Το μυστήριο με τα γιγάντια τείχη του Sacsayhuaman στο Περού!

 Τα Sacsayhuaman τα οποία είναι επίσης γνωστά ως Saksaq Waman θεωρούνατι ως ένα από τα πιο αρχαία ερείπια  των Inca. Βρίσκονται σε υψόμετρο περίπου 3.071 μέτρων. Τα Sacsayhuamán είναι ένα τείχος με περίπλοκη δομή και βρίσκεται κοντά στην παλιά πόλη της CUSCO, στο Περού.

Αυτή η τεράστια οχύρωση αποτελείται από τεράστιες πέτρες, με βάρος περίπου 300 τόνους. Αυτές οι πέτρες είναι τόσο τεράστιες που κανείς δεν θα μπορούσε να πει πώς έχουν κατασκευαστεί. Η κατασκευή είναι τέτοια που δεν μπορείτε να τοποθετήσετε έστω και ένα κομμάτι χαρτί ανάμεσα στις πέτρες.

Οι διαστάσεις αυτής της κατασκευής είναι περίπου 400 μέτρα σε μήκος και 6 μέτρα ύψος. Περίπου 6.000 κυβικά μέτρα όγκου από ογκόλιθους έχει χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια των κατασκευαστικών εργασιών. Μερικές από τις μεγαλύτερες πέτρες μεταφέρθηκαν για περισσότερα από 50 μίλια! 

Μια άλλη ενδιαφέρουσα κατασκευή είναι η Muyuqmarca ή Muyucmarka, η οποία είναι μια μικρή κατασκευή Inca που αποτελείται από 3 ομόκεντρους κυκλικούς τοίχους.

Οι Ισπανοί, που εισέβαλαν στην περιοχή, εξήγαγαν μεγάλη ποσότητα πετρωμάτων από τα τείχη της Sacsayhuamán για την οικοδόμηση εκκλησιών στην περιοχή Cuzco. Το 2008, ένας ναός ανακαλύφθηκε στο χώρο. Ο ναός χρονολογείται από κάποια στιγμή μεταξύ 900 και 1200 μ.Χ..

Τα μυστήρια γύρω από την κατασκευή του Sacsayhuamán μεγάλωσαν την φήμη της περιοχής. 

Το φρούριο, που θα μπορούσαν να περιέχει περίπου 5.000 άτομα, εξακολουθεί να έχει ένα εντυπωσιακό μέγεθος και μπορεί να εκπλήξει και τους πιο διάσημους αρχιτέκτονες της σημερινής εποχής. Μυστήριο παραμένει πως μεταφέρθηκαν τόσο μεγάλοι ογκόλιθοι στην περιοχή εκείνη την εποχή; Ποια εργαλεία είχαν οι  Ίνκας είχαν στην κατοχή τους για την κοπή αυτών των γιγαντιαίων μπλοκ και πως ακριβώς τους τοποθετούσαν;

Ωστόσο, οι ειδικοί μετά από μια απλή ανάλυση της δομής και του ύφους της κατασκευής έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Sacsayhuamán είναι πράγματι ένα έργο κατασκευής των Ίνκας. Το εκτιμώμενο εργατικό δυναμικό για αυτό το φρούριο ήταν περίπου 20.000 - 30.000 άνδρες και η κατά προσέγγιση διάρκεια της κατασκευής ήταν περίπου 60 χρόνια.

Πολλοί ερευνητές είναι εντυπωσιασμένοι με την τελειότητα των μνημείων και την τεχνογνωσία που κατείχαν οι Ινκας, οι οποίοι, δίχως να γνωρίζουν τη χρήση του τροχού και του σιδήρου, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν για 3.680 χλμ. πάνω στα υψίπεδα των Άνδεων. Το μνημείο είναι σε εκπληκτικά καλή κατάσταση για την ηλικία του, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι βρίσκεται πάνω σε μια περιοχή που συχνά πλήττεται από σεισμούς. Γύρω από το μνημείο έχουν ανακαλυφθεί πολλές υπόγειες κατακόμβες που ονομάζονται chincanas, που χρησιμοποιούνταν σαν συνδετικές διόδους σε άλλα κτίρια των Ίνκας στην περιοχή.

Το μυστήριο Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι το Sacsayhuaman κατασκευάστηκε ως ένα οχυρωματικό έργο, άποψη που όμως έχει αμφισβητηθεί έντονα από κάποιους. Το περίεργο σχήμα και οι γωνίες του τείχους έχουν οδηγήσει αρκετούς να εικάζουν ότι μπορεί να είχε μια πιο συμβολική λειτουργία. Για παράδειγμα το τείχος δίπλα στο Cuzco από ψηλά, σχηματίζουν το σχήμα του κεφαλιού ενός πούμα. Ακόμα πιο μυστηριώδες όμως από τη χρήση του μνημείου, είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του.

Όπως και τα περισσότεροι έργα των Ίνκας χτίστηκε με μεγάλες πέτρες που ταιριάζουν μεταξύ τους με εκπληκτική ακρίβεια. Πώς οι Ίνκας κατάφεραν να το κατασκευάσουν ή ακόμη περισσότερο πως μετέφεραν τους τεράστιους βράχους στην περιοχή παραμένει εως σήμερα ένα μεγάλο μυστήριο. Ίσως τελικά να είχαν δίκιο οι Ίνκας όταν έλεγαν στους Ισπανούς κατακτητές ότι δεν ήταν αυτοί που έκτισαν το Sacsayhuamαn, αλλά «οι γίγαντες».

Τσουνάμι 5 μέτρων θα μπορούσε να πλήξει την Κρήτη σε περίπτωση σεισμού 7 Ρίχτερ

Ένας ισχυρός σεισμός περίπου επτά βαθμών στα ανοιχτά των ακτών θα προκαλούσε ένα μεγάλο τσουνάμι, που θα μπορούσε να πλημμυρίσει τις παράκτιες περιοχές της νότιας και νοτιοδυτικής Κρήτης σε ύψος έως πέντε μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Σε μια τέτοια περίπτωση, συνολικά γύρω στα 3,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα ξηράς κατά μήκος των ακτών της Κρήτης πιθανώς θα βρίσκονταν κάτω από το νερό.
Παρόμοιος κίνδυνος, αν και μικρότερος, θα υπήρχε για τις ακτές της ανατολικής και νοτιοανατολικής Σικελίας, αλλά και της Λιβύης. Σε αυτές τις εκτιμήσεις-προειδοποιήσεις κατέληξε μια νέα ελληνο-ιταλική επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον μεταδιδακτορικό ερευνητή πολιτικό μηχανικό Αχιλλέα Σαμαρά του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ωκεανογραφίας "Ocean Science" της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών (EGU). Στην μελέτη συμμετείχε και ο καθηγητής Θεοφάνης Καραμπάς του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα υπολογιστικό μοντέλο για να προσομοιώσουν τις πιθανές επιπτώσεις από ένα μετασεισμικό τσουνάμι. Όπως δήλωσε ο Σαμαράς, στην ιστορία έχουν καταγραφεί πολύ σημαντικοί σεισμοί και αντίστοιχα τσουνάμι. Για παράδειγμα, το 365 μ.Χ. διαδοχικοί σεισμοί (ο μεγαλύτερος της τάξης των 8 έως 8,5 βαθμών) έπληξαν την Κρήτη.
Το τσουνάμι που ακολούθησε, κατέστρεψε μια σειρά από πόλεις στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Αίγυπτο, σκοτώνοντας περίπου 5.000 ανθρώπους μόνο στην Αλεξάνδρεια. Πιο πρόσφατα, το 1908, μετά από σεισμό περίπου επτά βαθμών στη Μεσσήνη (Μεσίνα) της Σικελίας, δημιουργήθηκε τσουνάμι που σκότωσε χιλιάδες άτομα, καθώς κατά τόπους τα κύματα ξεπέρασαν σε ύψος τα δέκα μέτρα.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι τα τσουνάμι στη Μεσόγειο μπορεί να μην είναι τόσο συχνά όσο στον Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνουν κατά καιρούς μετά από σεισμούς, οι οποίοι προκαλούνται λόγω της συνεχούς σύγκρουσης της αφρικανικής τεκτονικής πλάκας με την ευρωπαϊκή, καθώς η πρώτη αργά καταβυθίζεται κάτω από τη δεύτερη.
Περίπου το 10% όλων των τσουνάμι της Γης λαμβάνουν χώρα στη Μεσόγειο Θάλασσα. Κατά μέσο όρο, συμβαίνει ένα μεγάλο τσουνάμι ανά αιώνα. Με δεδομένο ότι περίπου 130 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στις παράκτιες περιοχές της Μεσογείου, ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Επιπλέον, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αντίθετα με τους ανοιχτούς ωκεανούς, στη Μεσόγειο τα κύματα ενός τσουνάμι δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν παρά πολύ μικρές αποστάσεις, προτού πλήξουν τις συνήθως πυκνοκατοικημένες ακτές, γεγονός που αφήνει μικρά χρονικά περιθώρια για ένα προειδοποιητικό σήμα.
Οι ερευνητές υπογραμμίζουν την ανάγκη να μελετηθούν καλύτερα τα πιθανά σενάρια από ένα μελλοντικό τσουνάμι στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδίως στη νοτιοδυτική Κρήτη, έτσι ώστε οι αρμόδιες κρατικές και τοπικές Αρχές να έχουν προετοιμάσει καλύτερα την άμυνά τους για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Υπενθυμίζεται ότι το καταστροφικό τσουνάμι του 2004 στη νοτιοανατολική Ασία με τα χιλιάδες θύματα ήταν αυτό που επανέφερε στο διεθνές προσκήνιο τον σχετικό κίνδυνο. Έκτοτε καταβάλλεται αυξημένη προσπάθεια από την επιστημονική κοινότητα να αναπτύξει καλύτερα εργαλεία πρόβλεψης ενός μελλοντικού τσουνάμι είτε μετά σεισμό, είτε μετά από υποθαλάσσια κατολίσθηση, είτε μετά από έκρηξη ηφαιστείου. Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμη αρκετά κενά στην επιστημονική γνώση του θέματος, ιδίως όσον αφορά τη συμπεριφορά των κυμάτων, καθώς αυτά πλησιάζουν τις ακτές.
Πηγή