Όσα πρέπει να ξέρετε για τον «Νόμο του Μέρφι»

Το γνωστό αξίωμα της «απαισιοδοξίας» και τα αναπτύγματά του!

Είσαι στην ουρά περιμένοντας να πληρώσεις τα διόδια. Βιάζεσαι να επιστρέψεις στο σπίτι, όταν παρατηρείς -με μεγάλη έκπληξη- ότι όλες οι άλλες λωρίδες κυκλοφορίας κινούνται πιο γρήγορα από τη δική σου. Αλλάζεις λοιπόν λωρίδα, για να διαπιστώσεις έντρομος ότι τα αυτοκίνητα στη νέα σου λωρίδα έχουν «κολλήσει».
Συνειδητοποιείς τότε ότι η λωρίδα που μόλις εγκατέλειψες κινείται πολύ πιο γρήγορα, όπως και κάθε άλλη βέβαια γύρω σου…
Καλωσόρισες στον δυστοπικό κόσμο του Νόμου του Μέρφι!
Όχι, δεν πρόκειται για κατάρα, πρόκειται για το γνωστό αξίωμα: ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.
Ο Νόμος του Μέρφι εμπίπτει στην τάση μας να δίνουμε έμφαση στα αρνητικά και να προσπερνάμε τα θετικά.
Χρησιμοποιώντας τους νόμους της πιθανότητας, μοιάζει να κατέχει τη σιγουριά της βεβαιότητας.

Ποιος ήταν όμως ο Μέρφι και πώς προέκυψε ο περίφημος νόμος του;
Ο Edward Aloysius Murphy, Jr. (1918-1990) ήταν ένας αμερικανός μηχανικός της αεροναυπηγικής που δούλευε σε συστήματα ασφαλείας. Πολέμησε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος του αμερικανικού Στρατού και έφτασε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού.
Το 1947 τον βρίσκει να εργάζεται στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Αμερικανικής Αεροπορίας, σε σχεδιασμούς πυραυλικής τεχνολογίας. Εδώ είναι που θα συλλάβει τον περίφημο νόμο του, ως μέρος της καθημερινής του ρουτίνας δοκιμών και αποτυχίας: «ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει», μονολογούσε σε κάθε νέα αστοχία του υλικού…
Ήταν ωστόσο μια μεμονωμένη δοκιμή που πυροδότησε την πρώτη «επίκληση» στον Νόμο: το 1949, στη βάση Edwards Air Force Base της California, ερευνητές μελετούσαν την επίδραση που έχουν τα «G» (βαρύτητα) στο ανθρώπινο σώμα (project MX981), προσπαθώντας να καθορίσουν τον ακριβή αριθμό των «G» που θα μπορούσε να αντέξει ένας πιλότος, ώστε να ενσωματώσουν τη νέα αυτή γνώση στα μελλοντικά σχέδια της αεροναυπηγικής.
Στους επόμενους μήνες αποτυχημένων δοκιμών, ζητήθηκε η συνδρομή του μηχανικού Μέρφι, ο οποίος προσάρμοσε μια σειρά αισθητήρων που θα μπορούσαν να μετρήσουν επακριβώς τη δύναμη G που ασκούταν στον πιλότο. Ένα «ευτυχές ατύχημα» ωστόσο, η λάθος σύνδεση των αισθητήρων από τον βοηθό του Μέρφι(!), κατέληξε στην πρώτη διατύπωση του νόμου του, που είχε τη μορφή μομφής: «αν υπάρχουν δύο τρόποι να κάνεις κάτι και ο ένας εξ αυτών οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή, αυτός [ο βοηθός του] θα διαλέξει τον λάθος τρόπο».

Γενικεύοντας τη διαπίστωση, ο Μέρφι είχε στα χέρια του τον περιβόητο νόμο, η καθολικότητα του οποίου άφηνε άφωνους τους ανθρώπους. Λίγο αργότερα, ο Νόμος του Μέρφι μπήκε στις επιθεωρήσεις και τα περιοδικά της αεροναυπηγικής, ακόμα και στο βιβλίο ορειβασίας του Jack Sack ως επιγραφή (1952), πριν περάσει στην pop κουλτούρα και τον καθημερινό λόγο.
Ο Μέρφι δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με την κοινή ερμηνεία του νόμου του, που επιμένει να βλέπει τη «στριμμένη» πλευρά των άψυχων αντικειμένων. Ο Μέρφι, αντιθέτως, έβλεπε τον νόμο ως στρατηγική επιβίωσης στη ζωή, ως τμήμα ενός αμυντικού μηχανισμού, σύμφωνα με τον οποίο θα πρέπει πάντα να περιμένεις το χειρότερο σενάριο να βγει αληθινό. Όσο για τα πολλαπλά αναπτύγματα του νόμου του και τις μεταφορές του σε άλλους τομείς της καθημερινότητας, ο Μέρφι περιοριζόταν να τα αποκαλεί «γελοία, ασήμαντα και εσφαλμένα».
Η ουσία του Νόμου του Μέρφι βέβαια δεν ήταν καινούρια υπόθεση. Ήδη από το 1928, ο ταχυδακτυλουργός Adam Hull Shirk υπαινισσόταν ότι σε ένα ταχυδακτυλουργικό τρικ, 9 από τα 10 πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά, συνήθως θα πάνε.
Από την πρώτη διατύπωση του Νόμου του Μέρφι, εκείνη τη μαγική στιγμή του ’49, μπόλικες παραλλαγές και γενικεύσεις έχουν δει το φως της ημέρας. Ας δούμε τις πλέον δημοφιλείς.

Παγκόσμιες αλήθειες
Παρόλο που το αξίωμα του Μέρφι κατάφερε να συμπυκνώσει όλο τον πεσιμισμό του κόσμου, δεν έμεινε χωρίς απάντηση. Δεν ήταν λίγοι οι μελετητές που φιλοτέχνησαν δικές τους διατυπώσεις της περίφημης φράσης, καταλήγοντας σήμερα να έχουμε χιλιάδες παραλλαγές της αρχικής διατύπωσης…
- Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει – Μέρφι
- Το συμπλήρωμα του MacGillicuddy: …στη χειρότερη δυνατή στιγμή.
- Η προσθήκη του Izett: …θα είναι δικό σου λάθος και όλοι θα το ξέρουν.
- Ο Νόμος του Μέρφι στη Θερμοδυναμική: τα πράγματα γίνονται χειρότερα κάτω από πίεση.
- Η φιλοσοφία του Μέρφι: χαμογέλα… το αύριο θα είναι χειρότερο.
- Η κβαντική γενίκευση του Νόμου του Μέρφι: όλα θα πάνε στραβά ταυτόχρονα.
- Η σταθερά του Μέρφι: η φθορά των πραγμάτων είναι ευθέως ανάλογη με την αξία τους.
- Ο χρυσός κανόνας του Μέρφι: όποιος έχει τον χρυσό, φτιάχνει και τους κανόνες.
- Η παρατήρηση του Etorre: οι άλλες λωρίδες κυκλοφορίας κινούνται γρηγορότερα.
- Η διάκριση του Barth: υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: αυτοί που χωρίζουν τους ανθρώπους σε είδη και αυτοί που δεν το κάνουν.
- Ο Νόμος του Acton: η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.
- Ο Νόμος του Boob: πάντα βρίσκεις κάτι στο τελευταίο μέρος που θα ψάξεις.
- Ο Κανόνας του Franklin: ευτυχής αυτός που δεν περιμένει τίποτα, καθώς δεν θα απογοητευτεί ποτέ.
- Ο Νόμος του Issawi: η παράκαμψη είναι πάντα η μακρύτερη διαδρομή ανάμεσα σε δύο σημεία.


Τα αναπτύγματα του Νόμου του Μέρφι: ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει
- Η ομορφιά είναι μόνο επιδερμική, η ασχήμια πάει ως το κόκαλο.
- Ποτέ μην τσακώνεσαι με έναν χαζό, ο κόσμος μπορεί να μην καταλάβει τη διαφορά.
- Οι φίλοι έρχονται και φεύγουν, αλλά οι εχθροί συσσωρεύονται.
- Ό,τι κι αν προσπαθήσεις να επιδιορθώσεις, θα πάρει περισσότερο και θα κοστίσει ακριβότερα απ’ όσο υπολόγιζες.
- Η πιθανότητα μιας φέτας ψωμιού να πέσει με τη βουτυρωμένη πλευρά κάτω είναι ευθέως ανάλογη με την τιμή του χαλιού.
- Ποτέ μην κοιμάσαι με κάποιον πιο τρελό από σένα.
- Ο επισκευαστής δεν θα έχει δει ποτέ στη ζωή του μοντέλο σαν το δικό σου.
- Το φως στο τέλος του τούνελ είναι ο προβολέας του τρένου που έρχεται καταπάνω σου.
- Όσο κι αν όργωσες την αγορά προτού αγοράσεις κάτι, με το που το αποκτήσεις θα το βρεις κάπου φτηνότερα.
- Για να πάρεις ένα δάνειο, θα πρέπει πρώτα να αποδείξεις ότι δεν το χρειάζεσαι.
- Όταν μια χαλασμένη συσκευή πάει στον επισκευαστή, θα δουλεύει πάντα στην εντέλεια.
- Δεν υπάρχει ποτέ χρόνος να κάνεις κάτι σωστά, υπάρχει ωστόσο πάντα χρόνο να το ξανακάνεις.

Πηγή: newsbeast.gr

ΜΑΡΤΥΡΙΑ - ΣΟΚ του θρυλικού αστροναύτη Μπαζ Όλντριν που έθαψε η ΝΑSA: "Στην πτήση του Apollo 11 είδα εξωγήινους"!

• 

   ΜΑΡΤΥΡΙΑ - ΣΟΚ του θρυλικού αστροναύτη Μπαζ Όλντριν που έθαψε η ΝΑSA: "Στην πτήση του Apollo 11 είδα εξωγήινους"!
• Τον Ιούλιο του 1969 ο Μπαζ Όλντριν και ο Νηλ Άρμστρονγκ βγήκαν από τη σεληνιακή κάψουλα του Apollo 11 και εξερεύνησαν την σελήνη για δύο ώρες. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που πάτησαν το πόδι τους στη Σελήνη. Πρώτος ο Άρμστρονγκ και δεύτερος ο Όλντριν...

  
  
  Σήμερα ο 84χρονος εξερευνητής του διαστήματος, έρχεται να ρίξει μια πραγματική βόμβα και να προκαλέσει παγκόσμιο σάλο με τις δηλώσεις και τις αποκαλύψεις του, πως σε εκείνο το ιστορικό ταξίδι για την ανθρωπότητα, συνάντησε εξωγήινους!
  Ένας ισχυρισμός που δεν προέρχεται από κάποιον συνωμοσιολόγο ή από σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά από ένα βετεράνο του διαστήματος που η NASA τον θεωρεί μια από τις κορυφαίες προσωπικότητας και τον πλέον σοβαρό επαγγελματία που είχε ποτέ στις τάξεις της.
  
  Ο Μπαλ Όλντριν «ομολόγησε» στην διάρκεια συνεδρίου ότι στην διάρκεια του επικού ταξιδιού στη Σελήνη είδε Αγνώστου Ταυτότητος Ιπτάμενο Αντικείμενο.
  Όπως παραδέχεται, αμέσως ανέφερε το γεγονός στο Διαστημικό Κέντρο του Κέννεντυ, ωστόσο, έδειξε ιδιαίτερα ενοχλημένος από το ότι αντιμετωπίστηκε με εξαιρετική δυσπιστία όσον αφορά αυτό που ο ίδιος έβλεπε εκείνη τη στιγμή με τα ίδια του τα μάτια.
  “Παρατήρησα ένα φως έξω από το παράθυρο το οποίο εκινείτο παράλληλα με μας και διαρκώς στο πλευρό μας. Όταν επιστρέψαμε, έδωσα ολόκληρες “συνεντεύξεις-ανακρίσεις” στην υπηρεσία μου περί του τι ακριβώς έβλεπα, ωστόσο οι “εξηγήσεις” που προσπάθησαν να δώσουν περιλάμβαναν τα πιο απίθανα πράγματα, (από… αντανακλάσεις του ηλιακού φωτός στα πάνελ έως και κομμάτια που είχαν αποκολληθεί από τον πύραυλο), ωστόσο τίποτε από όλα αυτά δεν αποδείχτηκε, και ουδείς εξέτασε το ότι τελικά θα μπορούσε απλώς να είναι ένα άλλο διαστημικό σκάφος από άλλη χώρα ή και από άλλο κόσμο.
  
  “Μπορεί να υπάρχουν εξωγήινοι στον Γαλαξία μας και υπάρχουν και δισεκατομμύρια ακόμη Γαλαξίες. Η πιθανότητα για άλλες μορφές ζωής στο διάστημα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρες. Άλλωστε δεν ήταν δα και κάτι το συγκλονιστικό το ότι και εδώ στη Γη η ζωή κάπως έτσι ξεκίνησε και εξελίχθηκε σε αυτό που είναι σήμερα.
  Με αφορμή την αποστολή της ιδιωτικής εταιρείας Mars One η οποία ετοιμάζεται εδώ και χρόνια να στείλει ανθρώπους στον Άρη, ο διάσημος κοσμοναύτης ήταν κατηγορηματικός:
  

  
  

  Έχω μελετήσει το θέμα για το αν μια προσεδάφιση στον κόκκινο πλανήτη θα μπορούσε να γίνει από κάποιον ιδιωτικό φορέα. Είμαι απολύτως σίγουρος πως, ακόμη και αν γίνει, οι πρώτοι άνθρωποι που θα ταξιδέψουν και θα πατήσουν το πόδι τους στον Άρη, δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξανα φύγουν από αυτόν και να επιστρέψουν πίσω στη Γη.
  exedra.gr

Βρέθηκαν δυο καρυάτιδες στην Αμφίπολη

Συνέχιση ανασκαφικών εργασιών στον Τύμβο Καστά με εντυπωσιακά ευρήματα

Την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου, απομακρύνθηκαν τα χώματα, πίσω από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, προκειμένου να εξισορροπηθούν οι γεωστατικές ωθήσεις των γαιών μεταξύ των δύο χώρων. Με την αφαίρεση των χωμάτων αποκαλύφθηκε, σε απόσταση 2 περίπου μέτρων από τη θόλο και 4,5 μέτρων, περίπου,  από το δάπεδο, μαρμάρινη ορθογώνια πλάκα, μήκους 4.2μ, πλάτους 1μ. και πάχους 0.21μ, σε άριστη κατάσταση. Εδράζεται οριακά σε πώρινο λίθο του τρίτου διαφραγματικού τοίχου και στο ανώτερο τμήμα ορθομαρμάρωσης, το οποίο φέρει κυμάτιο.  Στο κάτω μέρος της πλάκας υπάρχει γραπτός διάκοσμος σε γαλάζιο, κόκκινο και κίτρινο χρώμα, όπου παριστάνονται φατνώματα με ρόδακα στο κέντρο. . Πρόκειται για τμήμα της οροφής του συγκεκριμένου χώρου.

Στον  ίδιο χώρο, που δημιουργείται μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου διαφραγματικού τοίχου, διαπιστώθηκε σημαντική απομείωση διατομής των θολιτών, σε τμήματα τόσο του  δυτικού, όσο του  ανατολικού τμήματος της θόλου. Αντιστηρίχθηκε η στέψη της θόλου, με την τοποθέτηση  ξύλινων δοκών σε επαφή με αφρώδες υπόστρωμα και κατακόρυφη υποστύλωση. 

Έγιναν εργασίες αντιστήριξης και του δεύτερου διαφραγματικού τοίχου, το οποίο φέρει επιστύλιο και γείσο, με ξύλινο πλαίσιο και εγκάρσια στηρίγματα  από μεταλλικές σωληνωτές δοκούς. Επιπλέον, αποκαλύφθηκαν οι συνθήκες έδρασης του επιστυλίου. Διαπιστώθηκε ότι η κατακόρυφη ρωγμή του επιστυλίου εκτείνεται σε όλο το ύψος του και είναι διαμπερής. Στον χώρο μπροστά από το επιστύλιο τοποθετήθηκε τριγωνικό μεταλλικό πλαίσιο, παράλληλα με την νότια πλευρά του. Το επιστύλιο αντιστηρίχθηκε με τέσσερα πλάγια  στηρίγματα, τα οποία εδράζονται στο μεταλλικό πλαίσιο.

Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, η αφαίρεση του χώματος μπροστά από το επιστύλιο, επέτρεψε την σοβαρή ενίσχυση της υποστύλωσης του θραυσμένου τμήματος του, με κατακόρυφες σωληνωτές δοκούς, σε  ξύλινη επαφή.

Με την αφαίρεση των αμμωδών χωμάτων, στο χώρο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο,  αποκαλύφθηκαν κάτω από το μαρμάρινο επιστύλιο, ανάμεσα στις, επίσης, μαρμάρινες παραστάδες, δύο εξαιρετικής τέχνης καρυάτιδες , από θασίτικο μάρμαρο (φωτο 6) συμφυείς με πεσσό, διατομής 0,20Χ0,60 μ.

Το πρόσωπο της  δυτικής καρυάτιδας σώζεται σχεδόν ακέραιο, ενώ από την ανατολική λείπει. Οι καρυάτιδες έχουν πλούσιους βοστρύχους, που καλύπτουν τους ώμους τους, φέρουν ενώτια, και φορούν χειριδωτό χιτώνα. Το δεξί χέρι της μιας και το αριστερό της άλλης ήταν προτεταμμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και  ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών. Οι μορφές, επί των οποίων σώζονται ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος, παραπέμπουν στον τύπο της Κόρης. Ανάμεσα στα  αμμώδη χώματα  βρέθηκαν θραύσματα των γλυπτών, όπως  τμήμα παλάμης  και  μικρότερα θραύσματα από  τα δάκτυλα τους.  Η διάταξη της δεύτερης εισόδου με τις καρυάτιδες αποτελεί  σημαντικό εύρημα, το οποίο συνηγορεί στην άποψη  ότι πρόκειται για εξέχον μνημείο, ιδιαίτερης σπουδαιότητας.

Μπροστά από τις καρυάτιδες, και από το ύψος της μέσης τους και κάτω, αποκαλύπτεται  τοίχος σφράγισης από πωρόλιθους σε όλο το πλάτος των 4,5μ.  Πρόκειται για δεύτερο τοίχο σφράγισης που ακολουθεί την ίδια τεχνική, όπως και στην πρόσοψη του ταφικού μνημείου. Είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της προσπάθειας των κατασκευαστών για την αποτροπή εισόδου στο μνημείο.

 

 

Αστεροειδής θα περάσει ξυστά από τη Γη την Κυριακή

Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε στις 31 Αυγούστου από το αστεροσκοπείο "Καταλίνα" στην Αριζόνα

Ένας αστεροειδής, μεγάλος σαν σπίτι, ο οποίος εντοπίστηκε μόλις πριν από λίγες μέρες, πρόκειται να περάσει πολύ κοντά από τη Γη, την Κυριακή, χαμηλότερα και από τις τροχιές μερικών δορυφόρων, αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος πρόσκρουσης στον πλανήτη μας, σύμφωνα με τη NASA.

Ο διαστημικός βράχος 2014 RC, που έχει διάμετρο 20 μέτρα, θα φθάσει στο κοντινότερο σημείο του από τη Γη, κάπου πάνω από τη Νέα Ζηλανδία, στις 21:18, ώρα Ελλάδος το βράδυ της Κυριακής.

Θα βρίσκεται σε ύψος λίγο χαμηλότερο από τα 36.000 χιλιόμετρα των τροχιών ορισμένων τηλεπικοινωνιακών και μετεωρολογικών δορυφόρων.

Το κοντινότερο πλησιάσμά του θα τον φέρει, σύμφωνα με τη NASA, σε απόσταση περίπου 34.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, δηλαδή γύρω στο ένα δέκατο της απόστασης Γης-Σελήνης.

Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε στις 31 Αυγούστου από το αστεροσκοπείο "Καταλίνα" στην Αριζόνα και η ύπαρξή του επιβεβαιώθηκε την επόμενη νύχτα από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS 1 στη Χαβάη. Ο ταχέως κινούμενος αστεροειδής θα είναι πολύ αχνός, όταν περάσει κοντά από τη Γη και δεν θα είναι ορατός με γυμνό μάτι.

Το κοντινό πέρασμα του βράχου θα δώσει την ευκαιρία στους επιστήμονες να μελετήσουν καλύτερα την τροχιά του για να εκτιμήσουν κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει στο μέλλον απειλή για τον πλανήτη μας. Οι αστρονόμοι έχουν βρει μέχρι σήμερα στο ηλιακό μας σύστημα πάνω από 10.000 ουράνια σώματα, που οι τροχιές τους τα φέρνουν κοντά στη Γη.

Δείτε κάτι που δεν ξέρατε για την ελληνική γλώσσα

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία... Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο. Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοΕλληνικά). Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας. Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.



ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1

ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1

ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου

Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.

Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:

1. ομιλών

2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)

3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:

1. Αριθμοί (μαθηματικά)

2. Σχήματα (Γεωμετρία)

3. Μουσική (Αρμονία)

4. Αστρονομία

Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

1.Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

2.Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.

Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.

ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει…

Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).

Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική. Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.

Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.

Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.

Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;

Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»

Γνωρίζετε τι είναι τα φώτα των σεισμών;

 

Πρόκειται για άσπρες ή πολύχρωμες λάμψεις, που προηγούνται ενός μεγάλου σεισμού και διαρκούν μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία, εδώ και εκατοντάδες χρόνια γίνονται αναφορές για αυτά τα φώτα, παρόλο που είναι σπάνιες.

Τη δεκαετία του ’60, τραβήχτηκαν φωτογραφίες του φαινομένου κατά τη διάρκεια των σεισμών στο Matsushiro και έτσι η επιστημονική κοινότητα ξεκίνησε να ασχολείται σοβαρά με το θέμα. Από τότε, οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει πολλές θεωρίες για την προέλευση των λάμψεων, που κυμαίνονται από τον πιεζοηλεκτρισμό και τη θερμότητα της τριβής μέχρι τις εκπομπές αερίων φωσφίνης και την ηλεκτροκινητική.
Πιο πρόσφατες επιστημονικές θεωρίες, όμως, υποστηρίζουν πως οι λάμψεις δημιουργούνται από προσεισμικά στοιχεία, που διεγείρουν το φυσικό ηλεκτρικό φορτίο των βράχων, κάνοντάς τους να σπινθηροβολούν και να λάμπουν.

Ανησυχία για νέα έκρηξη ηφαιστείου και την ηφαιστειακή στάχτη - Τι τρέμουν οι ειδικοί

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η στάχτη από ενδεχόμενη έκρηξη του ηφαιστείου Μπαρνταμπούνγκα μπορεί να παραλύσει εκ νέου τις ευρωπαϊκές αερομεταφορές. Από το περασμένο Σάββατο, περισσότερες από 2.500 σεισμικές δονήσεις έχουν σημειωθεί στην περιοχή.

Το Μπαρνταμπούνγκα βρίσκεται στην κεντρική Ισλανδία, είναι το δεύτερο σε ύψος βουνό της χώρας ξεπερνά τα 2.000 μέτρα, ενώ η επιφάνειά του καλύπτεται πλήρως από τον παγετώνα Βατναγιοκούλ ενώ το ίδιο ανήκει στο μεγαλύτερο ηφαιστειακό σύμπλεγμα της Ισλανδίας με μήκος που φτάνει τα 190 χλμ.
Η ισλανδική μετεωρολογική υπηρεσία, που είναι επιφορτισμένη με την επίβλεψη των ηφαιστείων, έχει καταγράψει από τις 16 Αυγούστου περισσότερες από 2.500 σεισμικές δονήσεις γύρω από το Μπαρνταμπούνγκα, σε βάθος 5-10 χλμ. Οι σεισμοί αποτελούν προειδοποιητικό καμπανάκι για ενδεχόμενη ηφαιστειακή έκρηξη. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα πόσο πιθανή είναι η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου. Ηφαιστειολόγοι από το Κέντρο Γεωλογικών Ερευνών στο Πότσνταμ της Γερμανίας επισημαίνουν ότι, βάσει στατιστικών στοιχείων, οι κινήσεις του μάγματος στο εσωτερικό της γης συνοδεύονται από ηφαιστειακή έκρηξη σε λιγότερο από το 10% των περιπτώσεων.

Συνιστούν ψυχραιμία οι ειδικοί
H ηφαιστειακή στάχτη είχε παραλύσει το 2010 τις ευρωπαϊκές αερομεταφορές.
Η τελευταία έκρηξη του Μπαρνταμπούνγκα σημειώθηκε το 1996. Η πιο βίαιη έκρηξή του είχε σημειωθεί πριν από 500 χρόνια, με τους επιστήμονες να κάνουν λόγο για την σφοδρότερη ηφαιστειακή έκρηξη των τελευταίων 10.000 ετών! Το 2010 είχε «πρωταγωνιστήσει» όμως ένα άλλο ηφαίστειο της Ισλανδίας. Το Εϊφαλαγιοκούλ είχε εκραγεί τότε, προκαλώντας χάος στις ευρωπαϊκές αερομεταφορές, με μαζικές ματαιώσεις πτήσεων εξαιτίας της ηφαιστειακής στάχτης που εξαπλώθηκε στην ατμόσφαιρα. Τα δύο ηφαίστεια παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες: και τα δύο εμφανίζουν παρόμοια τεκτονική δραστηριότητα στο υπέδαφός τους, είναι αμφότερα καλυμμένα με πάγο και παρουσιάζουν γεωλογικές ομοιότητες.
Πάντως, το Μπαρνταμπούνγκα είναι πολύ μεγαλύτερο από το Εϊφαλαγιοκούλ και η έκρηξή του θα απελευθέρωνε πολύ περισσότερο μάγμα.
Ο αέρας μπορεί να μεταφέρει την ηφαιστειακή στάχτη μέχρι την ηπειρωτική Ευρώπη. Τα αεροσκάφη δεν μπορούν να πετάξουν μέσα από το «σύννεφο» στάχτης, καθώς τα σωματίδια μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στους κινητήρες.
Πέρα από την ταλαιπωρία χιλιάδων επιβατών, η ηφαιστειακή έκρηξη του 2010 είχε και σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις. Η βιομηχανία αερομεταφορών εκτιμά ότι υπέστη απώλειες που ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Οικονομική ζημιά υπέστη όμως και η Ισλανδία. Βαρύτερο ήταν το πλήγμα για τους αγρότες που διατηρούσαν καλλιέργειες γύρω από το ηφαίστειο που εξερράγη.

Πηγή: Deutsche Welle

Εργοστάσιο μαρουλιών: Ξενάγηση σε μια φουτουριστική φάρμα εσωτερικού χώρου

Ο φωτισμός της φάρμας είναι μοβ επειδή τα LED εκπέμπουν μόνο τα μήκη κύματος που χρειάζονται για τη φωτοσύνθεση (Πηγή: Kyodo via AP)

Τόκιο

Ένα εργοστάσιο της Sony που εγκαταλείφθηκε μετά το φονικό σεισμό στην Ιαπωνία το 2011 έχει πλέον μετατραπεί στο «μεγαλύτερο εργοστάσιο λαχανικών του κόσμου», μια φάρμα εσωτερικού χώρου, φωτισμένη με LED, στην οποία παράγονται 10.000 μαρούλια την ημέρα.

Στη φουτουριστική φάρμα της εταιρείας Mirai, τα μαρούλια αναπτύσσονται σε ράφια συνολικής έκτασης 2.320 τετραγωνικών μέτρων, κάτω από 17.500 λαμπτήρες LED που παράγουν ένα απόκοσμο μοβ φως.

Το σχεδόν αποστειρωμένο εργοστάσιο, το οποίο λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό στη σεισμόπληκτη επαρχία Μιγιάγκι, είναι τόσο αποδοτικό ώστε περιορίζει τη σπατάλη από το 30 με 40 τοις εκατό σε μια συμβατική καλλιέργεια μαρουλιού σε μόλις 3%.

Και αυτό χωρίς να χρησιμοποιούνται καθόλου εντομοκτόνα.

«Στην Ιαπωνία υπάρχει ενδιαφέρον για την καλλιέργεια σε εσωτερικούς χώρους εδώ και 40 με 50 χρόνια» λέει ο Σιγκεχάρου Σιμαμούρα, φυσιολόγος φυτών και διευθύνων σύμβουλος της Mirai, σε συνέντευξή του στο National Geographic.

Η αγροτική παραγωγή στην Ιαπωνία βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία και η καλλιέργεια σε κλειστούς χώρους θα μπορούσε να μειώσει την εξάρτηση από τα εισαγόμενα τρόφιμα, επισημαίνει.

«Η τεχνολογία που ανέπτυξε η Mirai χρησιμοποιεί λιγότερο από το 1% του νερού που απαιτείται συνήθως για την καλλιέργεια λαχανικών. Μπορούμε επομένως να εξοικονομούμε νερό, καλλιεργώντας λαχανικά σε εργοστασιακό περιβάλλον, και να χρησιμοποιούμε το νερό αυτό για να παράγουμε περισσότερα σιτηρά σε άλλες τοποθεσίες».

Όπως εξηγεί ο Σιγκεχάρου, ένα μεγάλο μέρος του νερού της άρδευσης χάνεται βαθιά στο έδαφος ή εξατμίζεται. Στη φάρμα του Μιγιάγκι, όμως, ακόμα και το νερό που διαπνέουν τα φύλλα των φυτών συλλέγεται και ανακυκλώνεται.

Η φάρμα χρησιμοποιεί ευρυζωνικές διαδικτυακές συνδέσεις για την παρακολούθηση των φυτών και καταναλώνει μεγάλα ποσά ενέργειας για κλιματισμό και φωτισμό. Ωστόσο οι λάμπες LED, τις οποίες σχεδίασε η General Electric Japan ειδικά για τη Mirai, μειώνουν την κατανάλωση καθώς εκπέμπουν φως μόνο στα μήκη κύματος που χρειάζονται τα φυτά για φωτοσύνθεση: μόνο μπλε και κόκκινο φως αντί για λευκό.

Η φάρμα του Μιγιάγκι κατασκευάστηκε έπειτα από την επιτυχία δύο μικρότερων μονάδων στη Μογγολία, και η Mirai σχεδιάζει τώρα την υλοποίηση δύο μεγάλων εργοστασίων στο Χονγκ Κονγκ και τη Ρωσία.

Σύμφωνα με την εταιρεία, η ίδια τεχνολογία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την καλλιέργεια κι άλλων λαχανικών όπως οι τομάτες και τα φρούτα, τα μαρούλια όμως είναι πιο επικερδή επειδή αναπτύσσονται ταχύτερα.

Newsroom ΔΟΛ

Λάκκος στο «τέλος του κόσμου»: Μυστηριώδης κρατήρας στη Σιβηρία εμπνέει φανταστικές θεωρίες

Μόσχα

Εξωγήινο διαστημόπλοιο; Χτύπημα μετεωρίτη; Ή μήπως υπόγεια έκρηξη φυσικού αερίου; Μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει λύσει το μυστήριο του γιγάντιου κρατήρα που βιντεοσκοπήθηκε στη χερσόνησο Γιαμάλ της Σιβηρίας, της οποίας το όνομα σημαίνει στην ντόπια διάλεκτο «Το τέλος του κόσμου».

Ερευνητική αποστολή, στην οποία συμμετέχει το ρωσικό υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων και η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, έσπευσε την Πέμπτη να ερευνήσει την παράξενη τρύπα, της οποίας η διάμετρος υπολογίζεται τώρα στα 60 μέτρα, και όχι 80 όπως είχε αναφερθεί αρχικά.

^{Marya Zulinova}

Όπως διαπιστώθηκε στην αυτοψία, ο λάκος έχει βάθος γύρω στα 70 μέτρα και κρύβει στον πυθμένα του μια λίμνη. Στα λεία τοιχώματά του κυλά νερό, και οι ερευνητές απέρριψαν προηγούμενες αναφορές για ίχνη από φωτιά στα τοιχώματα.

Εξήγηση ακόμα δεν υπάρχει, ωστόσο η θεωρία της πρόσκρουσης μετεωρίτη διαψεύστηκε κατηγορηματικά από το παράρτημα του υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων στο Γιαμάλ.



Το έδαφος της περιοχής παραμένει μόνιμα κατεψυγμένο, και σύμφωνα με μια δεύτερη θεωρία η τοπική τήξη του εδάφους οδήγησε στην απότομη απελευθέρωση φυσικού αερίου, περίπου όπως συμβαίνει και στο άνοιγμα μιας σαμπάνιας.

Ο κρατήρας βρίσκεται εξάλλου μόλις 30 χιλιόμετρα από τις γεωτρήσεις φυσικού αερίου στο Μποβανένκοβο.

^{Marya Zulinova}

Μια τρίτη θεωρία, αναφέρει το Russia Today, θέλει το λάκκο να σχηματίστηκε από την εκρηκτική ανάφλεξη φυσικού αερίου που ήρθε σε επαφή με αλάτι -αλάτι που παραμένει στο υπέδαφος από την τελευταία εποχή των παγετώνων, όταν η περιοχή βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα.

Το μόνο που θεωρείται βέβαιο είναι ότι το χώμα που περιβάλλει τον κρατήρα πρέπει να εκτινάχθηκε από το εσωτερικό του.

^{Marya Zulinova}

«Τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια, το 2012 και το 2013, ήταν σχετικά ζεστά για το Γιαμάλ, και αυτό ίσως σχετίζεται με το σχηματισμό του κρατήρα» είπε στους Siberian Times ο Αντρέι Πλεκάνοφ, ερευνητής του Κρατικού Επιστημονικού Κέντρου Αρκτικής Έρευνας.

Αρνήθηκε πάντως να προχωρήσει σε υποθέσεις για τα αίτια του φαινομένου μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργαστηριακές αναλύσεις σε δείγματα από το σημείο.

Εκπρόσωπος της τοπικής κυβέρνησης είπε πάντως στο Interfax ότι ανάλογα φαινόμενα έχουν καταγραφεί και παλαιότερα στο Γιαμάλ.

Πιθανότατα δεν πρόκειται για το τέλος του κόσμου.

Newsroom ΔΟΛ

ΑΘΗΝΑ: Μια άλλη πόλη - Υπόγεια περάσματα

Τις περισσότερες φορές, όταν συζητάμε για πόλεις, τείνουμε να τις φανταζόμαστε ως επίπεδα συμπλέγματα κτιρίων, οδών και δικτύων, που εκτείνονται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, το λεγόμενο αστικό ιστό. Ξεχνάμε συνήθως ότι ο αστικός αυτός ιστός απλώνεται και σε μια τρίτη διάσταση, το ύψος. Και η κάθετη αυτή διάσταση των πόλεων, σε συνδυασμό με το γεγονός της συνήθους αγνόησης της από μέρους μας, έχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα «παραπροϊόντα» όσον αφορά την αίσθηση μας περί «αστικού χώρου». Γιατί θα μπορούσαν, για παράδειγμα, δύο άνθρωποι να βρίσκονται ταυτόχρονα στο ίδιο ακριβώς σημείο του χάρτη μιας πόλης, δίχως ποτέ να συναντηθούν μεταξύ τους. Οι αστικοί χάρτες, βλέπετε, αγνοούν τη διάσταση του ύψους.

Είναι γοητευτικό το να αναλογιστεί κανείς ότι λίγο πιο πάνω από τους πολύβουους δρόμους της Αθήνας εκτείνεται μια άλλη, σχεδόν έρημη και αχρονική πόλη. Υψίπεδα, διαχωριζόμενα από ενδιάμεσα χάσματα εκτείνονται σε όλη της την έκταση, ενώ τα καιρικά φαινόμενα, ο Ήλιος η βροχή, το χιόνι, επιδρούν ανεμπόδιστα στην εκτεθειμένη και κατακερματισμένη της επιφάνεια. Τι κι αν τα υψίπεδα αυτά τα λέμε ταράτσες, τι κι αν τα χάσματα είναι τα ενδιάμεσα τους κενά, η πόλη αυτή είναι εξ' ίσου υλική και υπαρκτή με την πόλη που περπατάμε καθημερινά. 'Α, και μη νομίζετε πως και εκεί δεν υπάρχουν περάσματα, πλατείες, στέκια, ακόμη και λιγοστοί κάτοικοι. Υπάρχουν και παραϋπάρχουν, και ίσως κάποτε σταθούμε και δούμε κάτι απ' ολ' αυτά.

Όμως, βαθιά στα ανθρώπινα ένστικτα, πολύ πιο βαθιά από το «πάνω», απηχεί η αίσθηση του «κάτω». Το γιατί συμβαίνει αυτό θα απαιτούσε μια ολόκληρη ανάλυση, αμφίβολης χρησιμότητας και βαρετής μάλλον υφής. Όλοι το νιώθουμε και δεν υπάρχει λόγος στο σημείο αυτό να υπερθεματίσουμε. Γεγονός είναι πως εμάς τους ανθρώπους μας αγγίζει και μας ενδιαφέρει πολύ περισσότερο το τι συμβαίνει κάτω από τα πόδια μας παρά το τι διαδραματίζεται πάνω από τα κεφάλια μας. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που πιο πολύ διαμαρτυρόμαστε για τις λακκούβες των πεζοδρομίων μας παρά για το ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση και η φωταγώγηση των πόλεων επιτρέπουν πλέον σε ελάχιστα άστρα να γίνονται ορατά απ' αυτές.

Όπως και να 'χει, ναι, υπάρχει και μια υπόγεια Αθήνα. Θαμμένη και σιωπηλή κάτω από τα πόδια μας, ξεχασμένη αν και γεμάτη με αναμνήσεις, υπάρχει. Υπάρχουν και υπόγεια περάσματα. Ξεχασμένα κι αυτά, φραγμένα σε πολλά τους σημεία, αλλά υπάρχουν. Για την ακρίβεια, υπάρχουν πολλών ειδών «περάσματα» στην Αθήνα. Και μπορεί η σελίδα αυτή του site να αφορά κυρίως κάποια άλλα, πολύ πιο παράξενα και σημαντικά «περάσματα», θα ήταν όμως χρήσιμο στο σημείο αυτό να ανοίξουμε μια μεγάλη παρένθεση και να δούμε κάποια από τα εντελώς υλικά και «χειροπιαστά» υπόγεια περάσματα. 'Αλλωστε, τελικά τα περάσματα όλων των ειδών είναι πάνω απ' όλα «περάσματα», και σαν τέτοια έχουν την χρησιμότητα να οδηγούν και σε συμ-περάσματα, υπόγεια ή μη.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τις περίφημες, σχεδόν μυθικές, υπόγειες στοές της Αθήνας.

Το πρώτο πράγμα που προξενεί εντύπωση σε σχέση με αυτές είναι το γεγονός πως, με την εξαίρεση ίσως του θέματος της Πεντέλης, οι υπόγειες στοές της Αθήνας έχουν «κακοποιηθεί» όσο κανένα άλλο θέμα έρευνας στην Ελλάδα. Η οργιάζουσα φαντασία, η διάθεση για επινόηση και παραγωγή «μυστηρίων», η συνειδητή εμπορευματοποίηση και εξαπάτηση από πλευράς ορισμένων σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση της αφέλειας και της άγνοιας των πολλών, αλλά και η πρόθεση για αποκόμιση χρηματικού κέρδους από ένα θέμα που «τραβάει», έχουν οδηγήσει την όλη αυτή ιστορία πολύ πιο πέρα από τα όρια της επικράτειας του φαιδρού. Και τι δεν έχει ακουστεί, και τι δεν έχει γραφτεί, και τι δεν έχει προβληθεί στην τηλεόραση σχετικά. Από εισόδους προς την «κούφια Γη» μέχρι μυστηριώδεις «υποχθόνιους» που σουλατσάρουν κάτω από τα πόδια μας. Από εξαφανίσεις «ερευνητών» μέχρι σκοτεινές αδελφότητες που ξημεροβραδιάζονται στις ανήλιαγες στοές (γι' αυτό και είναι τόσο σκοτεινές οι αδελφότητες αυτές). Από απέραντα συμπλέγματα στοών που εκτείνονται πανταχούθε μέχρι το «μυημένο ιερατείο» που προσπαθεί να μας αποκρύψει την ύπαρξη τους.

Ξέρετε, όμως, ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό; Είναι το γεγονός πως, παρά τον όλο αυτό ορυμαγδό αερολογίας, κάτω από την Αθήνα εκτείνονται πράγματι αρκετά χιλιόμετρα στοών.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν. Φορέστε αθλητικά παπούτσια, πάρτε φακούς, μπαταρίες, φωτογραφική μηχανή και πάμε. Τι, δεν τα έχετε εύκαιρα όλ' αυτά; Ούτε κι εμείς τα είχαμε όταν -κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80- ξεκινήσαμε τη διερεύνηση του θέματος των υπόγειων στοών της Αθήνας (εδώ που τα λέμε, ούτε και πολύ μυαλό είχαμε εύκαιρο τότε). Είναι λοιπόν απορίας ανάξιο το γεγονός πως, παρότι την εποχή εκείνη καταφέραμε να περπατήσουμε και να συρθούμε σε κάμποσες στοές, υποστοές και στοΐδια των Αθηνών, ελάχιστες φωτογραφίες από τις σχετικές μας εξερευνήσεις είχαμε μεριμνήσει να τραβήξουμε (δεν υπήρχαν, βλέπετε, και οι βολικές ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές).

Πλην αλλ' όμως, μην απογοητεύεστε. Όπως λέει και η παροιμία, «των φρονίμων τα παιδιά ξέρουν κι άλλα μονοπάτια». Πέρα από τις λιγοστές, παλιές φωτογραφίες που εμείς είχαμε τραβήξει την εποχή εκείνη, πρόσφατα ένας καλός φίλος του site είχε την ευγενή καλοσύνη να επικοινωνήσει μαζί μας και να μας προσφέρει αρκετές, άριστης ποιότητας, δικές του φωτογραφίες από διάφορα σχετικά σημεία, τα οποία είχαμε επισκεφτεί κατά το παρελθόν. Και, παρότι εμείς θελήσαμε να δημοσιεύσουμε το όνομα του μαζί με τις φωτογραφίες που μας προσέφερε, παρά το γεγονός ότι απειλήσαμε να αμολήσουμε «υποχθόνιους» εναντίον του, εκείνος προτίμησε να κρατήσει την ανωνυμία του, επιλέγοντας το ιντερνετικό ψευδώνυμο "Cernavus" και θυμίζοντας μας τη γνωστή παροιμία «στου κουφού την πόρτα το σαπούνι σου χαλάς».

Θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, την περιήγηση μας στις στοές της Αθήνας κάπως ανάποδα. Αρχικά θα δούμε μερικά από τα πιο πολυσυζητημένα σχετικά σημεία, και έπειτα, στο τέλος αυτής της ενότητας, θα μιλήσουμε συνολικότερα για το όλο θέμα.

Θα πρέπει να ήταν γύρω στο '87 με '88. Την εποχή εκείνη είχαν φτάσει σ' εμάς κάποιες αόριστες φήμες, σύμφωνα με τις οποίες, κάπου στο εσωτερικό του οικοδομικού τετραγώνου που περικλείεται από τις οδούς Ακαδημίας, Σόλωνος, Ιπποκράτους και Μαυρομιχάλη, στο κέντρο της Αθήνας, υπήρχε κρυμμένο ένα εκκλησίδιο. Σύμφωνα πάντα με τις φήμες, η πρόσβαση σ' αυτό ήταν δύσκολη και ελεγχόμενη, ενώ στον αέρα πλανιόταν η πληροφορία πως στον μικρό του χώρο συναθροίζονταν κατά καιρούς κάποιες ακαθόριστες ομάδες ανθρώπων.

Αυτά έλεγαν οι φήμες. Εμείς, πάλι, είχαμε από καιρό προσέξει το ασυνήθιστης αρχιτεκτονικής κτίριο με πρόσοψη προς την οδό Ακαδημίας, το υπέρθυρο του οποίου κοσμούσε την εποχή εκείνη ένας περίτεχνος σιδερένιος δράκος. Αποφασίσαμε να το ψάξουμε. Και το ψάξαμε. Το τι υπάρχει εκεί θα το δούμε αμέσως παρακάτω, πρώτα όμως μια διευκρίνηση: το θέμα του κτιρίου της οδού Ακαδημίας 58α, στην πραγματικότητα, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με υπόγειες στοές και υπόγεια περάσματα, με το θέμα δηλαδή της παρούσας ενότητας. Ο λόγος που το συγκαταλέγουμε σ' αυτήν είναι ότι στο συγκεκριμένο θέμα έχει κατά το παρελθόν «δράσει» και κάποιος «μυστικός ερευνητής». Όπως και με τη σπηλιά της Πεντέλης, ο «μυστικός αυτός ερευνητής» φρόντισε να «ανακαλύψει» εκεί ανύπαρκτες καταπακτές, δημιουργώντας ανάμεσα σε διάφορα άλλα φαιδρολογήματα και τη φήμη ότι το κτίριο αυτό συνδέεται με τις υπόγειες στοές της Αθήνας.

Ας αφήσουμε όμως επιτέλους τις φήμες και ας δούμε περί τίνος πραγματικά πρόκειται.

Η είσοδος του κτιρίου της Ακαδημίας (Entrance) οδηγεί σε ένα στενό και μακρύ διάδρομο, πλάτους τριών και μήκους εικοσιπέντε περίπου μέτρων. Ο διάδρομος αυτός κατέληγε παλαιότερα (η δίοδος έχει πλέον φραχθεί με τούβλα) σε ένα μεγάλο δωμάτιο (Room 1), το οποίο με τη σειρά του συνδέεται με άλλα μικρότερα. Μέσω ενός από τα δωμάτια αυτά (Room 2), το όλο σύμπλεγμα επικοινωνεί προς τα αριστερά με το εσωτερικό του κτιρίου που βρίσκεται στο νούμερο 8 της παρακείμενης οδού Μαυρομιχάλη.

Στο τυλιγμένο με«γάζες», εγκαταλελειμμένο κτίριο της Μαυρομιχάλη 8, φωλιάζουν πλέον πολυάριθμα περιστέρια.

Λίγο πριν το σημείο όπου ο μακρύς διάδρομος κατέληγε στο μεγάλο δωμάτιο (Room 1), υπάρχει μια σκάλα που οδηγεί προς τα πάνω.

Η σκάλα αυτή συνδέει το ισόγειο με τον, παρόμοιας κάτοψης, 1ο όροφο του κτιρίου.

Στο σημείο όμως αυτό, και πριν δούμε περισσότερα πράγματα από το εσωτερικό του χώρου, ας κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή, απαραίτητη ώστε τα όσα θα ακολουθήσουν να γίνουν καλύτερα κατανοητά.

Το διώροφο κτίριο της οδού Ακαδημίας αποτελεί ουσιαστικά μια ειδικά διαμορφωμένη προέκταση του κύριου οικήματος της Μαυρομιχάλη 8. Το τελευταίο αποτελούσε την οικογενειακή κατοικία του γνωστού Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ. Το είχε σχεδιάσει ο ίδιος, και το γεγονός αυτό εξηγεί και τα -κάπως ασυνήθιστα για τη νεοκλασική Αθήνα- αρχιτεκτονικά του γνωρίσματα. Λίγο μετά το θάνατο του Τσίλερ το 1923, το κτίριο αγοράστηκε από τον τραπεζίτη Διονύσιο Π. Λοβέρδο (1878 - 1934), ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί με την οικογένεια του.

Ο Δ. Λοβέρδος καταγόταν από παλιά Κεφαλλονίτικη οικογένεια, αναγόμενη ως προς την εμφάνιση της στους βυζαντινούς χρόνους. Σχετικά με την προέλευση του επωνύμου "Λοβέρδος", υπάρχουν τρεις βασικές εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, το επώνυμο αυτό προέρχεται από κάποιον Aluardo, διατελέσαντα γραμματέα του τελευταίου Λατίνου Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος εγκαταστάθηκε στην Κεφαλλονιά κατά τα τελευταία έτη της ζωής του. Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, το επώνυμο προέρχεται από παραφθορά της εθνικής ταυτότητας κάποιου Λομβαρδού, ο οποίος υπηρέτησε στη Βυζαντινή αυλή. Κατά την τρίτη τέλος εκδοχή, το επώνυμο "Λοβέρδος" έλκει την καταγωγή του από κάποιον Λομβαρδό υπήκοο, ο οποίος, καταδιωκόμενος στη χώρα του λόγω της διεκδίκησης εκ μέρους του τού βασιλικού στέμματος, κατέφυγε στην Κεφαλλονιά, όπου παντρεύτηκε την κόρη του τοπικού φεουδάρχη Ματσάκα και έγινε γενάρχης της οικογένειας των Λοβέρδων. Όποια, πάντως, κι αν ήταν η πραγματική προέλευση του γένους των Λοβέρδων, η εμφάνιση του στην Κεφαλλονιά χρονολογείται κατά τον 13ο αιώνα. Η οικογένεια των Λοβέρδων ανέδειξε κατά καιρούς πολλούς Ιεράρχες, αλλά και λοιπά σημαίνοντα πρόσωπα. Μεταξύ άλλων, αναφέρονται:

● Ο δον Γεράσιμος, χειροτονηθείς Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας το 1450 (ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: ο Γεράσιμος Λοβέρδος γεννήθηκε το 1390 και πέθανε το 1510, απεβίωσε δηλαδή σε ηλικία 120 ετών!).

● Ο Νικηφόρος, Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας κατά τα έτη 1518 - 1526.

● Ο δον Σωφρόνιος (κοσμικό όνομα Σπυρίδων), Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας κατά τα έτη 1536 - 1550.

● Ο Φιλόθεος (κοσμικό όνομα Φίλιππος), Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας κατά τα έτη 1567 - 1580.

● Ο δον Αγάπιος, Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας το 1717.

(Για τα παραπάνω και για περισσότερες σχετικές με το θέμα πληροφορίες: Νεότερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό "Ηλίου", τόμος 12, σελίδα 475)

Ο Διονύσιος Λοβέρδος, τώρα, συνιδρυτής μαζί με τον αδελφό του Σπυρίδωνα Λοβέρδο και διοικητής ο ίδιος της "Ιωνικής και Λαϊκής" Τράπεζας, προφανώς λόγω και της εκκλησιαστικής κλίσης πολλών από τους προγόνους του, ήταν ένθερμος συλλέκτης Βυζαντινών εικόνων και λοιπών έργων τέχνης. Μετασκεύασε λοιπόν τους δύο ορόφους του κτιρίου της οδού Ακαδημίας 58α (Ακαδημίας 53α τα χρόνια εκείνα), το οποίο, όπως είπαμε, επικοινωνούσε εσωτερικά με την κυρίως οικία του στη Μαυρομιχάλη 8 (Μαυρομιχάλη 6 τότε και οδός Παρθεναγωγείου παλαιότερα), σε ένα μικρό, αλλά πολύ αξιόλογο ιδιωτικό Μουσείο Νεοβυζαντινής Τέχνης. Στις αίθουσες του τοποθέτησε τις 600 περίπου εικόνες της ιδιωτικής του συλλογής, βασικό πυρήνα της οποίας αποτελούσαν οι 200 πίνακες της συλλογής του φιλολόγου Αλεξίου Κολυβά, οι οποίοι αγοράστηκαν μετά το θάνατο του τελευταίου από τον Δ. Λοβέρδο. Τα επίσημα εγκαίνια του Μουσείου Λοβέρδου έγιναν τον Οκτώβριο του 1930, κατά τη διάρκεια του τρίτου βυζαντινολογικού συνεδρίου που διοργανώθηκε τις μέρες εκείνες στην Αθήνα.Τη διαμόρφωση του παραρτήματος αυτού της κυρίως οικίας σε Μουσείο επιμελήθηκε ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης Ζάχος, μετέπειτα αρχιτέκτονας και του Βυζαντινού Μουσείου. Τον καθαρισμό, συντήρηση, και λοιπή φροντίδα των εικόνων είχε αναλάβει ο ζωγράφος Δημήτριος Πελεκάσης.

Βοηθούσης της οικονομικής ευχέρειας του Δ. Λοβέρδου, ο όλος χώρος απέκτησε μια υποβλητική μεγαλοπρέπεια, ενώ τα διάφορα εκθέματα και παραστάσεις, σιωπηρά, αν και φορτωμένα με ιστορίες από αλλοτινές εποχές, προσέδιδαν σ' αυτόν μια έντονη αίσθηση θρησκευτικού μυστικισμού. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στον παραπάνω κατάλογο εκθεμάτων του Μουσείου: «Προς τούτοις κατεσκευάσθησαν μωσαϊκά δάπεδα και τρούλλοι μετά ψηφιδωτών επίσης παραστάσεων κατά την βυζαντιακήν τεχνοτροπίαν και άλλαι διακοσμήσεις, δι' ων προσδίδεται εις το Μουσείον τούτο βυζαντιακή όντως μεγαλοπρέπεια και θρησκευτική μυστικοπάθεια.».

Σε αυτόν τον υποβλητικό, διακοσμημένο με ξυλόγλυπτα, ψηφιδωτά και λοιπές παραστάσεις χώρο, ο Δ. Λοβέρδος διοργάνωνε τακτικά εκθέσεις έργων τέχνης, δεξιώσεις και λοιπές συναντήσεις με μέλη της τότε «υψηλής κοινωνίας» των Αθηνών.Οι αδελφοί Λοβέρδου διέθεταν αρκετές τέτοιες γνωριμίες και διασυνδέσεις, όχι μονάχα λόγω της μεγάλης τους οικονομικής ευρωστίας, αλλά και λόγω των διαφόρων δωρεών και ευεργετημάτων τους προς το Ελληνικό Δημόσιο. Ο δε Διονύσιος Λοβέρδος φαίνεται ότι ήταν ένας άνθρωπος με πολλά και όμορφα ενδιαφέροντα.

Το 1934, τέσσερα μόλις χρόνια μετά την ίδρυση του Μουσείου του και σε ηλικία 56 ετών, ο Διονύσιος Λοβέρδος απεβίωσε. Σύμφωνα με τα όσα ορίζονταν στη διαθήκη του, η συλλογή του Μουσείου θα περιέρχονταν στη σύζυγο του 'Αρτεμη και τις κόρες του Μαρία και Ιωάννα, μετά δε τον θάνατο αυτών, στο Ελληνικό Δημόσιο. Η διαθήκη εκτελέστηκε πράγματι, όπως ακριβώς την είχε ορίσει ο εκλιπών.

Το Μουσείο Λοβέρδου εξακολούθησε να υφίσταται και μετά το θάνατο του ιδρυτή του, παρακμάζοντας όμως σταδιακά και χάνοντας την αίγλη του. Μπροστά στην κατάσταση αυτή, και με τα εκθέματα αλλά και το χώρο του Μουσείου να βουλιάζουν ολοένα και περισσότερο μέσα στη σκόνη, η Ιωάννα Λοβέρδου-Βασιλειάδη, κόρη του Δ. Λοβέρδου και πληρεξούσιος και των λοιπών κληρονόμων, δώρισε το 1979 το κτίριο του Μουσείου Λοβέρδου (Ακαδημίας 58α) μαζί με το κυρίως οίκημα (Μαυρομιχάλη 8), καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής του πατέρα της (470 πίνακες και ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο) στο Βυζαντινό Μουσείο. Εκεί μεταφέρθηκαν τα εκθέματα αυτά το 1980 προκειμένου να συντηρηθούν και να φυλαχθούν. Έκτοτε, κατά καιρούς, κάποια από αυτά εκτέθηκαν στους χώρους του Βυζαντινού Μουσείου, ενώ στις μέρες μας ετοιμάζεται και πρόκειται σύντομα να λειτουργήσει στις εγκαταστάσεις του Βυζαντινού Μουσείου ειδικός ανεξάρτητος χώρος, ώστε τα εκθέματα της συλλογής Λοβέρδου που βρίσκονται στην κατοχή του Μουσείου να στεγαστούν και να εκτεθούν στο σύνολο τους. Μέρος των υπολοίπων έργων τέχνης (46 πίνακες) της συλλογής Λοβέρδου, τα οποία δεν περιήλθαν στην κυριότητα του Βυζαντινού Μουσείου αλλά παρέμειναν στην κατοχή της οικογένειας, κοσμούν σήμερα τους χώρους του νεοκλασικού κτιρίου του ιδρύματος Σπυρίδωνα Λοβέρδου (αδερφού του Διονυσίου) στην Κηφισίας 256.

Όσο για το κτίριο της οδού Μαυρομιχάλη, αυτό, λίγο μετά την παραχώρηση του το 1979 στο Βυζαντινό Μουσείο, λειτούργησε ως βεστιάριο της γειτονικής Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Μια πυρκαγιά που ξέσπασε λίγο αργότερα παραλίγο να το καταστρέψει ολοσχερώς. Μετά και το γεγονός αυτό, το κτίριο σφραγίστηκε και μαζί με την προέκταση του που στέγαζε το Μουσείου Λοβέρδου στην Ακαδημίας 58α αφέθηκε στη μοίρα του. Έκτοτε οι χώροι αυτοί, έρημοι, σιωπηλοί και φορτωμένοι με αναμνήσεις, περιμένουν την αποκατάσταση τους. Σύμφωνα, πάντως, με τα σχέδια του Βυζαντινού Μουσείου, τα κτίρια της Ακαδημίας 58α και Μαυρομιχάλη 8 πρόκειται κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον να αποκατασταθούν, καθώς αυτά προορίζονται να στεγάσουν τα αρχεία του.

(Κάποιες πληροφορίες σχετικά με τα όσα αναπτύχθηκαν παραπάνω μπορείτε να βρείτε στα links:

http://ta-nea.dolnet.gr/neaweb/nta_nea.print_unique?e=A&f=17676&m=P25&aa=1,

http://www.ecclesia.gr/greek/news/byzantino/byz_faidra.html,

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_133701_27/11/2003_85430)

Αυτή, εν ολίγοις, ήταν η ιστορία του πολυσυζητημένου κτιρίου της οδού Ακαδημίας 58α. Και με την ιστορία αυτή κατά νου είναι καιρός να περιηγηθούμε και να δούμε τους εσωτερικούς του χώρους, όπως τους αποτύπωσε η φωτογραφική μηχανή του Cernavus, κάπου το 1997.

"Άγαλμα του σατανά στην πλατεία μεταξουργείου";

 

Στην αρχή όταν το είδα περνώντας με το αυτοκίνητο, θεώρησα ότι είναι έργο κάποιου αναγνωρισμένου "ιδιόμορφου" καλλιτέχνη και μου έκανε εντύπωση. Η εξήγηση "δύτης" ή "ο Ίκαρος" δεν με ικανοποίησαν και απλά θεώρησα ότι μάλλον είναι ατυχής η προσπάθεια απόδοσης του γλυπτού! Ψάχτηκα λιγάκι και "γκούγκλαρα" μερικές φορές το θέμα. Τα αποτελέσματα που μου επιστράφηκαν ήταν πολύ διαφωτιστικά. Τελικά δεν ξέρω αν είναι ο σατανάς, αλλά ο Ίκαρος ή Δύτης, όπως μας βεβαιώνουν κάποιοι, είμαι βέβαιος ότι δεν είναι.Και καλά το άγαλμα!... Είναι όμως και η Πυραμίδα στη κορυφή της οποίας βρίσκεται...

Περάστε λοιπόν από την πλατεία μεταξουργείου και προσπαθείστε να εξηγήσετε τι ακριβώς είναι η πυραμίδα και το περίεργο άγαλμα που είναι καρφωμένο στην κορυφή της.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Όλοι γνωρίζουμε για τον "παντεπόπτη οφθαλμό" των Illuminati (τον σατανά δηλαδή...) Ορίστε και οι φωτογραφίες για να καταλάβετε σε τι αναφέρομαι...

Οι Illuminati λοιπόν όπως αυτοαποκαλούνται "πεφωτισμένοι" είναι οι νεοταξίτες, παγκοσμιοποιητές, εβραιοσιωνιστές, μεγαλοτραπεζίτες και σατανομασόνοι. Λοιπόν στην φωτογραφία αυτήν μπορούμε να δούμε το θράσος της Ελληνικής μασονίας που δεν αρκείται στο ότι έχει καταστρέψει την Ελλαδίτσα μας, μιας και έχει επεκταθεί και εδραιωθεί καλά στην πολιτική ηγεσία της, με τις επίπονες και χρόνιες μηχανοραφίες της, αλλά φτιάξανε και ένα άγαλμα του "αφεντικού" τους και το βάλανε σε κοινή θέα εκατοντάδων χιλιάδων ανυποψίαστων περαστικών.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αν νομίζετε ότι είναι υπερβολικά αυτά που λέω δείτε και μια ακόμα πιο κοντινή φωτογραφία και θα προσέξετε τα πόδια, το κεφάλι, τα φτερά και την ουρά του εκπεσόντος σατανά!

Ας θυμηθούμε καθώς είπεν εν Ευαγγελίοις ο Κύριος. «Εθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ. ι΄, 18). Ἔβλεπα τὸν Σατανᾶν νὰ πέφτῃ σὰν ἀστραπὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν.

Έτσι λοιπόν η Ελληνική μασονία στερημένη κάθε ενδοιασμού, φιλανθρωπίας και μετάνοιας, του έχτισε το άγαλμα ώστε να το βλέπει ο ανυποψίαστος κόσμος καθημερινά σαν να ήταν ο μεγαλύτερος ευεργέτης της ανθρωπότητας!

 

 

 

 

 

 

Δείτε επίσης και μια αναλυτικότερη παρουσίαση της πυραμίδας και του παντεπόπτη οφθαλμού και θα καταλάβετε ότι ο οφθαλμός αυτός δεν είναι τίποτα άλλο από τον σατανά και ουσιαστικά κάτω από τις διαταγές του έχει αρχικά τον 33ου βαθμού αρχιμασόνο και μετέπειτα τους πιο χαμηλόβαθμους μέχρι να φτάσουμε στον 1ο βαθμό όπου αυτοί δεν έχουν ιδέα του τι συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα.

Το άγαλμα του μεταξουργείου δεν έχει κανένα μάτι! Ναι. Αλλά βάλανε τον ίδιο τον σατανά στο σημείο εκείνο που μάλιστα είναι και καμουφλαρισμένος για να μην δίνουνε στόχο. Αυτοί είναι οι πολιτικοί του τόπου μας να τους χαιρόμαστε!!!

Ελπίζω όλοι να εναντιωθούμε σ' αυτήν την αρρώστια που λέγεται παγκοσμιοποίηση και νέα τάξη και με πρώτο βήμα να ξυλώσουμε το αφεντικό τους από την πλατεία μας. Αυτοί είναι οι πραγματικοί εχθροί μας και όχι ο διπλανός μας! Αυτοί είναι που απεργάζονται το κακό της ζωής μας και αυτούς πρέπει να κυνηγήσουμε μέχρις εσχάτων!

Όποιος έχει αμφιβολίες για τα όσα έγραψα πιο πάνω δεν έχει παρά να ερευνήσει και να ανακαλύψει μόνος του την αλήθεια κυρίως όμως να αναζητήσει απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα:

 

1. Ποιος είναι ο χρηματοδότης της συγκεκριμένης γλυπτικής παρέμβασης;

2. Ποιος Καλλιτέχνης επιμελήθηκε του συγκεκριμένου γλυπτού;

3. Ποιος ήταν Δήμαρχος της Αθήνας όταν τοποθετήθηκε το γλυπτό μετά από έγκρισή του;

4. Ποιος ήταν ο καθ' ύλη αρμόδιος Υπουργός στην συγκεκριμένη εποχή;

Επιβεβαιώνεται η ανακάλυψη Το μποζόνιο Χιγκς περνά την εξακρίβωση στοιχείων

Τα δεδομένα της μελέτης προήλθαν από τον γιγάντιο ανιχνευτή CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων, εδώ στο στάδιο της συναρμολόγησης   (Φωτογραφία:  Reuters ) 

Γενεύη

Το σωματίδιο που ανακαλύφθηκε το 2012 στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) πρέπει όντως να είναι το μποζόνιο Χιγκς, εξάρτημα του μηχανισμού που δίνει στην ύλη τη μάζα τους. Η επιβεβαίωση έρχεται από πειράματα που έδειξαν ότι το περίφημο μποζόνιο διασπάται απευθείας σε φερμιόνια, τα σωματίδια που συνθέτουν την ύλη.

Σύμφωνα με τη θεωρία που διατύπωσαν τη δεκαετία του 1960 ο βρετανός φυσικός Πίτερ Χιγκς και οι συνεργάτες του, το μποζόνιο Χιγκς είναι μια εκδήλωση του λεγόμενου πεδίου του Χιγκς.

Ορισμένα σωματίδια όπως το φωτόνιο μπορούν να κινούνται μέσα στο πεδίο χωρίς να συναντούν αντίσταση, γι’ αυτό και δεν έχουν μάζα. Άλλα σωματίδια, όπως το πρωτόνιο και το ηλεκτρόνιο, κολυμπούν με δυσκολία μέσα στο πεδίο. Και όσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση που συναντούν, τόσο μεγαλύτερη η μάζα του.

• Ερωτήσεις και απαντήσεις για το μποζόνιο του Χιγκς [infographic]
• Νόμπελ Φυσικής για το μποζόνιο του Χιγκς
• Δημοσιεύτηκαν οι ιστορικές μελέτες για την ανακάλυψη του μποζόνιου Χιγκς

Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές του CERN είχαν δει το μποζόνιο του Χιγκς να διασπάται μόνο σε άλλα μποζόνια, σωματίδια που λειτουργούν ως φορείς των φυσικών δυνάμεων. Συγκεκριμένα, το είχαν δει να διασπάται σε φωτόνια (τα μποζόνια που μεταφέρουν την ηλεκτρομαγνητική δύναμη) και τα σωματίδια Z και W (τα μποζόνια-φορείς της ασθενούς πυρηνικής δύναμης, υπεύθυνης για τη ραδιενεργή διάσπαση των υποατομικών σωματιδίων).

Τώρα, οι ερευνητική ομάδα του CMS, ενός από τους δύο μεγάλους ανιχνευτές του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, αναφέρουν στην επιθεώρηση Nature Physics ότι είδαν το Χιγκς να διασπάται άμεσα σε υλικά σωματίδια που ονομάζονται φερμιόνια. Συγκεκριμένα, τα κουάρκ «bottom» και τα αντίστοιχά τους στον κόσμο της αντιύλης, καθώς και σε λεπτόνια ταυ και τα αντίστοιχα αντισωματίδια.

Οι παρατηρήσεις επιβεβαιώνουν ότι το σωματίδιο που ανακαλύφθηκε το 2012 είναι όντως το πολυσυζητημένο Χιγκς -η τελευταία μελέτη είναι η σημαντικότερη που δημοσιεύεται μετά την ιστορική ανακάλυψη, σχολίασε εκπρόσωπος του CERN παρουσιάζοντας τα ευρήματα τη Δευτέρα στο συνέδριο EuroScience Open Forum που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη.

Τα δεδομένα της μελέτης είχαν συγκεντρωθεί πριν κλείσει το 2013 ο LHC για εργασίες αναβάθμισης. Προγραμματίζεται να μπει ξανά στην πρίζα το 2015 οπότε η ισχύς του θα έχει αυξηθεί στα 13 teraelectron-volt -αυτή θα είναι η συνολική ενέργεια των πρωτονίων που συγκρούονται μέσα σε μια κυκλική σήραγγα μήκους 27 χιλιομέτρων.

Αργότερα το γιγάντιο μηχάνημα θα φτάσει την τελική ονομαστική ισχύ των 14 TeV και θα συνεχίσει να λειτουργεί για περίπου μια εικοσαετία.
 

• Τι μένει να ανακαλύψει ο LHC μετά το «σωματίδιο του Θεού» [infographic]

Αν υπάρχει φαντασία...!!!!

Δείτε τι έφτιαξε μια οικογένεια από κορμούς δέντρων!

Δείτε εικόνες και βίντεο που ακολουθούν βλέπουμε πως μια οικογένεια έφτιαξε μια οικολογική καλυβούλα με κορμούς δέντρων, άχυρο και χώμα..

Δείτε εικόνες και βίντεο που ακολουθούν και φτιάξε και εσύ ένα σπίτι από κορμούς δέντρων…
 

   

  

  

Ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος μιας μαζικής εξαφάνισης

Πώς μπορούμε να αποφύγουμε αυτό το ενδεχόμενο

Τα ζωικά και φυτικά είδη του πλανήτη εξαφανίζονται με ρυθμό 1.000-10.000 φορές γρηγορότερα απ’ ό,τι συνέβαινε προτού εμφανιστούν οι άνθρωποι στη Γη.

Αν αυτός ο ρυθμός συνεχιστεί υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο το ένα τρίτο ή και τα μισά είδη του πλανήτη μας να έχουν εξαφανιστεί μέχρι το τέλος του αιώνα που διανύουμε.

Τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία ήρθαν στο φως μέσα από την έρευνα του βιολόγου Stuart Pimm από το πανεπιστήμιο Duke.

Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια υπολογισμού του «ποσοστού θανάτου» των ζωικών και φυτικών ειδών που υπάρχουν στον κόσμο, γράφει ο Brad Plumer στο vox.com.

Ο ίδιος ο ερευνητής, ωστόσο, εστιάζει στα «καλά» που ανακύπτουν από την κατά τ’ άλλα άκρως ανησυχητική έρευνά του.

Ο Pimm υποστηρίζει, ότι γνωρίζοντας οι επιστήμονες ποια είδη κινδυνεύουν περισσότερο μπορούν να εστιάσουν την προσοχή τους σε αυτά και να βοηθήσουν τις οργανώσεις διατήρησης και προστασίας των ειδών στο έργο τους.

Διαβάστε παρακάτω μερικά σημεία, με τη μορφή ερωτήσεων-απαντήσεων, στα οποία αναφέρθηκε ο ερευνητής γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα:

Ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών αυξήθηκε με την έλευση των ανθρώπων. Γιατί;

Υπάρχουν τέσσερις σημαντικοί παράγοντες.

Ο πρώτος είναι η καταστροφή των ενδιαιτημάτων. Καταστρέφουμε τα ενδιαιτήματα διαφόρων ειδών. Περίπου τα δύο τρίτα όλων των ειδών στη γη ζουν σε τροπικά δάση… κι εμείς συνεχίζουμε να τα συρρικνώνουμε.

Δεύτερον, είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη. Καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει κάποια είδη πρέπει να μετακινούνται προς τους πόλους ή τα βουνά.

Τρίτον, είμαστε πολύ απρόσεχτοι με τα μετακινούμενα είδη στον κόσμο και τέλος, μην ξεχνάμε και την υπεραλίευση στους ωκεανούς.

Με ποιους τρόπους θα μπορούσαμε να αποφύγουμε –ή τουλάχιστον να μετριάσουμε- μια μαζική εξαφάνιση;

Καταρχήν να σημειώσουμε ότι πλέον διαθέτουμε πολλούς καλούς χάρτες, οι οποίοι μας δείχνουν πού είναι τα διάφορα είδη σε στεριά, θάλασσα και γλυκά νερά.

Ένα πολύ σημαντικό σημείο-«κλειδί» στην προσπάθειά μας να μετριάσουμε ή αποφύγουμε την εξαφάνιση των ειδών είναι να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτά που συμβαίνουν στα παράκτια τροπικά δάση της Βραζιλίας. Μιλάμε για μια έκταση 1 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων! Όσο η Καλιφόρνια, το Όρεγκον και η Ουάσινγκτον μαζί!

Σε αυτήν την περιοχή υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός απειλούμενων ειδών. Χάρη στην επιστήμη γνωρίζουμε σε ποια τμήματα μπορεί να βρίσκονται και ποια από αυτά θα χάσουν πιο γρήγορα και τα περισσότερα είδη που ζουν σε αυτά.

Πώς επηρεάζει η κλιματική αλλαγή τις προσπάθειες αυτές;

Γνωρίζουμε ότι καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει τα διάφορα είδη θα πρέπει είτε να μετακινούνται προς τους πόλους, ή να αρχίσουν να… παίρνουν τα βουνά.

Σε πολλές περιπτώσεις ο χώρος δεν είναι αρκετός. Μία από τις ανησυχίες που υπάρχουν είναι ότι τα είδη θα χάσουν το γεωγραφικό τους φάσμα, αν μπορούν να μετακινηθούν.

Πώς μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς το πρόβλημα των χωροκατακτητικών ειδών («εισβολείς»);

Ήμασταν πολύ απρόσεκτοι σε ό,τι αφορά τη μετακίνηση ειδών (φυτά, ζώα, ψάρια) από το ένα μέρος στο άλλο. Τα είδη-«εισβολείς» αποτελούν ένα πάρα πολύ σημαντικό παράγοντα εξαφάνισης των ειδών.

Η καλύτερη προσέγγιση είναι να μην τα μετακινεί κανείς καθόλου, εξαρχής. Από τη στιγμή που θα φτάσουν σε ένα τόπο, θα πρέπει κανείς πολύ γρήγορα να εξαφανίσει τον πληθυσμό τους. Διαφορετικά θα πρέπει απλά να τον ελέγχει, όμως αυτός ο έλεγχος πολλές φορές είναι ουσιαστικά αδύνατος.

Συναγερμός για ηλιακή καταιγίδα που πλησιάζει τη Γη, αύριο Παρασκευή και 13! SOS από την επιστημονική κοινότητα - Απειλούνται με blackout οι τηλεπικοινωνίες - Τι λένε οι ειδικοί

SOS εκπέμπει η επιστημονική κοινότητα για τον κίνδυνο να χτυπήσουν την Γη τρεις αλλεπάλληλες ηλιακές εκρήξεις. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η ηλιακή καταγίδα που σημειώθηκε την Τρίτη θα φτάσει στη Γη, την Παρασκευή, 13 Ιουνίου, και ενδέχεται να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στον πλανήτη μας, όπως blackout στις τηλεπικοινωνίες.
Τα ηλιακά συμβάντα αποτυπώθηκαν σε βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA την περασμένη Τρίτη και οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αύριο, Παρασκευή, ίσως δημιουργηθούν αρκετά προβλήματα που θα επηρεάσουν την καθημερινότητά μας.
«Οι επιπτώσεις από αυτή τη δραστηριότητα που σημειώθηκε την Τρίτη ήταν οι επικοινωνίες να επηρεαστούν κατά τη στιγμή της έκρηξης», τόνισε σε σχετική ανακοίνωσή της η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας της Αμερικής (NOAA).
Οι επιστήμονες τονίζουν πως μία τέτοια έκρηξη στον Ήλιο απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ύλης και ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να απειλούνται τα συστήματα επικοινωνίας υψηλής συχνότητας που χρησιμοποιούνται από μετεωρολογικούς σταθμούς, χειριστές αεροπλάνων και διεθνείς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς που εκπέμπουν σε βραχέα κύματα. Η NASA, δε, τονίζει ότι τα συστήματα GPS ενδέχεται επίσης να επηρεαστούν.
Ωστόσο, από την έκρηξη στον Ήλιο δεν περνάει επιβλαβής ακτινοβολία μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης ούτε επηρεάζει σωματικά τον άνθρωπο στο έδαφος.
Οι ηλιακές εκρήξεις -που προκαλούνται από τη συσσώρευση μαγνητικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα του Hλίου- πιστεύεται ότι είναι από τα πιο ισχυρά φαινόμενα του τρέχοντος ηλιακού κύκλου.
Η NOAA έχει προειδοποιήσει για «πιθανές συνεχιζόμενες εκρήξεις στον Ήλιο στο εγγύς μέλλον - μερικές από τις οποίες θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο ισχυρές».