοιμούνται όρθιοι! (Όνειρα γλυκά!...)

Κι όμως.. αυτά ζούνε πάνω στο στρώμα που κοιμάσαι !

Οι εντυπωσιακές εικόνες που βλέπετε τραβήχτηκαν από επαγγελματίες φωτογράφους,
χρησιμοποιώντας εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, προηγμένα και λεπτομερή μικροσκόπια αλλά και μεγεθυντικούς φακούς υψηλής ανάλυσης.

Τα ακάρεα της οικιακής σκόνης (οικογένεια αραχνοειδών), που το μέγεθός τους είναι 0,3 mm και είναι αόρατα από το ανθρώπινο μάτι, μεγεθύνονται δεκάδες χιλιάδες φορές, ενώ τα εντυπωσιακά χρώματα που προστέθηκαν από τους επιστήμονες δημιουργούν εν τέλει ένα τρομακτικό αποτέλεσμα.

 
Τα ακάρεα που ζουν στο στρώμα σε... μεγέθυνση! «Τα δείγματα των ακάρεων έρχονται από όλο τον κόσμο και, βέβαια, δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι. Έτσι καλύπτονται με φύλλα χρυσού και στη συνέχεια τοποθετούνται κάτω από το μικροσκόπιο, με τα αποτελέσματα που βλέπετε», λέει ο Mark Abbott, διευθυντής της Βιβλιοθήκης.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι έρευνες έδειξαν ότι σε ένα μονό στρώμα ύπνου υπάρχουν έως 10.000.000 ακάρεα, με σημαντικότερα τα Dermatophagoides pteronyssinus, Dermatophagoides farinae και Euroglyphus maynei.

Αποτελούν δε μέρος μιας τεράστιας βάσης δεδομένων με παρόμοιες εικόνες που υπάρχει στη Science Photo Library του Λονδίνου και χρησιμοποιείται για την έρευνα, ως εκπαιδευτικό υλικό, ακόμη και ως έργα τέχνης!

Ζωή ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά μέσα στον ωκεάνιο φλοιό

H ζωή ακμάζει ακόμα και εκατοντάδες μέτρα κάτω από βυθό 

Ουάσινγκτον

Διεθνής ερευνητική ομάδα εντόπισε για πρώτη φορά ζωντανά μικρόβια βαθιά μέσα στο έδαφος κάτω από τον πυθμένα του Ειρηνικού Ωκεανού. Δεδομένου ότι ο ωκεάνιος φλοιός καλύπτει το 65% της Γης, αυτό που ανακαλύφθηκε δεν αποκλείεται να είναι το μεγαλύτερο οικοσύστημα του πλανήτη, το οποίο μάλιστα βασίζεται σε πηγές ενέργειας τελείως διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιεί η ζωή στην επιφάνεια.

Οι περισσότεροι οργανισμοί στη Γη εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από την ηλιακή ακτινοβολία, την οποία χρησιμοποιούν τα φυτά για να συνθέτουν οργανικές ενώσεις, τις οποίες καταναλώνουν στη συνέχεια οι ζωικοί οργανισμοί.

Αυτό βέβαια είναι αδύνατο στο αιώνιο σκοτάδι του ωκεάνιου φλοιού, ο οποίος βρίσκεται κάτω από αρκετά χιλιόμετρα νερού και εκτείνεται αρκετά ακόμα χιλιόμετρα βαθύτερα. Αντί να εξαρτώνται από τη φωτοσύνθεση, τα μικρόβια που ζουν μέσα στο φλοιό βασίζονται στη λεγόμενη χημειοσύνθεση, δηλαδή παράγουν οργανικές ενώσεις αξιοποιώντας την ενέργεια χημικών αντιδράσεων.

«Προσφέρουμε τις πρώτες άμεσες ενδείξεις για την ύπαρξη ζωής βαθιά μέσα στον ωκεάνιο φλοιό. Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι αυτό το αχανές οικοσύστημα εξαρτάται κυρίως από τη χημειοσύνθεση» αναφέρει ο Μαρκ Λέβερ, μικροβιολόγος του Πανεπιστημίου της Βορείου Καρολίνας και μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Η εντυπωσιακή ανακάλυψη δημοσιεύεται στο περιοδικό Science.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν γεώτρηση σε βάθος 300 μέτρων κάτω από το βυθό λίγο έξω από την πολιτεία της Ουάσινγκτον, μια από τις καλύτερα μελετημένες περιοχές του ωκεάνιου φλοιού. Μπόρεσαν έτσι να ανασύρουν δείγματα βασαλτικών πετρωμάτων που εκτιμάται ότι σχηματίστηκε πριν από 3,5 εκατομμύρια χρόνια.

Μέσα στα δείγματα ανακαλύφθηκαν γονίδια μικροβίων τα οποία σχετίζονται με βακτήρια που παράγουν μεθάνιο, καθώς και γονίδια που συμμετέχουν στο μεταβολισμό του υδρογόνου και του θείου.

Προκειμένου να βεβαιωθούν ότι τα δείγματα δεν θα μολύνονταν από μικρόβια που είχαν προσκολληθεί στο γεωτρύπανο, οι ερευνητές φρόντισαν να προσθέσουν στο υγρό του γεωτρύπανου συγκεκριμένες χημικές ουσίες. Οι ουσίες αυτές βρέθηκαν στο εξωτερικό των δειγμάτων, όχι όμως στο εσωτερικό τους, ένδειξη ότι δεν είχε υπάρξει επιμόλυνση.

Επιπλέον, οι ερευνητές απέδειξαν ότι το DNA που εντόπισαν προέρχεται από ζωντανούς οργανισμούς και όχι από απολιθώματα: τα βακτήρια αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο όταν καλλιεργήθηκαν σε αναερόβιες συνθήκες στο Διαδίκτυο.

Οι αναλύσεις υποδεικνύουν ότι η βασική πηγή ενέργειας για αυτό το υπόγειο οικοσύστημα προέρχεται από το υδρογόνο, το οποίο παράγεται κατά την αντίδραση των πετρωμάτων με νερό που περνάει μέσα από ρωγμές του φλοιού.

Οι έρευνες θα συνεχιστούν τώρα σε άλλες περιοχές του κόσμου προκειμένου να εκτιμηθεί πόση είναι η συνολική βιομάζα αυτού του αθέατου, σχεδόν εξωγήινου κόσμου.

Newsroom ΔΟΛ

Η καταστροφή στους πάγους του Καναδά είναι μη αναστρέψιμη

Στον Καναδά, οι παγετώνες που είναι οι τρίτοι μεγαλύτεροι στον κόσμο ύστερα από αυτούς της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας, απειλούνται με μη αναστρέψιμη καταστροφή. Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι το ένα πέμπτο τους θα έχει λιώσει ως το τέλος του αιώνα, συνεισφέροντας σημαντικά στην άνοδο της πλανητικής θέρμανσης και της στάθμης της θάλασσας.

Αν και έχουν τόσο μεγάλη έκταση αποτελώντας ρυθμιστικό παράγοντα για το κλίμα και την ισορροπία της Γης, οι καναδικοί παγετώνες είναι, από επιστημονικής απόψεως, παραμελημένοι αφού δεν έχουν μελετηθεί ως τώρα εκτεταμένα από τους ειδικούς. Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters», είναι η πιο εμπεριστατωμένη που έχει γίνει ως σήμερα.

Η πιο εμπεριστατωμένη μελέτη

Οι ερευνητές από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Ολλανδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποίησαν δεδομένα που ελήφθησαν από δορυφόρους την τελευταία δεκαετία για να εκτιμήσουν με ένα υπολογιστικό μοντέλο πώς θα ανταποκριθούν οι πάγοι του Καναδά στην κλιματική αλλαγή ως το 2100. Η ανάλυσή τους έγινε με βάση το «μετριοπαθές» σενάριο της ανόδου της θερμοκρασίας της Γης κατά 3 βαθμούς και του καναδικού αρκτικού κύκλου κατά 8 βαθμούς Κελσίου και τα αποτελέσματά της είναι άκρως ανησυχητικά. Μιλάει για μη αναστρέψιμη απώλεια της παγοκάλυψης κατά 20%, η οποία θα προσθέσει 3,5 επί πλέον εκατοστά στην ήδη προβλεπόμενη άνοδο της θαλάσσιας στάθμης.

«Πιστεύουμε ότι η μαζική απώλεια είναι μη αναστρέψιμη για το προβλέψιμο μέλλον αν θεωρήσουμε ότι η κλιματική αλλαγή θα συνεχίσει την παρούσα πορεία της» σημειώνουν στο σχετικό άρθρο τους. Μια αιτία για τον μη αναστρέψιμο χαρακτήρα της καταστροφής είναι, όπως σημειώνουν, το γεγονός ότι τα γυμνά από πάγο και «σκούρα» πλέον κομμάτια ξηράς που θα αποκαλυφθούν απορροφούν περισσότερη θερμότητα, συμβάλλοντας περαιτέρω στην άνοδο της θερμοκρασίας.

«Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η πλανητική θέρμανση δεν θα επέλθει τόσο γρήγορα όσο θεωρούν οι περισσότερες προβλέψεις, και πάλι οι πιθανότητες τήξης των πάγων σε ανησυχητικό ρυθμό εξακολουθούν να είναι πολύ αυξημένες» τόνισε σε σχετικό δελτίο Τύπου ο Γιαν Λένερτς του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, επικεφαλής της μελέτης. «Η πιθανότητα να αρχίσει ξανά η ανάπτυξη των πάγων είναι πάρα πολύ μικρή».

Η νήσος Ελσμιρ θα είναι γυμνή από πάγους ως το 2100

Συνέπειες και στη θαλάσσια στάθμη

Οι περισσότερες προβλέψεις που είχαν γίνει στο παρελθόν για τους πάγους του Καναδά – οι οποίες είχαν βασιστεί σε λιγότερο ακριβή δεδομένα σχετικά με το μέγεθος και τον ρυθμό της τήξης τους – είχαν μάλλον υποτιμήσει τη συμβολή τους τόσο στη θερμοκρασία του πλανήτη όσο και στην άνοδο της θαλάσσιας στάθμης.

Ειδικά για την τελευταία, οι εκτιμήσεις θεωρούσαν ότι το λιώσιμο των καναδικών παγετώνων θα οδηγούσε σε μια επί πλέον άνοδο των υδάτων κατά 2 το πολύ εκατοστά ως το τέλος του αιώνα. Η νέα μελέτη ανεβάζει αυτή την εκτίμηση στα 3,5 και πλέον εκατοστά, αριθμός ο οποίος δεν είναι καθόλου αμελητέος αν λάβουμε υπόψη ότι οι θεωρούμενες «μετριοπαθείς» προβλέψεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (IPCC) κάνουν λόγο για άνοδο της στάθμης των θαλασσών κατά 18 ως 59 εκατοστά ως το 2100 από το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής.

«Οι παγετώνες του Καναδά αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της συνολικής εξίσωσης του κλίματος και της μελλοντικής ανόδου της θαλάσσιας στάθμης» δήλωσε ο Ντέιβιντ Βον, επικεφαλής του προγράμματος ice2sea της Ευρωπαϊκής Ενωσης που χρηματοδότησε τη μελέτη. «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους αγνοούμε».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Μία έρημος στην... καρδιά της Σιβηρίας!

Πραγματικά στα «μυστήρια» της φύσης δεν υπάρχει τέλος… και η έρημος Chara Sands στη Σιβηρία είναι ένα από αυτά. Βρίσκεται στην περιοχή Trans-Baikal, περίπου 25 μίλια από τους παγετώνες Kodar, και ακριβώς δίπλα στα χιονισμένα βουνά και στους πάγους το φωτεινό «κίτρινο» των αμμόλοφων ξεχωρίζει στον ορίζοντα.

Οι αμμόλοφοι έχουν διαφορετικά ύψη (ορισμένοι φτάνουν τα 15 έως και 30 μέτρα ύψος), ενώ εξαιτίας του μεγάλου όγκου τους ο τόπος μοιάζει πραγματικά σαν μια έρημος, αν και δεν είναι. Γιατί ένα ερημικό τοπίο μέσα στην τούνδρα της περιοχής είναι ένα «θαύμα» και μάλιστα αναγνωρισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο!

Σύμφωνα με τη Ρωσική Γεωγραφική Εταιρεία: «Οι αντιθέσεις της περιοχής μοιάζουν πραγματικά απίστευτες. Σαν να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παράδοξο… υπαίθριο μουσείο, όπου εμφανίζονται όλα τα παράξενα του Βορρά και του Νότου το ένα δίπλα στο άλλο!». Νομίζω δεν θα μπορούσαν να περιγράψουν το θέαμα καλύτερα…

Ο σχηματισμός της Chara Sands εκτιμάται ότι διαμορφώθηκε περίπου 55 με 100 χιλιάδες χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της περιόδου των παγετώνων Muruktin και των κλιματικών αλλαγών, δημιουργώντας μια έρημο «μινιατούρα» στο κέντρο της Σιβηρίας. Απίστευτο!

[Πηγή perierga.gr]

Φασματογράφος αναλύει μια εξωγήινη ατμόσφαιρα

Οι τέσσερις πλανήτες του HR 8799 είναι από τους ελάχιστους που διακρίνονται άμεσα με τηλεσκόπια. Η νέα μελέτη αφορά τον πλανήτη c (Πηγή: Christian Marois et al

Ουάσινγκτον

Ένα από τα ισχυρότερα επίγεια τηλεσκόπια επέτρεψε σε διεθνή ομάδα αστρονόμους να αναλύσουν την ατμόσφαιρα ενός γιγάντιου εξωπλανήτη σε απόσταση 180 ετών φωτός -ένας τεχνικός άθλος που δεν αποκλείεται να οδηγήσει στο μέλλον στην ανακάλυψη κόσμων που φιλοξενούν ζωή.

Οι ερευνητές μελέτησαν το σύστημα του HR 8799, ενός άστρου γύρω από το οποίο έχουν ανακαλυφθεί τέσσερις γιγάντιοι πλανήτες από αέριο, παρόμοιοι με τον Δία αλλά πιο ογκώδεις. Το μεγάλο μέγεθος των εξωπλανητών και η μεγάλη απόστασή τους από το μητρικό άστρο καθιστούν το HR 8799 ένα από τα λίγα πλανητικά συστήματα που έχουν παρατηρηθεί άμεσα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ύπαρξη των πλανητών συμπεραίνεται με έμμεσες μόνο μεθόδους.

Οι ερευνητές που είχαν ανακαλύψει το πλανητικό σύστημα το 2010 εστιάζονται τώρα στον HR 8799c, έναν από τους τέσσερις γίγαντες, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Keck II στη Χαβάη.

Ο φασματογράφος Osiris του Κeck II, ενός από τα δύο ισχυρότερα τηλεσκόπια του κόσμου, ανέλυσε την ακτινοβολία που ανακλάται από τον πλανήτη, και ανίχνευσε τις φασματικές υπογραφές του άνθρακα και του οξυγόνου. Τα δύο γνώριμα στοιχεία υπάρχουν στην ατμόσφαιρα υπό τη μορφή μονοξειδίου του άνθρακα και υδρατμών αντίστοιχα.

Η μελέτη αποτελεί την λεπτομερέστερη μέχρι σήμερα φασματική ανάλυση ενός εξωπλανήτη, ένας τεχνικός άθλος που θα θεωρούνταν αδύνατος πριν από 20 χρόνια.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές στο κορυφαίο περιοδικό Science, η αναλογία αυτών των δύο στοιχείων προσφέρει λεπτομέρειες για τη διαδικασία σχηματισμού του πλανήτη, η οποία φαίνεται να ήταν παρόμοια με τη διαδικασία σχηματισμού του δικού μας Ηλιακού Συστήματος.

Όλοι οι πλανήτες πιστεύεται ότι σχηματίζονται από τη συσσωμάτωση αερίων και σκόνης που σχηματίζουν ένα δίσκο γύρω από ένα νεογέννητο άστρο. Ορισμένοι όμως πλανητολόγοι πιστεύουν ότι η συσσωμάτωση ξεκινά λόγω της βαρυτικής αστάθειας του δίσκου αερίων και σκόνης, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι η διαδικασία ξεκινά με το σχηματισμό μεγάλων κομματιών πάγου.

Σύμφωνα με αυτό το δεύτερο μοντέλο, το οποίο θεωρείται η επικρατέστερη εξήγηση για τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος, ο πλανήτης HR 8799c άρχισε να σχηματίζεται όταν τα αέρια του δίσκου πάγωσαν και μετατράπηκαν σε πάγο. Ο πάγος αυτός λειτούργησε στη συνέχεια ως πυρήνας που προσέλκυε όλο και περισσότερα υλικά, μέχρι να προκύψει ένας γιγάντιος πλανήτης αποτελούμενος κυρίως από αέριο.

Η νέα μελέτη υποστηρίζει τη θεωρία του πυρήνα. Όπως εξηγούν οι ερευνητές, τα περισσότερα άτομα οξυγόνου εγκλωβίστηκαν στον πάγο, γι΄αυτό και σήμερα η αναλογία των ατόμων άνθρακα σε σχέση με τα άτομα οξυγόνου είναι ασυνήθιστα μεγάλη.

«Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το σύστημα του HR 8799 είναι μια μεγεθυμένη έκδοση του Ηλιακού Συστήματος» σχολιάζει ο Κουίν Κανόπακι του Πανεπιστημίου του Τορόντο, επικεφαλής της μελέτης.

Η ερευνητική ομάδα θα συνεχίσει τώρα να μελετά το HR 8799 με την ελπίδα να ανακαλύψουν και μικρότερους πλανήτες, στο μέγεθος της Γης.

Στο μέλλον, ακόμα πιο ισχυρά τηλεσκόπια πιστεύεται ότι θα μπορούν να ανιχνεύουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις φασματικές υπογραφές εξωπλανητών. Και η ανίχνευση βιομορίων όπως η χλωροφύλλη των γήινων φυτών θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανακάλυψη των πρώτων εξωγήινων μορφών ζωής.

Newsroom ΔΟΛ

Ξύπνησε το Galileo Ο ευρωπαϊκός αντίπαλος του GPS δίνει για πρώτη φορά στίγμα

Στην τελική του μορφή, ο αστερισμός του Galileo θα περιλαμβάνει 27 κύριους δορυφόρους και τρεις εφεδρικούς   (Φωτογραφία:  ESA )

 

 

Άμστερνταμ

Το ευρωπαϊκό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Galileo πέρασε την Τρίτη ένα σημαντικό ορόσημο προσδιορίζοντας για πρώτη φορά τη θέση ενός δέκτη στο έδαφος, ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.

Το στίγμα της τοποθεσίας, στο κέντρο έρευνας και τεχνολογίας της ESA στο Νούρντβαϊκ της Ολλανδίας, προσδιορίστηκε με ακρίβεια 10 έως 15 μέτρων, χρησιμοποιώντας τέσσερις δορυφόρους που βρίσκονται ήδη σε τροχιά.

Η ακρίβεια θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια με την ολοκλήρωση ενός αστερισμού από συνολικά 27 κύριους δορυφόρους και τρεις εφεδρικούς.

Τέσσερις ακόμα δορυφόροι προγραμματίζεται να εκτοξευτούν φέτος, ενώ οι πρώτες υπηρεσίες του Galileo αναμένεται να γίνουν διαθέσιμες στα τέλη του 2014. Η ενεργοποίηση πάντως του συστήματος καθυστέρησε για αρκετά χρόνια λόγω προβλημάτων στη χρηματοδότηση του έργου.

Σε αντίθεση με το σύστημα GPS, το οποίο ανήκει επίσημα στον αμερικανικό στρατό, το Galileo έχει αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα.

Θα προσφέρει εξειδικευμένες υπηρεσίες για τις μεταφορές και τα σωστικά συνεργεία, καθώς και δωρεάν υπηρεσίες για το ευρύ κοινό.

Το ευρωπαϊκό σύστημα θα είναι επίσης συμβατό με το GPS, έτσι ώστε οι συσκευές των χρηστών να μπορούν να χρησιμοποιούν και τα δύο συστήματα ταυτόχρονα προκειμένου να αυξάνεται η ακρίβεια.

Η Ρωσία, στο μεταξύ, αναπτύσσει το δικό της αντίστοιχο σύστημα Glonass, ενώ στην Κίνα λειτουργεί ήδη το σύστημα Beidυ.

Newsroom ΔΟΛ

Νέα επιστημονική θεωρία Τα μεγάλα μάτια φαίνεται πως οδήγησαν τους Νεάντερταλ στην εξαφάνιση

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι Νεάντερταλ έπεσαν θύματα της πολύ καλύτερης όρασής τους, που «έκλεβε» ενέργεια από το μυαλό τους   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Αθήνα

Τα «ξαδέλφια» μας, οι Νεάντερταλ, αν και είχαν περίπου ίδιο μέγεθος εγκεφάλου, εξαφανίστηκαν επειδή είχαν πολύ μεγαλύτερα μάτια από τους προγόνους μας (homo sapiens), σύμφωνα με μια νέα πρωτότυπη θεωρία Βρετανών επιστημόνων.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι, χάρη στα μεγάλα μάτια τους, ναι μεν οι Νεάντερταλ έβλεπαν καλύτερα, όμως ο εγκέφαλός τους αφιέρωνε δυσανάλογα μεγάλο μέρος της λειτουργίας του για την όραση, ιδίως μέσα στο σκοτάδι, αντί να αφιερώνει αυτή την πολύτιμη εγκεφαλική ενέργεια για άλλες ανώτερου επιπέδου νοητικές και κοινωνικές διαδικασίες, αυτές ακριβώς που επέτρεψαν στους δικούς μας προγόνους να επιβιώσουν στην Ευρώπη κατά την τελευταία εποχή των πάγων.
Το πόσο έξυπνοι ήταν οι Νεάντερταλ αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης εδώ και χρόνια. Αποτελούσαν ένα είδος στενά συγγενικό των ανθρώπων, μετανάστευσαν από την Αφρική και ξεκίνησαν να ζουν στην Ευρώπη πριν από περίπου 250.000 χρόνια, ενώ τα τελευταία ίχνη τους έχουν βρεθεί πριν από περίπου 28.000 χρόνια. Από μια εποχή και μετά, συνυπήρχαν με τους προγόνους των ανθρώπων, οι οποίοι ήρθαν αργότερα από την Αφρική, σε μια σχέση που είναι αμφίβολο πόσο ειρηνική υπήρξε.
Στην παγωμένη και πιο σκοτεινή Ευρώπη, οι Νεάντερταλ, σύμφωνα με τις νέες εικασίες των επιστημόνων, χρειάστηκε να εξελίξουν πιο μεγάλα και ικανά μάτια για να βλέπουν καλύτερα από ό,τι στη φωτεινή Αφρική, όμως με το πέρασμα του χρόνου αυτό το αρχικό πλεονέκτημα ίσως γύρισε «μπούμερανγκ» εναντίον τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπιν Ντένμπαρ και την Εϊλουνέντ Πιρς του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Proceedings B της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, πιστεύουν ότι ο εγκέφαλος των homo sapiens αποδείχτηκε πιο ικανός να προχωρήσει σε τεχνολογικές καινοτομίες (π.χ. ανακάλυψη βελονών για το ράψιμο πιο ζεστών ρούχων), καθώς και στη δημιουργία κοινωνικών δικτύων αλληλοϋποστήριξης, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την επιβίωση των προγόνων μας, όταν η τροφή λιγόστεψε εξαιτίας των παγετώνων.
Αντίθετα, οι Νεάντερταλ έπεσαν θύματα της πολύ καλύτερης όρασής τους, που «έκλεβε» ενέργεια από το μυαλό τους.
Οι Βρετανοί επιστήμονες έβγαλαν αυτά τα συμπεράσματα, αφού μελέτησαν τα κρανία 13 Νεάντερταλ και 32 ανατομικά σύγχρονων ανθρώπων. Αν και δεν έχουν διασωθεί εγκέφαλοι για να μελετηθούν άμεσα, οι ερευνητές εκτίμησαν ότι οι -κατά περίπου έξι χιλιοστά- μεγαλύτερες κοιλότητες για τα μάτια στο κρανίο των Νεάντερταλ σημαίνουν πως είχαν καλύτερο οπτικό σύστημα στον εγκέφαλό τους. Kάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα και με τον εγκέφαλο των πιθήκων που έχουν μεγαλύτερα μάτια.
Ας ληφθεί ακόμα υπόψη ότι οι Νεάντερταλ είχαν μεγαλύτερα σώματα από τους homo sapiens, πράγμα που επίσης σημαίνει μεγαλύτερες απαιτήσεις εγκεφαλικής ενέργειας. Έτσι, οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτός ο συνδυασμός (μεγάλα μάτια και μεγάλα σώματα) απορροφούσε σημαντικό τμήμα της λειτουργίας του εγκεφάλου τους, με συνέπεια να απομένει λιγότερη εγκεφαλική ενέργεια στον μετωπιαίο φλοιό (την κατ’ εξοχήν έδρα της ανώτερης και της κοινωνικής νοημοσύνης) για να αφιερωθεί σε άλλα πράγματα, ζωτικά για την επιβίωσή τους.
Όπως είπε ο Ρ. Ντένμπαρ, «οι Νεάντερταλ ήταν πολύ-πολύ έξυπνοι, αν και όχι τόσο όσο ο homo sapiens. Αυτή η διαφορά ήταν αρκετή για να γείρει την πλάστιγγα, όταν τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων».
Ο Ρ. Ντένμπαρ εκτιμά ότι οι Νεάντερταλ μπορούσαν να συγκροτήσουν ομάδες το πολύ έως 115 ατόμων και τα εμπορικά δίκτυά τους είχαν ακτίνα έως 48 χιλιομέτρων, έναντι ομάδων 150 ατόμων και δικτύων άνω των 300 χιλιομέτρων που δημιουργούσαν οι homo sapiens, άποψη με την οποία δήλωσε σύμφωνος και ο καθηγητής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου Κρις Στρίνγκερ, παγκόσμια αυθεντία στην καταγωγή του ανθρώπου. Άλλοι ερευνητές όμως, όπως ο Ρόμπερτ Μπάρτον του βρετανικού πανεπιστημίου του Ντέραμ, εξέφρασαν την αμφιβολία τους κατά πόσο είναι αξιόπιστη η συσχέτιση μεγάλων ματιών και εγκεφαλικής ισχύος.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Επιβεβαιώνεται» ο θρύλος της ηλιόπετρας των Βίκινγκ

Ο κρύσταλλος καλσίτη βρέθηκε δίπλα στα όργανα πλοήγησης του βυθισμένου βρετανικού πλοίου (Πηγή: Alderney Museum) 

Λονδίνο

Πώς κατάφεραν οι Βίκινγκ να φτάσουν στην Αμερική, δεδομένου ότι δεν γνώριζαν τη χρήση της πυξίδας, και δεν έβλεπαν καν τα άστρα στο διαρκές φως του αρκτικού καλοκαιριού; Ίσως τους βοήθησε η θρυλική «ηλιόπετρα», ένας κρύσταλλος που γινόταν φωτεινός ή σκοτεινός ανάλογα με τη θέση του Ήλιου και την κατεύθυνση του πολωμένου φωτός.

Η θεωρία της ηλιόπετρας δείχνει τώρα να επιβεβαιώνεται μετά την ανακάλυψη ενός τέτοιου κρυστάλλου σε βρετανικό πλοίο που ναυάγησε στη Μάγχη το 1592.

Παρουσιάζοντας τις νέες ενδείξεις στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society A, οι βρετανοί και γάλλοι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο κρύσταλλος είχε κοπεί προσεκτικά και βρισκόταν πολύ κοντά στα όργανα πλοήγησης του σκάφους.

Χωρίς πυξίδα

Στις περισσότερες περιοχές του κόσμου, οι αρχαίοι ναυτικοί έβρισκαν το δρόμο τους μετρώντας τις θέσεις των ουράνιων σωμάτων με αστρολάβο ή εξάντα. Οι αρχαίοι Κινέζοι, μάλιστα, είχαν εφεύρει την πυξίδα τον 3ο αιώνα π.Χ.

Στην Ευρώπη, όμως, η πυξίδα δεν ήταν γνωστή μέχρι τις αρχές του 14ου αιώνα, πολύ μετά την ακμή των Βίκινγκ, από τον 8ο έως τον 11ο αιώνα μ.Χ. Ούτως ή άλλως, η πυξίδα μάλλον θα ήταν άχρηστη τόσο κοντά στον (μαγνητικό) Βόρειο Πόλο όπου άκμασαν οι Βίκινγκ.

Οι τρομεροί Σκανδιναβοί δεν μπορούσαν καν να χρησιμοποιήσουν τη θέση των άστρων, που εξαφανίζονταν για μήνες το αρκτικό καλοκαίρι, ούτε και τη θέση του Ήλιου, συνήθως κρυμμένου από συννεφιασμένους ουρανούς.

Πώς κατάφεραν τότε να εξαπλωθούν στη Σκανδιναβία, τη Βόρεια Ευρώπη, τα βρετανικά νησιά και τη Βόρειο Αμερική;

Σύμφωνα με μια ισλανδική σάγκα που αφορά τον Βασιλιά Όλαφ και τον θρυλικό ήρωα Σίγκουρντ, οι ναυτικοί πλοηγούνταν με τη βοήθεια της ηλιόπετρας (sólarsteinn): μιας πέτρας που έδειχνε τη θέση του Ήλιου ακόμα και στη βαριά συννεφιά.

Σύμφωνα με το θρύλο, ο Βασιλιάς Όλαφ «άρπαξε μια ηλιόπετρα, κοίταξε τον ουρανό, είδε από πού ερχόταν το φως, και από αυτό συμπέρανε τη θέση του αόρατου Ήλιου».

Το 1967, ο Δανός αρχαιολόγος Τόρκιλντ Ράμσκου πρότεινε την υπόθεση ότι η θρυλική ηλιόπετρα ήταν ένας διαφανής κρύσταλλος καλσίτη, ένα πέτρωμα που υπάρχει στη Σκανδιναβία και ονομάζεται άστριος.

Ο κρύσταλλος αυτός είναι πολωμένος, και μπορεί να φαίνεται σκοτεινός ή φωτεινός ανάλογα με τον προσανατολισμό του σε σχέση με τη θέση του Ήλιου.

Πράγματι, οι αναλύσεις στον κρύσταλλο του βρετανικού ναυαγίου έδειξαν ότι είναι πράγματι καλσίτης.

Ηλεκτρομαγνητικό κύμα

Το φως είναι ηλεκτρομαγνητικά κύματα που ταλαντώνονται κάθετα στη διεύθυνση που ταξιδεύει μια φωτεινή αχτίδα.

Τα μόρια των αερίων της ατμόσφαιρας πολώνουν το φως, δηλαδή αναγκάζουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα του φωτός να ταλαντώνονται όλα στο ίδιο επίπεδο.

Δεδομένου ότι οι κρύσταλλοι του άστριου είναι πολωμένοι, αφήνουν να περάσει από μέσα τους μόνο το φως που ταλαντώνεται σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Και αυτό σημαίνει, θεωρητικά τουλάχιστον, ότι οι Βίκινγκ θα μπορούσαν να κοιτάζουν τον ουρανό μέσα από τον κρύσταλλο για να υπολογίσουν τη θέση του Ήλιου.

Οι πρώτες ενδείξεις υπέρ της θεωρίας ήρθαν το 2011, όταν η Σουζάν Άκερσον, βιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Λουντ στη Σουηδία, η οποία διέσχισε με παγοθραυστικό τον Αρκτικό Ωκεανό, και διαπίστωσαν ότι ο άστριος πράγματι μπορεί να δείχνει τη θέση του Ήλιου.

Τώρα, η ανακάλυψη ενός κρυστάλλου άστριου δίπλα στα όργανα πλοήγησης ενός πλοίου του 16ου αιώνα δείχνει ότι η ηλιόπετρα παρέμεινε χρήσιμη στους ναυτικούς πολλούς αιώνες μετά τους Βίκινγκ.

Newsroom ΔΟΛ

Βρέθηκε απολιθωμένος δράκος;

Σε όλο τον πλανήτη επιστήμονες βρίσκουν συχνά απολιθώματα ζώων, αλλά απολιθωμένο δράκο είναι ένα σπάνιο φαινομενικά εύρημα. Στην πόλη Anshun, Guizhou, της Κίνας όμως αρχαιολόγοι στάθηκαν πιο τυχεροί αφού ανακάλυψαν έναν δράκο σε άρτια κατάσταση. Αρχικά οι επιστήμονες καθάρισαν τον πηλό από το απολίθωμα και στη συνέχεια παρατήρησαν ότι ο δράκος είχε δυο κέρατα πάνω από το κεφάλι, ενώ η μορφή του τέρατος έμοιαζε σε μεγάλο βαθμό με τα όντα των παραμυθιών και των ιστοριών. Οι κινέζικοι θρύλοι περιέχουν πολλές αναφορές σε δράκους, ενώ ο δικέρατος δράκος αποτελεί σύμβολο για τους κινέζους. Εξ ου και η ονομασία που έχουν οι κινέζοι ως «απόγονοι του δράκου».
Οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι ο δράκος ήταν ένα πλάσμα των παραμυθιών.
 Το απολίθωμα του δράκου, που βρέθηκε στην περιοχή Guanling County της πόλης Anshun, έχει μήκος 7.6 μέτρων, ενώ το κεφάλι του είναι 76 εκατοστά με λαιμό που ξεπερνάει τα 54 εκατοστά. Το κυρίως σώμα έχει μήκος 2.7 μέτρα και πλάτος 68 εκατοστά. Η ουρά φτάνει τα 3.7 μέτρα. Το κεφάλι του δράκου έχει τριγωνικό σχήμα με ένα στόμα 43 εκατοστών. Τα κέρατα - συμμετρικά μεταξύ τους- εξέχουν από το πλατύτερο τμήμα του κρανίου με μήκος 27 εκατοστά. Είναι ελαφρά κυρτά στο άκρο τους. Ο κινέζικος δράκος ήταν ένα αμφίβιο ερπετοειδές που ζούσε στους ωκεανούς την Τριασική περίοδο, 200 εκατομμύρια χρόνια πριν. Περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο νερό, ενώ κάποιες φορές περπατούσε στην στεριά για να γεννήσει τα αβγά του. Η κυρίως τροφή του αποτελούνταν από ψάρια και μικρά ερπετά. Η ανακάλυψη του δράκου προσφέρει σημαντικές πληροφορίες στους επιστήμονες ώστε να εντοπίσουν την προέλευση του θρυλικού κινέζικου δράκου. (weirdasianews)

Περίεργο φως από τον ουρανό προκάλεσε φωτιά

Τη μυστηριώδη πηγή μιας δέσμης φωτός που έπεσε από τον ουρανό και προκάλεσε φωτιά σε περιοχή της Τασμανίας, ερευνούν οι αρχές του νησιού.

Το περιστατικό συνέβη τα ξημερώματα του Σαββάτου. Η πυροσβεστική και η αστυνομία άρχισαν να λαμβάνουν δεκάδες τηλεφωνήματα τρομοκρατημένων κατοίκων, που είχαν δει μια λαμπερή δέσμη φωτός να πέφτει από τον ουρανό και να βάζει φωτιά στο έδαφος γειτονικής φάρμας.

Η φωτιά έσβησε γρήγορα, όμως άφησε πίσω της ένα μυστήριο κυκλικό σημάδι.

Το περίεργο περιστατικό έχει δημιουργήσει σύγχυση στους πυροσβέστες, σύμφωνα με τους οποίους δεν βρέθηκε τίποτα στο σημείο που να προσγειώθηκε από τον ουρανό, ικανό να προκάλεσε φωτιά.

Οι κάτοικοι, από τη μεριά τους, περιμένουν αναστατωμένοι το οριστικό πόρισμα της πυροσβεστικής. (newsbomb)

«Κόλλησε» στον Άρη το Curiosity

«Κόλλησε» στον Άρη το Curiosity

H NASA ανακοίνωσε ότι «κόλλησε» ο κεντρικός υπολογιστής του Curiosity. Οι μηχανικοί της υπηρεσίας μεταφέρουν την λειτουργία σε εφεδρικό υπολογιστή, ενώ οι εργασίες εξερεύνησης της αποστολής έχουν σταματήσει προσωρινά.

Το περιστατικό αυτό σημειώθηκε την Πέμπτη συγκεκριμένα το όχημα εξερεύνησης του Άρη αρνήθηκε να περάσει σε κατάσταση αδρανοποίησης και δεν έστειλε στη Γη τα δεδομένα που είχε συλλέξει κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του.

ΠΗΓΗ:to-parakseno.gr

Επιθανάτια εμπειρία: Τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε;

Υπάρχει μεταθανάτια ζωή;

Η μετάβαση σε αυτή γίνεται μέσα από το λευκό τούνελ που βλέπουν όλοι όσοι ισχυρίζονται πως έζησαν την επιθανάτια εμπειρία;

Όντως το σώμα μας κατά την μετάβαση αιωρείται; Πρόκειται για ανεξήγητο φαινόμενο ή όλα είναι παιχνίδια του μυαλού;
Καθημερινά βομβαρδίζεσαι από τηλεοπτικές σειρές, προγράμματα με μεταφυσικά φαινόμενα και συζητήσεις περί επιθανάτιων εμπειριών ενώ πιθανότατα κι εσύ η ίδια να είχες κάποια στιγμή στη ζωή σου περάσει μέσα από το φωτεινό λευκό τούνελ.Υπάρχει λογική εξήγηση;...

Πως είναι μια επιθανάτια εμπειρία;

Η πλειονότητα των περιγραφών των ατόμων που έζησαν μια επιθανάτια εμπειρία έχουν κοινά στοιχεία.

* Οι περισσότεροι αναφέρουν πως είδαν ένα τούνελ μέσα από το οποίο έβγαινε μια λάμψη που συνεχώς τους προσέγγιζε.
* Κανένας ωστόσο, δεν ένιωσε φόβο ή διστακτικότητα.
* Στο ταξίδι τους αυτό ορισμένοι συναντήθηκαν με αγαπημένα πρόσωπα που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.
* Αλλοι άκουσαν μια φωνή γλυκιά και ήρεμη να τους καλεί να πλησιάσουν προς την φωτεινή πύλη.
* Αρκετοί επίσης ένιωσαν να αιωροούνται πάνω από το σώμα τους βλέποντας τις προσπάθειες διάσωσής τους. Με λεπτομέρειες διηγούνται τις συζητήσεις των διασωστών σε τόπους τροχαίων ατυχημάτων ή τις υπερπροσπάθειες των γιατρών και νοσηλευτών πάνω από το χειρουργικό κρεβάτι για να τους επαναφέρουν στη ζωή.
* Κι όμως στην πλειονότητα τους θεωρούν πως η αυτή η μικρή γεύση της μετάβασης από τη ζωή στο θάνατο υπήρξε η πιο όμορφη εμπειρία που έχουν ζήσει και η οποία άλλαξε εκ βάθρων τον τρόπο σκέψης τους.

Υπάρχει λογική εξήγηση;

Ο Κέβιν Νέλσον, καθηγητής νευρολογίας του Πανεπιστημίου του Κεντάκι μελέτησε τις επιθανάτιες εμπειρίες για περισσότερα από 30 χρόνια καταλήγοντας σε επιστημονικές ερμηνείες του φαινόμενου. Μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ο ύπνος και η κατάσταση ΡΕΜ στην οποία βρίσκεται κάποιος την ώρα που κοιμάται ή βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης.

Σύμφωνα με τον καθηγητή κάποιοι άνθρωποι είναι περισσότερο δεκτικοί σε επιθανάτιες εμπειρίες απ' ότι άλλοι δεδομένου ότι πέφτουν πιο εύκολα σε υπνοπαράλυση, μια κατάσταση ΡΕΜ που χαρακτηρίζεται από προσωρινή παράλυση του σώματος και γρήγορη κίνηση του ματιού. Κατά την περίοδο REM, η δραστηριότητα των νευρώνων του εγκεφάλου είναι παρόμοια με εκείνη που υπάρχει τις ώρες που είμαστε ξύπνιοι και γι΄αυτό οι άνθρωποι που ξυπνούν από ύπνο REM μπορούν να θυμηθούν τα όνειρά τους.

Η επιστημονική εξήγηση για...

... το φως στο τούνελ και τις συναντήσεις με νεκρούς

Στη μελέτη του, ο καθηγητής Nelson διαπίστωσε επίσης ότι οι περισσότεροι βίωσαν τις επιθανάτιες εμπειρίες μετά από λιποθυμία ή καρδιακό επεισόδιο. Το κοινό στοιχείο που συνδέει τις δύο περιπτώσεις είναι η προσωρινή διακοπή της ροής του αίματος προς τον εγκέφαλο κάτι που μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις λόγω της ελλιπούς οξυγόνωσής του.

Το φως στην άκρη του τούνελ θα μπορούσε να προέλθει από δύο διαφορετικές πηγές. Είτε το φως του χειρουργικού κρεβατιού ή λόγω της μηχανιστικής αντίδρασης του αμφιβληστροειδούς, του οποίου οι νευρώνες λόγω έλλειψης οξυγόνου σταματούν τη λειτουργία τους σχηματίζοντας έτσι την εικόνα-εντύπωση ενός σκοτεινού τούνελ που στην άκρη του υπάρχει φως.

... την κίνηση και την έλξη στην πύλη του «Παραδείσου»

Αλλά αρκετοί από όσους έχουν βιώσει μεταθανάτιες εμπειρίες ισχυρίζονται ότι όχι μόνο έβλεπαν το τούνελ αλλά περπατούσαν μέσα σε αυτό. Πως γίνεται αυτό;

Η περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με τις εξωσωματικές εμπειρίες βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην περιοχή που είναι υπεύθυνη για την αίσθηση της κίνησης.

Κανονικά, η περιοχή αυτή απενεργοποιείται κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατό κατά τη διάρκεια της μετάβασης σε κατάσταση ύπνου REM ο εγκέφαλος να λειτουργήσει κατά τρόπο ώστε ο άνθρωπος να βιώσει την αίσθηση της κίνησης.

.... αίσθημα της αιώρησης και αποκοπής ψυχής - σώματος

Τα παραπάνω εξηγούν τα «οράματα» του λευκού φωτός και του τούνελ. Τι γίνεται όμως με τις εμπειρίες της αιώρησης η της αίσθησης απώλειας ζωής;

Η εξήγηση είναι απλή. Σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου ΡΕΜ παρουσιάζεται υπνοπαράλυση. Οταν κάποιος βιώνει παράλυση ύπνου έχει την εντύπωση ότι βλέπει όραμα ή όνειρο.Αυτό εξηγεί αρκετές περιγραφές ονείρων στα οποία το άτομο βρίσκεται ξαπλωμένο και ανίκανο να κινηθεί ενώ η κατάσταση μπορεί να επιφέρει και υπναγωγικές παραισθήσεις.

Το αίσθημα της αιώρησης μπορεί επίσης να οφείλεται σε ανοξία στη δυσλειτουργία της παρεγκεφαλίδας. Η επιστημονική ομάδα ενός άλλου γιατρού του Δρ Blanke ανακάλυψε τυχαία ότι η αίσθηση της αιώρησης σχετίζεται με χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο που δημιουργούν εμπειρία παραισθήσεων που γίνεται αντιληπτή ως αληθινή από τον ασθενή. Κατά τη διάρκεια εξέτασης ασθενούς που υπεβλήθη σε τεχνίτες ηλεκτρικές εκκενώσεις στον εγκέφαλο αυτή ένιωσε να αιωρείται λέγοντας στους γιατρούς πως έβλεπε το σώμα της από ψηλά. Όταν οι ηλεκτρικές εκκενώσεις σταμάτησαν είπε πως επέστρεψε στο σώμα της. Η υπερ-λειτουργία ορισμένων αισθητήρων μέσε στον εγκέφαλο δηλαδή μπορούν να προκαλέσουν τέτοια φαινόμενα.

... το συναίσθημα της γαλήνης και της ευτυχίας

Τέλος, τα συναισθήματα της ευτυχίας θα μπορούσε να εξηγηθεί από το σύστημα ανταμοιβής και επιβράβευσης του εγκεφάλου.

Κατά τη διάρκεια μεγάλων κρίσεων, το σώμα απελευθερώνει χημικά που δημιουργούν την αίσθηση χαλάρωσης και ευεξίας.

Δείτε επίσης

Σε αυτό το ηφαίστειο αυτοκτόνησαν 1290 άνθρωποι - Δείτε γιατί!

Στις 11 Φεβρουαρίου του 1933, μια 21χρονη λεσβία φοιτήτρια ονόματι Κιγιόκο Ματσουμότο αυτοκτόνησε, πέφτοντας στον κρατήρα του ηφαιστείου Μιχάρα που δεσπόζει στη νήσο Ίζου Όσιμα.

Η Ματσουμότο είχε «ξεμυαλιστεί» με τη συμφοιτήτριά της Μασάκο Τομίτα. Οι λεσβιακές, ωστόσο, σχέσεις την εποχή εκείνη θεωρούνταν ταμπού.
Το ζευγάρι, λοιπόν, αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι το ηφαίστειο, όπου η Ματσουμότο θα μπορούσε να θέσει τέρμα στη ζωή της, πέφτοντας από μία ράμπα η οποία επέτρεπε στους επισκέπτες να κοιτάξουν κατευθείαν την κοχλάζουσα λάβα στο κέντρο του κρατήρα.
Σε μία προσπάθεια τουριστικής εκμετάλλευσης της αυτοκτονίας της Ματσουμότο και της δημοφιλίας που είχε αρχίσει να κερδίζει η νήσος Ίζου Όσιμα, μία ακτοπλοϊκή εταιρεία μετονόμασε το σημείο σε «Σημείο Αυτοκτονίας», για να ακολουθήσει το αδιαχώρητο...
Μόνο το 1933 από το συγκεκριμένο σημείο έπεσαν 944 άνθρωποι, ενώ τα επόμενα δύο χρόνια σημειώθηκαν εκεί άλλες 350 αυτοκτονίες, παρουσία μάλιστα θεατών οι οποίοι πήγαιναν εκεί μόνο και μόνο για να παρακολουθήσουν τους αυτοκτονούντες να πηδάνε μέσα στη λάβα.
Μέχρι το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, 45 ζευγάρια λεσβιών πηδούσαν μαζί μέσα στον κρατήρα, ακολουθώντας τη μοίρα της Ματσουμότο και τη μόδα που η ίδια είχε άθελά της δημιουργήσει.
Η «επιδημία» αυτοκτονιών έλαβε τέλος, όταν η ιαπωνική κυβέρνηση αποφάσισε τη φύλαξη του σημείου, ενώ με ειδικό διάταγμα το να αγοράσει κανείς απλό εισιτήριο άνευ επιστροφής θεωρείται μέχρι και σήμερα ποινικό αδίκημα.

Οι πολίτες σώζουν τα ψάρια της Ευρώπης

Χρειάστηκαν ολονύχτιες συνομιλίες και έντονες διαπραγματεύσεις έως ότου οι υπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμόδιοι για την αλιευτική πολιτική, να αποφασίσουν ότι πρέπει να μπει τέλος στη μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πρακτική των ψαράδων να πετάνε ξανά στη θάλασσα τις ανεπιθύμητες ψαριές. Η απόφαση θεωρείται νίκη των κινημάτων των πολιτών που πίεσαν για δραστικές αποφάσεις, ώστε να σταματήσει η υπεραλιεία.

Αν και απομένει να διευθετηθούν αρκετές λεπτομέρειες ακόμη, η απόφαση χαρακτηρίστηκε ως μια νίκη των κινημάτων πολιτών έναντι των πολιτικών. Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στη διαδικτυακή καμπάνια του Avaaz είχαν συγκεντρωθεί περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές με αίτημα να μην πετάγονται νεκρά ψάρια ξανά στη θάλασσα ενώ υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, η Ευρώπη έχει το χειρότερο ποσοστό σε όλο τον κόσμο καθώς υπολογίζεται ότι το ένα τέταρτο των ήδη νεκρών ψαριών πετάγεται βρίσκεται ξανά στη θάλασσα επειδή οι ψαράδες δεν θεωρούν ότι θα πουληθούν τα συγκεκριμένα είδη.

Η απαγόρευση τίθεται σε εφαρμογή για πελαγίσια ψάρια όπως οι ρέγκες από του χρόνου και για τα υπόλοιπα από τον Ιανουάριο του 2016. Παράλληλα, οι ψαράδες δεν θα μπορούν να αλιεύουν περισσότερο από ένα καθορισμένο ποσοστό, ώστε να επιτρέπεται η αναπαραγωγή των ψαριών.

Μετά τη συμφωνία των υπουργών, χρειάζεται να υπάρξει έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο πάντως ήδη με ανακοίνωσή του χαιρέτισε την απόφαση που έχει ως απώτερο στόχο να βάλει τέλος στην υπεραλιεία και να επαναφέρει τα αποθέματα των θαλάσσιων ψαριών σε φυσιολογικά επίπεδα έως το 2020. Ενδεικτικό της σημερινής κατάστασης είναι ότι το 80% των ψαριών που φτάνει στο πιάτο μας από τη Μεσόγειο και το 47% από τον Ατλαντικό είναι αποτέλεσμα υπεραλιείας. 

 

Ιδιαίτερα ικανοποιημένη εμφανίστηκε η αρμόδια επίτροπος Μαρία Δαμανάκη ενώ και η γερμανική πλευρά ανέφερε ότι η απόφαση θα επιτρέψει στους ψαράδες έως το 2020 να αλιεύουν επιπλέον 15 τόνους ψαριών και θα δημιουργήσει 37.000 νέες θέσεις εργασίας.

 

(Πηγή:ΒΒC, Reuters)

 

Μύθοι και θρύλοι για τον μετεωρίτη του Τσελιάμπινσκ

Κάθε μέρα μας φέρνει νέες εκδοχές της διαστημικής επίθεσης ενάντια στη ρωσική πόλη Τσελιάμπινσκ. 
Δεν μένουν πίσω από τους επιστήμονες οι δημοσιογράφοι και πολιτικοί. Μιλούν για κάποια πλανητική συνωμοσία και τις δοκιμές νέων δαιμόνιων όπλων ακόμη.
Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες του ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» διαβεβαιώνουν ότι η ουράνια βολίδα σίγουρα δεν έχει καμία σχέση ούτε με την πολιτική, ούτε και με τον εξοπλισμό, αλλά μπορεί να κάνει θαυμάσια διαφήμιση αυτής της περιοχής.
Στο ρωσικό ΄Ιντερνετ ο μετεωρίτης, που εξερράγη πάνω από το Τσελιάμπινσκ, ήταν ο κύριος στόχος για αστεία. Το διαδίκτυο είναι ήδη γεμάτο από κολάζ και γελοιογραφίες με θέμα τους σκληρούς διάττοντες αστέρες στο κύριο Κέντρο Αμυντικής Βιομηχανίας. Ενώ οι Ρώσοι δέχτηκαν την απειλή από το Διάστημα με χιούμορ, όμως τα παγκόσμια ΜΜΕ, αντίθετα προσπαθούν να υποδαυλίσουν μια παγκόσμια καταστροφή. Οι Αμερικανοί επιστήμονες, π.χ., έχουν εκτιμήσει ότι η ισχύς της έκρηξης πάνω από το Τσελιάμπινσκ ανέρχεται σε 20 ατομικές βόμβες. Εξάλλου, οι εκτιμήσεις διαφέρουν πολύ,- παρατήρησε ο μελλοντολόγος Σεργκέι Μοσκαλιόφ.
- Σήμερα δεν μπορούν να βρουν ακόμα τον τόπο, όπου έπεσε ο μετεωρίτης. Εκτός από το ισχυρό ωστικό κύμα ήχου δεν συνέβη τίποτα άλλο. Στη δοσμένη περίπτωση όλα τελείωσαν καλά.Χρειάζεται, ωστόσο, να σκεφτόμαστε για το τί θα απογίνει αν ο νέος μετεωρίτης θα είναι δέκα φορές μεγαλύτερος και αν θα πέσει σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, είτε σε κάποιο Υδροηλεκτρικό Σταθμό, οι ροές του οποίου μπορούν να παρασύρουν χιλιάδες ανθρώπους.
Η βροχή μετεωριτών δεν έπεσε μόνο πάνω από τη Ρωσία. Είδαν τις διαστημικές βολίδες επίσης στην Κούβα και την Καλιφόρνια (ΗΠΑ). Η τόσο ευρεία γεωγραφία προκάλεσε πολές παραβολές. Μερικοί μιλούν για κάποια απόπειρα εισβολής, άλλοι για πιθανή εξωγήινη επαφή. Οι επιστήμονες μιλούν ακόμα και για ορισμένα θραύσματα κάποιου ενός ουράνιου σώματος, τα οποία διασκορπίστηκαν τόσο μακριά το ένα από το άλλο μόνο και μόνο γιατί η Γη περιστρέφεται. Ό,τι κι αν είναι, όμως χρειάζεται να μελετηθεί η κάθε εκδοχή,- παρατήρησε ο ανώτερος επιστήμονας του Παρατηρητηρίου Πούλκοβο Σεργκέι Σμιρνόφ.
- Όλα αυτά αποτελούν μια άλλη απόδειξη ότι η Γη δεν κινείται στο κενό, αλλά μέσα στο αρκετά γεμάτο από μικρά διαστημικά σώματα χώρο του ηλιακού συστήματος. Είναι αδύνατο να πει κανείς με βεβαιότητα ότι είναι μια ροή, είτε ένας αρχαίος κομήτης, είτε ένας αρχαίος αστεροειδής, είτε ακόμα και κάποια κατεστραμμένη διαστημική συσκευή, τα συντρίμμια της οποίας πέφτουν στη Γη. Προς το παρόν γίνεται μόνο η συγκέντρωση των πληροφοριών και, συνεπώς, χρειάζεται να συζητηθούν και να μελετηθούν ακόμα και οι πιο παράδοξες εκδοχές.
Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να βρούν τον ίδιο τον μετεωρίτη ακόμη. Σύμφωνα με μια εκδοχή, βυθίστηκε στην λίμνη Τσεμπαρκούλ, και με άλλη – έπεσε κάπου στα δάση. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι με επιχειρηματικό πνεύμα καταφέρνουν να πουλήσουν τα κομμάτια του κοσμικού σώματος σε τιμή μερικών χιλιάδων δολαρίων ανά γραμμάριο. Εν τω μεταξύ, η ρωσική αστυνομία προειδοποιεί, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, στο Διαδίκτυο προτείνουν κάποια βότσαλα, που εξωτερικά μοιάζουν με θραύσματα του εξωγήινου σώματος. Οι αφάνταστες εικασίες για την πλανητική συνωμοσία και την εξωγήινη εισβολή μπορούν να μετατρέψουν το Τσελιάμπινσκ στο πιο μυστηριώδες μέρος του κόσμου και αν βιαστούν τα τοπικά τουριστικά γραφεία να προτείνουν εκδρομές «στα ίχνη του μετεωρίτη», θα πάρουν αναρίθμητες αιτήσεις από τουρίστες.

Βίντεο:Κάμερα κατέγραψε πτήση UFO την ημέρα που έπεσε ο μετεωρίτης

Ζευγάρι από το Όρεγκον της Αμερικής, έχει στα χέρια του ένα βίντεο, το οποίο κατέγραψε μόνο του, στο οποίο πιστεύει πως έχουν δείχνει  ένα Αγνώστων Στοιχείων Αντικείμενο, στον ουρανό.

Το περιστατικό, παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς τραβήχτηκε την ίδια μέρα με την οποία έγινε οι πτώση των μετεωριτών στην Ρωσία, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό περισσότερων από 1.000 ατόμων.

Οι Χέδερ Σκέρφιους και Γκρέγκορι Σόλντερ, βρίσκονταν σε δρόμο έξω από το σπίτι τους στις 10.30 το βράδυ, όταν και έγιναν μάρτυρες, σύμφωνα με τους ίδιους, σε ένα περίεργο φαινόμενο, το οποίο και δεν μπορούν να εξηγήσουν.Όπως αναφέρουν οι International Business Times, το ζευγάρι κατάφερε να μαγνητοσκοπήσει με την κάμερά του, ένα αντικείμενο στον ουρανό το οποίο μοιάζει να είναι μεταλλικό.

«Στην αρχή, νομίζαμε ότι είναι αστέρι, αλλά μετά σκεφτήκαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά! Δεν θα μπορούσε ένα αστέρι να παρουσιάζει τόση μεγάλη και έντονη κινητικότητα! Έτσι, τρέξαμε να πάρουμε την κάμερα για να το έχουμε!» είναι τα λόγια του ζευγαριού.Μάλιστα, εκείνο ήταν εμφανές σε εκείνους για περίπου 20-30 λεπτά, ενώ στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Ο άντρας, δεν δίστασε να παραδεχθεί, πως δεν πίστευε στους εξωγήινους, αλλά το περιστατικό αυτό στο οποίο έγινε μάρτυρας δεν μπορεί να εξηγηθεί από τον ίδιο.«Έμοιαζε να είναι φτιαγμένο από μέταλλο. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά μοιάζει να είναι μεταλλικό και ο τρόπος που κινούνταν ήταν περίεργος» συνεχίζει.

Το ενδιαφέρον, για το συγκεκριμένο βίντεο είναι τόσο μεγάλο, που το NBC έφτασε σε σημείο να το πάρει και να «καθαρίσει» την εικόνα, λόγω της κακής ποιότητας που είχε, ώστε να καταφέρουν να φτάσουν σε ασφαλή συμπεράσματα.

Φαντασμαγορική απεικόνιση της Αίτνας

Μια εντυπωσιακή φωτογραφία από την πρόσφατη δραστηριότητα της Αίτνας έδωσε στη δημοσιότητα η NASA.
Το ηφαίστειο, αφού «σιγόβραζε» επί δέκα μήνες, εξερράγη τελικά στις 19 Φεβρουαρίου. Την πρώτη έκρηξη ακολούθησαν άλλες δυο μέσα στις επόμενες 36 ώρες.

Το Advanced Land Imager (ALI) του δορυφόρου Earth Observing-1 της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας «απαθανάτισε» το σκηνικό περίπου τρεις ώρες μετά το τέλος του πρώτου ηφαιστειακού παροξυσμού: όλα τα σημάδια του είναι ορατά στην εικόνα, η οποία χρησιμοποιεί «ψυχεδελικά», όπως τα χαρακτήρισαν ορισμένοι, χρώματα για να τα χαρτογραφήσει.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ιταλίας, κάθε παροξυσμός της Αίτνας συνοδεύθηκε από εκπομπές λάβας, πυροκλαστικών υλικών, λαχάρ (ή λασπορευμάτων) και νέφους στάχτης. Τα χρώματα στη φωτογραφία της NASA δεν είναι φυσικά, αφού οι εικόνες συλλαμβάνονται από το ALI σε διάφορα μήκη κύματος του υπερύθρου, του εγγύς του υπερύθρου και του πράσινου φωτός. Πέραν όμως του ότι προσφέρουν ένα εντυπωσιακό «καλλιτεχνικό» αποτέλεσμα απεικονίζουν με σαφήνεια την κατάσταση: η φρέσκια λάβα εμφανίζεται με φωτεινό κόκκινο, το χιόνι με γαλαζοπράσινο, τα νέφη από σταγονίδια νερού (και όχι από πάγο) με λευκό, τα δάση και η βλάστηση με πράσινο. Οι περιοχές με σκούρο γκρίζο αντιστοιχούν σε στερεοποιημένη λάβα ηλικίας 30 ως 350 ετών.

¨ετοιμη η αποστολή προς την Ευρώπη!

Οπως έγινε γνωστό, η NASA ενέκρινε την πρόταση για μια αποστολή εξερεύνησης της Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης υπάρχει ένας ωκεανός που πιθανώς να φιλοξενεί κάποιες μορφές ζωής. Η αποστολή θα ονομαστεί Clipper και αν όλα πάνε σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος που θα εξερευνήσει τον δορυφόρο θα ξεκινήσει το ταξίδι του το 2021 ή το 2022. Θα χρειαστεί περίπου έξι χρόνια για να φτάσει στην Ευρώπη και στη συνέχεια θα τεθεί σε τροχιά γύρω της για να μελετήσει λεπτομερώς την επιφάνεια της.
Η αποστολή
Οι επιτελείς της NASA είδαν και ενέκριναν τα σχέδια του σκάφους που θα κατασκευαστεί για την αποστολή. Θα διαθέτει ειδικά όργανα (ραντάρ, αισθητήρες κ.α) τα οποία θα μπορέσουν να χαρτογραφήσουν την επιφάνεια της Ευρώπης αλλά και να διεισδύσουν στο εσωτερικό της. Τα δεδομένα που θα συλλέξει το σκάφος θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να σχεδιάσουν στη συνέχεια μια νέα αποστολή στην Ευρώπη. Μια αποστολή που αυτή τη φορά θα αφορά την προσεδάφιση ενός σκάφους και την προσπάθεια διείσδυσης στον ωκεανό για εξερεύνηση.
«Η Ευρώπη είναι το πιθανότερο μέρος για την ύπαρξη ζωής μακριά από τη Γη και για αυτό υπάρχει υψηλό ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα αλλά και από το Αμερικανικό Κογκρέσο για μια αποστολή εκεί» ανέφερε σε επιστημονικό συνέδριο που γίνεται αυτές τις μέρες στη Βοστόνη ο Ρόμπερτ Παπαλάρντο, στέλεχος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας.
Οι πρώτες εκτιμήσεις των στελεχών της NASA κάνουν λόγο για μια αποστολή το κόστος της οποίας θα αγγίξει τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Το υψηλό κόστος πάντως κάνει ορισμένους να διατηρούν επιφυλάξεις αναφέροντας ότι μπορεί στο προσεχές μέλλον η ύπαρξη της αποστολής να τεθεί σε αμφισβήτηση αν υπάρξουν προβλήματα με τον προϋπολογισμό της NASA.
Οι αμφιβολίες

Αν υπάρχει ωκεανός στην Ευρώπη αυτός βρίσκεται σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της. Αυτό κάνει ορισμένους ειδικούς να εκτιμούν ότι θα είναι από εξαιρετικά δύσκολο ως απίθανο να βρεθεί τρόπος να διεισδύσει κάποιο ρομποτικό σύστημα τόσο βαθιά. Κάποιοι άλλοι στην επιστημονική κοινότητα υποστηρίζουν ότι ο Εγκέλαδος, ο παγωμένος δορυφόρος του Κρόνου, είναι το πιθανότερο σημείο να υπάρχει ζωή στο ηλιακό μας σύστημα και εκεί και όχι στην Ευρώπη πρέπει να γίνει μια αποστολή εξερεύνησης. Κάποιες μελέτες έχουν υποδείξει μεν την παρουσία νερού σε υγρή μορφή κάτω από τους πάγους της Ευρώπης αλλά όχι και ζωής. Δείτε εδώ μια από αυτές. Εδώ δείτε ένα εκπληκτικό βίντεο για το πώς θα μοιάζει μια επανδρωμένη αποστολή εξερεύνησης στην Ευρώπη.
Πηγή:tovima.gr

Ο αστεροειδής DA14 θα περάσει “ξυστά” από τη Γη (Ζωντανή μετάδοση )

Streaming by Ustream