Καταυλισμός των Ίνκας

Μία ομάδα εξερευνητών, ανακάλυψαν απομεινάρια ενός μεγάλου καταυλισμού, ο οποίος θεωρούν ότι ανήκει στους Ίνκας, και χρονολογείται μάλιστα την περίοδο που ο πολιτισμός τους βρισκόταν σε ακμή.

Τα απομεινάρια περιλαμβάνουν τάφους και διάφορες κατασκευασμένες πλατφόρμες, που συνηγορούν υπέρ της άποψης, ότι η περιοχή ήταν αρκετά σημαντική, καθώς θα πρέπει να γίνονταν στον χώρο, ενταφιασμοί και ιεροτελεστίες. Η ανακάλυψη έγινε σε μία κορυφή των Άνδεων, στο νοτιοανατολικό Περού, ενώ βρέθηκαν και τα στοιχεία που φανερώνουν τις προσπάθειες για δημιουργία μίας πόλης σε εκείνο το σημείο.

''Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς δημιουργήθηκε, αφού δεν διαθέτουμε ικανοποιητικά στοιχεία, από την ριαδιοχρονολόγηση. Εάν όμως όντως πρόκειται για κατασκευή των Ίνκας, τότε ενισχύονται θεωρίες σχετικά με την επέκτασή τους, αφού δεν θα έπρεπε να εμφανίζονται τόσο νωρίς σε αυτή την περιοχή'', υποστηρίζει ο Peter Frost, αρχηγός και χορηγός της αποστολής. Ο Frost είναι αυτός που είχε δει τα υπολείμματα, για πρώτη φορά, περίπου το 1999, για να επιστρέψει το 2001 με μία ομάδα Αρχαιολόγων, ώστε να χαρτογραφήσουν και να εξερευνήσουν περαιτέρω την περιοχή.

Οι ενδείξεις που συνηγορούν υπέρ της παρουσίας των Ίνκας σε αυτή την περιοχή είναι:

► ένας καλοδιατηρημένος τοίχος, στον οποίο αναγνωρίζεται η τεχνοτροπία των Ίνκας

► γεωργικά πεζούλια

► μία σιταποθήκη

► νεκροταφεία και νεκρικοί πύργοι

► περιοχές για συγκέντρωση ζώων (μαντριά)

► ένα συγκρότημα κτιρίων που περιβάλλουν κάποιον προαύλιο χώρο

► στην περιοχή Cerro Victoria, βρέθηκαν, απομεινάρια από, περισσότερα των 100, κυκλικών κτιρίων με αρκετά μεγάλο ύψος

Η περιοχή στην οποία βρέθηκε ο νέος καταυλισμός, βρίσκεται στο Νότιο τμήμα μιας αραιοκατοικημένης περιοχής, γνωστής και ως Vilcabamba, περίπου 35 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Machu Picchu, μιας αρχαίας ακρόπολης, που αποτελεί το πιο σημαντικό σημείο αναφοράς για τον πολιτισμό των Ίνκας. Μια άλλη σημαντική περιοχή, η Choqequirau, βρίσκεται πολύ κοντά. Η πόλη Vilcabamba, είναι γνωστό, πως αποτέλεσε το τελευταίο φυλάκιο των Ίνκας, στην προσπάθειά τους να αποκρούσουν τους κατακτητές Ισπανούς, όταν οι τελευταίοι έφτασαν εκεί τον 16ο αιώνα, προς αναζήτηση χρυσού.

Ο βασικός Αρχαιολόγος της μελέτης, Alfredo Valencia Zegarra, που μελέτησε τα απομεινάρια στην Cerro Victoria τον περασμένο Ιούνιο, λέει πως ''η γύρω περιοχή έχει πολλές τοποθεσίες, ιστορικού ενδιαφέροντος, που δεν έχουν εξερευνηθεί ποτέ''. O Frost, συμπληρώνει: ''η περιοχή ήταν δύσκολο να εξερευνηθεί γιατί βρίσκεται αρκετά μακριά, αλλά επιπλέον γιατί υπάρχει πυκνή δασική έκταση. Η συγκεκριμένη περιοχή επιλέχτηκε από τους κατοίκους της γιατί: περιέχει πλούσια κοιτάσματα ασημιού και επιπλέον, βρίσκεται σε πανοραμική θέση και μπορούσαν να παρατηρούν χιονισμένες βουνοκορφές της κεντρικής Vilcabamba, μερικές σε 5.486 μέτρα ύψος.''

Η σχεδίαση της αποστολής στην περιοχή, διήρκεσε δύο χρόνια, επειδή υπήρχαν δυσκολίες πρόσβασης. Όταν η ομάδα έφθασε εκεί, τον Ιούνιο του 2001, βρήκαν δύο οικογένειες ιθαγενών, ανάμεσα στα χαλάσματα, οι οποίες χρησιμοποιούσαν μερικά από τα κτίρια που κάποτε ζούσαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους. Η ομάδα προγραμματίζει να επιστρέψει κατά τη διάρκεια του έτους, για να συνεχίσει την εξερεύνηση, χαρτογράφηση, και τις ανασκαφές, αφού ήδη έχουν παρατηρηθεί σημάδια λεηλασίας.

Το μυστήριο με τα γιγάντια τείχη του Sacsayhuaman στο Περού!

 Τα Sacsayhuaman τα οποία είναι επίσης γνωστά ως Saksaq Waman θεωρούνατι ως ένα από τα πιο αρχαία ερείπια  των Inca. Βρίσκονται σε υψόμετρο περίπου 3.071 μέτρων. Τα Sacsayhuamán είναι ένα τείχος με περίπλοκη δομή και βρίσκεται κοντά στην παλιά πόλη της CUSCO, στο Περού.

Αυτή η τεράστια οχύρωση αποτελείται από τεράστιες πέτρες, με βάρος περίπου 300 τόνους. Αυτές οι πέτρες είναι τόσο τεράστιες που κανείς δεν θα μπορούσε να πει πώς έχουν κατασκευαστεί. Η κατασκευή είναι τέτοια που δεν μπορείτε να τοποθετήσετε έστω και ένα κομμάτι χαρτί ανάμεσα στις πέτρες.

Οι διαστάσεις αυτής της κατασκευής είναι περίπου 400 μέτρα σε μήκος και 6 μέτρα ύψος. Περίπου 6.000 κυβικά μέτρα όγκου από ογκόλιθους έχει χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια των κατασκευαστικών εργασιών. Μερικές από τις μεγαλύτερες πέτρες μεταφέρθηκαν για περισσότερα από 50 μίλια! 

Μια άλλη ενδιαφέρουσα κατασκευή είναι η Muyuqmarca ή Muyucmarka, η οποία είναι μια μικρή κατασκευή Inca που αποτελείται από 3 ομόκεντρους κυκλικούς τοίχους.

Οι Ισπανοί, που εισέβαλαν στην περιοχή, εξήγαγαν μεγάλη ποσότητα πετρωμάτων από τα τείχη της Sacsayhuamán για την οικοδόμηση εκκλησιών στην περιοχή Cuzco. Το 2008, ένας ναός ανακαλύφθηκε στο χώρο. Ο ναός χρονολογείται από κάποια στιγμή μεταξύ 900 και 1200 μ.Χ..

Τα μυστήρια γύρω από την κατασκευή του Sacsayhuamán μεγάλωσαν την φήμη της περιοχής. 

Το φρούριο, που θα μπορούσαν να περιέχει περίπου 5.000 άτομα, εξακολουθεί να έχει ένα εντυπωσιακό μέγεθος και μπορεί να εκπλήξει και τους πιο διάσημους αρχιτέκτονες της σημερινής εποχής. Μυστήριο παραμένει πως μεταφέρθηκαν τόσο μεγάλοι ογκόλιθοι στην περιοχή εκείνη την εποχή; Ποια εργαλεία είχαν οι  Ίνκας είχαν στην κατοχή τους για την κοπή αυτών των γιγαντιαίων μπλοκ και πως ακριβώς τους τοποθετούσαν;

Ωστόσο, οι ειδικοί μετά από μια απλή ανάλυση της δομής και του ύφους της κατασκευής έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Sacsayhuamán είναι πράγματι ένα έργο κατασκευής των Ίνκας. Το εκτιμώμενο εργατικό δυναμικό για αυτό το φρούριο ήταν περίπου 20.000 - 30.000 άνδρες και η κατά προσέγγιση διάρκεια της κατασκευής ήταν περίπου 60 χρόνια.

Πολλοί ερευνητές είναι εντυπωσιασμένοι με την τελειότητα των μνημείων και την τεχνογνωσία που κατείχαν οι Ινκας, οι οποίοι, δίχως να γνωρίζουν τη χρήση του τροχού και του σιδήρου, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν για 3.680 χλμ. πάνω στα υψίπεδα των Άνδεων. Το μνημείο είναι σε εκπληκτικά καλή κατάσταση για την ηλικία του, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι βρίσκεται πάνω σε μια περιοχή που συχνά πλήττεται από σεισμούς. Γύρω από το μνημείο έχουν ανακαλυφθεί πολλές υπόγειες κατακόμβες που ονομάζονται chincanas, που χρησιμοποιούνταν σαν συνδετικές διόδους σε άλλα κτίρια των Ίνκας στην περιοχή.

Το μυστήριο Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι το Sacsayhuaman κατασκευάστηκε ως ένα οχυρωματικό έργο, άποψη που όμως έχει αμφισβητηθεί έντονα από κάποιους. Το περίεργο σχήμα και οι γωνίες του τείχους έχουν οδηγήσει αρκετούς να εικάζουν ότι μπορεί να είχε μια πιο συμβολική λειτουργία. Για παράδειγμα το τείχος δίπλα στο Cuzco από ψηλά, σχηματίζουν το σχήμα του κεφαλιού ενός πούμα. Ακόμα πιο μυστηριώδες όμως από τη χρήση του μνημείου, είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του.

Όπως και τα περισσότεροι έργα των Ίνκας χτίστηκε με μεγάλες πέτρες που ταιριάζουν μεταξύ τους με εκπληκτική ακρίβεια. Πώς οι Ίνκας κατάφεραν να το κατασκευάσουν ή ακόμη περισσότερο πως μετέφεραν τους τεράστιους βράχους στην περιοχή παραμένει εως σήμερα ένα μεγάλο μυστήριο. Ίσως τελικά να είχαν δίκιο οι Ίνκας όταν έλεγαν στους Ισπανούς κατακτητές ότι δεν ήταν αυτοί που έκτισαν το Sacsayhuamαn, αλλά «οι γίγαντες».

Άγνωστοι Έλληνες: Το μυστικό των Ίνκας

Εδώ και χρόνια προσπαθούν μερικοί εντός και εκτός συνόρων να εξαφανίσουν καθετί ελληνικό είτε στοχοποιώντας όσους τολμούν να ξεστομίσουν...
κάτι αληθινό είτε βάζοντας ιδεολογικές ταμπέλες σε ανθρώπους που πρεσβεύουν ακόμη τις ιερές αξίες του Ελληνισμού, είτε διαστρεβλώνοντας την ιστορία μας σιγά σταδιακά και μεθοδικά.

Στόχος τους είναι η άγνοια, η λήθη. Να ξεχάσουμε το παρελθόν μας ώστε να μην μπορούμε να ανορθώσουμε ξανά τον Ελληνισμό. Γιατί γνωρίζοντας το «κάποτε» δεν φτάνει κανείς στο «ποτέ». Έχει την δύναμη να στέκεται όρθιος και να ανταπεξέρχεται στις δύσκολες συνθήκες και περιστάσεις.

Παρά τις προσπάθειές τους όμως η αλήθεια πάντα θα υπάρχει. Ο «χάρτης» για την ανακάλυψή της είναι η έρευνα. Εμείς θα συνεχίσουμε να σας τροφοδοτούμε με πληροφορίες ως εφαλτήριο για περαιτέρω αναζήτηση.

Έτσι και στο παρόν άρθρο, συνεχίζοντας την παρουσίαση του άγνωστου Ελληνισμού, θα σας παρουσιάσουμε την παρουσία ή καλύτερα επιρροή ελληνικού στοιχείου στην Νότια Αμερική.

Ας μην ξεχνάμε την έρευνα του διακεκριμένου καθηγητή του Πανεπιστημίου του Ρίο Ντε Τζανέιρο, Enrico Mattievich, ο οποίος παρουσίασε ισχυρότατες ενδείξεις σχετικά όχι μόνο με την αποικία των Ελλήνων στην Αμερική αλλά και την συνακόλουθη κυριαρχία τους εκεί.


κτήριο Ίνκας με εμφανή την ελληνική τεχνοτροπία και τα ελληνικά σύμβολα

Πιο συγκεκριμένα στην Ν. Αμερική και κυρίως στο Περού έζησαν οι Ίνκας περί το 1.200π.Χ., τουλάχιστον σύμφωνα με την επίσημη ιστορία. Σύμφωνα με μαρτυρίες των Ισπανών, όταν έφτασαν σε εκείνα τα μέρη, η άρχουσα τάξη των Ίνκας ήταν ανοιχτού χρώματος, στοιχείο που πιθανόν μας οδηγεί σε κάποια σχέση με τους Έλληνες. Θα σκεφτείτε γιατί απαραίτητα με τους Έλληνες; Απάντηση θα σας δώσουν τα ακόλουθα.

Πρώτα απ’ όλα οι Έλληνες είχαν ταξιδέψει στην Αμερική πολλά χρόνια πριν τους Ίνκας, όπως αναφέρει σε έρευνα της και η Αμερικανίδα ιστορικός ερευνητής Henriette Mertz.

Σύμφωνα μάλιστα με τα όσα διαβάζουμε στα «Αργοναυτικά» του Απολλώνιου του Ρόδιου αλλά και ο Όμηρος στην Οδύσσεια οι αρχαίοι Έλληνες διέθεταν πλοία για ανοιχτές θάλασσες.

Αγγεία ελληνικής τεχνοτροπίας, μούμιες λευκών ανθρώπων, λαβύρινθοι, αμφορείς (Ρίο ντε λα Πλάτα, 1978), οικοδομήματα απολλώνιας αισθητικής, διπλοί πελέκεις (μινωϊκό σύμβολο)είναι μερικά από τα στοιχεία που θα συναντήσει κανείς σε αυτές τις περιοχές.

Αλλά και η γλώσσα τους (Κέτσουα) «φωνάζει» Ελλάδα!

Churi < κούρη: Δωρικά το «κόρη»

Jana < Ίων: Ινδιάνος < Ίων+Δαναός

Αchnacara< αχνός + κάρα (λευκή κεφαλή)

Arka (=εμποδίζω)< αρκεείν (= αποκρούω)

Munay (=θέλω)< μένος (= σφοδρή επιθυμία)

Array (=καταραμένος)< αρά (=κατάρα)

Αpulu< Απόλλων

Hatana< χιτών

Τheo< θεός


τρίαινα ύψους 185μ.!

Αλλά και η φράση «Κόνξ ομ Πάξ», την οποία έλεγαν οι ιερείς στα Ελευσίνια Μυστήρια, προκειμένου να απομακρύνουν τους ανεπιθύμητους, απαντά και στους Αμερινδείς με την μορφή «Κόνεξ Όμον Πάνεξ».

Αλλά και πολλά τοπωνύμια έχουν την ρίζα τους στην ελληνική:

Στην Βολιβία υπήρχε φυλή με την ονομασία Αϋμαρά, η οποία μόλις κατακτήθηκε από τους Ίνκας μετονομάστηκε σε Colla (Κόλ-χ-οι) και ο τόπος τους πήρε από αυτούς το όνομα Qollasuyo (<Κολχίδα).

Fedra: κοντά στο Paramaribο. <Φαίδρα, κόρη του Μίνωα.

Filadelphia: σύνορα μεταξύ Βολιβίας και Περού< Άτταλος ο Φιλάδελφος.

Armonia: <Αρμονία, σύζυγος του Κάδμου.

Thetis: < Θέτις, η μητέρα του Αχιλλέα, σύζυγος του Πηλέα ενός εκ των Αργοναυτών, που όπως έχει συμπεράνει η Henriette Mertz, ταξίδεψαν και αποίκησαν στην Ν. Αμερική.

Μόξο: < Μόξος, ένας εκ των Αργοναυτών.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ότι οι Ίνκας πιστεύουν πως οι θεοί ήρθαν από την Ανατολή, την οποία και ονόμαζαν Ούρος και έτσι ονόμασαν μία φυλή Ούρο. Λέξη που παραπέμπει στον ουρανό. Άλλωστε οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν τα βουνά ούρεα.

Πολλά εύρηματα ακόμη, πιστοποιούν την ελληνική παρουσία. Ανάμεσα σε αυτά μία τρίαινα 185μ.(σύμβολο Ποσειδώνα) στον κόλπο Παράκας του Περού. Επίσης χρυσές νεκρικές μάσκες στο Περού, ανάλογες με αυτές των Μυκηνών και της Μακεδονίας.

Τέλος πολλά από τα οικοδομήματά τους είναι μεγαλιθικά και ελληνικής τεχνοτροπίας με αρχαία ελληνικά σύμβολα.

Η φυλή των Ίνκας σήμερα έχει αφανιστεί. Παρόλ’ αυτά οι πέτρες μένουν ακόμη «ζωντανές» για να μας βοηθούν να μάθουμε αλλά και να μην ξεχνάμε.
Στο χέρι μας είναι αν «θα τις ακούσουμε».
http://www.pygmi.gr/