Άγιο Φως

Κάθε Μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα επαναλαμβάνεται το ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ που συγκλονίζει, συγκινεί, αγαλλιάζει, σκορπίζει χαρά και πίστη σε όσους έχουν την τιμή και ευλογία να παρευρίσκονται στην ιεροτελεστία του Αγίου Φωτός.

1. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ: Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί πριν από την τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται πρώτα ένας σχολαστικότατος έλεγχος του Παναγίου Τάφου και αμέσως μετά τον σφραγίζουν με το μελισσοκέρι που είχε ετοιμαστεί το πρωί. Ο έλεγχος γίνεται για να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε μέσα στον Πανάγιο Τάφο το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει φωτιά. Αφού σφραγιστεί ο Πανάγιος Τάφος με το μελισσοκέρι οι αρχές τοποθετούν πάνω στο κερί τις σφραγίδες τους.

Μεγάλο ενδιαφέρον για τον έλεγχο δείχνουν και όλα τα άλλα δόγματα τα οποία με διάφορους τρόπους και πιέσεις έχουν από παλιά αποκτήσει δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο. Το ενδιαφέρον αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αν τύχει κάποια χρονιά να μη βγάλει το 'Αγιο Φως ο Ορθόδοξος Πατριάρχης τότε θα αναλάβουν το προβάδισμα της τελετής του Αγίου Φωτός άλλοι.

Ο έλεγχος αρχίζει στις 10 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και τελειώνει στις 11. 'Οσο γίνεται ο έλεγχος Ορθόδοξοι 'Αραβες νέοι διαδηλώνουν μέσα στον Ιερό Ναό υπέρ των ορθοδόξων δικαιωμάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τον σχολαστικό έλεγχο του Παναγίου Τάφου παρακολουθούν εκπρόσωποι των Αρμενίων και άλλων δογμάτων.

2. Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ: Η τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται στις 12 η ώρα το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου και αποτελείται από τρία στάδια: α. Την Λιτανεία, β. Την είσοδο του Πατριάρχη στον Πανάγιο Τάφο και γ. Τις προσευχές του Πατριάρχη για να βγει το 'Αγιο Φως.

Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου ο Ορθόδοξος Πατριάρχης με την συνοδεία του - αρχιερείς, ιερείς και διακόνους- αλλά και τον Αρμένιο Πατριάρχη μπαίνει στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, ενώ οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα. Πριν από την είσοδο του Πατριάρχη ο Σκευοφύλακας του Πανίερου Ναού φέρει την ακοίμητο κανδήλα, σβηστή εκείνη την ημέρα, για να αναφτεί με το 'Αγιο Φως. Από την εσωτερική είσοδο του Ναού του Αποστόλου Ιακώβου μπαίνει ο Πατριάρχης στο Ιερό Βήμα του Καθολικού και κάθεται στον πατριαρχικό θρόνο. Από αυτό το σημείο περνάνε και ασπάζονται το χέρι του Πατριάρχη οι εκπρόσωποι των Αρμενίων, των Αράβων, των Κοπτών και άλλων για να τους δοθεί το 'Αγιο Φως. Σύμφωνα με τα προνόμια αν δεν ασπαστούν το χέρι του Ορθόδοξου Πατριάρχη δεν έχουν το δικαίωμα να λάβουν το 'Αγιο Φως από τα χέρια του. Αμέσως μετά αρχίζει η Ιερή Λιτανεία η οποία περιφέρεται τρεις φορές γύρω από τον Πανάγιο Τάφο και μετά ο Πατριάρχης σταματάει μπροστά στον Πανάγιο Τάφο όπου βρίσκονται και οι επίσημοι.

Μετά την Λιτανεία αποσφραγίζεται ο Πανάγιος Τάφος και ο Πατριάρχης βγάζει την αρχιερατική στολή του και μένει μόνο με το λευκό στιχάριο. Κατόπιν ο διοικητής της Ιερουσαλήμ και ο αστυνομικός διευθυντής ελέγχουν σχολαστικά τον Μακαριότατο Πατριάρχη μπροστά σε όλους ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν έχει τίποτα μαζί του το οποίο μπορεί να μεταδώσει φως.

Μετά τον έλεγχο ο Μακαριότατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων λαμβάνει τους σβηστούς πυρσούς και εισέρχεται μαζί με τον Δραγουμάνο των Αρμενίων στο Ιερό Κουβούκλιο. 'Ολα τα κανδήλια είναι σβηστά και τίποτα δεν είναι αναμμένο στον Ιερό Ναό αλλά και στον Πανάγιο Τάφο.

3. ΠΩΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ: Μέσα στον Πανάγιο Τάφο ο Πατριάρχης γονατιστός κάνει αρχιερατική προσευχή διαβάζοντας και ειδικές ευχές παρακαλώντας τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να στείλει το 'Αγιο Φως του ως δώρο αγιασμού για τους ανθρώπους. Και μέσα στην απόλυτο ησυχία κατά την ώρα που προσεύχεται ο Πατριάρχης ακούγεται ένας συριγμός και σχεδόν ταυτόχρονα γαλαζόλευκες αστραπές του Αγίου Φωτός διαπερνούν από παντού, λες και ανάβουν εκατομμύρια φωτογραφικά φλας και τα κανδήλια ανάβουν μόνα τους. Μέσα στο Πανάγιο Τάφο οι πυρσοί που κρατάει προσευχόμενος ο Πατριάρχης και αυτοί ανάβουν μόνοι τους από το 'Αγιο Φως. Ταυτόχρονα το πλήθος ξεσπάει σε ζητωκραυγές ενώ δάκρυα χαράς και πίστης τρέχουν από τα μάτια του κόσμου.

Το 'Αγιο Φως για μερικά λεπτά της ώρας δεν έχει τις ιδιότητες τις φωτιάς. Αυτό συμβαίνει τα πρώτα λεπτά της ώρας, όταν βγαίνει από τον Πανάγιο Τάφο ο Πατριάρχης και δίνει το 'Αγιο Φως στους πιστούς. Μπορεί οποιοσδήποτε να αγγίζει την φλόγα 33 κεριών και να μην καίγεται! Μετά από πάροδο 33 λεπτών περίπου η φλόγα είναι κανονική.



Αληθινό ή όχι, συμβαίνει εδώ και αιώνες χωρίς να έχει δοθεί καμία λογική εξήγηση

Πηγή: www.newbrain.gr

ΤΑ ΘΑΜΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΖΑΚΡΟΥ

Κρήτη, δεκαετία του '50. Ένας νεαρός βοσκός καθώς αναζητούσε κάποια χαμένα γίδια του, είδε δύο από αυτά να εξέρχονται από μία τρύπα σε ένα κοντινό βραχώδη λόφο. Τότε πλησίασε τη τρύπα και μπήκε μέσα ψάχνοντας για τα υπόλοιπα.
Μετά από λίγες εβδομάδες ο νεαρός εντοπίστηκε από τους συγγενείς του στην Ν.Αφρική οπού παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του, αρνούμενος να γυρίσει ή ακόμα και να επισκεφθεί την Ελλάδα!
Τι ήταν όμως αυτό που τον φόβιζε να επιστρέψει; Τι είδε μέσα στη τρύπα και πώς βρέθηκε να ζει ευκατάστατα στην άλλη άκρη της Γης;

Με το θέμα ασχολήθηκε πρώτος ο αείμνηστος Ιωάννης Φουράκης. Στο βιβλίο του «Ιχνηλάτης εις τον λαβύρινθον» βρήκαμε την απάντηση σε μία μαρτυρία που του έδωσε ο πρώην βοσκός, λίγα χρόνια πριν κλείσει και αυτός τα δικά του μάτια:
«Όταν είδα τα δυο γίδια μου να βγαίνουν από τη τρύπα, πλησίασα να δω αν κρύβονταν εκεί τα υπόλοιπα. Η τρύπα ήταν καλυμμένη με κατσοπρίνια και δεν φαινόταν τόσο μεγάλη από μακριά. Για να χωρέσω να μπω, άρχισα να τα κόβω και να μετακινώ κάποιες πέτρες που έκλειναν την είσοδο. Όταν μπήκα ανακάλυψα μία σκοτεινή στενόμακρη σπηλιά. Αν και άκουγα βελάσματα, δεν έβλεπα να προχωρήσω πιο βαθειά. Έτσι αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου. Εφοδιάστηκα με φακούς και λουξ, και επέστρεψα. Μπήκα πάλι στην τρύπα και προχώρησα 100-150 μέτρα. Η σπηλιά ήταν τεράστια! Προχώρησα λίγο ακόμα και βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο προθάλαμο. Μετά από αυτόν, υπήρχε μια πολύ μεγάλη σπηλιά με πολλούς μεγάλους θαλάμους που ακόμα και με το λιγοστό φως δεν φαίνονταν φυσικοί αλλά κατασκευασμένοι. Σε έναν εξ αυτών υπήρχε μία κρήνη όπου τα αγνοούμενα γίδια έπιναν νερό. Εκεί υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα όπου περιείχε αρκετά πελώρια μεταλλικά αντικείμενα που έμοιαζαν σαν πουλιά ή αεροπλάνα, καθώς και πολλά αγάλματα!»
«Έβγαλα τα γίδια και γύρισα στο χωριό. Εκεί είπα σε κάποιους συγγενείς αυτά που είδα κάτω από τη γη. Αρκετές μέρες μετά με επισκέφθηκαν, ένας Έλληνας αξιωματικός του στρατού και τρεις Αμερικανοί. Με υποχρέωσαν να τους πω τι είδα και να τους οδηγήσω την είσοδο της σπηλιάς. Αφού οι δυο Αμερικανοί μπήκαν στην σπηλιά (όπου παρέμειναν πέντε ώρες), βγήκαν και μου είπαν ότι δεν πρέπει να ξαναπώ σε κανέναν τίποτα, δίνοντας μου 300 δολάρια. Φοβήθηκα και κράτησα το στόμα μου κλειστό! Όμως ένα μήνα μετά, ήρθαν δεκάδες Έλληνες και Αμερικανοί στρατιώτες, για να κατασκηνώσουν γύρω από το βραχώδη λόφο, απαγορεύοντας στον οποιοδήποτε να πλησιάσει τη περιοχή. Εκεί έμειναν πάνω από δέκα μέρες και συνεχώς πηγαινοέρχονταν μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα.»
«Αφότου έφυγαν, πήγα να δω τι αφαίρεσαν από τη σπηλιά. Όμως δεν κατάφερα να μπω, γιατί είχαν κλείσει την είσοδο της με παχύ τσιμέντο. Προφανώς, πολλά ευρήματα δεν μπορούσαν να μεταφερθούν και σφραγίστηκαν μέσα σε αυτή.»
«Λίγες μέρες μετά, ήρθαν να σφραγίσουν και το δικό μου στόμα! Ήταν ένας αξιωματικός της αεροπορίας και τρεις Αμερικανοί με πολιτικά. Μου είπαν ότι έπρεπε να ξεχάσω ότι είδα για την ασφάλεια των ευρημάτων, αλλά και την δική μου. Λέγοντας μου ότι κινδυνεύω, μου ζήτησαν να πάω στην Ν. Αφρική, όπου θα μου αγόραζαν ένα σπίτι και θα μου έδιναν ένα σημαντικό μηνιαίο ποσόν για να ζήσω άνετα. Πράγματι σε λίγες μέρες βρέθηκα στη Ν. Αφρική, σε μια μεγάλη δική μου φάρμα με μεγάλο και άνετο σπίτι, όπου παρέμεινα 35 χρόνια δίχως να μπορώ να πάρω βίζα για να επιστρέψω στην Ελλάδα.» δήλωσε ο ξενιτεμένος βοσκός.
Σήμερα, ο σφραγισμένος λόφος στον Τσούτσουρα στη Κρήτη, παραμένει ακόμα ένα άλυτο μυστήριο. Αν και ο Φουράκης προκάλεσε ένα μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον για την περιοχή, η απαξίωση και η αδιαφορία των λεγομένων του από τον αρχαιολογικό αλλά και τον επιστημονικό χώρο, έκαναν την αναβίωση του θέματος να θαφτεί ξανά στο χρονοντούλαπο των ξεχασμένων ιστοριών.
Το θέμα του σπηλαίου αυτού ξανάγινε γνωστό πριν μία δεκαετία από την τηλεοπτική εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», όταν ακόμα ένας Κρητικός, αφού μπήκε στα σπήλαια και είδε, καθώς ανέφερε, αρχαία αντικείμενα εξοπλισμένα με υψηλή τεχνολογία, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας.
Το θέμα για ακόμα μία φορα ξεχάστηκε... μέχρι πρότινος όμως, που τα παρόμοια εξώκοσμα ευρήματα του Ζάκρου το έφεραν ξανά στην επιφάνεια.
Τελευταίες ανασκαφές έδειξαν ότι στο φαράγγι του Ζάκρου, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Κρήτης, ανακαλύφθηκαν πολύ περίεργα ευρήματα μέσα στους σκαμμένους στα βράχια πανάρχαιους Μινωϊκούς τάφους!
Εκεί λοιπόν (κατ’επίσημη δήλωση αρχαιολόγου στο μουσείο του Ηρακλείου) βρέθηκαν λίθινες σφραγίδες από το 1400π.Χ. που απεικόνιζαν διάφορα «φανταστικά όντα αγνώστου προέλευσης και αναγνώρισης»! Όταν μάλιστα αποφασίστηκε σε ποια αίθουσα του μουσείου του Ηρακλείου να τα τοποθετήσουν προς έκθεση στους επισκέπτες, όλα αυτά τα περίεργα εκθέματα από τον Ζάκρο, τότε ξαφνικά όλο το μουσείο έκλεισε για λόγους ανακαίνισης. Μάλιστα παραμένει κλειστό από το 2006 μέχρι και σήμερα, ενώ λειτουργεί μόνο μία προσωρινή μικρή αίθουσα με λίγα χαρακτηριστικά και αντιπροσωπευτικά εκθέματα, (δηλαδή αυτά μόνο που θέλουν να μας δείξουν).

Άραγε, τι προσπαθούν να κρύψουν στη Κρήτη;  Γερμανικές αποθήκες σε σπηλιές; Και ο Ζάκρος; Λογικό νόημα δεn βγαίνει...
Πάντως, αν συνδυάζατε στο μυαλό σας τις αρχαίες ιστορίες του μυθικού μηχανικού γίγαντα Τάλω, με τα αγνώστου προέλευσης όντα των εξαφανισμένων Μινωικών σφραγίδων του Ζάκρου, με τη μαρτυρία στον Τσούτσουρα για τα πελώρια μεταλλικά αρχαία αντικείμενα που έμοιαζαν σαν αεροπλάνα, με το λατρευτικό βουνό των Ακκάδων (πολιτισμός πριν τους Σουμέριους) στο αντίστοιχο όρος Ζάκρος του Ιράν, και τις ιστορίες του μολύβδινου λαβύρινθου του Μινώταυρου με τις σφραγισμένες στοές που εκπέμπουν ακόμα και σήμερα ραδιενέργεια... θα νοιώθατε και εσείς ότι όλα αυτά αρχίζουν να σκιαγραφούν έναν άγνωστο εξελιγμένο πολιτισμό ανάμεσα στους αρχαίους προγόνους μας, κάτι που ''προφανώς'' δεν έχει σχέση με τη σύγχρονη Γερμανική κατοχή και δεν τολμούν να αποκαλύψουν στα σύγχρονα βιβλία ιστορίας.

Πηγή:  http://ufotruth-gr.blogspot.gr

ΤΑ ΦΤΕΡΩΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΘΕΩΝ

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας μέσα στην άγνωστη και ομιχλώδη αρχαιοελληνική ιστορία, εξακολουθούμε να διαβάζουμε κείμενα που μπερδεύουν τους ιστορικούς του σήμερα, να αντικρίζουμε παραστάσεις σε αγγεία που προτιμούν να ξεχνούν θαμμένα σε υπόγεια μουσειακών χώρων και να επιβεβαιώνουμε διαρκώς ότι οι «ουράνιοι εξωγήινοι επισκέπτες» δεν είναι ένα σημερινό φαινόμενο. Μπορεί οι ιπτάμενοι δίσκοι, οι εξωγήινοι, τα όντα από το διάστημα και οι παρόμοιες λέξεις και εκφράσεις να επινοήθηκαν χιλιάδες χρόνια μετά, όμως αυτό δεν είναι κάτι που αναιρεί τα φτερωτά άρματα των Ολύμπιων θεών, που πετούσαν στους ουρανούς των προγόνων των αρχαίων προγόνων μας! Οι ιστοριογράφοι της Ελληνιστικής περιόδου αλλά και της Εποχής του Χαλκού, μιλούν για προγενέστερες ιστορίες όπου οι Ολύμπιοι θεοί κατέβαιναν από τους ουρανούς ή μεταφέρονταν σε μεγάλες αποστάσεις με τη χρήση ιπτάμενων μηχανών. Ο Κρόνος «…ίπτατο αναπαυόμενος, και αναπαυόμενος ίπτατο…» (Ευσέβιος I 37). Ο Άρης ανέβαινε στο άρμα του και «πετούσε μέσα στα σύννεφα, προς τον απέραντο ουρανό» (Όμηρος, Ιλιάδα Ε 864-867). Η Ίριδα δανείστηκε το άρμα του Άρη και «μαστίγωσε τα άλογα για να τρέξουν κι αυτά πέταξαν πρόθυμα κι έφτασαν αμέσως στην κατοικία των θεών, τον Όλυμπο» (Όμηρος, Ιλιάδα Ε 363-366). Ο Απόλλωνας λέγεται ότι κάποιους χειμωνιάτικους μήνες άφηνε το μαντείο των Δελφών και ταξίδευε σε κάποια χώρα πολύ πιο βόρεια με το ολόχρυσο άρμα του. Μ' ένα φτερωτό άρμα ο θνητός Ίδας (άρμα που του δώρισε ο Ποσειδώνας) έκλεψε τη βασιλοπούλα της Αιτωλίας και την οδήγησε στη Μεσσήνη. Ο Ίδμων ταξίδευε στη Σελήνη με το άρμα του που έμοιαζε με απαστράπτοντα κομήτη. Ο Φαέθων μαζί με άλλους ταξίδεψε στον ουρανό, με ένα όχημα που λεγόταν Εωσφόρος, προκειμένου να φτάσει στην Σελήνη όπου και έκανε τριάντα περιφορές γύρω από αυτή. Στη συνέχεια έφτασε στον πλανήτη Αφροδίτη και επέστρεψε πίσω στην Γη οπότε και κατακρημνίστηκε (διάσπαρτα αποσπάσματα: Λουκιανός: Περί Αστρολογίας, Παλαίφατος: Περί Φαέθονος ΧΙΙ, Νόννος: Διονυσιακά Β΄ τόμος 33-34). Η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από φτερωτούς δράκοντες, προσγειώθηκε στην «αγέλαστο πέτρα» στην Ελευσίνα. Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε για πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών. (Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Α 32), (Ελευσίνια μυστήρια, Αισχύλος).

 

Οι ιστορίες για τις πτήσεις των θεών, δεν σταματούν μόνο στις περιγραφές των αρμάτων τους αλλά προχωρούν και σε πολλές ιστορίες που περιγράφουν ακόμα και διαστημικές οδούς προς τις ουράνιες πατρίδες του γένους τους. Ο θεός Διόνυσος αναφέρεται από τον Νόννο ότι όταν ήταν μωρό «παρατηρούσε το πατρικό μονοπάτι των άστρων» (Νόννος, Διονυσιακά Θ 35-36). «Για τον Άβαρι, που στο δρόμο του ουρανού τον ξεπροβόδιζε ο Φοίβος (Απόλλων) με ιπτάμενο περιπλανώμενο βέλος» (Νόννος, Διονυσιακά ΙΑ). Η Ήρα «ταξίδευε πέρα από τον ουρανό, τον στολισμένο με φωτεινά άστρα, διασχίζοντας αναρίθμητες πολιτείες […]» (Νόννος, Διονυσιακά Η 111-112). Ενώ σε πιο γνώριμες ιστορίες η αποκρυπτογράφηση των κειμένων του Αριστοτέλη, από τον Γεώργιο Λευκοφρύδη, μας αποκαλύπτουν με τι όχημα αλλά και από ποιά διαδρομή ταξίδεψε ο Νικόμαχος με τον 5χρονο Αριστοτέλη στη Χθώνα (Γη) από τον αστερισμό του Λαγού (μέσα στο ‘’Όργανον’’).
Όπως ανέφερα παραπάνω, οι ιστορίες των ιπτάμενων οχημάτων των θεών, προέρχονται από μία εποχή αρχαιότερη αυτής των ιστοριογράφων της αρχαίας Ελλάδας. Κάτι που αποδεικνύεται ιστορικά από κείμενα του Διογένη του Λαέρτιου, τη ''Θεογονία'' του Ισίοδου, τα ''Αιγυπτιακά'' του Μανέθωνα και το ''Ιστορίας απόδειξης βιβλίο β΄'' του Ηρόδοτου. Και μιλάμε για ένα διάστημα ανάμεσα στο 30000-12000 π.Χ. που μπορεί να φτάνει και ως το 3500 π.Χ. αν λάβουμε υπόψη σκόρπιες πληροφορίες σε κείμενα του Ομήρου, του Πλάτωνα και του Διόδωρου Σικελιώτη, που αφορούν πληροφορίες -μόνο- για τους Ολύμπιους θεούς (θεούς αποικιστές στις μεταγενέστερες εποχές της προκατακλυσμιαίας Αιγηίδος). Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί στα περισσότερα αγγεία, οι ιστοριογράφοι της Ελληνιστικής περιόδου και της Εποχής του Χαλκού, σχεδιάζουν ιπτάμενα άρματα και όχι διαστημικά σκάφη, αφού οι ίδιοι δεν είχαν οπτική των θεϊκών οχημάτων, μιας και όλες οι πληροφορίες που παρουσίαζαν έφτασαν σε αυτούς μετά από χιλιάδες χρόνια χάριν του μύθου και του προφορικού λόγου, (δύο λέξεις με ταυτόσημη έννοια, κάτι άγνωστο για πολλούς στην εποχή μας). Προφορικές ιστορίες που μπορεί να άλλαξαν λίγο ''οπτικά'' στη πορεία τους στους αιώνες, κάτι όμως που δεν αναιρεί την πραγματική τους υπόσταση. (Έρευνα: Harris Koutsiaftis)

ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΤΟ UFO

Απέτυχε η επιχειρησιακή ομάδα των Ρώσων να προσεγγίσει το σημείο που φέρεται να έχει γίνει η συντριβή UFO στην περιοχή του χωριού Βίτιμσκι στα βορεινά της περιφέρειας Ιρκούτσκ της Σιβηρίας, τη νύχτα της 13ης Απριλίου του 2012.
Η ομάδα που ξεκίνησε το ταξίδι της με μηχανάκια χιονιού επέστρεψε άπραγη λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών που πλήττουν την περιοχή. Έτσι η αποστολή αναβλήθηκε προσωρινά μέχρι το καλοκαίρι. Αυτή τη στιγμή το σημείο της πτώσης μπορεί να γίνει ορατό από μεγάλη απόσταση μόνο από ελικόπτερο, αφού η χιονόπτωση είναι ισχυρή και το χιόνι ξεπερνά το 1,5 μέτρο σε ύψος. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένα ΜΜΕ βιάστηκαν να συνδέσουν αυτό το συμβάν με την αποτυχημένη εκτόξευση του βορειοκορεατικού πυραύλου, σημειώνει η φωνή της Ρωσίας.

Οι πιο μαγευτικοί κρατήρες της Γης!

1. Mir Mine, Ρωσία
Ο πλανήτης μας καλύπτεται από κρατήρες με τόσο μεγάλο βάθος σε ορισμένες περιπτώσεις που είναι ορατοί ακόμα και από το διάστημα. Κάποιοι από αυτούς προκλήθηκαν από πτώσεις αστεροειδών, αλλά οι περισσότεροι είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης επέμβασης για διάφορους λόγους. Τα «σημάδια» της γης εκπλήσσουν και εντυπωσιάζουν με την ομορφιά τους!
Ορυχείο διαμαντιών, τώρα ανενεργό, στην ανατολική Σιβηρία, με βάθος 525 μέτρα.
2. Diavik Diamond Mine, Καναδάς

Ορυχείο διαμαντιών που παράγει περίπου 7,5 εκατομμύρια καράτια διαμαντιών ετησίως.
3. Crater Meteor, USA

Κρατήρας που δημιουργήθηκε από πτώση μετεωρίτη, με βάθος περίπου 170 μέτρα.
4. Kimberley Big Hole, Νότια Αφρική

Από τα πλουσιότερα ορυχεία διαμαντιών στον κόσμο, όπου βρέθηκε το διάσημο αστέρι της Αφρικής, ένα υπέροχο 83,5 καρατίων διαμάντι.
5. Pingualuit Crater, Καναδάς

Κρατήρας και μία από τις βαθύτερες λίμνες στη Βόρεια Αμερική με το πιο καθαρό γλυκό νερό στον κόσμο.
6. Tswaing Crater, Νότια Αφρική

Κρατήρας που δημιουργήθηκε από μετεωρίτη, με πλούσια βλάστηση τριγύρω και ιδιαιτέρως αλμυρό νερό που προέρχεται από υπόγεια ύδατα τα οποία είναι πλούσια σε ανθρακικά και χλωριούχα άλατα νατρίου.
7. Wolfe Creek Crater, Αυστραλία

Καλοδιατηρημένος κρατήρας μετεωρίτη στη Δυτική Αυστραλία.
8. Grasberg Mine, Ινδονησία

Το ορυχείο Grasberg είναι το μεγαλύτερο ορυχείο χρυσού και το τρίτο μεγαλύτερο ορυχείο χαλκού στον κόσμο. Βρίσκεται στην επαρχία της Παπούα στην Ινδονησία.
9. Ekati Diamond Mine, Καναδάς

Υπόγειο ορυχείο διαμαντιών που παρήγαγε μέχρι το 2009 40 εκατομμύρια καράτια διαμαντιών από έξι ανοιχτούς λάκκους.
10. Bingham Canyon Mine, ΗΠΑ

Ορυχείο χαλκού που λειτουργεί από το 1906.
11. Super Pit, Αυστραλία

To μεγαλύτερo ανοικτό ορυχείο χρυσού στη Δυτική Αυστραλία.

ΠΗΓΗ: perierga.gr

Σπόροι φυτών που πηδούν και περπατούν...

Έναν νέο τύπο κίνησης στα φυτά ανακάλυψαν Γάλλοι ερευνητές του πανεπιστημίου Joseph Fourier, με επικεφαλής των Δρ. Philippe Marmottant.

Ειδικότερα, χρησιμοποιώντας κάμερες και μικροσκόπια οι επιστήμονες ανακάλυψαν πώς διασπείρονται οι σπόροι του φυτού Εκουιζέτο (Equisetum), γνωστό καις ως αλογοουρά, πολύκομπο κλπ.

Όπως διαπίστωσαν, οι σπόροι του φυτού έχουν πόδια που τυλίγονται και ισιώνουν όταν αλλάζουν τα επίπεδα υγρασίας στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να σέρνονται ακόμα και να αναπηδούν στο έδαφος.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Royal Society journal Proceedings B.

Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις κινήσεις των φυτών καθώς αποτελούν πηγή έμπνευσης για την κατασκευή αυτοκινούμενων συσκευών.

Η έρευνα

Όταν ο Δρ. Marmottant εξέτασε τους σπόρους στο μικροσκόπιο παρατήρησε την κίνησή τους, ωστόσο μόνο όταν συνδύασε το μικροσκόπιο με μια κάμερα υψηλής ταχύτητας διαπίστωσε πως οι σπόροι «έτρεχαν» και «πηδούσαν».

Όπως προέκυψε από την έρευνα, η κίνηση των σπόρων πυροδοτείται από τέσσερα πόδια ευαίσθητα στους υδρατμούς (ελατήρια), τα οποία τυλίγονται όταν τα επίπεδα υγρασίας μεταβάλλονται.

«Είναι περίπου σαν την περίπτωση των μαλλιών που γίνονται σγουρά όταν έχει υγρασία», ανέφερε ο καθηγητής.

Ωστόσο, τα πόδια των σπόρων του φυτού Εκουιζέτο τυλίγονται και ξετυλίγονται τόσο γρήγορα και δυναμικά, με αποτέλεσμα να κάνουν τους σπόρους να κινούνται.

Τα φυτά του γένους Εκουιζέτο, που παρουσιάστηκαν στη Γη την εποχή των δεινοσαύρων, εξακολουθούν να φύονται σε διάφορες περιοχές της Γης σήμερα.

Το μυστικό τους ήταν μέχρι σήμερα άγνωστο και μόνο η νέα έρευνα κατάφερε να ρίξει φως στους μηχανισμούς της κίνησης τους, εξηγώντας πώς κατάφεραν να επεκταθούν τόσο αποτελεσματικά και να κυριαρχήσουν σε νέα οικοσυστήματα.


ΠΗΓΗ: econews.gr

Τα «φρικιά» του ζωικού βασιλείου

Οι παράξενοι φίλοι μας, τα ζώα!

Η φύση έχει χιούμορ και φαντασία και δεν σταματά να κάνει τρανές επιδείξεις της επινοητικότητάς της.

Μετά βέβαια αναλαμβάνει τα ηνία η βιολογική προσαρμογή στο περιβάλλον, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο το πράγμα και κάνοντας τους επιστήμονες να μένουν με το στόμα ανοιχτό.

Κι ενώ οι ερμηνείες για την κατάστασή τους είναι συχνά πρόδηλες, αυτό δεν κάνει τους «περίεργους» του ζωικού βασιλείου λιγότερο αλλόκοτους ή εκκεντρικούς!

Και να γιατί...

Πέτρα με αίμα



Οι tunichates είναι εντελώς περίεργοι και δεν χωρά αντίρρηση σε αυτό: εξαιρετικά πρωτόγονοι και σχεδόν αθάνατοι, παρά το γεγονός ότι μοιάζουν σαν ανόργανες οντότητες, είναι στην πραγματικότητα ζωικοί οργανισμοί. Δεν είναι βέβαια συνήθη ασπόνδυλα, καθώς μοιάζουν με προϊστορικές πέτρες, πέτρες βέβαια που στο εσωτερικό τους φιλοξενούν κατακόκκινη σάρκα! Το πλάσμα Pyura chilensis ζει στις θάλασσες της Λατινικής Αμερικής, με τους ντόπιους να το αποκαλούν απλά «θαλάσσια ντομάτα». Και βέβαια αποτελεί ξακουστή λιχουδιά στη Χιλή, όπου και ζει συνήθως ο περιορισμένος πληθυσμός τους...

Κερασφόρος αράχνη



Μπορεί να μοιάζει με κοινό αραχνοειδές, το υποείδος αυτό του γένους Macracantha κάμπτει ωστόσο τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης. Παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος (2-3 εκατοστά), οι «υφαντές» αυτοί διαθέτουν δύο τεράστια για τις διαστάσεις τους κέρατα! Κι ενώ το κέρας παραείναι περίεργο για αράχνη, εδώ είναι το κολοσσιαίο μέγεθος που κάνει την απόλυτη διαφορά (κάθε κέρας είναι τετραπλάσιο από το μήκος της αράχνης). Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν τα κέρατα εξυπηρετούν κάποιο ειδικό σκοπό ή αν αποτελούν απλώς σύμβολα κυριαρχίας και σεξουαλικής προσέλκυσης, όπως και σε άλλα ζώα...

Procnias tricarunculatus



Η Κεντρική Αμερική είναι το σπίτι μιας σειράς από ιδιαίτερα ζώα. Κι ενώ φημίζεται για την ομορφιά και το υπέροχο κελάηδισμα των ωδικών πτηνών της, υπάρχει και αυτός ο πρωτόγονος τύπος με τη σοκαριστικά δυνατή φωνή και το αλλόκοτο look! Το Procnias tricarunculatus έχει το μέγεθος του κοκκινολαίμη, αυτό που το ξεχωρίζει ωστόσο από τον σωρό είναι τα προγούλια του. Οι τρεις αυτές απολήξεις που φυτρώνουν στο κεφάλι του είναι μαλακές στην αφή και το κάνουν ακαταμάχητο στα θηλυκά, καθώς το υπέροχο φτέρωμά του και η εκπληκτικά δυνατή φωνή του δεν επαρκούν για να του εξασφαλίσουν ταίρι. Το σπάνιο αποδημητικό πτηνό απειλείται σήμερα με εξαφάνιση...

Balaeniceps rex



Το θηριώδες πτηνό είναι πιθανότατα το πιο περίεργο πουλί της αφρικανικής ηπείρου. Φτάνοντας σε ύψος 1,5 μέτρου και ζυγίζοντας περισσότερο από 7 κιλά, το τεράστιο γκρι πτηνό τρέφεται με ό,τι μπορεί να πιάσει στο αλλόκοτο ράμφος του, που φτάνει μέχρι και τα 25 εκατοστά: από σαύρες και ψάρια μέχρι και μωρά κροκοδείλων! Το πτηνό απέκτησε φήμη όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία του με μια πάπια στο στόμα, ενώ έχει εντοπιστεί να καταβροχθίζει ακόμα και μωρό αντιλόπης...

Semicossyphus pulcher



Τα καθάρια νερά της Καλιφόρνια κρύβουν ένα ψάρι αλλιώτικο από τα άλλα. Κι αυτό γιατί το καλιφορνέζικο sheephead(!), όπως το λένε οι ντόπιοι, διαθέτει τεράστια δόντια που συναντώνται συνήθως μόνο σε θηλαστικά! Για να είναι σε θέση να θρυμματίζει τα οστρακοειδή, το ψάρι ανέπτυξε δόντια όμοια σχεδόν με του σκύλου, «ζευγαρωμένα» με ένα σετ πανίσχυρων σιαγόνων. Εννοείται βέβαια ότι οι οστρακο-θραύστες αυτοί με τους πελώριους κυνόδοντες δεν κάνουν διακρίσεις και μπορούν πανεύκολα να συνθλίψουν το ανθρώπινο χέρι, αν τύχει και βρεθεί στο διάβα τους. Το πελώριο ψάρι γεννιέται μάλιστα πάντα θηλυκό, και είναι περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί παράγοντες που θα καθορίσουν αν θα παραμείνει θηλυκό ή αν θα μετατραπεί σε αρσενικό...

Cephalopterus penduliger



Το περίεργο κατάμαυρο ωδικό πτηνό, κοινώς γνωστό ως Umbrellabird, δεν το συναντάς και κάθε μέρα. Το πλάσμα διαθέτει μια καλυμμένη με φτερά απόφυση που ξεκινά από το στέρνο του, που το κάνει να μοιάζει λες και κατάπιε κάνα στύλο! Το τεράστιο προγούλι επεκτείνεται μάλιστα κατά την ερωτική τελετουργία, ενώ όταν κυνηγά μικραίνει το μέγεθός του καθοριστικά. Το είδος που απειλείται με εξαφάνιση ενδημεί σε μια μικρή περιοχή του Ισημερινού και της Κολομβίας...

Αντιλόπη Saiga



Η σπάνια αντιλόπη της Μογγολίας είναι πράγματι ένα περίεργο ζώο, με την εξωφρενική προβοσκίδα της να υπηρετεί ωστόσο μπόλικους σκοπούς! Η αληθινή εκδοχή του «Alf του εξωγήινου» χρησιμοποιεί το ιδιαίτερο ρύγχος της για να ζεσταίνει τον αέρα πριν τον εισπνεύσει, την ίδια στιγμή που η προβοσκίδα φιλτράρει τη σκόνη από την έρημο που κατοικεί. Το ζωντανό λείψανο κατοικούσε άλλοτε στην Ευρασία και τη Βόρεια Αμερική, πριν συρρικνωθεί ο πληθυσμός της στις στέπες της Μογγολίας. Η λαθροθηρία απειλεί σήμερα την αντιλόπη της Μογγολίας με εξαφάνιση...

Τυφλοπόντικας



Οι τυφλοπόντικες είναι πράγματι περίεργοι: τα θηλαστικά της Ευρασίας, που τρυπώνουν στο χώμα και αποφεύγουν το ηλιακό φως σαν βρικόλακες, είναι ένα αλλόκοτο παράδειγμα εξελικτικής προσαρμογής. Τα μάτια τους παραμένουν λειτουργικά, καλύπτονται ωστόσο από ένα στρώμα δέρματος, που κάνει το ζώο πρακτικά τυφλό. Τα καλυμμένα μάτια του μπορούν βέβαια να αναγνωρίσουν το σκοτάδι και το φως, με το στρώμα σάρκας να προστατεύει τους οφθαλμούς από τη συνεχή έκθεση στη σκόνη και το χώμα...

Litoria platycephala



Οι βάτραχοι, όπως και τα περισσότερα αμφίβια, χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού εξαιτίας του πορώδους δέρματός τους που συμβάλλει στην αναπνοή. Ο Litoria platycephala, ο βάτραχος που συγκρατεί το νερό, δεν αποτελεί εξαίρεση, καταφέρνει όμως να επιβιώνει ακόμα και στα άνυδρα τοπία και τις ερήμους της Ωκεανίας. Πώς το καταφέρνει αυτό; Μα κουβαλώντας το νερό μαζί του! Στις περιόδους ξηρασίας λοιπόν, ο βάτραχος τρυπώνει βαθιά στο έδαφος και παράγει ένα κουκούλι γεμάτο βλέννα που καλύπτει το σύνολο του σώματός του. Το κουκούλι επιτρέπει στον βάτραχο να διατηρεί την απαραίτητη ποσότητα νερού και να παραμένει έτσι σε χειμερία νάρκη ακόμα και για δύο χρόνια(!), μέχρι να πέσουν και πάλι οι πρώτες ψιχάλες. Οι αυτόχθονες της Αυστραλίας, οι Αβορίγινες, έχουν μάθει εδώ και αιώνες πώς να ζουλούν απαλά τον βάτραχο και να πίνουν το αποθηκευμένο νερό, αφήνοντας το ζώο σώο και αβλαβές...

Macrodipteryx longipennis



Εδώ το φτέρωμα αποκτά παράλογα χαρακτηριστικά! Κι αυτό γιατί το πουλί διαθέτει ένα τεράστιο ζευγάρι φτερωτών πτερυγίων, που εκτείνονται σε περισσότερα από 35 εκατοστά από το σώμα του. Και ναι, οι φτερωτές αυτές απολήψεις είναι πράγματι μεγαλύτερες από το σώμα του πτηνού! Παρά το εξτρά βάρος και την αλλόκοτη αεροδυναμική, το πουλί μπορεί να πετά σχετικά καλά. Αναγνωρίζοντας ωστόσο και το ίδιο το παράλογο του πράγματος, προσπαθεί να κρατά τις φτερωτές απολήξεις κοντά στο σώμα του στις μη αναπαραγωγικές περιόδους. Όταν μάλιστα είναι στον αέρα, μοιάζει σαν τριάδα πουλιών... 

newsbeast.gr

Τον σκελετό ενός βρικόλακα υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν αρχαιολόγοι στη Βουλγαρία

Ενα μεσαιωνικό «βαμπίρ» ανακαλύφθηκε στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας στη Βουλγαρία.

Οι αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν ότι βρήκαν τον σκελετό ενός ηλικιωμένου άνδρα με ένα μαχαίρι στην καρδιά του, σε ανασκαφή στα ερείπια εκκλησίας στην ιστορική παραθαλάσσια πόλη Νέσεμπαρ.

Ειδικοί λένε ότι το μαχαίρωμα θα μπορούσε να υποδεικνύει εγκληματική ενέργεια, αλλά ο αρχαιολόγος Τόντορ Μαρβάκοφ υποστηρίζει ότι το μαχαίρι αποτελεί βάσιμο αποδεικτικό στοιχείο ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν βρικόλακας. Ο σκελετός χρονολογείται στον 17ο αιώνα.

Συνολικά 28 τάφοι έχουν βρεθεί σε έναν χώρο 40 τετραγωνικών μέτρων στο εσωτερικό του ναού. Ενας από αυτούς ανήκε σε παιδί θαμμένο σε λευκό φέρετρο. Ο Μαρβάκοφ λέει ότι οι ομαδικές ταφές γίνονταν την εποχή της πανούκλας.

Ο πρώτος σκελετός «βαμπίρ» βρέθηκε στη Βουλγαρία το 2012 στην ιστορική παραθαλάσσια πόλη Σωζόπολη. Οι αρχαιολόγοι ξέθαψαν ένα σκελετό από τον Μεσαίωνα που ήταν τρυπημένος στο στέρνο από σιδερένιες ράβδους - μια πρακτική που χρησιμοποιούνταν για να μην γίνουν οι νεκροί βρικόλακες.

Το απόκοσμο σκουλήκι Μπόμπιτ: Ο πλέον ιδιαίτερος θηρευτής των ωκεανών!

Επιστημονικά το λένε Eunice aphroditois και κάθε καταγραφή του αποτελεί κολοσσιαίο γεγονός, πυροδοτώντας θύελλες συζητήσεων στα λιμνάζοντα ύδατα της επιστήμης.

Το απόκοσμο αυτό πλάσμα κυνηγά μάλιστα με τον πλέον εφιαλτικό τρόπο: θάβεται στον πυθμένα της θάλασσας, εκθέτοντας λίγα εκατοστά του σώματός του (που μπορεί βέβαια να φτάσει ακόμα και στα 3 μέτρα!), και περιμένει.

Χρησιμοποιώντας 5 κεραίες, το σκουλήκι Μπόμπιτ διαισθάνεται την παρουσία λείας, την οποία συλλαμβάνει αστραπιαία με τα εξαιρετικά μυώδη μέρη του στόματός του. Το κάνει μάλιστα με τόση ταχύτητα και δύναμη που δεν είναι ασυνήθιστο να κόβει το ψάρι στα δυο!

Κι αυτό είναι στην πραγματικότητα καλά νέα για το ψάρι. Γιατί αν επιβιώσει από την αρχική επίθεση, θα βρεθεί σε ακόμα φριχτότερες περιπέτειες ανείπωτης οδύνης.

«Ό,τι ακολουθεί είναι σχετικά άγνωστο, κυρίως γιατί δεν είχαμε ποτέ τη δυνατότητα να το παρατηρήσουμε ευθέως», αναφέρουν οι επιστήμονες Luis F. Carrera-Parra και Sergio I. Salazar-Vallejo του Ινστιτούτου ECOSUR του Μεξικού, για να συνεχίσουν: «Πιστεύουμε ότι εγχύει μια ναρκωτική ή φονική τοξίνη στη λεία του, τέτοια που να μπορεί να τη χωνέψει με ασφάλεια, ιδιαίτερα αν το θήραμα είναι μεγαλύτερο από το σκουλήκι, και κατόπιν το χωνεύει».

Πώς πήρε το όνομά του το σκουλήκι Μπόμπιτ; Η φημολογία δεν έχει κοπάσει αν έχει όντως σχέση με τον έρμο τον Μπόμπιτ που ευνουχίστηκε από τη σύζυγό του παλιότερα, η ιστορία ισχυρίζεται πάντως ότι μια υποβρύχια φωτογράφος το ονόμασε έτσι όταν έγινε μάρτυρας των ικανοτήτων που διαθέτει στον... ακρωτηριασμό, όμοια λες με τη Λορίνα Μπόμπιτ! Κατά άλλους όμως, η πηγή του ονόματός του δεν είναι καθόλου σαφής.

Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες έχουν πρόβλημα μέχρι και να το κατατάξουν κάπου, με τη σπανιότητα της καταγραφής του να περιπλέκει ακόμα περισσότερο το πράγμα. Στο βίντεο πάντως είναι έτοιμο να επιτεθεί...

Nεκρό παιδί σηκώθηκε, ζήτησε ευγενικά νερό από τον μπαμπά του και έπεσε πάλι νεκρό!

Ο πατέρας πήγε το δύο ετών αγοράκι του πίσω στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί εξακρίβωσαν για δεύτερη φορά τον θάνατό του χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν επιστημονικά το περιστατικό.

Ο μικρούλης Κέβιν Σάντος σταμάτησε να αναπνέει στις 7.40 το απόγευμα της Παρασκευής από καρδιακή και αναπνευστική ανεπάρκεια, σε νοσοκομείο της πόλης Μπέλεμ στην βόρεια Βραζιλία. Το άψυχο σώμα του παραδόθηκε στην οικογένειά του σε πλαστικό κάλυμμα και οι γονείς του αφού τον κράτησαν στο σπίτι το βράδυ σε ανοιχτό φέρετρο το οδήγησαν την επόμενη ημέρα στην τελευταία του κατοικία.

Μία ώρα, όμως, πριν την ταφή -και μπροστά σε πολλούς μάρτυρες- το παιδί σηκώθηκε και είπε στον πατέρα του: Μπαμπά, μπορώ να έχω λίγο νερό;

«Όλοι άρχισαν να ουρλιάζουν. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Σκεφτήκαμε ότι είχε γίνει ένα θαύμα και το αγοράκι μας είχε αναστηθεί. Τότε, όμως, ο Κέλβιν απλώς ξάπλωσε πάλι κάτω και έμεινε ακίνητος, όπως πριν. Δεν μπορούσαμε να τον ξυπνήσουμε. Ήταν και πάλι νεκρός», δήλωσε στα media συνετριμμένος ο πατέρας, Αντόνιο Σάντος.

«Όταν πήγα το παιδί πίσω στο νοσοκομείο, οι γιατροί μου είπαν ότι ήταν νεκρό και δεν μου έδωσαν καμία εξήγηση για αυτό που είδαν τα μάτια μου. Μου είπαν μόνο ότι δεν είχαν συναντήσει ξανά κάτι ανάλογο», συνεχίζει ο κ. Σάντος ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι έχασε το παιδί του από λάθος των γιατρών και κατέθεσε μήνυση κατά του νοσοκομείου. Η αστυνομία διεξάγει έρευνα, έχουν αρχίσει ήδη οι ανακρίσεις αλλά δεν έχει διευκρινιστεί τί ακριβώς συνέβη.

«Δεκαπέντε λεπτά μετά την προσπάθεια για ανάνηψη, οι γιατροί μου παρέδωσαν το παιδί μου σε σακούλα. Οι πεθαμένοι δεν σηκώνονται να μιλήσουν και να περπατήσουν. Θα βρω την αλήθεια», ξεκαθαρίζει ο πατέρας.

alexiptoto.com

«Καφέ νάνοι»: Αποτυχημένα άστρα ή μεγάλοι πλανήτες;

Μία νέα αστρονομική έρευνα αποκάλυψε ότι οι λεγόμενοι καφέ νάνοι, αποτυχημένα άστρα που βρίσκονται στο μεταίχμιο ανάμεσα σε ένα κανονικό άστρο και σε έναν πλανήτη, μπορούν να είναι τόσο ψυχροί που να μην ξεπερνούν τη θερμοκρασία του φούρνου της κουζίνας μας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Τρεντ Ντιπουά του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το Space.com, χρησιμοποίησαν το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο «Σπίτσερ» της NASΑ και υπολόγισαν ότι οι πιο κρύοι καφέ νάνοι έχουν θερμοκρασία 125 έως 175 βαθμών Κελσίου (έναντι περίπου 5.730 βαθμών στην επιφάνεια του Ήλιου) και μάζα πέντε έως 20 φορές μεγαλύτερη του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οι καφέ νάνοι θεωρούνται αποτυχημένα άστρα, επειδή, αν και μεγαλύτεροι από ένα πλανήτη, είναι μικροί για άστρα, με συνέπεια ποτέ να μην έχουν καταφέρει να «πυροδοτήσουν» τις αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης στο εσωτερικό τους, ώστε να μετατρέπουν το υδρογόνο σε ήλιο. Έτσι, έχουν μείνει με την αρχική θερμοκρασία με την οποία γεννήθηκαν, ενώ συνεχίζουν να κρυώνουν στο πέρασμα δισεκατομμυρίων ετών. Οι πιο κρύοι καφέ νάνοι ανακαλύφθηκαν πριν δύο χρόνια με το υπέρυθρο τηλεσκόπιο WISE της NASA και μερικοί επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι πιθανό να βρεθούν και άλλοι ακόμα πιο κρύοι, ίσως με χαμηλότερη θερμοκρασία και από το ανθρώπινο σώμα. Όμως τα ουράνια αυτά σώματα είναι τόσο αχνά, που, αν όντως υπάρχουν, θα είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν και μόνο μέσω υπέρυθρων τηλεσκοπίων.

Βρήκαν κεφάλι εξωγήινου σε νεκροταφείο!

Ένα εκπληκτικό εύρημα βρέθηκε σε ένα νεκροταφείο στην Κροατία που προκάλεσε αίσθηση στην τοπική κοινωνία:ένα κεφάλι εξωγήινου! Ο δήμαρχος της περιοχής ζήτησε την εξέταση του κεφαλιού από επιστήμονες και εμπειρογνώμονες.Ο ίδιος πάντως ,δεν χρειάζεται να περιμένει τα αποτελέσματα των αναλύσεων,μιας και είναι βέβαιος για την εξωγήινη προέλευση του κεφαλιού.www.anexigita.com Μάλιστα ,παρατήρησε ότι το κεφάλι μυρίζει....ανδρική κολώνια! Η ανακάλυψη έγινε όταν εργάτες έσκαψαν το χώμα του νεκροταφείου Μετζιχούριε στην Κροατία. Σε βάθος ενός μέτρου βρισκόταν το κεφάλι,και μόλις το αντίκρυσαν οι εργάτες έπαθαν πραγματικό σοκ. Πολλοί από όσους το είδαν παραδέχτηκαν ότι ακούγεται αστείο να είναι εξωγήινο,αλλά συγχρόνως δεν μπορούν να βρουν καλύτερη εξήγηση για την προέλευσή του. Το 'κεφάλι' είναι μαλακό ,σαν από λάστιχο,και αντί για στόμα έχει κάτι που μοιάζει με ράμφος. Πάντως οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι απλά είναι ξύλο,που μέσα στο χώμα μαλάκωσε.www.anexigita.com Τώρα γιατί δεν σάπισε το κομμένο ξύλο τόσο καιρό μέσα στο χώμα,ας μας το εξηγήσει κάποιος. Η άποψη του ανεξήγητα παράξενα είναι ότι πρόκειται για άλλο ένα διφορούμενο εύρημα και να μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα όπως με την περίπτωση του μικροσκοπικού εξωγήινου σκελετού της Ατακάμα που τελικά οι γενετικές αναλύσεις έδειξαν ότι είναι ανθρώπινος. Πρέπει να περιμένουμε οπωσδήποτε και τα συμπεράσματα των ειδικών που έβαλε ο δήμαρχος να το εξετάσουν.

Πηγή: anexigita.com

Ο «ψυχεδελικός» κόσμος των κοραλλιών

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από μία αθέατη ομορφιά

Μοιάζουν με εξωτικά φυτά αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για πολύ κοντινές φωτογραφίες από κοράλλια. Ο φοιτητής υδροβιολογίας Daniel Stoupin μπήκε σε στούντιο ατόμων με ενυδρεία και συλλεκτών κοραλλιών για να τραβήξει αυτές τις ψυχεδελικές φωτογραφίες.

Το κάθε κομμάτι είναι είτε από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο ή από άλλους υφάλους γύρω από την Αυστραλία.

Ο 26χρονος, από το Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, επέλεξε να χρησιμοποιήσει τα στούντιο παρά το φυσικό περιβάλλον της θάλασσας για να αποτυπώσει με λεπτομέρεια χρώματα και δομές των κοραλλιών.

«Παρότι απολαμβάνω τη φωτογραφία όταν βουτάω, δεν είμαι ακόμα υποβρύχιος φωτογράφος. Ήθελα να δοκιμάσω εξελιγμένες τεχνικές φωτογράφισης και φωτισμού σε αυτά τα συναρπαστικά και μυστηριώδη όντα, τα κοράλλια, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο σε μία κατάδυση», εξήγησε στη Daily Mail.

«Γι’ αυτό ζήτησα πρόσβαση σε κοράλλια συλλεκτών, από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο. Είναι κάτι σύνηθες αυτό στην Αυστραλία, ιδιωτικές εταιρείες διοργανώνουν καταδύσεις και συλλογή κοραλλιών και στη συνέχεια τα πουλούν σε λάτρεις των ενυδρείων στην Αυστραλία αλλά και το εξωτερικό», πρόσθεσε, «είναι νόμιμο, παρακολουθείται από ερευνητές του περιβάλλοντος και δεν απειλεί τους υφάλους».

Ο Stoupin πέρασε τέσσερις μήνες φωτογραφίζοντας κοράλλια και λόγω της περιπλοκότητας των τεχνικών που χρησιμοποιούσε αφιέρωνε έως και δέκα ώρες για την παραγωγή μόλις μίας ή δύο φωτογραφιών.

Κάποια από τα κομμάτια είχαν μέγεθος μόλις 2 εκατοστά και ήταν απαραίτητη η μεγέθυνση, ενώ για να αναδειχθούν τα χρώματα χρειάστηκε η χρήση εξειδικευμένου φακού.

Δείτε τις φωτογραφίες

Εσείς τολμάτε να πιείτε αυτά τα ποτά;;; Είναι τα πιο περίεργα στον κόσμο!!! (PHOTOS)

Νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα; Ότι τα έχεις... πιει όλα; Το πιο ακραίο πράγμα που έχεις δει σε ποτό ίσως είναι η περίφημη τεκίλα με το σκουλήκι ή καποιο ψαγμένο κοκτέιλ με «μυστικά συστατικά» που σου σέρβιρε ο «περπατημένος» μπάρμαν σε κάποιο πολύ cool μέρος.

Ό,τι κι αν έχεις δοκιμάσει, σίγουρα υπάρχουν κάποια ποτά που ξεπερνούν τη φαντασία. Κάποια είναι αηδιαστικά, κάποια άλλα έχουν την προέλευσή τους σε γιατροσόφια και δοξασίες, και κάποια άλλα είναι, απλώς, άκυρα. Εβίβα!

To «Φιδόκρασο». Κι όμως υπάρχει. Παρασκευάζεται στην Ασία και θεωρείται ισχυρό φάρμακο και αφροδισιακό.

Μπύρα με γεύση ντόνατ σοκολάτας. Το ποτό περιέχει σοκολάτα. Το ντόνατ δεν ξέρουμε που βρίσκεται. Μάλλον το σερβίρουν χωριστά και το βουτάς στην μπύρα.

Πούλκε. Το ποτό που παρασκεύαζαν οι Αζτέκοι από ένα είδος κάκτου. Πολλοί χωρικοί στο Μεξικό εξακολουθούν να το φτιάχνουν, αλλά έχει χάσει την «αίγλη» του. Είναι πολύ πικρό, αλλά σύμφωνα με τους λάτρεις του, «εξίσου θρεπτικό με το κρέας».

Μπύρα με γεύση πίτσας. Τα σχόλια είναι περιττά.