Στις 11 Φεβρουαρίου του 1933, μια 21χρονη λεσβία φοιτήτρια ονόματι
Κιγιόκο Ματσουμότο αυτοκτόνησε, πέφτοντας στον κρατήρα του ηφαιστείου
Μιχάρα που δεσπόζει στη νήσο Ίζου Όσιμα.
Η Ματσουμότο είχε «ξεμυαλιστεί» με τη συμφοιτήτριά της Μασάκο
Τομίτα. Οι λεσβιακές, ωστόσο, σχέσεις την εποχή εκείνη θεωρούνταν
ταμπού.
Το ζευγάρι, λοιπόν, αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι το ηφαίστειο, όπου η Ματσουμότο θα μπορούσε να θέσει τέρμα στη ζωή της, πέφτοντας από μία ράμπα η οποία επέτρεπε στους επισκέπτες να κοιτάξουν κατευθείαν την κοχλάζουσα λάβα στο κέντρο του κρατήρα.
Σε μία προσπάθεια τουριστικής εκμετάλλευσης της αυτοκτονίας της Ματσουμότο και της δημοφιλίας που είχε αρχίσει να κερδίζει η νήσος Ίζου Όσιμα, μία ακτοπλοϊκή εταιρεία μετονόμασε το σημείο σε «Σημείο Αυτοκτονίας», για να ακολουθήσει το αδιαχώρητο...
Μόνο το 1933 από το συγκεκριμένο σημείο έπεσαν 944 άνθρωποι, ενώ τα επόμενα δύο χρόνια σημειώθηκαν εκεί άλλες 350 αυτοκτονίες, παρουσία μάλιστα θεατών οι οποίοι πήγαιναν εκεί μόνο και μόνο για να παρακολουθήσουν τους αυτοκτονούντες να πηδάνε μέσα στη λάβα.
Μέχρι το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, 45 ζευγάρια λεσβιών πηδούσαν μαζί μέσα στον κρατήρα, ακολουθώντας τη μοίρα της Ματσουμότο και τη μόδα που η ίδια είχε άθελά της δημιουργήσει.
Η «επιδημία» αυτοκτονιών έλαβε τέλος, όταν η ιαπωνική κυβέρνηση αποφάσισε τη φύλαξη του σημείου, ενώ με ειδικό διάταγμα το να αγοράσει κανείς απλό εισιτήριο άνευ επιστροφής θεωρείται μέχρι και σήμερα ποινικό αδίκημα.
Το ζευγάρι, λοιπόν, αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι το ηφαίστειο, όπου η Ματσουμότο θα μπορούσε να θέσει τέρμα στη ζωή της, πέφτοντας από μία ράμπα η οποία επέτρεπε στους επισκέπτες να κοιτάξουν κατευθείαν την κοχλάζουσα λάβα στο κέντρο του κρατήρα.
Σε μία προσπάθεια τουριστικής εκμετάλλευσης της αυτοκτονίας της Ματσουμότο και της δημοφιλίας που είχε αρχίσει να κερδίζει η νήσος Ίζου Όσιμα, μία ακτοπλοϊκή εταιρεία μετονόμασε το σημείο σε «Σημείο Αυτοκτονίας», για να ακολουθήσει το αδιαχώρητο...
Μόνο το 1933 από το συγκεκριμένο σημείο έπεσαν 944 άνθρωποι, ενώ τα επόμενα δύο χρόνια σημειώθηκαν εκεί άλλες 350 αυτοκτονίες, παρουσία μάλιστα θεατών οι οποίοι πήγαιναν εκεί μόνο και μόνο για να παρακολουθήσουν τους αυτοκτονούντες να πηδάνε μέσα στη λάβα.
Μέχρι το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, 45 ζευγάρια λεσβιών πηδούσαν μαζί μέσα στον κρατήρα, ακολουθώντας τη μοίρα της Ματσουμότο και τη μόδα που η ίδια είχε άθελά της δημιουργήσει.
Η «επιδημία» αυτοκτονιών έλαβε τέλος, όταν η ιαπωνική κυβέρνηση αποφάσισε τη φύλαξη του σημείου, ενώ με ειδικό διάταγμα το να αγοράσει κανείς απλό εισιτήριο άνευ επιστροφής θεωρείται μέχρι και σήμερα ποινικό αδίκημα.
