Μεγαλύτερος από ό,τι είχε εκτιμηθεί ο θάλαμος μάγματος στο Γέλοουστοουν

Υπερηφαίστειο σε λήθαργο

Οι διάσημες θερμοπηγές του Γέλοουστοουν τροφοδοτούνται από έναν υπόγειο θάλαμο μάγματος 

Ντένβερ, Κολοράντο

Ο θάλαμος λιωμένων πετρωμάτων που κρύβεται κάτω από το υπερηφαίστειο του Γέλοουστοουν είναι τουλάχιστον δυόμισι φορές μεγαλύτερος από ό,τι είχε εκτιμηθεί ως σήμερα, προκύπτει από την ανάλυση σεισμικών κυμάτων. Το υπερηφαίστειο θα κατέστρεφε μεγάλο μέρος των ΗΠΑ σε περίπτωση έκρηξης, σύμφωνα όμως με τους ερευνητές ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι ισχυροί σεισμοί.

Χιλιάδες τουρίστες ταξιδεύουν κάθε χρόνο στα παγωμένo υψίπεδο της Μοντάνα για να θαυμάσουν το Εθνικό Πάρκο Γέλοουστοουν. Οι διάσημες θερμοπηγές του πάρκου είναι σήμερα το μόνο ορατό σημάδι του λεγόμενου «υπερηφαιστείου».

Όμως το γεωλογικό τέρας του Γέλοουστοουν έχει δώσει τρεις εξαιρετικά ισχυρές εκρήξεις τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια. Μάλιστα οι δύο από αυτές κάλυψαν με στάχτη τη μισή Βόρεια Αμερική, απελευθερώνοντας έως και 2.500 φορές περισσότερο υλικό από ό,τι η έκρηξη του Όρους της Αγίας Ελένης το 1980.

Στην πραγματικότητα, μάλιστα, η καρδιά του πάρκου είναι η καλδέρα που άφησε πίσω της η τελευταία ισχυρή έκρηξη του υπερηφαιστείου πριν από 640.000 χρόνια.

Ολόκληρο το Εθνικό Πάρκο ήταν γνωστό ότι κάθεται πάνω σε έναν γιγάντιο θάλαμο μάγματος που κρύβεται σε βάθος μερικών χιλιομέτρων. Η τελευταία μελέτη εκτίμησε το μέγεθός του αναλύοντας δεδομένα για περισσότερες από 4.500 σεισμικές δονήσεις, αναφέρει το Nature.com. Τα σεισμικά κύματα ταξιδεύουν πιο αργά στο μάγμα από ό,τι στα συμπαγή πετρώματα, και η διαφορά αυτή μπορεί να δώσει μια εικόνα του υπεδάφους σε μεγάλο βάθος.

Η ανάλυση δείχνει ότι ο θάλαμος μάγματος έχει 80 χιλιόμετρα μήκος και 20 πλάτος και είναι μεγαλύτερος από οποιονδήποτε άλλο θάλαμο μάγματος για τον οποίο υπάρχουν αξιόπιστες απεικονίσεις.

Η υπόγεια δεξαμενή, ανέφερε ο Ρόμπερτ Σμιθ του Πανεπιστημίου της Γιούτα στο Σολκ Λέικ Σίτι, μοιάζει με σφουγγάρι 4.000 κυβικών χιλιομέτρων, από το οποίο το 6 με 8% είναι γεμάτο μάγμα.

Ο Σμιθ παρουσίασε τη μελέτη στο συνέδριο της Γεωλογικής Εταιρείας Αμερικής που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Ντένβερ του Κολοράντο.

Όπως επισήμανε ο ερευνητής, οι δυτικές ΗΠΑ στις οποίες βρίσκεται το Γέλοουστοουν είναι μια περιοχή που τεντώνεται και λεπταίνει λόγω της κίνησης των τεκτονικών πλακών. Ο πιθανότερος κίνδυνος για τον οποίο πρέπει να ανησυχούν οι αρχές της περιοχής, είπε, δεν είναι μια ενδεχόμενη έκρηξη, αλλά οι σεισμοί άνω των 7,0 βαθμών, όπως η δόνηση των 7,3 βαθμών που σκότωσε δεκάδες άτομα το 1959.

Newsroom ΔΟΛ

Το αρχαιότερο γραπτό κείμενο κανόνων ενός παιχνιδιού, γραμμένο στην... Ελληνική γλώσσα!!!

Το αρχαιότερο γραπτό κείμενο κανόνων ενός παιχνιδιού, γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα

«Στάσου δίπλα στον αντίπαλο και με το δεξί χέρι, κάνε κεφαλοκλείδωμα και χτύπα»! «Στάσου στην πλευρά του, κάνε επίθεση ...με το πόδι και χτύπα»! Πρόκειται βεβαίως για οδηγίες πάλης, μόνον που δεν είναι σημερινές αλλά προέρχονται από τον 1ο ή 2ο μ. Χ. αιώνα.
Γραμμένες στα ελληνικά σε ένα κομμάτι παπύρου που διασώθηκε μέσα στους αιώνες συνιστούν το αρχαιότερο γραπτό κείμενο κανόνων ενός παιχνιδιού, το οποίο παρ’ ότι δεν αναφέρεται συγκεκριμένα ότι πρόκειται για την πάλη, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο. Το κείμενο
έγινε γνωστό πρόσφατα, όταν αντίγραφό του παρουσιάστηκε στην Εθνική Αίθουσα Τιμών Πάλης στο Στίλγουοτερ της Οκλαχόμα στις ΗΠΑ, σε μια εκδήλωση του Πανεπιστημίου Κολούμπια.
Ο πάπυρος, που έχει μήκος περί τα 45,5 εκατοστά βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, το οποίο είναι διάσημο και για την ομάδα πάλης του (!) αλλά είχε ανακαλυφθεί πριν από 130 χρόνια στο Κάϊρο από δύο φοιτητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Στην Αμερική έφθασε το 1907 μαζί με πολλούς άλλους παπύρους αλλά τελικά μόλις πρόσφατα μελετήθηκε από τον ιστορικό, ειδικευμένο και στην πυγμαχία Ντον Σεϋένγκα.

«Οι οδηγίες αυτές βοηθούν την πάλη ως άθλημα», δήλωσε μάλιστα ο ίδιος, που είναι άλλωστε πεπεισμένος ότι πρόκειται για το αρχαιότερο! Εξάλλου αρχαία κείμενα κανόνων για άλλα αθλήματα που να χρονολογούνται τόσο πρώιμα δεν έχουν σωθεί. Πόσο μάλλον που κατά τον επαγγελματία του αθλήματος Λι Ροϊ Σμιθ,οι κανόνες που καταγράφονται στον πάπυρο ισχύουν ως σήμερα.
ΠΗΓΗ