Επιστημονικά το λένε Eunice aphroditois και κάθε καταγραφή του αποτελεί
κολοσσιαίο γεγονός, πυροδοτώντας θύελλες συζητήσεων στα λιμνάζοντα ύδατα
της επιστήμης.
Το απόκοσμο αυτό πλάσμα κυνηγά μάλιστα με τον πλέον εφιαλτικό τρόπο: θάβεται στον πυθμένα της θάλασσας, εκθέτοντας λίγα εκατοστά του σώματός του (που μπορεί βέβαια να φτάσει ακόμα και στα 3 μέτρα!), και περιμένει.
Χρησιμοποιώντας 5 κεραίες, το σκουλήκι Μπόμπιτ διαισθάνεται την παρουσία λείας, την οποία συλλαμβάνει αστραπιαία με τα εξαιρετικά μυώδη μέρη του στόματός του. Το κάνει μάλιστα με τόση ταχύτητα και δύναμη που δεν είναι ασυνήθιστο να κόβει το ψάρι στα δυο!
Κι αυτό είναι στην πραγματικότητα καλά νέα για το ψάρι. Γιατί αν επιβιώσει από την αρχική επίθεση, θα βρεθεί σε ακόμα φριχτότερες περιπέτειες ανείπωτης οδύνης.
«Ό,τι ακολουθεί είναι σχετικά άγνωστο, κυρίως γιατί δεν είχαμε ποτέ τη δυνατότητα να το παρατηρήσουμε ευθέως», αναφέρουν οι επιστήμονες Luis F. Carrera-Parra και Sergio I. Salazar-Vallejo του Ινστιτούτου ECOSUR του Μεξικού, για να συνεχίσουν: «Πιστεύουμε ότι εγχύει μια ναρκωτική ή φονική τοξίνη στη λεία του, τέτοια που να μπορεί να τη χωνέψει με ασφάλεια, ιδιαίτερα αν το θήραμα είναι μεγαλύτερο από το σκουλήκι, και κατόπιν το χωνεύει».
Το απόκοσμο αυτό πλάσμα κυνηγά μάλιστα με τον πλέον εφιαλτικό τρόπο: θάβεται στον πυθμένα της θάλασσας, εκθέτοντας λίγα εκατοστά του σώματός του (που μπορεί βέβαια να φτάσει ακόμα και στα 3 μέτρα!), και περιμένει.
Χρησιμοποιώντας 5 κεραίες, το σκουλήκι Μπόμπιτ διαισθάνεται την παρουσία λείας, την οποία συλλαμβάνει αστραπιαία με τα εξαιρετικά μυώδη μέρη του στόματός του. Το κάνει μάλιστα με τόση ταχύτητα και δύναμη που δεν είναι ασυνήθιστο να κόβει το ψάρι στα δυο!
Κι αυτό είναι στην πραγματικότητα καλά νέα για το ψάρι. Γιατί αν επιβιώσει από την αρχική επίθεση, θα βρεθεί σε ακόμα φριχτότερες περιπέτειες ανείπωτης οδύνης.
«Ό,τι ακολουθεί είναι σχετικά άγνωστο, κυρίως γιατί δεν είχαμε ποτέ τη δυνατότητα να το παρατηρήσουμε ευθέως», αναφέρουν οι επιστήμονες Luis F. Carrera-Parra και Sergio I. Salazar-Vallejo του Ινστιτούτου ECOSUR του Μεξικού, για να συνεχίσουν: «Πιστεύουμε ότι εγχύει μια ναρκωτική ή φονική τοξίνη στη λεία του, τέτοια που να μπορεί να τη χωνέψει με ασφάλεια, ιδιαίτερα αν το θήραμα είναι μεγαλύτερο από το σκουλήκι, και κατόπιν το χωνεύει».
Πώς πήρε το όνομά του το σκουλήκι Μπόμπιτ; Η φημολογία δεν έχει κοπάσει
αν έχει όντως σχέση με τον έρμο τον Μπόμπιτ που ευνουχίστηκε από τη
σύζυγό του παλιότερα, η ιστορία ισχυρίζεται πάντως ότι μια υποβρύχια
φωτογράφος το ονόμασε έτσι όταν έγινε μάρτυρας των ικανοτήτων που
διαθέτει στον... ακρωτηριασμό, όμοια λες με τη Λορίνα Μπόμπιτ! Κατά
άλλους όμως, η πηγή του ονόματός του δεν είναι καθόλου σαφής.
Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες έχουν πρόβλημα μέχρι και να το κατατάξουν κάπου, με τη σπανιότητα της καταγραφής του να περιπλέκει ακόμα περισσότερο το πράγμα. Στο βίντεο πάντως είναι έτοιμο να επιτεθεί...
Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες έχουν πρόβλημα μέχρι και να το κατατάξουν κάπου, με τη σπανιότητα της καταγραφής του να περιπλέκει ακόμα περισσότερο το πράγμα. Στο βίντεο πάντως είναι έτοιμο να επιτεθεί...
