Huacachina: Το χωριό-όαση στη μέση της ερήμου (Περού)

Στα νοτιοδυτικά του Περού στην άγονη έρημο Ατακάμα, το μικροσκοπικό χωριό απέχει 5 χλμ. από την πόλη Ica των 220.000 κατοίκων. Στο Huacachina, ωστόσο, κατοικούν μόλις 100. Εδώ αξιοθέατο είναι το ίδιο το χωριό που βρίσκεται χτισμένο γύρω από μια μικρή φυσική λίμνη στη μέση της ερήμου. Οι ντόπιοι το αποκαλούν “η όαση της Αμερικής” και όχι άδικα. Σε ένα από τα πιο ξηρά κλίματα του πλανήτη, το χωριό ξεπροβάλλει σε μια απρόσμενη έκπληξη γεμάτη φοίνικες, πράσινο και μια γαλήνια λίμνη. Το νερό της λίμνης δίνει ζωή σε φυτά και δέντρα και οπότε το χωριό είναι καταπράσινο, σε αντίθεση με την τριγύρω περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται από γυμνούς αμμόλοφους με ύψος αρκετών δεκάδων μέτρων. Το μυστικό το γνώριζαν μόνο οι οικογένειες της κοντινής πόλης Ica που το επισκέπτονταν για τις διακοπές τους αλλά όλο και περισσότεροι τουρίστες καταφτάνουν μαγεμένοι από το εξωπραγματικό σκηνικό του. Εκτός από το κολύμπι στα νερά της λίμνης, η περιοχή προσφέρεται για μηχανοκίνητες εκδρομές στους κοντινούς αμμόλοφους καθώς επίσης και για σκι στην άμμο. Ο τοπικός θρύλος λέει ότι η λιμνοθάλασσα δημιουργήθηκε, όταν ένας νεαρός κυνήγησε μια όμορφη πριγκίπισσα που έκανε εκεί το λουτρό της. Εκείνη έτρεξε να ξεφύγει, τα νερά έπεσαν στο χώμα και σχηματίστηκε η λίμνη.

Δείτε απίθανες φωτογραφίες

Πηγή: arttravel.gr

Πυρετός στο CERN Μετά το Χιγκς, ενδείξεις μιας ακόμα πιο σημαντικής ανακάλυψης

Ζεύγη φωτονίων (πράσινο) που παράγονται από υποατομικές συγκρούσε δίνουν ενδείξεις για νέο σωματίδιο 

 

 

Λα Τουίλ, Ιταλία

Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμα βέβαιο, όμως οι θεωρητικοί φυσικοί του CERN δεν έχουν σταματήσει να το συζητούν εδώ και μήνες: νέα δεδομένα από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) ενισχύουν τις ενδείξεις ενός παντελώς νέου σωματιδίου, ενός γίγαντα που κανείς δεν περίμενε να βρει.

«Οι φυσικοί στον LHC και σε άλλα ιδρύματα λένε ότι μια τέτοια ανακάλυψη θα ήταν η σημαντικότερη στο χώρο της σωματιδιακής φυσικής από το 1975, όταν ανακαλύφθηκε απρόσμενα το λεπτόνιο ταυ» σχολιάζει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature.

Και αυτό επειδή το υποθετικό νέο σωματίδιο θα ήταν το πρώτο που ανακαλύπτεται πέρα από το λεγόμενο Καθιερωμένο Μοντέλο, το οποίο περιγράφει όλα τα γνωστά σωματίδια.

Αντίθετα, η ύπαρξη του περίφημου μποζονίου Χιγκς, η οποία επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά το 2012, είχε προβλεφθεί δεκαετίες νωρίτερα στο πλαίσιο της θεωρίας που εξηγεί πώς η ύλη αποκτά τη μάζα της.

Αν και κανείς δεν γνωρίζει τι ρόλο μπορεί να παίζει στη φύση το υποθετικό νέο σωματίδιο, το μόνο που μπορούν να πουν οι ερευνητές είναι ότι είναι πολύ βαρύ, μακράν το βαρύτερο σωματίδιο που θα είχε ανακαλυφθεί ποτέ.

Θα μπορούσε επίσης να ανήκει στην οικογένεια των μποζονίων, όπως και το Χιγκ -σωματίδια που λειτουργούν ως φορείς των θεμελιωδών δυνάμεων ή σχετίζονται με αυτές. Ένα ενδεχόμενο είναι ότι πρόκειται για μια βαρύτερη βερσιόν του Χιγκς, ενώ μια πιο συναρπαστική πιθανότητα είναι να πρόκειται για φορέα της δύναμης της βαρύτητας, κάτι που θα έφερνε πραγματική επανάσταση στη φυσική.

Οι πρώτες ενδείξεις μιας νέας ανακάλυψης ανακοινώθηκαν πριν από δύο μήνες, και στο διάστημα που μεσολάβησε τουλάχιστον 285 μελέτες που εξετάζουν τα δεδομένα έχουν αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.

Οι ενδείξεις προέρχονται από ένα πλεόνασμα φωτονίων που καταγράφηκε να παράγεται από τις συγκρούσεις πρωτονίων μέσα στην υπόγεια κυκλική σήραγγα του LHC: ζευγάρια φωτονίων, με μήκος κύματος στην περιοχή των ακτίνων γ, των οποίων η συνολική ενέργεια φτάνει τα 750 GeV (δισεκατομμυρίων ηλεκτρονιοβόλτ).

Το δυσεξήγητο σήμα καταγράφηκε με τους δύο μεγαλύτερους ανιχνευτές του LHC, τον CMS και τον Atlas.

Σε συνέδριο που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στο Λα Τουίλ των ιταλικών Άλπεων, οι ερευνητές του CERN παρουσίασαν μια νέα ανάλυση των δεδομένων. Στην περίπτωση του CMS, η νέα ανάλυση αυξάνει τη στατιστική αξιοπιστία των ενδείξεων από τα 1,2 στα 1,6 σίγμα -πολύ κάτω από τα 5 σίγμα που θεωρείται συνήθως το στάνταρτ για την επιβεβαίωση μιας ανακάλυψης.

Το απογοητευτικό όμως είναι ότι η στατιστική σημαντικότητα των παρατηρήσεων στον ανιχνευτή ATLAS μειώθηκε με βάση τη νέα, πιο συντηρητική ανάλυση.

Το μυστήριο πιθανότατα θα διαρκέσει αρκετές ακόμα εβδομάδες, μέχρι να τεθεί εκ νέου σε λειτουργία ο LHC, έπειτα από τις χειμερινές εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης.

Μέχρι τον Αύγουστο, οι ερευνητές ελπίζουν να έχουν συγκεντρώσει αρκετά δεδομένα για να πουν με βεβαιότητα αν πρόκειται για μεγάλη ανακάλυψη ή μια φάρσα που έπαιξε σε βάρος τους η στατιστική.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το τέλος μας!

Η καινούργια προσέγγιση στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου λέγεται Βιοκεντρισμός, και προέρχεται τόσο από το χώρο της κβαντοφυσικής και της θεωρίας των παράλληλων συμπάντων, όσο και από τον ίδιο…τον Αϊνστάιν.

Σύμφωνα με ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της επιστήμης, καμίας μορφής ενέργεια δεν χάνεται.

Δεν δημιουργείται κ δν καταστρέφεται απλά υπάρχει. Ξεκινώντας από αυτό, και με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος, είναι μια τεράστια γεννήτρια ενέργειας, οι επιστήμονες καλούνται να απαντήσουν στο τι γίνεται αυτή η ποσότητα ενέργειας, όταν ο εγκέφαλος σταματήσει λόγω θανάτου να λειτουργεί.

Είναι πιθανόν να μεταβιβάζεται σε ένα παράλληλο σύμπαν; Για τους μελετητές, η θεωρία των παράλληλων συμπάντων, είναι μια πραγματικότητα πολύ πιο αντικειμενική από αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα δεδομένου ότι έννοιες όπως ο χώρος και ο χρόνος, θεμελιώδεις όσον αφορά την προσέγγιση μας απέναντι στην πραγματικότητα, δν υφίστανται όπως τις αντιλαμβανόμαστε.

Οτιδήποτε ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί σαν πληροφορία, είναι απλά ένα εργαλείο κατανόησης ενός συγκεκριμένου χωροχρόνου μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας. Κάτι που αποδεικνύεται από την ανικανότητα του εγκεφάλου, να κατανοήσει την ύπαρξη του συμπαντικού απείρου, εφ” όσον ο προγραμματισμός του, του καθιστά κατανοητά μόνο τα πεπερασμένα σύνολα.

Σε ένα σύμπαν χωρίς χώρο και χρόνο (με τις έννοιες που εμείς τους δίνουμε) όπως στην ουσία έχει αποδειχτεί ότι είναι το σύμπαν, η έννοια του θανάτου, του τέλους, πολύ απλά δεν υφίσταται λένε οι ειδικοί.

Υφίσταται η εμπειρία του θανάτου, όπως τον βιώνουμε με το συγκεκριμένης λειτουργίας εγκέφαλο μας, αλλά κατά πόσο αυτή η εμπειρία, ανταποκρίνεται σε μια αντικειμενική πραγματικότητα, για την οποία δεν έχουμε εργαλεία κατανόησης;

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε παραδεχτεί με αφορμή το θάνατό ενός φίλου του, του Μπέσο:«Ο Μπέσο έφυγε από αυτόν τον παράξενο κόσμο, λίγο πριν από μένα.

Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα. Άνθρωποι σαν κι εμάς, γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι απλά και μόνο μια πεισματάρικη ψευδαίσθηση».

Σύμφωνα με τη μελέτη των επιστημόνων, η αθανασία δεν είναι μια διαρκής ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά σαν έννοια, κατοικεί έξω από την έννοια του χρόνου όπως τον ξέρουμε.

Σε έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ότι θεωρούμε πραγματικό και μη.

Όσο δεδομένη είναι η περιορισμένη μας ικανότητα στον προσδιορισμό της πραγματικότητας άλλο τόσο είναι και η ικανότητά μας στον προσδιορισμό της μη πραγματικότητας.

Αυτής που δεν περιορίζεται από το χώρο, το χρόνο και τους νόμους ενός χιλιοστού του σύμπαντος, αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την δημιουργία και τις παράλληλες, άπειρες όπως και ο χωροχρόνος, μορφές της.

newsone.gr

Η επιφάνεια της Σελήνης σε... high definition [εικόνες]

Εκατοντάδες φωτογραφίες από τη σελήνη που τράβηξε διαστημικό ρομπότ της Κίνας είναι προσιτές σήμερα στο διαδίκτυο. Οι κινέζοι επιστήμονες εντόπισαν νέο είδος ηφαιστειακών πετρωμάτων.

Πριν από δύο χρόνια το κινεζικό διαστημικό ρομπότ «Γιούτου» άρχισε να κυλά πάνω στην αμμώδη επιφάνεια της σελήνης. Στη διάρκεια ενός μήνα τράβηξε εκατοντάδες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης. Πρόσφατα η Ακαδημία Επιστημών της Κίνας δημοσίευσε μερικές από αυτές. Χάρη στη υποστήριξη της επιστημονικής εταιρείας των ΗΠΑ Planetary Society μπορεί κανείς να δει τις φωτογραφίες και στο διαδίκτυο.

Στις φωτογραφίες φαίνονται σεληνιακά πετρώματα, ίχνη τροχών στην άμμο και πανοραμικές εικόνες από την επιφάνειας της σελήνης. Η εικόνα δεν είναι τόσο γκρίζα και έρημη όσο θα περίμενε κανείς. Στο φως του ήλιου η άμμος είναι περισσότερο καφετιά παρά γκρίζα ενώ κάποια πετρώματα αστράφτουν στο φως. Στην ιστοσελίδα της Planetary Society μπορεί να βρεις κανείς και χάρτες, οι οποίοι βοηθούν να εντοπιστούν τα σημεία που ελήφθησαν οι φωτογραφίες.

Ένα νέο είδος βασάλτη
Στα τέλη του 2015 το ρομπότ προχώρησε σε μια σημαντική ανακάλυψη: ένα νέο είδος ηφαιστειακών πετρωμάτων. Αυτό το είδος βασάλτη δεν είχε εντοπιστεί σε καμία άλλη έρευνα μέχρι σήμερα. Το πέτρωμα περιέχει τα ορυκτά ιλμενίτης και ολιβίνης, η συνύπαρξη των οποίων εξέπληξε τους μελετητές.

Το σημείο προσσελήνωσης του ρομπότ είχε επιλεχθεί, ώστε να εξεταστεί μια περιοχή η οποία διαμορφώθηκε πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια. Δίπλα στο σημείο βρίσκεται ένας κρατήρας ο οποίος έχει απελευθερώσει πετρώματα από το υπέδαφος. Το ρομπότ μέτρησε σε αυτά τα πετρώματα την περιεκτικότητα τιτανίου. Κι ενώ άλλες περιοχές είναι πλουσιότερες ή φτωχότερες σε τιτάνιο, το «Γιούτου» βρέθηκε σε μια περιοχή με μέση τιμή. Η ποικιλία στις ποσότητες τιτανίου στην επιφάνεια της σελήνης αποδεικνύει ότι το υπέδαφός της δεν είναι ομοιόμορφο ως προς τα υλικά του.

Το τιτάνιο προέρχεται από τον ιλμενίτη, ο οποίος λόγω της μεγάλης πυκνότητάς του θα πρέπει να βυθίστηκε στην παγωμένη επιφάνεια της σελήνης. Το ρομπότ εντόπισε στο τιτάνιο και υψηλά επίπεδα ολιβίνη, ο οποίος συνήθως αποκρυσταλλώνεται νωρίς. Κατά πάσα πιθανότητα ο βασάλτης σχηματίστηκε τη στιγμή που ξεκίνησε να βυθίζεται ο ιλμενίτης ενώ ο αποκρυσταλλωμένος ολιβίνης άρχιζε να αναδύεται.

Πηγή: iefimerida.gr