Huacachina: Το χωριό-όαση στη μέση της ερήμου (Περού)

Στα νοτιοδυτικά του Περού στην άγονη έρημο Ατακάμα, το μικροσκοπικό χωριό απέχει 5 χλμ. από την πόλη Ica των 220.000 κατοίκων. Στο Huacachina, ωστόσο, κατοικούν μόλις 100. Εδώ αξιοθέατο είναι το ίδιο το χωριό που βρίσκεται χτισμένο γύρω από μια μικρή φυσική λίμνη στη μέση της ερήμου. Οι ντόπιοι το αποκαλούν “η όαση της Αμερικής” και όχι άδικα. Σε ένα από τα πιο ξηρά κλίματα του πλανήτη, το χωριό ξεπροβάλλει σε μια απρόσμενη έκπληξη γεμάτη φοίνικες, πράσινο και μια γαλήνια λίμνη. Το νερό της λίμνης δίνει ζωή σε φυτά και δέντρα και οπότε το χωριό είναι καταπράσινο, σε αντίθεση με την τριγύρω περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται από γυμνούς αμμόλοφους με ύψος αρκετών δεκάδων μέτρων. Το μυστικό το γνώριζαν μόνο οι οικογένειες της κοντινής πόλης Ica που το επισκέπτονταν για τις διακοπές τους αλλά όλο και περισσότεροι τουρίστες καταφτάνουν μαγεμένοι από το εξωπραγματικό σκηνικό του. Εκτός από το κολύμπι στα νερά της λίμνης, η περιοχή προσφέρεται για μηχανοκίνητες εκδρομές στους κοντινούς αμμόλοφους καθώς επίσης και για σκι στην άμμο. Ο τοπικός θρύλος λέει ότι η λιμνοθάλασσα δημιουργήθηκε, όταν ένας νεαρός κυνήγησε μια όμορφη πριγκίπισσα που έκανε εκεί το λουτρό της. Εκείνη έτρεξε να ξεφύγει, τα νερά έπεσαν στο χώμα και σχηματίστηκε η λίμνη.

Δείτε απίθανες φωτογραφίες

Πηγή: arttravel.gr

ΕΡΕΥΝΑ 10 ΕΤΩΝ Αμαζόνιος: Το δάσος με τα 390 δισ. δέντρα

Στο δάσος του Αμαζονίου, το μεγαλύτερο σε έκταση δάσος στον κόσμο, υπάρχουν 390 δισεκατομμύρια δέντρα από 16.000 διαφορετικά είδη, σύμφωνα με μια πρώτη καταμέτρηση που πραγματοποιήθηκε έπειτα από δέκα χρόνια έρευνας.

Όμως τα μισά από αυτά τα δέντρα ανήκουν σε 227 είδη, διευκρινίζουν οι συντάκτες της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό Science.

Περισσότεροι από εκατό ειδικοί από 88 ιδρύματα σε όλο τον κόσμο συνέβαλαν στην κατάρτιση 1.170 καταλόγων, που καλύπτουν το σύνολο του δάσους του Αμαζονίου και δίνουν απαντήσεις σε ερωτήσεις-κλειδιά για την βιοποικιλότητά του.

Η τεράστια έκταση του Αμαζονίου και οι δυσκολίες που παρουσιάζει το έδαφός του είχαν εμποδίσει μέχρι στιγμής μια ταξινόμηση των δέντρων που περιλαμβάνονται στο δάσος αυτό που εκτείνεται στη Βραζιλία, το Περού, την Κολομβία, την Γκουάνα και το Σουρινάμ.

Η έλλειψη αυτών των βασικών πληροφοριών για τα δέντρα του Αμαζονίου και για την υπόλοιπη χλωρίδα του δυσχέραιναν το έργο των επιστημόνων και τις προσπάθειες προστασίας του, εξηγούν οι συντάκτες της έρευνας.

«Πλέον τα είδη των δέντρων που συναντώνται πιο συχνά στον Αμαζόνιο έχουν προσδιοριστεί και καταγραφεί», σημειώνει ο Χανς τερ Στέεγκε, ερευνητής του κέντρου Centre Naturalis Biodiversity της Ολλανδίας που πήρε μέρος στην έρευνα. «Πρόκειται για πολύ χρήσιμες πληροφορίες για τη διεξαγωγή περαιτέρω ερευνών και για τους πολιτικούς ηγέτες», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα είδη που συναντώνται συχνότερα στον Αμαζόνιο αντιπροσωπεύουν το 1,4% όλων των ειδών των δέντρων που υπάρχουν στο δάσος αυτό.

Βάσει του μαθηματικού μοντέλου που χρησιμοποιήθηκε στην έρευνα αυτή, στον Αμαζόνιο υπάρχουν περίπου 6.000 είδη σπάνιων δέντρων, με πληθυσμό μικρότερο από 1.000 δέντρα έκαστο, γεγονός που επιτρέπει να χαρακτηριστούν είδη προς εξαφάνιση από τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN).

Το μυστήριο των 13 πύργων του Περού

Δίπλα σε μια όαση σε μια παράκτια έρημο στο Τσανκίλο του Περού βρίσκεται ένα από τα πιο παράξενα κτίρια στην Αμερική - κάτι σαν ένα φρούριο, χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου. Το "φρούριο" αποτελείται από μια γραμμή δεκατριών πύργων οι οποίοι φαίνεται να προστατεύουν από το Νότο...

Οι ενισχύσεις  από στρατιωτικής άποψης δεν φαίνονται και πολύ καλές, δεδομένου ότι έχουν πάρα πολλές εισόδους και  δεν υπάρχει καμία πηγή νερού στο εσωτερικό. Εκτός αυτού οι πύργοι βρίσκονται χτισμένοι μερικές εκατοντάδες μέτρα από την κορυφή του λόφου σχεδόν σε ευθεία γραμμή.

 Ως εκ τούτου,οι αρχαιολόγοι πρότειναν μια νέα ερμηνεία. Ίσως ήταν ένας τόπος λατρείας και ένα είδος ηλιακού παρατηρητηρίου, όπως το Στόουνχεντζ. Η κύρια απόδειξη είναι ότι οι πύργοι ευθυγραμμίζονται σύμφωνα με το σημείο της ανατολής του ήλιου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και το χειμερινό ηλιοστάσιο, τα οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ζωή πολλών αρχαίων λαών.

Επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Τορίνο (Politecnico di Torino) της Ιταλίας κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα, χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα υπολογιστή, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να υπολογίζει τη θέση του ήλιου στον ουρανό και την ποσότητα του ηλιακού φωτός που πέφτει πάνω σε φωτοβολταϊκά πάνελ.

Πράγματι, η θέση του πρώτου πύργου αντιστοιχεί στην ανατολή στις 21 Ιουνίου και του τελευταίου στις 21 Δεκεμβρίου.

Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι σκιές των πύργων δεν πέφτουν πάντα στην ίδια κατεύθυνση,επειδή οι πύργοι βρίσκονται στον τροπικό και το πρώτο εξάμηνο του έτους δείχνουν προς τα Βορά ενώ το άλλο προς το Νότο. Όταν ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ του,οι σκιές εξαφανίζονται.

Ίσως, συνεπώς, οι αρχαίοι αγρότες που ζούσαν εκεί να λάμβαναν σημαντικές πληροφορίες ,κατά τη φύτευση πολυετών καλλιεργειών. Αλλά γιατί οι πύργοι ήταν δεκατρεις παραμένει μυστήριο.
www.anexigita.com