Οι άνθρωποι είμαστε ανθεκτικά όντα και ξέρουμε να εργαζόμαστε σκληρά εάν χρειαστεί.
Και
δεν υπάρχει ίσως άλλο μέρος στον κόσμο όπου αυτό να είναι πιο εμφανές
από το μικροσκοπικό χωριό Oymyakon, στη Ρωσία το οποίο θεωρείται από
πολλούς το πιο κρύο μέρος του κόσμου όπου μένουν μόνιμα άνθρωποι.
Οι θερμοκρασίες εκεί κυμαίνονται περίπου στους -45,5° Κελσίου το χειμώνα και έχουν φτάσει μέχρι και τους -71,6° το 1924.
Ο
φωτογράφος και περιηγητής Amos Chapple επισκέφθηκε πρόσφατα το χωριό
καθώς και την κοντινότερη πόλη την Yakutsk. Ο Chapple έμεινε εκεί
περίπου πέντε εβδομάδες καταγράφοντας τις σκληρές συνθήκες της
καθημερινής ζωής των κατοίκων που επέλεξαν να μείνουν εκεί.
Η ιστορία αυτή γράφηκε αρχικά από τον Christian Storm.
Ο Amos Chapple ξεκίνησε το ταξίδι του από την πόλη Yakutsk, την
πρωτεύουσα της περιοχής Sakha στη βορειοανατολική Ρωσία, η οποία
θεωρείται η πιο κρύα πόλη του κόσμου.
Η πόλη έχει περίπου 300.000 κατοίκους και οι θερμοκρασίες το χειμώνα είναι περίπου στους -34,5.
Παρόλα αυτά, ο Chapple είπε στο Business Insider ότι οι κάτοικοι είναι
καταπληκτικοί, "φιλικοί, αγαπούν τον τόπο τους και ντύνονται πάρα πολύ
ωραία".
Πώς αντιμετωπίζουν οι ντόπιοι το κρύο; "Με Russki chai, δηλαδή ρωσικό
τσάι, το οποίο για εκείνους σημαίνει βότκα," είπε ο Chapple στο Weather
Channel.
Ο Chapple έμεινε σε ένα μικρό ξενώνα στην πόλη Yakutsk πριν γνωρίσει
κάποιους ντόπιους που τον κάλεσαν σπίτι τους. "Προσπάθησα να τους
μαγειρέψω για να τους ευχαριστήσω αλλά δεν είναι και εύκολο να φτιάξεις
νάτσος στα βάθη της Σιβηρίας", είπε ο Chapple.
Η πόλη είναι πλούσια χάρη στο εμπόριο διαμαντιών που ανθεί στην πόλη Yakutsk, είπε ο Chapple.
"Οι επιπτώσεις του Ψυχρού Πολέμου ήταν πιο ήπιες στις περιοχές αυτές κι
έτσι οι κάτοικοι της πόλης αυτής είναι πιο ανοικτοί από τους υπόλοιπους
Ρώσους και δεν κουβαλούν την πληγωμένη περηφάνεια μιας αυτοκρατορίας που
χάθηκε", μας λέει ο Chapple.
Από την πόλη Yakutsk μπορείς να πας στο Oymyakon, το οποίο θεωρείται το
πιο κρύο κατοικημένο χωριό του κόσμου. Χρειάζονται δύο μέρες για να
φτάσει κανείς εκεί οδηγώντας σε ένα απομονωμένο και παγωμένο δρόμο. Ο
Chapple βρήκε αρχικά κάποιον που τον πήρε μαζί του μέχρι τα μισά του
δρόμου όπου και εγκλωβίστηκε για δύο μέρες.
Επειδή τα αυτοκίνητα σε αυτές τις θερμοκρασίες δεν πρέπει να σβήνουν
ποτέ, τα βενζινάδικα παραμένουν ανοικτά 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. "Οι
εργαζόμενοι σε αυτά τα απομονωμένα βενζινάδικα εργάζονται επί δύο
εβδομάδες και μετά έχουν ρεπό για άλλες δύο", είπε ο Chapple.
Ο Chapple αποκλείστηκε επί δύο μέρες σε ένα μικροσκοπικό και απομονωμένο
ξενώνα γνωστό και ως "Cafe Cuba," ο οποίος βρισκόταν στα μέσα του
δρόμου. Έτρωγε σούπα από τάρανδο και ζεστό τσάι ενώ περίμενε το επόμενο
αυτοκίνητο που θα τον μετέφερε στον προορισμό του.
Οι τύποι που τελικά με πήραν μαζί τους ήταν κάτι μεταξύ φιλόξενου και
τρομακτικά απειλητικού. Πριν με αφήσουν στο χωριό έφαγα μαζί με την
οικογένειά τους κατεψυγμένο αίμα αλόγου και μακαρόνια", είπε ο Chapple.
Το μνημείο της κομμουνιστικής εποχής, κοντά στην είσοδο της πόλης,
μαρτυρά τη χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στο χωριό το
1924. Η πινακίδα γράφει "Oymyakon, ο Πόλος του Ψύχους".
Σήμερα η μέση θερμοκρασία της πόλης κυμαίνεται στους -50°C τους
χειμερινούς μήνες. Στη διάλεκτο που μιλούν στη Σιβηρία η λέξη Oymyakon
σημαίνει "νερό που δεν παγώνει," αν το πιστεύετε. Λέγεται ότι αναφέρεται
στις θερμές πηγές της πόλης τις οποίες επισκέπτονταν παλαιότερα οι
κτηνοτρόφοι τάρανδων.
Όταν βρέθηκε στην πόλη ο Chapple αιφνιδιάστηκε από τις ακραίες
θερμοκρασίες. “Θυμάμαι ότι ένιωθα ότι το κρύο μου άρπαζε στην κυριολεξία
τα πόδια. Το άλλο που δεν περίμενα ήταν ότι κάποιες φορές το σάλιο μου
πάγωνε και γινόταν σαν βελόνες που μου τρυπούσαν τα χείλη", είπε ο
Chapple στο Weather Channel. Το να περάσεις μια ολόκληρη μέρα σε αυτές
τις θερμοκρασίες είναι "εξοντωτικό".
Ακόμη και η χρήση της φωτογραφικής μηχανής ήταν δύσκολη. "Η παγωμένη μας
ανάσα ήταν πυκνή σαν καπνός από πούρο και ήμουν αναγκασμένος να κρατάω
την αναπνοή μου όταν τραβούσα φωτογραφίες", είπε ο Chapple. Το να
εστιάσω επίσης ήταν δύσκολο καθώς το κρύο πάγωνε τα μηχανικά μέρη της
κάμερας.
Το απόλυτα παγωμένο έδαφος στην περιοχή καθιστά αδύνατη τη μεταφορά
σωλήνων μέχρι το σπίτι. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούν μικρά χτίσματα
έξω από το σπίτι. Το να τρέχεις μέχρι την τουαλέτα έξω από το σπίτι
είναι βασανιστικό.
Η ταφή των νεκρών είναι επίσης δύσκολη στο Oymyakon λόγω του ότι το
έδαφος είναι παγωμένο. Πριν από την ταφή οι κάτοικοι αναγκάζονται να
ανάψουν μεγάλες φωτιές για να ζεσταθεί το χώμα.
Ο Chapple λέει ότι πίστευε ότι οι κάτοικοι θα ήθελαν να γνωρίσουν
καινούργιους ανθρώπους. Αντί γι' αυτό δυσκολεύτηκε να γνωρίσει
ανθρώπους. "Οι μόνοι άνθρωποι που κυκλοφορούσαν έξω ήταν εκείνοι που
απλώς έτρεχαν να πάνε από σπίτι σε σπίτι με τα κασκόλ στο πρόσωπο ή
κάποιοι άλλοι μεθυσμένοι που γύρευαν καβγά", είπε στο Business Insider.
Επειδή το έδαφος είναι παγωμένο, οι κάτοικοι δεν μπορούν να φυτέψουν
λαχανικά και έτσι οι κάτοικοι του Oymyakon ζουν από την κτηνοτροφία και
τις δημοτικές εργασίες όπως οι μονάδες θέρμανσης της πόλης που βλέπουμε
στη φωτογραφία.
Μέσα από το ρεπορτάζ αυτό μαθαίνουμε και για τις διατροφικές συνήθειες
των κατοίκων οι οποίοι τρέφονται κυρίως με κατεψυγμένα ωμά ψάρια όπως
σολομό, λευκό σολομό και συκώτι αλόγου. Τις περισσότερες μέρες τρώνε
κρεατόσουπα.
Οι κάτοικοι της πόλης είναι στενά συνδεδεμένοι με το περιβάλλον κι
αισθάνονται έντονα την τοπική τους ταυτότητα. Ο Chapple είπε ότι "η ζωή
κυλάει περίπου όπως κι οπουδήποτε αλλού αλλά με το βλέμμα στραμμένο στο
θερμόμετρο. Μόλις πέσει κάτω από τους -50 τα πάντα αρχίζουν και
κλείνουν".
Είτε το πιστεύετε είτε όχι όταν έρχεται το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες
είναι σχετικά καλές. Η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ
είναι οι 35 βαθμοί Κελσίου. Ωστόσο, οι καλοκαιρινοί μήνες διαρκούν λίγο
και ο χειμώνας μοιάζει να διαρκεί μια αιωνιότητα.
Το διαβάσαμε στο Business Insider