Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Σείριος αποτέλεσε το πιστό σκυλί του κυνηγού Ωρίωνα. Τόσο το κυρίως αστέρι όσο και το μικρότερο που το συνοδεύει, ήταν η συντροφιά της αστρικής μυθολογίας της Μεσοποταμίας. Η περίπτωση του Κυνηγού Ωρίωνα, δελεάζει και τον πλέον απαιτητικό ενδιαφερόμενο για τη γνώση του γαλαξιακού στερεώματος. Ο μύθος φέρει τον θεό του ήλιου Απόλλωνα να ζηλεύει τον Ωρίωνα, εξ αιτίας της αγάπης του για τη θεά Άρτεμη. Για να εξουδετερώσει τον φημισμένο κυνηγό, ο Απόλλωνας μηχανεύεται αγώνες τοξευτικής στους οποίους η θεά συμμετέχει και σκοτώνει άθελα της τον Ωρίωνα. Από τότε τον τοποθετεί σε τέτοιο σημείο στον νυχτερινό ουρανό ώστε να διακρίνεται και από τα δύο ημισφαίρια. Στη συνέχεια αποφασίζει να μην τον αφήσει μόνο. Τοποθετεί σχεδόν δίπλα του τον πιστό σκύλο Σείριο και άλλο ένα μικρότερο κουτάβι για να τον συντροφεύουν στην αστροπολιτεία.
Ιστορικά, πολλοί πολιτισμοί έχουν κατανοήσει την ξεχωριστή σημασία του συγκεκριμένου αστεριού. Λατρευόταν στην κοιλάδα του Νείλου πολύ πριν ιδρυθεί η Ρώμη και πολλοί αρχαίοι Αιγυπτιακοί ναοί κατασκευάστηκαν προσανατολισμένοι έτσι ώστε το φως από το αστέρι να μπορεί να διαπεράσει τους εσωτερικούς βωμούς τους. Οι Αιγύπτιοι βάσισαν το ημερολόγιο τους στο Σείριο ενώ οι Έλληνες το συνέδεσαν με τη θερμότητα του καλοκαιριού. Οι ημέρες των σκυλιών το καλοκαίρι, ήταν κατά την αρχαιότητα στην Αίγυπτο οι 40 πιο ζεστές ημέρες του χρόνου.
Ο Σείριος συσχετίστηκε με τον Αιγυπτιακό θεό Ανούβη που είχε όψη τσακαλιού και που ήταν ο κύριος εκφραστής των νεκρικών ιεροτελεστιών, ζυγίζοντας τις ψυχές και απονέμοντας δικαιοσύνη. Άλλοι τον παρομοίωσαν με τον φοβερό Κέρβερο, το τρικέφαλο σκυλί που σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία φύλαγε τις πόρτες του Άδη. Υπάρχουν όμως μερικά άλυτα μυστήρια σχετικά με το άστρο. Οι αρχαίες παρατηρήσεις το περιγράφουν ως κόκκινο όταν σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Σείριος Α είναι γαλαζωπό λευκό. Η απόκλιση αυτή στο χρώμα απορρίπτεται από τους αστρονόμους, λόγω του ότι το χρονικό διάστημα χιλιάδων ετών είναι πολύ σύντομο για πιθανή χρωματική αλλαγή. Άλλωστε δεν έχει παρατηρηθεί κάποια πιθανή εξέλιξη από κάποιο νεφέλωμα που θα μπορούσε να προκαλέσει την οποιαδήποτε τροποποίηση.
Η ΦΥΛΗ ΝΤΟΓΚΟΝ
Στο νότιο Μαλί (πρώην Γαλλικό Σουδάν), εκεί που ο ποταμός Νίγηρας παρουσιάζει μεγάλη καμπή, ζει μια φυλή που την αποτελούν φτωχοί αγρότες, οι Ντογκόν. Οι σπηλιές των βουνών Χομπορί στην περιοχή Μόπτι είναι οι κατοικίες τους, ενώ οι κοντινότερες πόλεις είναι το Τιμπουκτού στα βόρεια και η πρωτεύουσα της Άνω Βόλτας Ουαγκαντούγκου στο νότο. Οι Ντογκόν λέγεται ότι κάποτε ήταν μέρος της φυλής Μαντίγκο που αρνήθηκε να εξισλαμιστεί στα τέλη του 17ου αιώνα και κατέφυγε στις σπηλιές για το λόγο αυτό. Η Δυτικοαφρικανική αυτή φυλή έχει αρκετά κοινά σημεία με τις υπόλοιπες της περιοχής. Η μεγάλη διαφορά όμως εστιάζεται στην αξιοσημείωτη προσήλωση στα έθιμα και τις παραδόσεις και ιδιαίτερα στη διατήρηση της θρησκευτικής τους μυστικότητας και πίστης. Οι πανάρχαιες λατρευτικές παραδόσεις τις φυλής και τα μυστικά που κατέχουν, εντυπωσιάζουν τον άνθρωπο των σύγχρονων και πολιτισμένων χωρών. Οι Ντογκόν έχουν ως αρχή και πυξίδα ένα άστρο που σε καμία περίπτωση δεν είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού και που πολύ δύσκολα εντοπίζεται ακόμα και με το τηλεσκόπιο.
Οι έρευνες για το άστρο αυτόεξασφάλισαν φωτογραφικό υλικό μετά το 1970. Οι Γάλλοι ανθρωπολόγοι που το 1930 επισκέφθηκαν τη φυλή έμειναν έκθαμβοι όταν οι Ντογκόν τους μίλησαν για το περίεργο φωτεινό ουράνιο σώμα που μόνο εκείνοι μπορούσαν να διακρίνουν, εξηγώντας τους ότι τις πληροφορίες πήραν από εξωγήινους επισκέπτες που ήρθαν από άγνωστο αστρικό σύστημα.
Η περιγραφή του συγκεκριμένου αστεριού οδήγησε τους αστρονόμους στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για τον Σείριο Β’ που οι άνθρωποι της φυλής αποκαλούσαν Πο Τολό
Το 1844 οι τότε αστρονόμοι παρατήρησαν ορισμένες ανωμαλίες στις κινήσεις του κυρίως αστεριού (Σείριου Α’) και υποπτεύθηκαν ότι μπορεί να υπάρχει και άστρο συνοδός, του οποίου η έλξη βαρύτητας πιθανόν να το επηρέαζε.
Γύρω στο 1862 και μετά από αρκετά χρόνια επίμονης έρευνας, άρχισε να διακρίνεται αμυδρά το δεύτερο αστέρι που ήταν όμως αρκετά πιο μικρό για να μπορεί να ασκεί έλξη στο μεγαλύτερο που
είναι σε μέγεθος διπλάσιο από τον δικό μας ήλιο και τουλάχιστον 20 φορές πιο ακτινοβόλο.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Σείριος Β’ είναι ένας «Λευκός νάνος» που διαφέρει όμως από τα αστέρια της ίδιας κατηγορίας λόγω του ότι αν και μικροσκοπικός, είναι τόσο βαρύς που μπορεί να ασκεί έλξη βαρύτητας πάνω στον κυρίως Σείριο. Μάλιστα οι Ντογκόν ονομάζουν το άστρο Πο Τολό. Τολό σημαίνει στη διάλεκτο τους αστέρι και Πό ονομάζουν έναν εξαιρετικά μικρό σπόρο φυτού. Θέλουν με τη σύνθετη αυτή λέξη να δώσουν με τον πιο απλό και έντονο τρόπο, το στίγμα του. Ο Πο Τολό (Σείριος Β’) είναι για αυτούς το πιο μικροσκοπικό αστέρι αλλά παράλληλα και το πιο βαρύ. Τόσο βαρύ που ούτε όλα τα πλάσματα του κόσμου μαζί, δε μπορούν να το σηκώσουν. Το χρώμα του είναι λευκό και η τροχιά του ελλειπτική. Οι άνθρωποι της φυλής πιστεύουν ότι πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τον Σείριο κάθε 50 έτη και μάλιστα διοργανώνουν ειδική τελετή για να τιμήσουν τη μνήμη αυτού του γεγονότος.
Οι Ντογκόν όμως αναφέρονται και στην ύπαρξη ενός τρίτου άστρου επίσης στο Σείριο το οποίο ονομάζουν Έμε Για «Θηλυκό Ζαχαρόχορτο». Ακόμα δίνουν στοιχεία για τον μοναδικό δορυφόρο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το αστέρι. Η Αστρονομία δεν έχει ερευνήσει ακόμα την ύπαρξη και αυτού του τρίτου αυτόφωτου ουράνιου σώματος.
Επιπλέον αίσθηση έχουν προκαλέσει στο Μαλί οι ικανότητες των Χογκόν (ιερείς των Ντογκόν). Δρώντας ως θεραπευτές, έχουν δώσει ίαση κυρίως σε πολλές δύσκολες διανοητικές ασθένειες. Οι Χογκόν θεραπεύουν αναμεταδίδοντας στον ασθενή την απίστευτη εσωτερική τους ενέργεια και δύναμη με τη χρήση της Αστρονομικής τους γνώσης. Πιστεύουν ότι σε κάθε άνθρωπο αντιστοιχεί και ένα συγγενικό άστρο που πάντα τον ακολουθεί. Αν σε ένα δεδομένο χρόνο είναι δυνατή η γνώση για τη συγκεκριμένη θέση του αστεριού, τότε η κάθε ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί.
Οι αστρονομικές γνώσεις των Ντογκόν εκπλήσσουν ακόμα και τον ικανότερο εξειδικευμένο επιστήμονα. Πέρα από το Σείριο, είναι άριστοι γνώστες του ηλιακού συστήματος. Γνωρίζουν ότι ο Κρόνος διαθέτει δακτυλίους και ότι ο Δίας έχει τέσσερις σελήνες. Είναι επίσης γνώστες της τροχιάς των πλανητών γύρω από τον Ήλιο. Μάλιστα στην καθημερινή τους ζωή, καθοδηγούνται από τέσσερα ημερολόγια για τον Ήλιο, τη Σελήνη, το Σείριο και την Αφροδίτη.
Από πού όμως άντλησαν όλες αυτές τις γνώσεις είναι απορίας άξιο. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι οι πληροφορίες τους προέρχονται από τους Νόμμος (περίεργα αμφίβια όντα που έφτασαν στην γη από τον Σείριο). Μιλώντας με λεπτομέρειες περιγράφουν και το παράξενο μέσο που τους μετέφερε στα νοτιοανατολικά της περιοχής τους. Κατόπιν ένα ον με τέσσερα πόδια τράβηξε το σκάφος προς μια κοιλότητα που τη γέμισε με νερό μετατρέποντας την σε λίμνη.
Η παρουσία τους στη γη σύμφωνα με τους Ντογκόν είχε να κάνει με τη σωτηρία του κόσμου. Τα αμφίβια αυτά όντα έμοιαζαν περισσότερο με ψάρια παρά με ανθρώπους. Οι Ντογκόν παρουσιάζουν
τους Νόμμος ως λυτρωτές και πνευματικούς φύλακες. Θεωρούν ότι ο αρχηγός τους σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Στο μέλλον πιστεύουν ότι θα τους επισκεφθεί και πάλι με ανθρώπινη μορφή. Στη συνέχεια θα ξαναπάρει την αρχική όψη του αμφίβιου και θα κυβερνήσει τον πλανήτη από τα νερά
Οι περιγραφές αυτές σχετίζονται με άλλες που υπάρχουν στις αρχαίες γραφές της Βαβυλώνας. Εκεί δεν ονομάζονται Νομμος αλλά «Οάννες». Πρόκειται για αμφίβια όντα που ήρθαν στον πλανήτη για να σώσουν τον κόσμο. Το περίεργο ωοειδές μέσο μεταφοράς τους προσθαλασσώθηκε στην Ερυθρά θάλασσα. Οι Οάννες ήταν μισοί άνθρωποι και μισοί ψάρια και οι Βαβυλώνιοι τους θεωρούσαν ημίθεους. Από αυτούς αποκόμισαν τις μετέπειτα πλούσιες αστρονομικές τους γνώσεις.
Μπορούν άραγε οι Νόμμος να συσχετιστούν με τους Οάννες; Η απάντηση έρχεται από τους ίδιους τους Ντογκόν που υποστηρίζουν ότι η περιοχή στην οποία ζούν δεν αποτελεί την κοιτίδα τους. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι κατάγονται από τους Βέρβερους φυλή που δεν είχε συγκεκριμένη πατρογονική εστία. Οι τακτικές νομαδικές μετακινήσεις τους κατά το παρελθόν, τους μετατόπισαν από τη Λιβύη που δρούσαν τον 1ο πχ αιώνα προς τα νότια. Εκεί έγιναν ένα με τους ιθαγενείς και εδραιώθηκαν γύρω στο 1000μχ.
Αν οι Ντογκόν έφτασαν στο Μαλί από τη Λιβύη, περιοχή πλησιέστερη στην Ερυθρά θάλλασα και στη Μεσοποταμία τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι Οάννες και Νόμμος είναι το ίδιο και το αυτό. Παρότι όμως ο γεωγραφικός συσχετισμός μπορεί να γίνει εφικτός, εξακολουθεί να μας απασχολεί το ερώτημα πως οι Αιγύπτιοι που κατοικούσαν ανάμεσα στις δύο περιοχές δεν γνώριζαν κάτι σχετικό.
Το μυστήριο υφίσταται και η λάμψη του Σείριου εξακολουθεί να εκπέμπει περίεργα σήματα. Είναι η περιοχή του αστεριού χώρος προέλευσης εξωγήινων όντων; Άραγε από εκεί ήρθαν στη γη οι προπάτορες του ανθρώπινου γένους; Δε μένει παρά να στρέψουμε το βλέμμα μας στο νυχτερινό ουρανό για να παρατηρήσουμε την έντονη και γεμάτη μυστήριο λάμψη του. Μια λάμψη που υπερκαλύπτει τον μικρό αμυδρό αλλά μεστό από ερωτηματικά σύντροφό του.
Οι έρευνες για το άστρο αυτόεξασφάλισαν φωτογραφικό υλικό μετά το 1970. Οι Γάλλοι ανθρωπολόγοι που το 1930 επισκέφθηκαν τη φυλή έμειναν έκθαμβοι όταν οι Ντογκόν τους μίλησαν για το περίεργο φωτεινό ουράνιο σώμα που μόνο εκείνοι μπορούσαν να διακρίνουν, εξηγώντας τους ότι τις πληροφορίες πήραν από εξωγήινους επισκέπτες που ήρθαν από άγνωστο αστρικό σύστημα.
Η περιγραφή του συγκεκριμένου αστεριού οδήγησε τους αστρονόμους στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για τον Σείριο Β’ που οι άνθρωποι της φυλής αποκαλούσαν Πο Τολό
Το 1844 οι τότε αστρονόμοι παρατήρησαν ορισμένες ανωμαλίες στις κινήσεις του κυρίως αστεριού (Σείριου Α’) και υποπτεύθηκαν ότι μπορεί να υπάρχει και άστρο συνοδός, του οποίου η έλξη βαρύτητας πιθανόν να το επηρέαζε.
Γύρω στο 1862 και μετά από αρκετά χρόνια επίμονης έρευνας, άρχισε να διακρίνεται αμυδρά το δεύτερο αστέρι που ήταν όμως αρκετά πιο μικρό για να μπορεί να ασκεί έλξη στο μεγαλύτερο που
είναι σε μέγεθος διπλάσιο από τον δικό μας ήλιο και τουλάχιστον 20 φορές πιο ακτινοβόλο.Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Σείριος Β’ είναι ένας «Λευκός νάνος» που διαφέρει όμως από τα αστέρια της ίδιας κατηγορίας λόγω του ότι αν και μικροσκοπικός, είναι τόσο βαρύς που μπορεί να ασκεί έλξη βαρύτητας πάνω στον κυρίως Σείριο. Μάλιστα οι Ντογκόν ονομάζουν το άστρο Πο Τολό. Τολό σημαίνει στη διάλεκτο τους αστέρι και Πό ονομάζουν έναν εξαιρετικά μικρό σπόρο φυτού. Θέλουν με τη σύνθετη αυτή λέξη να δώσουν με τον πιο απλό και έντονο τρόπο, το στίγμα του. Ο Πο Τολό (Σείριος Β’) είναι για αυτούς το πιο μικροσκοπικό αστέρι αλλά παράλληλα και το πιο βαρύ. Τόσο βαρύ που ούτε όλα τα πλάσματα του κόσμου μαζί, δε μπορούν να το σηκώσουν. Το χρώμα του είναι λευκό και η τροχιά του ελλειπτική. Οι άνθρωποι της φυλής πιστεύουν ότι πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τον Σείριο κάθε 50 έτη και μάλιστα διοργανώνουν ειδική τελετή για να τιμήσουν τη μνήμη αυτού του γεγονότος.
Οι Ντογκόν όμως αναφέρονται και στην ύπαρξη ενός τρίτου άστρου επίσης στο Σείριο το οποίο ονομάζουν Έμε Για «Θηλυκό Ζαχαρόχορτο». Ακόμα δίνουν στοιχεία για τον μοναδικό δορυφόρο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το αστέρι. Η Αστρονομία δεν έχει ερευνήσει ακόμα την ύπαρξη και αυτού του τρίτου αυτόφωτου ουράνιου σώματος.
Επιπλέον αίσθηση έχουν προκαλέσει στο Μαλί οι ικανότητες των Χογκόν (ιερείς των Ντογκόν). Δρώντας ως θεραπευτές, έχουν δώσει ίαση κυρίως σε πολλές δύσκολες διανοητικές ασθένειες. Οι Χογκόν θεραπεύουν αναμεταδίδοντας στον ασθενή την απίστευτη εσωτερική τους ενέργεια και δύναμη με τη χρήση της Αστρονομικής τους γνώσης. Πιστεύουν ότι σε κάθε άνθρωπο αντιστοιχεί και ένα συγγενικό άστρο που πάντα τον ακολουθεί. Αν σε ένα δεδομένο χρόνο είναι δυνατή η γνώση για τη συγκεκριμένη θέση του αστεριού, τότε η κάθε ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί.
Οι αστρονομικές γνώσεις των Ντογκόν εκπλήσσουν ακόμα και τον ικανότερο εξειδικευμένο επιστήμονα. Πέρα από το Σείριο, είναι άριστοι γνώστες του ηλιακού συστήματος. Γνωρίζουν ότι ο Κρόνος διαθέτει δακτυλίους και ότι ο Δίας έχει τέσσερις σελήνες. Είναι επίσης γνώστες της τροχιάς των πλανητών γύρω από τον Ήλιο. Μάλιστα στην καθημερινή τους ζωή, καθοδηγούνται από τέσσερα ημερολόγια για τον Ήλιο, τη Σελήνη, το Σείριο και την Αφροδίτη.
Από πού όμως άντλησαν όλες αυτές τις γνώσεις είναι απορίας άξιο. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι οι πληροφορίες τους προέρχονται από τους Νόμμος (περίεργα αμφίβια όντα που έφτασαν στην γη από τον Σείριο). Μιλώντας με λεπτομέρειες περιγράφουν και το παράξενο μέσο που τους μετέφερε στα νοτιοανατολικά της περιοχής τους. Κατόπιν ένα ον με τέσσερα πόδια τράβηξε το σκάφος προς μια κοιλότητα που τη γέμισε με νερό μετατρέποντας την σε λίμνη.
Η παρουσία τους στη γη σύμφωνα με τους Ντογκόν είχε να κάνει με τη σωτηρία του κόσμου. Τα αμφίβια αυτά όντα έμοιαζαν περισσότερο με ψάρια παρά με ανθρώπους. Οι Ντογκόν παρουσιάζουν
τους Νόμμος ως λυτρωτές και πνευματικούς φύλακες. Θεωρούν ότι ο αρχηγός τους σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Στο μέλλον πιστεύουν ότι θα τους επισκεφθεί και πάλι με ανθρώπινη μορφή. Στη συνέχεια θα ξαναπάρει την αρχική όψη του αμφίβιου και θα κυβερνήσει τον πλανήτη από τα νεράΟι περιγραφές αυτές σχετίζονται με άλλες που υπάρχουν στις αρχαίες γραφές της Βαβυλώνας. Εκεί δεν ονομάζονται Νομμος αλλά «Οάννες». Πρόκειται για αμφίβια όντα που ήρθαν στον πλανήτη για να σώσουν τον κόσμο. Το περίεργο ωοειδές μέσο μεταφοράς τους προσθαλασσώθηκε στην Ερυθρά θάλασσα. Οι Οάννες ήταν μισοί άνθρωποι και μισοί ψάρια και οι Βαβυλώνιοι τους θεωρούσαν ημίθεους. Από αυτούς αποκόμισαν τις μετέπειτα πλούσιες αστρονομικές τους γνώσεις.
Μπορούν άραγε οι Νόμμος να συσχετιστούν με τους Οάννες; Η απάντηση έρχεται από τους ίδιους τους Ντογκόν που υποστηρίζουν ότι η περιοχή στην οποία ζούν δεν αποτελεί την κοιτίδα τους. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι κατάγονται από τους Βέρβερους φυλή που δεν είχε συγκεκριμένη πατρογονική εστία. Οι τακτικές νομαδικές μετακινήσεις τους κατά το παρελθόν, τους μετατόπισαν από τη Λιβύη που δρούσαν τον 1ο πχ αιώνα προς τα νότια. Εκεί έγιναν ένα με τους ιθαγενείς και εδραιώθηκαν γύρω στο 1000μχ.
Αν οι Ντογκόν έφτασαν στο Μαλί από τη Λιβύη, περιοχή πλησιέστερη στην Ερυθρά θάλλασα και στη Μεσοποταμία τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι Οάννες και Νόμμος είναι το ίδιο και το αυτό. Παρότι όμως ο γεωγραφικός συσχετισμός μπορεί να γίνει εφικτός, εξακολουθεί να μας απασχολεί το ερώτημα πως οι Αιγύπτιοι που κατοικούσαν ανάμεσα στις δύο περιοχές δεν γνώριζαν κάτι σχετικό.
Το μυστήριο υφίσταται και η λάμψη του Σείριου εξακολουθεί να εκπέμπει περίεργα σήματα. Είναι η περιοχή του αστεριού χώρος προέλευσης εξωγήινων όντων; Άραγε από εκεί ήρθαν στη γη οι προπάτορες του ανθρώπινου γένους; Δε μένει παρά να στρέψουμε το βλέμμα μας στο νυχτερινό ουρανό για να παρατηρήσουμε την έντονη και γεμάτη μυστήριο λάμψη του. Μια λάμψη που υπερκαλύπτει τον μικρό αμυδρό αλλά μεστό από ερωτηματικά σύντροφό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου