10 διάσημοι «βράχοι-ακροβάτες» στον κόσμο!

Ο «βράχος-ακροβάτης» αποτελεί έναν φυσικό γεωλογικό σχηματισμό που τραβάει αμέσως την προσοχή με την ιδιαίτερη… ικανότητά του: Στηρίζεται επάνω σε κάποιο άλλο πέτρωμα και συχνά μοιάζει να ισορροπεί επισφαλώς, ενώ το μεγάλο μέγεθός του τις περισσότερες φορές προκαλεί εντύπωση. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι βράχοι που βλέπετε όχι μόνο εξισορροπούν άριστα, αλλά είναι και τόσο στέρεα «συνδεδεμένοι» με τη βάση τους που δεν χωρά καμία αμφιβολία περί ενδεχόμενης ταλάντευσης!
1. Balanced Rock, Γιούτα, ΗΠΑ

Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα του «Arches National Park», που βρίσκεται στη Γιούτα των ΗΠΑ, συγκεντρώνοντας πλήθος επισκεπτών. Το ύψος του φτάνει περίπου τα 39 μέτρα, ενώ ο μεγάλος βράχος στην κορυφή έχει μέγεθος όσο τρία σχολικά λεωφορεία! Μέχρι το 1976 ο Balanced Rock είχε έναν… σύντροφο (έναν παρόμοιο αλλά πολύ μικρότερο βράχο), που, όμως, έπεσε κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
2. Balanced Rock, Κολοράντο, ΗΠΑ

Αυτός ο «βράχος-ακροβάτης» βρίσκεται στον «Garden of the Gods» (σ.σ. «Κήπος των Θεών) στο Κολοράντο και είναι ένας από τους πλέον πολυφωτογραφημένους, καθώς η θέση του δίπλα στο δρόμο επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση στους περαστικούς.
3. Balancing Rock Digby, Νέα Σκοτία, Καναδάς

Βρίσκεται στον κόλπο του St Mary στο Long Island της Νέας Σκοτίας στον Καναδά και κυριολεκτικά είναι ένας από τους πλέον εντυπωσιακούς βράχυς-ακροβάτες στον κόσμο. Η εμφάνισή του κόβει την ανάσα, καθώς μοιάζει να αψηφά τη βαρύτητα έτσι όπως βρίσκεται στην άκρη του βράχου που αποτελεί τη βάση του. Η βραχώδης στήλη φτάνει τα 9 μέτρα σε ύψος, ενώ ένα άνοιγμα στο εσωτερικό της επιτρέπει στους επισκέπτες να κοιτάξουν ενδιάμεσα…
4. Idol Rock, Brimham Moor, Γιορκσάιρ, Βρετανία

Ο επισκέπτης της περιοχής θα συναντήσει πολλούς παράξενους βράχους στο Brimham Moor, αλλά ο πιο εντυπωσιακός μοιάζει να… κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή!  Ο Idol Rock ισορροπεί στην κορυφή ενός πολύ μικρότερου βράχου, γεγονός που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση. Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα πετρώματα στην περιοχή διαβρώνονται από το νερό, τους παγετώνες και τον άνεμο, αποκτώντας καταπληκτική σχήματα. Πολλές από τις βραχώδεις συνθέσεις, μάλιστα, μοιάζουν με ελέφαντες, αρκούδες ή μανιτάρια!
5. Mushroom Rock, Κάνσας, ΗΠΑ

Το πέτρινο «μανιτάρι» που βλέπετε βρίσκεται στην περιοχή Smoky Hills του Κάνσας, που είναι γνωστή για τα βραχώδη «μανιτάρια» που σχηματίζονται εκεί. Λόγω των βροχών το ένα κομμάτι του βράχου διαβρώθηκε δημιουργώντας το στέλεχος του «μανιταριού», ενώ το συμπαγές «καπέλο», που αποτελείται εξ ολοκλήρου από ανθεκτικό ψαμμίτη, αντιστάθηκε στη διάβρωση.
6. Chiremba Balancing Rocks, Ζιμπάμπουε

Οι βράχοι βρίσκονται 13 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης Χαράρε και είναι διάσημοι σε ολόκληρη τη χώρα εξαιτίας της εμφάνισής τους στο νόμισμα της Ζιμπάμπουε. Η εμφάνισή τους, μάλιστα, εκεί είναι συμβολική καθώς χρησιμοποιήθηκαν για να δηλώσουν τη μεγάλη σημασία που έχει η ανάπτυξη για τη χώρα σε συνδυασμό με τη διατήρηση του «εύθραυστου» περιβάλλοντος της Ζιμπάμπουε.
7. Mexican Hat, Γιούτα

Το παράξενο βραχώδες «Μεξικάνικο Καπέλο» βρίσκεται στην εθνική οδό 163, 24 μίλια δυτικά του Bluff, στη Γιούτα και η ονομασία του οφείλεται στο ιδιαίτερο σχήμα του βράχου, που θυμίζει τεράστιο σομπρέρο.
8. Devils Marbles, Αυστραλία

Τα «Διαβολικά Μάρμαρα», όπως θα λέγαμε ελληνιστί, συγκαταλέγονται ανάμεσα στα διάσημα αξιοθέατα της Αυστραλίας που δεσπόζουν στα νότια της περιοχής Tennant Creek. Αυτές οι τεράστιες, κόκκινες, στρογγυλεμένες πέτρες από γρανίτη ποικίλουν σε μέγεθος (από 50 εκ. έως 6 μέτρα μήκος) και είναι σκορπισμένες σε μια μεγάλη έκταση, αποτελώντας την «ατραξιόν» της περιοχής.
9. Kjeragbolten, Νορβηγία

Το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό έτσι όπως ένας τεράστιος βράχος είναι «σφηνωμένος» ανάμεσα στο βουνό Kjerag Lysefjorden, στη Νορβηγία. Ο ογκόλιθος βρίσκεται 984 μέτρα πάνω από το έδαφος και είναι εύκολα προσβάσιμος με τα πόδια, χωρίς να απαιτείται ειδικός εξοπλισμός, ενώ αποτελεί ένα από τα πλέον αγαπημένα σημεία των τουριστών για φωτογραφίες.
10. Golden Rock, Μιανμάρ

Το Kyaik-htiyo ή Kyaiktiyo (όπως ονομάζεται στην τοπική διάλεκτο) είναι ένας εντυπωσιακός βράχος «σκαρφαλωμένος» στην κορυφή ενός λόφου κοντά στην πόλη Γιανγκόν, έναν από τους πιο ιερούς τόπους στην Μπούρμα. Ο βράχος μοιάζει να αψηφά τη βαρύτητα και δείχνει να είναι μονίμως στα πρόθυρα… της πτώσης του από το λόφο. Στην κορυφή του είναι κτισμένη μια μικρή παγόδα, ενώ καλύπτεται εξ ολοκλήρου με φύλλα χρυσού (εξ ου και η ονομασία Golden Rock). Σύμφωνα με τους ντόπιους, ο βράχος αποτελεί πηγή έμπνευσης για όποιον θέλει να μελετήσει το βουδισμό αλλά και να διαλογιστεί.
perierga.gr  -  Ευαγγελία Αναστασάκη

Επίσκεψη στη γειτονιά Aστεροειδής και το φεγγάρι του περνούν από τη Γη σε ζωντανή μετάδοση

Live streaming by Ustream 

Πασαντίνα, Καλιφόρνια

Ένας διαστημικός βράχος περίπου εννέα φορές μεγαλύτερος από το κρουαζιερόπλοιο Queen Elizabeth II, o οποίος μάλιστα διαπιστώθηκε ότι διαθέτει το δικό του φεγγάρι, θα περάσει σε σχετικά μικρή απόσταση από τη Γη στις 23.59 το βράδυ της Παρασκευής.

Παρακολουθήστε ζωντανά τη μετάδοση της NASA λίγο πιο κάτω σε αυτή τη σελίδα.

Ο αστεροειδής 1998 QE2 θα περνά εκείνη τη στιγμή από απόσταση 5,8 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, θα βρίσκεται δηλαδή περίπου 15 φορές πιο μακριά από ό,τι η Σελήνη.

Ο βράχος είναι αρκετά μεγάλος, με διάμετρο γύρω στα 2,7 χιλιόμετρα, βρίσκεται όμως υπερβολικά μακριά για να γίνει ορατός με οπτικά τηλεσκόπια -η NASA τον παρακολουθεί με επίγεια ραντάρ στην Καλιφόρνια και το Πουέρτο Ρίκο.

Το βουνό!!! Εκπληκτικό video

The Mountain from TSO Photography on Vimeo.

Planet Earth: Amazing nature scenery (1080p HD)

Περιμένοντας την μαγνητική καταιγίδα - Τι προκαλεί στις τηλεπικοινωνίες και στον οργανισμό!

 

- Σε πορτοκαλί συναγερμό η επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα που περιμένει σήμερα το χτύπημα της ισχυρής μαγνητικής καταιγίδας
- Διαβάστε τι είναι οι μαγνητικές καταιγίδες
- Προκαλούν πονοκεφάλους, ζαλάδες, ημικρανίες, αϋπνία, καχεξία, πτώση της πίεσης

Τι είναι οι μαγνητικές καταιγίδες

Οι μαγνητικές καταιγίδες είναι αποτέλεσμα ηλιακών εκρήξεων και δημιουργούνται όταν τεράστιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων (πρωτόνια και ηλεκτρόνια) εκτοξεύονται από την επιφάνεια του Ηλίου με ταχύτητες 400 έως 1.200 km/sec με κατεύθυνση προς τη Γη.



Στις 22 Μαϊου έγινε μια ηλιακή έκρηξη η οποία προβλημάτισε τους επιστήμονες. Κι αυτό γιατί προκάλεσε μια γεωμαγνητική καταιγίδα, δηλαδή βροχή από φορτισμένα σωματίδια στο μαγνητικό πεδίο της γης.

Αυτό προκάλεσε κάποιες παρεμβολές στις τηλεπικοινωνίες, ή στο σύστημα δορυφορικού εντοπισμού θέσεως, GPS.

Στην Ελλάδα έχει σημάνει "πορτοκαλί συναγερμός". Οι ειδικοί εκφράζουν φόβους για σοβαρά προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες, ενώ έρευνες καταδεικνύουν ότι το φαινόμενο επηρεάζει και την ανθρώπινη συμπεριφορά και υγεία.

Όταν το 2005 ανάλογη μαγνητική καταιγίδα είχε πλήξει τον Καναδά και τις πολιτείες του Κεμπέκ είχε δημιουργηθεί συσκότιση για περισσότερες από πέντε ώρες.

Επίσης, μπορεί να επηρεαστούν στη χώρα μας οι τηλεπικοινωνίες, να μειωθεί η ορατότητα (χιόνια) στις τηλεοράσεις, να προκληθούν παρεμβολές στη ραδιοφωνία, στους δορυφόρους τηλεπικοινωνίας και καταστροφές στα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας.

Σύμφωνα με ρώσους επιστήμονες, η μαγνητική καταιγίδα μπορεί να προκαλέσει καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια.

Επίσης προκαλούν πονοκεφάλους, ζαλάδες, ημικρανίες, αϋπνία, καχεξία, πτώση της πίεσης και γενικά νωθρότητα και χαμηλή ζωτικότητα.

Το Κοπάχουε της Χιλής γουργουρίζει... θυμωμένα Απομακρύνονται 2.500 άνθρωποι υπό το φόβο μιας έκρηξης

Μια διαδικασία “χωρίς επιστροφή” για το ηφαίστειο Κοπάχουε της Χιλής. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το ηφαίστειο “βρυχάται” και όπως όλα δείχνουν μια έκρηξη είναι πολύ πιθανή έως και αναπόφευκτη.

Η κυβέρνηση της χώρας έχει ήδη προχωρήσει στην εκκένωση της περιοχής, απομακρύνοντας 2.500 κατοίκους.

Ένα σύνολο από 455 μικρές σεισμικές δονήσεις έχουν καταγραφεί στην περιοχή από την Κυριακή, ανέφερε το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας του υπουργείου Εσωτερικών. “Η εκκένωση θα ολοκληρωθεί μέσα σε 48 ώρες, αν και μπορεί να καθυστερήσει έως και 72 ώρες, καθώς μπορεί να επηρεαστεί από τις κακές καιρικές συνθήκες”, δήλωσε ο επικεφαλής του κέντρο Ρικάρντο Τόρο.

Και από την άλλη πλευρά των συνόρων στην Αργεντινή, οι αρχές ανέστειλαν τη λειτουργία των σχολείων σε μια ακτίνα περίπου 16 χιλιομέτρων από το ηφαίστειο. Οι υπεύθυνοι της υπηρεσίας Πολιτικής Άμυνας της επαρχίας Νεγκουέν της Αργεντινής, ανέφεραν ότι “δεν υπάρχει ανάγκη για εκκένωση”, αν και σημείωσαν ότι παρακολουθούν στενά τη δραστηριότητα του ηφαιστείου το οποίο βρίσκεται περίπου 400 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσα της Χιλής Σαντιάγο.

Ο Τιτάνας είναι σαν…τηγανίτα

Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που στέλνει το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του επιστήμονες στις ΗΠΑ έφτιαξαν τον πρώτο τοπογραφικό χάρτη του μεγαλύτερου και πιο σημαντικού εξ αυτών, του Τιτάνα. Οπως αναφέρουν οι ειδικοί ο Τιτάνας μοιάζει με…τηγανίτα αφού είναι σχεδόν απόλυτα επίπεδος. «Ισιος»

Ο Τιτάνας έχει περάσει τα τελευταία χρόνια στο επίκεντρο της επιστημονικής προσοχής αφού όπως διαπιστώθηκε βρίσκεται σε μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη που βρισκόταν η Γη στη βρεφική της ηλικία και έτσι οι ειδικοί μπορούν να δουν εκεί εικόνες από το παρελθόν του πλανήτη μας ενώ παράλληλα να κάνουν προβλέψεις για το μέλλον του Τιτάνα.

Με τα δεδομένα που έχει συλλέξει μέχρι στιγμής το Cassini ο Τιτάνας μοιάζει πραγματικά επίπεδος. Η υψηλότερη κορυφή του είναι μόλις 500 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους του ενώ η απόσταση από αυτό το σημείο μέχρι το πιο χαμηλό (προφανώς κάποιον κρατήρα ή κοιλότητα) είναι μόλις 2,5 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που έφτιαξαν τον χάρτη αυτός μπορεί να βοηθήσει στο να δοθούν απαντήσεις για μια σειρά από χαρακτηριστικά του δορυφόρου του Κρόνου, όπως οι κινούμενες σωροί άμμου ή η ροή υγρών (κυρίως μεθανίου).

«Για να κατανοήσουμε αυτές τις γεωλογικές διεργασίες είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις κλίσεις του εδάφους του Τιτάνα. Είναι επίσης πολύ χρήσιμο για όσους μελετούν υδρολογία και προσπαθούν να φτιάξουν κλιματικά και μετεωρολογικά μοντέλα του Τιτάνα. Το που βρίσκονται τα υψηλότερα και που τα χαμηλότερα σημεία του εδάφους είναι κρίσιμοι παράγοντες για αυτές τις μελέτες» αναφέρει ο Ραλφ Λόρενς επιστήμονας του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins που ελέγχει τα δεδομένα που στέλνει το ραντάρ του Cassini. O χάρτης δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Icarus».

ΠΗΓΗ: tovima.gr

Παυλοπέτρι: Η βυθισμένη πόλη σε ψηφιακή αναπαράσταση (video)

Μία από τις αρχαιότερες βυθισμένες πόλεις, λίγα λεπτά από την Παντάνασσα στα Νότια της Λακωνίας, αναδημιουργήθηκε ψηφιακά, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Ένα λιμάνι, σπίτια με κήπους, ρούχα απλωμένα στις αυλές, δρόμοι και πλατείες, συνθέτουν μία πόλη με στοιχεία από τον αστικό τρόπο ζωής.

Μόνο που εδώ μιλάμε για την εποχή του Χαλκού! το Παυλοπέτρι ήταν μια πόλη με άριστη ρυμοτομία, που περιλάμβανε ένα πολύ καλά κατασκευασμένο οδικό δίκτυο. Ανεξάρτητες και μη οικίες μέχρι και δύο ορόφων, συνυπήρχαν με δημόσια κτίρια. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης του νερού που σύμφωνα με τα ευρύματα περιλάμβανε κανάλια και υδρορροές."

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη του κόσμου", δήλωσε ο Δρ. Τζον Χέντερσον, καθηγητής υποθαλάσσιας αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Νότινγχαμ.Αυτά που ανακάλυψαν ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Βρήκαν μια πόλη με κτίρια, πλατείες, δρόμους και μνημεία. Ο βυθός είναι γεμάτος με διασκορπισμένα αγγεία. Στην ίδια περιοχή εντοπίστηκε μεγάλο κτίριο, μήκους 35 μέτρων, που μάλλον αποτελούσε έδρα και κατοικία της πολιτικής ηγεσίας της πόλης.

Οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν την απάντηση στο ερώτημα γιατί βυθίσθηκε η πόλη. Υπάρχουν τρεις θεωρίες. Η πρώτη είναι ότι ανέβηκε σταδιακά η στάθμη της θάλασσας, η δεύτερη ότιυποχώρησε το έδαφος και η τρίτη ότι βυθίσθηκε από τσουνάμι.

Δαιδαλώδης η διαδρομή από τον πίθηκο στον άνθρωπο

Από απόσταση θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για άνθρωπο. Αν και είχε ύψος μόνο ενός μέτρου, με μακριά χέρια και μικρό κεφάλι, ωστόσο περπατούσε - αν και κάπως αδέξια - σε όρθια στάση, όπως εμείς, μόνη αυτή ανάμεσα στα θηλαστικά της εποχής της. Ήταν η Λούσι, ένας αυστραλοπίθηκος του Αφάρ, που έζησε πριν από 3,2 εκατομμύρια χρόνια και ένα από τα αρχαιότερα όντα που προηγήθηκαν στο εξελικτικό μονοπάτι, που οδήγησε στο είδος μας, τον άνθρωπο τον σοφό (homo sapiens).

Όταν ανακαλύφθηκε η Λούσι το 1974, τα χαρακτηριστικά όρθιας βάδισης ουσιαστικά τής εγγυούνταν μια θέση στο οικογενειακό δέντρο του ανθρώπινου γένους. Αν και οι επιστήμονες υποπτεύονταν ότι και άλλοι κλάδοι ανθρώπινων ειδών συνυπήρχαν πιο πρόσφατα μαζί με το δικό μας είδος (Νεάντερταλ κ.λπ.), η πρώιμη εξέλιξη του ανθρώπου φαινόταν απλή υπόθεση, με τη Λούσι και άλλα αρχαία δίποδα που ανακαλύφθηκαν να σχηματίζουν μια γενεαλογική αλυσίδα. Οι ανακαλύψεις φαινόταν να επιβεβαιώνουν την αντίληψη ότι η ανθρώπινη εξέλιξη ήταν γραμμική, μια «πορεία προς την πρόοδο», από κάποιον πίθηκο που έμοιαζε με χιμπατζή και βάδιζε με τις γροθιές του, μέχρι τον άνθρωπο που τρέχει στα δύο πόδια. Αυτό το θεωρητικό σχήμα κυριάρχησε στην παλαιοανθρωπολογία ολόκληρο τον 20ό αιώνα. Ωστόσο, όσο οι ερευνητές ψάχνουν όλο και πιο μακριά στο παρελθόν, η καταγωγή μας αποδεικνύεται πολύ πιο πολύπλοκη απ' ό,τι προδιαθέτει αυτή η απλουστευτική εικόνα.

Δύο πρόσφατες ανακαλύψεις βαθαίνουν καθοριστικά την επιστημονική γνώση για την εμφάνιση του ανθρώπου: Η μία είναι ένας απίστευτα πλήρης σκελετός ηλικίας 4,4 εκατομμυρίων ετών (αρδιπίθηκος ράμιντους) και η άλλη μερικά οστάρια από πέλμα, ηλικίας 3,4 εκατομμυρίων ετών (είδος του Μπουρτέλ). Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι προήλθαμε από ένα περίπλοκο γενεαλογικό δέντρο ανθρωποειδών και ότι το φαινομενικά ανθρώπινο σήμα κατατεθέν του όρθιου βαδίσματος, ίσως εμφανίστηκε εξελικτικά περισσότερες από μία φορές και με περισσότερους από έναν τρόπους, ακόμα και σε ζώα που δεν ήταν μεταξύ των άμεσων προγόνων μας. Εξαιτίας αυτών των ευρημάτων, οι επιστήμονες τώρα επανεξετάζουν ποια χαρακτηριστικά σηματοδοτούν ένα είδος ως άμεσο πρόγονο του ανθρώπου, ποιος ήταν ο ρυθμός εξέλιξης του ανθρώπινου γένους κι αν θα μπορέσουμε ποτέ με βεβαιότητα να προσδιορίσουμε τον τελευταίο κοινό πρόγονο του ανθρώπου και του χιμπατζή. Ο τελευταίος κοινός πρόγονος μάλλον δεν είναι κάποιο άτομο ενός είδους, αλλά ένας πληθυσμός, από τον οποίο προέκυψαν πρόγονοι κλάδων που εξέλιπαν και κλάδων που τελικά οδήγησαν ένας απ' αυτούς στον άνθρωπο κι ένας άλλος στο χιμπατζή.

Τα απολιθώματα αποκαλύπτουν ακόμα ότι δεν είναι μόνο τα είδη της γενεαλογικής γραμμής του ανθρώπου που υπέστησαν εντυπωσιακές εξελικτικές προσαρμογές κατά τη διάρκεια των τελευταίων εκατομμυρίων ετών. Η γενεαλογική γραμμή των χιμπατζήδων δείχνει, επίσης, μεγάλες αλλαγές την ίδια περίοδο, κατά τρόπο που τα ζώα να γίνονται πιο ικανά για τη ζωή πάνω στα δέντρα. Αυτή η ανακάλυψη ίσως οδηγήσει στην οριστική απόρριψη της αντίληψης ότι οι χιμπατζήδες αποτελούν πρότυπο για το πώς έμοιαζαν οι πίθηκοι πρόγονοι του ανθρώπου.

Το 1884, όταν η παλαιοανθρωπολογία έκανε τα πρώτα της βήματα και η νεαρή δαρβινική θεωρία που υποδείκνυε την προέλευση του ανθρώπου από τον πίθηκο λοιδορούνταν, ένας από τους θεμελιωτές της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας, ο Φ. Ένγκελς, αναφερόμενος στην κατώτερη βαθμίδα της άγριας κατάστασης του ανθρώπου, έγραφε στο μνημειώδες έργο του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους»: «Οι άνθρωποι έμεναν ακόμα στους αρχικούς τους τόπους διαμονής στα τροπικά ή υποτροπικά δάση. Ζούσαν εν μέρει τουλάχιστον πάνω στα δέντρα. Μόνον έτσι μπορεί να εξηγηθεί ότι σώθηκαν από τα μεγάλα θηρία. Σαν τροφή τους χρησίμευαν φρούτα, καρύδια, ρίζες... Μια και παραδεχτήκαμε την καταγωγή του ανθρώπου από το ζωικό βασίλειο, πρέπει απαραίτητα να παραδεχτούμε αυτή τη μεταβατική περίοδο».

Τα νέα ευρήματα και η προσαρμογή του προτύπου για την εξέλιξη που οδήγησε στον άνθρωπο χρησιμοποιούνται από τους δημιουργιστές για να σπείρουν αμφιβολίες, με στόχο τελικά την απόρριψη της επιστημονικής αντίληψης για την προέλευση του ανθρώπου και γενικότερα της εξέλιξης των ειδών και την αντικατάστασή της από τις θεολογικές μυθοπλασίες, περί στιγμιαίας δημιουργίας του ανθρώπου, πριν 10.000 χρόνια. Αντίθετα, τα νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν και βαθαίνουν την επιστημονική γνώση, αποδείχνοντας ότι όχι μόνο ο άνθρωπος προήλθε από τον πίθηκο (και αυτός από προγενέστερα είδη ζωής) μέσα από μια πλούσια εξελικτική διαδικασία εκατομμυρίων ετών με πολλές διακλαδώσεις, αδιέξοδα και διαδρομές που συνεχίζονται, αλλά και ότι η εμφάνιση χαρακτηριστικών που θεωρούνταν αποκλειστικά ανθρώπινα, είναι αποτέλεσμα της βιολογικής εξέλιξης, που τα ευνοεί μέσω της φυσικής επιλογής, εφόσον επιτρέπουν καλύτερη προσαρμογή στις συνθήκες του περιβάλλοντος.

Πηγή

Κατσαρίδα που φωσφορίζει και πίθηκος με ανθρώπινα μάτια στα καλύτερα νέα είδη

Από το φίδι Sibon noalamina που παριστάνει το δηλητηριώδες, ωστόσο τρέφεται με σαλιγκάρια, μέχρι τον πίθηκο Λεσούλα, όλα τα νέα είδη που ανακαλύφθηκαν το 2012 εντυπωσιάζουν τους επιστήμονες, δείχνοντας για άλλη μια φορά πως το μεγαλείο της φύσης παραμένει ανεξερεύνητο.

Μάλιστα οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπάρχουν μέχρι και 10 εκατομμύρια είδη στον πλανήτη που περιμένουν να ανακαλυφθούν και στοχεύουν να τα εντοπίσουν και να τα αναγνωρίσουν ως το 2050.

Πέρυσι μόνο καταγράφηκαν στο Διεθνές Ινστιτούτο Εξερεύνησης των Ειδών, στην Αριζόνα, 18.000 νέα είδη. Ωστόσο, από αυτά ξεχωρίζουν δέκα, τα οποία επιλέχθηκαν ως τα καλύτερα από διεπιστημονική επιτροπή με εμπειρογνώμονες για την κατηγοριοποίηση των ειδών, η οποία συστήνεται κάθε χρόνο για να εντοπίσει την «ελίτ» των νεοανακαλυφθέντων ζώων.

Στη λίστα με τα καλύτερα δέκα είδη για το 2012 περιλαμβάνεται ο ντροπαλός πίθηκος Λεσούλα (Cercopithecus lomamiensis), που ανακαλύφθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και τα μάτια του μοιάζουν με του ανθρώπου, ενώ οι γλουτοί του έχουν μπλε χρώμα.

Στα καλύτερα είδη συγκαταλέγεται επίσης ένα κιτρινόμαυρο φίδι από τον Παναμά (Sibon noalamina) που τρέφεται με σαλιγκάρια και σκουλήκια, ένας μικροσκοπικός βάτραχος από την Παπούα Νέα Γουινέα (Paedophryne amanuensis) που έχει μήκος μόλις επτά χιλιοστά και θεωρείται το μικρότερο σπονδυλωτό ζώο στον κόσμο.

Επιπλέον, η επιτροπή ξεχώρισε φέτος τον μύκητα Ochroconis anomala, που εντοπίστηκε σε αρχαία βραχογραφία σε στο σπήλαιο Λασκώ στη γαλλική περιοχή Dordogne.

Ορισμένα από τα είδη στη λίστα ανακαλύφθηκαν πριν δεκαετίες, ωστόσο αναγνωρίστηκαν μόλις πρόσφατα, όπως η κατσαρίδα Lucihormetica luckae, που φωσφορίζει στο σκοτάδι και βρέθηκε πρώτη φορά πριν 70 χρόνια στο ηφαίστειο Tungurahua στο Εκουαδόρ. Η φωτεινή κατσαρίδα ενδεχομένως να εξαφανίστηκε με την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου το 2010.

Τέλος, στη λίστα περιλαμβάνεται η μικροσκοπική βιολέτα Viola lilliputana που βρέθηκε στο Περού, το σαρκοφάγο σφουγγάρι Chondrocladia lyra που ανακαλύφθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό, ο απειλούμενος δασικός θάμνος Eugenia petrikensis από τη Μαδαγασκάρη, η πράσινη πεταλούδα Semachrysa jade από τη Μαλαισία και το απολιθωμένο έντομο Juracimbrophlebia ginkgofolia από την Κίνα.

econews.gr

Ξύπνησε ο γίγαντας της Κόστα Ρίκα

Το ηφαίστειο Τουριάλμπα εκτόξευσε στήλη στάχτης σε ύψος 4 χιλιομέτρων, θάβοντας κυριολεκτικά ένα μικρό χωριό

Πανικός επικράτησε στην πόλη Καρτάγκο της Κόστα Ρίκα, όταν το ηφαίστειο Τουριάλμπα που βρίσκεται δίπλα της,  εκτόξευσε  στήλη στάχτης σε ύψος 4 χιλιομέτρων.

Ένα χωριό που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το ηφαίστειο σκεπάστηκε από τη στάχτη, ωστόσο οι κάτοικοι κατάφεραν να απομακρυνθούν εγκαίρως.

Το Τουριάλμπα είναι το δεύτερο σε μέγεθος ηφαίστειο της Κόστα Ρίκα  και η  κορυφή του βρίσκεται σε υψόμετρο 3340 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.

Από το 2007 παρουσιάζει σεισμική δραστηριότητα ωστόσο, η τελευταία μεγάλη έκρηξη του καταγράφηκε το 1856.

Αμαζόνιος: αύξηση της αποψίλωσης κατά 88%

Τα τελευταία χρόνια τα ποσοστά αποψίλωσης στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας παρουσίαζαν σταθερή μείωση, φτάνοντας πέρυσι τα χαμηλότερα επίπεδα.

Ωστόσο, η τάση ανατράπηκε και από τον Αύγουστο του 2012 μέχρι τον Απρίλιο του 2013 ο Αμαζόνιος έχασε έκταση 1.569 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που αντιστοιχεί σε 300.000 ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Αυτό προκύπτει από στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία δασών της Βραζιλίας, «IMAZON», η οποία παρακολουθεί την αποψίλωση σε ζωντανό χρόνο, μέσω δορυφορικών εικόνων.

Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία ο ρυθμός αποψίλωσης αυξήθηκε κατά 88% συγκριτικά με την ίδια περίοδο πέρυσι, που είχαν χαθεί 833 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης.

Πρέπει να επισημανθεί ωστόσο ότι αν και τα ποσοστά αποψίλωσης φέτος αυξήθηκαν, και πάλι παραμένουν χαμηλά συγκριτικά με τη «μαύρη» χρονιά του 1995, που καταστράφηκαν πάνω από 25.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους στη Βραζιλία.

Εξάλλου, εκτός από τη φετινή αύξηση οι ρυθμοί αποψίλωσης παρουσίαζαν σταθερή μείωση από το 2004, κάτι που οφείλεται στη λήψη μέτρων κατά της λαθροϋλοτομίας και της αποψίλωσης εκτάσεων στον Αμαζόνιο, αλλά και στην καλύτερη χρήση γης.

Ακόμα οι Αρχές δεν έχουν εξακριβώσει που οφείλεται αυτή η ξαφνική αύξηση των ρυθμών αποψίλωσης, ωστόσο πιθανή αιτία θεωρούνται οι τελευταίες μεταβολές στον δασικό κώδικα της Βραζιλίας, που καθορίζουν το ποσοστό δασικής έκτασης που πρέπει να διατηρείται σε καλλιέργειες και φάρμες. (Διαβάστε εδώ περισσότερες λεπτομέρειες)

Εκτός αυτού, η οικονομική κρίση φαίνεται πως οδήγησε σε νέα έξαρση της λαθροϋλοτομίας.

Πηγή:econews.gr

Ουράνια τόξα της φωτιάς!

Είναι γνωστά με την ονομασία «Fire Rainbows»! Δεν πρόκειται όμως ούτε για φωτιά αλλά ούτε και για ουράνιο τόξο. Ο λόγος για τα σπάνια σύννεφα που μοιάζουν με ουράνια τόξα εξαιτίας των λαμπερών παστέλ χρωμάτων τους και το σχήμα τους θυμίζει φλόγες.

Εμφανίζονται κυρίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη όταν συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις φυσικών καταστάσεων.

Για να σχηματιστούν τα «ουράνια τόξα της φωτιάς» πρέπει: Ο ήλιος να βρίσκεται ψηλά στον ορίζοντα (58° ή περισσότερο), να υπάρχουν χαμηλά σύννεφα με σχήμα πλάκας και το φως του ήλιου να εισάγεται στο σύννεφο υπό συγκεκριμένη γωνία. Αυτές οι προϋποθέσεις καθιστούν το φαινόμενο ιδαίτερα σπάνιο ανάλογα βέβαια και με την περιοχή του πλανήτη που βρίσκεται κάποιος.

Πηγή:perierga.gr

Οι γαλάζιες λίμνες του Αφγανιστάν

Και μόνο στο όνομα «Αφγανιστάν» οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε (και όχι άδικα!) απέραντες ερήμους, ξερή και άνυδρη χώρα, ορεινό αμμώδες ανάγλυφο, κάκτους και σπίτια φτιαγμένα από λάσπη. Σωστά;

Κι όμως, στο κέντρο αυτού του «καταθλιπτικού» κατά τα άλλα τοπίου δεσπόζει μια σειρά από έξι εντυπωσιακές καταγάλανες λίμνες, το νερό των οποίων μοιάζει με βαθύ μπλε μελάνι, χωρίς καμία υπερβολή!

Οι λίμνες Band-e Amir βρίσκονται στην καρδιά του κεντρικού Αφγανιστάν, στους πρόποδες της οροσειράς Hindu Kush (σ.σ. το δεύτερο ψηλότερο βουνό στον κόσμο), οκτώ χιλιόμετρα από την αρχαία πόλη Bamiyan.

Περιτριγυρισμένες από πανύψηλους βράχους ροζ ασβεστόλιθου, χωρίς σχεδόν καθόλου βλάστηση ολόγυρα, η παρουσία των έξι «γαλάζιων λιμνών» στο σημείο αυτό φαντάζει εντελώς… άτοπη!

Η εμφάνισή τους στο συγκεκριμένο σημείο οφείλεται στις ρωγμές των βράχων και στις διεξόδους που βρήκαν τα υπόγεια νερά να βγουν προς τα έξω. Επιπλέον, το έντονο γαλάζιο χρώμα οφείλεται στο διοξείδιο του άνθρακα που εμφανίζεται σε μεγάλες ποσότητες στο νερό, με αποτέλεσμα το βαθύ μπλε χρώμα των λιμνών.

Το τοπίο είναι εντυπωσιακό και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ιδανικό κινηματογραφικό σκηνικό, αν και πολύ λίγοι είναι αυτοί που θα μπορούσαν να το ανακαλύψουν στο κέντρο της ερήμου!

Πηγή:perierga.gr

Σπάνιο «μπαλέτο» Δία, Αφροδίτης και Ερμή

Τρεις πλανήτες, ο Δίας, η Αφροδίτη και ο Ερμής, πλησιάζουν όλο και περισσότερο μεταξύ τους στο νυχτερινό ουρανό, με αποκορύφωμα στις 26 και 27 Μαϊου, όταν οι τροχιές τους θα τους φέρουν πολύ κοντά τον ένα στον άλλο. Παρόμοια τριπλή πλανητική σύγκλιση θα παρατηρηθεί ξανά από τη Γη μετά από πολλά χρόνια, το 2026. Το «μπαλέτο» των τριών πλανητών, που θα είναι ορατοί και με γυμνό μάτι, λαμβάνει χώρα σε κατεύθυνση δυτική-βορειοδυτική. Την Παρασκευή 24 Μαϊου, σύμφωνα με το Space.com, ο Δίας, η Αφροδίτη και ο Ερμής θα φαίνονται από τον γήινο παρατηρητή μέσα σε ένα νοητό κύκλο διαμέτρου πέντε μοιρών (μια τεντωμένη γροθιά στον ουρανό καλύπτει περίπου δέκα μοίρες), όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Το «τρίο» θα πλησιάσει περισσότερο τις επόμενες μέρες και την Κυριακή 26 Μαϊου θα βρίσκεται μέσα σε ένα κύκλο μόλις δυόμιση μοιρών (με συνέπεια ο τεντωμένος αντίχειρας στον ουρανό να καλύπτει και τους τρεις πλανήτες). Τη Δευτέρα 27 Μαϊου ο Δίας και η Αφροδίτη θα βρεθούν τελείως δίπλα-δίπλα, ενώ μετά ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος θα αρχίσει σταδιακά να χαμηλώνει στον ουρανό, ώσπου θα εξαφανιστεί τελείως στις αρχές Ιουνίου. Η Αφροδίτη θα συνεχίσει να λάμπει στον βραδινό ουρανό ως «αποσπερίτης», ενώ ο Ερμής, ο μικρότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, θα εμφανίζεται όλο και ψηλότερα πάνω από την Αφροδίτη, με αποκορύφωμα στις 7 Ιουνίου, και στη συνέχεια σιγά-σιγά θα εξαφανιστεί από τον ορίζοντα. Λόγω της εγγύτητάς στον Ήλιο (είναι ο πιο κοντινός από όλους), ο Ερμής σπάνια είναι ορατός από τη Γη για πάνω από μια ώρα είτε μετά τη δύση, είτε πριν την αυγή. Η «σύνοδος» των τριών πλανητών είναι πάντως παραπλανητική, αφού στην πραγματικότητα απέχουν πάρα πολύ ο ένας από τον άλλο. Κατά την τελευταία εβδομάδα του Μαϊου, ο Ερμής, η Αφροδίτη και ο Δίας θα απέχουν από τη Γη περίπου 169 εκατ. χλμ, 241 εκατ. χλμ. και 909 εκατ. χλμ. αντίστοιχα. Η πλανητική σύγκλιση θα είναι καλύτερα ορατή 30 έως 45 λεπτά μετά τη δύση του ήλιου και οι εραστές της αστρονομίας θα έχουν την ευκαιρία να φωτογραφίσουν το φαινόμενο με τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Η NASA ψάχνει το πώς δημιουργήθηκε το Σύμπαν στα... πηγάδια

Εκτοξεύουν πύραυλο στο διάστημα για να αναζητήσει στοιχεία για τις απαρχές του Κόσμου

Στα βαρυτικά “πηγάδια” που παράγονται από τη σκοτεινή ύλη αναζητά η NASA τα μυστικά για τη δημιουργία των γαλαξιών και του Σύμπαντος.

Σύμφωνα με τις επικρατούσες θεωρίες, εκεί συγχωνεύτηκαν αρχικά τα αέρια ελεύθερου υδρογόνου και ξεκίνησαν να δημιουργούνται τα πρώτα αστέρια.

Τώρα, οι αστρονόμοι ξεκινούν ένα πείραμα, το Πείραμα Κοσμικού Υπέρυθρου Υποβάθρου (CIBER), για να μάθουν όσο περισσότερα μπορούν για αυτή τη διαδικασία. Το CIBER μελετά τη συνολική φωτεινότητα του ουρανού, ώστε να εξετάσει στοιχεία από τα πρώτα αστέρια και γαλαξίες, χρησιμοποιώντας φασματικές υπογραφές και αναζητώντας συγκεκριμένα χωρικά μοτίβα.

Στις 4 Ιουνίου εκτοξεύεται στο διάστημα ένας πύραυλος, ο Black Brant XII για να αναζητήσει στοιχεία.

“Τα πρώτα μεγάλα αστέρια που σχηματίστηκαν στο σύμπαν παρήγαγαν άφθονο υπεριώδες φως, το οποίο ιόνισε αέρια από ουδέτερο υδρογόνο. Το CIBER παρατηρεί κοντά στο υπέρυθρο φάσμα, καθώς η διαστολή του σύμπαντος μετέτρεψε τα αρχικά βραχέα υπεριώδη μήκη κύματος σε μακρά σχεδόν υπέρυθρα σήμερα. Το πείραμα ερευνά δύο χαρακτηριστικές υπογραφές του σχηματισμού των πρώτων αστεριών: τη συνολική φωτεινότητα του ουρανού μετά την αφαίρεση όλων των παρεμβολών, και ένα χαρακτηριστικό μοτίβο χωρικών διακυμάνσεων”, δήλωσε o Τζέημι Μποκ, επικεφαλής ερευνητής του CIBER, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

“Οι στόχοι του πειράματος είναι θεμελιώδους σημασίας για την αστροφυσική, καθώς εξετάζει τη διαδικασία του σχηματισμού των πρώτων γαλαξιών, αλλά η μέτρηση είναι επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρουσα από άποψη τεχνικής δυσκολίας” συνεχίζει.

Με τον Black Brant XII ο CIBER θα βρεθεί στο μεγαλύτερο υψόμετρο (563 χιλιόμετρα) που έχει βρεθεί ποτέ σε σχετικά πειράματα, διαθέτοντας έτσι περισσότερο χρόνο παρατήρησης για τα όργανά του. Το πείραμα θα προσθαλασσωθεί με ασφάλεια στον Ατλαντικό Ωκεανό, 400 μίλια από την ακτή της Βιρτζίνια, αλλά δε θα ανακτηθεί.

Μια «εξωγήινη» κόκκινη… έρημος!

Η έρημος Simpson -ή κοινώς Red Sand Desert (Κόκκινη Έρημος)- βρίσκεται στο Κουίνσλαντ της κεντρικής Αυστραλίας και είναι η τέταρτη μεγαλύτερη έρημος του κόσμου, γνωστή για το εξωγήινο τοπίο της, το οποίο δημιουργείται εξαιτίας του εντυπωσιακού κόκκινου χρώματός της!

Με έκταση πάνω από 176.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, διαθέτει ορισμένους από τους μεγαλύτερους αμμόλοφους στη Γη εκ των οποίων ο γνωστότερος και πιο δημοφιλής είναι ο Big Red, το ύψος του οποίου φτάνει τα 40 μέτρα.

Άνυδρο τοπίο, με ελάχιστη βλάστηση, σκληρές συνθήκες ζωής  και απίθανο κόκκινο χρώμα δημιουργούν ένα εξωπραγματικό σκηνικό, το οποίο μοιάζει να έχει βγει από κάποια κινηματογραφική ταινία.

Άλλωστε στους «κόλπους» της έχουν γυριστεί κατά καιρούς διάφορες σκηνές από γνωστά φιλμ του Χόλιγουντ, ενώ διακρίνεται στις προτιμήσεις όσων λατρεύουν τις ειδικές διαδρομές στην άμμο. Επιπλέον, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες φωτογράφοι τη βάζουν πρώτη στη λίστα των επιλογών τους. Και νομίζω οι λόγοι είναι προφανείς…

Πηγή

Συγκλονιστικά video από τη στιγμή που ο ανεμοστρόβιλος σάρωσε την Οκλαχόμα

 

Εικόνες βιβλικής καταστροφής. Εικόνες που προκαλούν τρόμο. Ανεμοστρόβιλος φονιάς σάρωσε την πόλη Μουρ της Οκλαχόμα, παρασύροντας στο θάνατο 91 ανθρώπους. Ανάμεσά τους και παιδιά.

Είναι ο φονικότερο ανεμοστρόβιλο που πλήττει τις ΗΠΑ τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με τα αμερικανικά ΜΜΕ.

Η στιγμή που ο ανεμοστρόβιλος σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του έχει καταγραφεί από πολίτες, που ανέβασαν τα video στο διαδίκτυο.

Τη μια στιγμή ο ουρανός ήταν καθαρός και μια ώρα μετά, ήρθε η καταστροφή και η τραγωδία, δηλώνουν αυτόπτες μάρτυρες.

Οι εικόνες είναι τρομακτικές...

Το πιο σφοδρό χτύπημα μετεωρίτη στη Σελήνη κατέγραψε η NASA

Ένα αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο που παρακολουθεί τον δορυφόρο της Γης έχει καταγράψει εικόνες ενός μετεωρίτη βάρους περίπου 40 κιλών να χτυπά στη σεληνιακή επιφάνεια, δημιουργώντας μια εκτυφλωτική λάμψη, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες της NASA.

Η έκρηξη, η οποία συνέβη στις 17 Μαρτίου, ήταν η μεγαλύτερη που έχει καταγράψει μέχρι στιγμής τηλεσκόπιο της NASA, από τότε που η υπηρεσία ξεκίνησε να παρακολουθεί το φεγγάρι, περίπου πριν από 8 χρόνια και να καταγράφει τις προσκρούσεις μετεωριτών στη σεληνιακή επιφάνεια.

Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 300 εκρήξεις.

«Η λάμψη ήταν 10 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με ότι έχουμε δει έως τώρα», δήλωσε...

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η μυστική τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων - Γιατί δεν πέφτει ο Παρθενώνας από τους σεισμούς

Το μυστικό που κρατάει τον Παρθενώνα όρθιο επι 2.500 χρόνια χωρίς σχεδόν την παραμικρή ζημιά από τους σεισμούς που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια αποκαλύπτεται μετά από μελέτες που δείχνουν ότι παρά το γεγονός πως δεν έχει καν θεμέλια έχει τριπλή αντισεισμική θωράκιση.

Οπως καταγράφεται στο ιστολόγιο arxaia-ellinika σύμφωνα με την Πολιτικό Μηχανικό, Νίκη Τιμοθέου μελέτες της όλης αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας, κατέδειξαν πως οι αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει, αυτό που σήμερα ονομάζουμε σεισμική μόνωση.

Ο ναός αυτός, σύμφωνα με την κυρία Τιμοθέου, κοντράρει επιτυχώς τη θεωρία της σύγχρονης πολιτικής μηχανικής, διότι χωρίς να έχει καν θεμέλια, είναι τριπλά μονωμένος σεισμικά!

Αυτή η τριπλή μόνωση, όπως μας εξήγησε, εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία του οικοδομήματος. Το πρώτο σημείο βρίσκεται στις στρώσεις τεράστιων οριζόντιων και εξαιρετικά λείων μαρμάρων πάνω στις οποίες πατάει ο Παρθενώνας.

Το δεύτερο παρατηρείται στους μεταλλικούς ελαστικούς συνδέσμους οι οποίοι συνδέουν τις πλάκες κάθε στρώματος, και που στο κέντρο τους εντοπίζονται μικροί σιδηροπάσσαλοι γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μολύβι (το μολύβι έχει την ιδιότητα να προστατεύει το σίδηρο από τη σκουριά και να εξασθενεί με την ελαστικότητά του, το όποιο κύμα, αφού μέρος της κινητικής του αυτής ενέργειας μετατρέπεται σε θερμική).

Και το τρίτο εντοπίζεται στις κολώνες του κτίσματος, οι οποίες δεν τοποθετήθηκαν μονοκόμματες, αφού οι αρχαίοι Έλληνας ήξεραν πως για να αντέξουν στους κραδασμούς της γης, θα έπρεπε να τοποθετηθούν σε φέτες μαρμάρου, τέλεια εφαρμοσμένες η μία πάνω στην άλλη.

Το αποτέλεσμα αυτής της τριπλής μονωτικής φόρμουλας, όπως σημείωσε η κυρία Τιμοθέου, ήταν τα επιφανειακά σεισμικά κύματα να κινούν το ένα στρώμα των μαρμάρινων πλακών, επάνω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύνδεσμοι εκτόνωναν την κινητική ενέργεια που ανέπτυσσε ο εγκέλαδος!

Οι κολώνες -τέλος- με τον τρόπο που ήταν τοποθετημένες, επέτρεπαν στο όλο οικοδόμημα να ταλαντώνεται, αλλά να μην καταρρέει!

Πηγή:

Το πανέμορφο νησί με τους θανατηφόρους κινδύνους που είναι απαγορευμένο για τους ανθρώπους [εικόνες]

«Επίγειο παράδεισο» θα χαρακτήριζε κανείς το νησί Ιλα ντε Κεμάντα Γκράντε στη Βραζιλία κοιτώντας από μακριά. Δεν θα συνέβαινε, όμως, το ίδιο, αν το επισκεπτόταν κιόλας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως το μέρος είναι ακατοίκητο, και θεωρείται απαγορευμένος τόπος για τους αθρώπους.
Ο λόγος; Τα φίδια που το έχουν κυριολεκτικά καταλάβει. Οπως αναφέρει ο ιστότοπος Perierga, σε κάθε ένα από τα 430.000 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν πέντε φίδια του είδους Bothrops insularis, που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους ανθρώπων στη βόρεια και νότια Αμερική.
Το συγκεκριμένο είδος φιδιού απειλείται με εξαφάνιση για το λόγο αυτό οι αρχές της Βραζιλίας τα προστατεύουν με κάθε τρόπο.
Οι αρχές και όσοι γνωρίζουν τα «μυστικά» της περιοχής προειδοποιούν πάντως τους ταξιδιώτες ότι το Ιλα ντε Κεμάντα Γκράντε είναι ένας τόπος απαγορευμένος για τους ανθρώπους, καθώς, παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο είδος φιδιού θεωρείται γενικά υπό εξαφάνιση, στο νησί κρέμονται από τα δένδρα, τα φυτά και κρύβονται πίσω από κάθε πέτρα και κάθε τρύπα στο έδαφος...

Ένα σύντομο ταξίδι (φωτογραφικό) στον κόσμο...

Ένα σύντομο ταξίδι στον κόσμο. 

Η επιλογή των σταθμών τυχαία. 

Σκοπός η ανάδειξη της ομορφιάς, της ποικιλομορφίας, της μοναδικότητας του πλανήτη Γη.

Ξεκινάμε!

Εθνικό Πάρκο Kootenay, Καναδάς

Φωτογραφία Yves Marcoux

Το Εθνικό Πάρκο Kootenay είναι μια έκταση 1.406 τετρ. χλμ. και αποτελεί μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ. 

Η γεωλογία του αποτελείται από ορεινά τοπία, που περιέχουν κορυφές βουνών, παγετώνες , λίμνες, ιαματικές πηγές, καταρράκτες, φαράγγια και σπηλιές. 

Τα απολιθώματα που βρέθηκαν στην περιοχή είναι ένας ακόμα λόγος, για τον οποίον το πάρκο συμπεριλήφθηκε στη λίστα της ΟΥΝΕΣΚΟ.Blue Pond, Χοκάιντο Ιαπωνία

 

Φωτογραφία Kent Shiraishi 

Η "Μπλε Λίμνη", που ονομάστηκε έτσι λόγω του φωτεινού μπλε χρώματος των νερών της, είναι μια τεχνητή λίμνη, που δημιουργήθηκε όταν κατασκευάστηκε ένα φράγμα για να προστατευθεί η περιοχή από τους χειμάρρους λάσπης του κοντινούηφαιστείου. 

Το φωτεινό μπλε χρώμα της οφείλεται πιθανώς στην παρουσία του υδροξειδίου του αργιλίου στο νερό.  

Το χρώμα της λίμνης φαίνεται διαφορετικό ανάλογα με την οπτική γωνία και την ώρα της ημέρας.

Λίμνη Mývatn, Ισλανδία

Φωτογραφία Jonas Bendiksen

Η λίμνη Mývatn δημιουργήθηκε πριν από 2.300 χρόνια, μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη. 

Το γύρω τοπίο κυριαρχείται από ηφαιστειακές γεωμορφές, όπως οι "ψευδοκρατήρες" που βλέπετε στη φωτογραφία. 

Στέππα, Μογγολία

 Φωτογραφία Mark Leong 

Η Μογγολία είναι η πιο αραιοκατοικημένη χώρα στον κόσμο. 

Το έδαφός της είναι κυρίως πεδινό και κυριαρχούν οι στέπες. 

Περίπου το 30% του πληθυσμού είναι νομάδες ή ημι-νομάδες.

Επτά Χρωματιστές Γαίες, Μαυρίκιος

Φωτογραφία Stefano Cellai/SIME

Έντονα χρωματισμένοι αμμόλοφοι, στους οποίους κυριαρχούν επτά διαφορετικά χρώματα: κόκκινο, καφέ, βιολετί, πράσινο, μπλε, μοβ και κίτρινο. 

Ένας ιδιαίτερος γεωλογικόςσχηματισμός, που αποτελεί ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα του Μαυρίκιου. 

Salar de Uyuni, Βολιβία

Φωτογραφία Phillie Casablanca

Η μεγαλύτερη αλυκή στον κόσμο βρίσκεται στην Βολιβία, κοντά στην κορυφή των Άνδεων σε υψόμετρο 3.656 μέτρα. 

Το εκτυφλωτικό λευκό χρώμα της αλυκής, το έντονο γαλάζιο του ουρανού, το ροζ των φλαμίνγκο, που αναπαράγονται εδώ, οι γιγάντιοι κάκτοι, τα βουνά και ηφαίστεια στην γύρω περιοχή δημιουργούν ένα μυστηριώδες και απόκοσμο τοπίο. 

Το Salar de Uyuni είναι η τεράστια λευκή θάλασσα του πλανήτη. 

Όταν βρέχει και η έκταση καλύπτεται από νερό δημιουργούνται εκπληκτικοί αντικατοπτρισμοί και η αλυκή μετατρέπεται στον μεγαλύτερο καθρέφτη της Γης.

Tassili n'Ajjer, Αλγερία

Φωτογραφία Brent Stirton

"Το οροπέδιο των ποταμών" είναι ένα τεράστιο οροπέδιο στη νοτιοανατολική Αλγερία, στα σύνορα της Λιβύης και του Νίγηρα, που καλύπτει μια έκταση 72.000 τετρ. χλμ.  

Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον από γεωλογικής και αισθητικής άποψης, λόγω των γεωλογικών σχηματισμών των "πέτρινων δασών", του διαβρωμένου ψαμμίτη. 

Οι σχηματισμοί αυτοί κάνουν το τοπίο να μοιάζει σεληνιακό.  

Το αποτέλεσμα της διάβρωσης είναι ο σχηματισμός 300 φυσικών αψίδων, μαζί με πολλές άλλες θεαματικές γεωμορφές. 

Οι προϊστορικές βραχογραφίες (περισσότερες από 15.000 μέχρι σήμερα), που χρονολογούνται από τη Νεολιθική Εποχή έχουν δώσει στην περιοχή τον χαρακτηρισμό του Μνημείου Πολιτιστικής Κληρονομιάς. 

 

Λίμνη Assal, Τζιμπουτί

 

Φωτογραφία George Steinmetz 

Η λίμνη Ασάλ είναι μια λίμνη κρατήρα στο κεντρικο-ανατολικό Τζιμπουτί. 

Είναι μια αλμυρή λίμνη και βρίσκεται 155 μέτρα κάτω από την επιφάνεια τηςθάλασσας, γεγονός που την καθιστά το χαμηλότερο σημείο στην Αφρική. 

Δεν υπάρχει σημείο εκροής από τη λίμνη κι έτσι το επίπεδο αλμυρότητας των νερών της είναι δέκα φορές μεγαλύτερο από αυτό της θάλασσας. 

 

Εθνικό Πάρκο Keoladeo, Ινδία

Φωτογραφία James P. Blair 

Στο Εθνικό Πάρκο Keoladeo στην Ινδία, κάθε χρόνο και κυρίως κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, φιλοξενούνται χιλιάδες πουλιά. 

Περισσότερα από 230 είδη πουλιών έχουν κάνει την περιοχή του πάρκου σπίτι τους. 

Από το 1971 αποτελείπροστατευόμενη περιοχή και Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Έρημος Atacama, Χιλή

Φωτογραφία Richard Nowitz

Η έρημος Ατακάμα στη βόρεια Χιλή είναι το πιο ξηρό μέρος του πλανήτη. 

Έχει ηλικία 15 εκατομμυρίων ετών, αποτελείται από λεκάνες αλάτων, άμμου και ξερής λάβας, και εκτείνεται από τις Άνδεις έως τον Ειρηνικό Ωκεανό. 

Μια περιοχή της ερήμου έχει τόσο απόκοσμη εμφάνιση, που έχει συγκριθεί με αυτήν του Άρη.

Ποταμός Αλάτνα, Αλάσκα

Φωτογραφία Michael Christopher Brown

Ο ποταμός Αλάτνα βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Πύλες της Αρκτικής. 

Είναι ένα από τα πιο όμορφα ποτάμια των ΗΠΑ και πολύ δημοφιλές λόγω της ήρεμης ροής του και του υπέροχου τοπίου.

Γέφυρα Owachomo, Γιούτα

Φωτογραφία Jim Richardson

Μία από τις τρεις Φυσικές Γέφυρες-Εθνικά Μνημεία είναι η γέφυρα Owachomo. 

Οι τρειςφυσικές αψίδες Kachina, Owachomo και Sipapu βρίσκονται στο οροπέδιο του Κολοράντο και είναι αποτέλεσμα της διάβρωσης. 

Η Owachomo είναι η μικρότερη και λεπτότερη από τις τρεις, θεωρείται όμως η παλαιότερη.

 

Serengeti, Κένυα

Φωτογραφία Amnon Eichelberg

Ένα ολόκληρο οικοσύστημα, μια γεωγραφική περιοχή 30.000 τετρ. χλμ., ο τόπος που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μετανάστευση χερσαίων θηλαστικών. 

Αυτό είναι το Σερενγκέτι.

 

Οι Δώδεκα Απόστολοι, Αυστραλία

Φωτογραφία Richard Mikalsen

Στο Εθνικό Πάρκο Port Campbell, στην Βικτώρια της Αυστραλίας, τεράστιοι ασβεστολιθικοί βράχοι δεσπόζουν στην ακτή, προσελκύοντας το ενδιαφέρον πολλών τουριστών κάθε χρόνο. 

Το ύψος τους φτάνει τα 45 μέτρα, ενώ από την αρχή ήταν εννέα βράχοι. 

Πήραν όμως το όνομα "Δώδεκα Απόστολοι" για τουριστικούς λόγους. 

Το 2005, ένα βράχος ύψους 50 μέτρων κατέρρευσε κι έτσι έχουν απομείνει οκτώ. 

Η διάβρωση στη βάση των πυλώνων υπολογίζεται ότι είναι δύο εκατοστά κάθε χρόνο. 

Η δράση των κυμάτων στο "πρόσωπο" των βράχων αναμένεται ότι θα δημιουργήσει νέους πυλώνες στο μέλλον.