Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Η Αίτνα είναι "ξύπνια" και ζωντανή...


Το ηφαίστειο στη γειτονική Χώρα είναι ιδιαίτερα ενεργό και δραστηριότητά του παρακολουθείται από τους επιστήμονες. Η ανησυχία ωστόσο δεν είναι ιδιαίτερη παρά τις συχνές δράσεις του ηφαιστείου. Δείτε στο video τη τελευταία δραστηριότητα του...

Το μυστήριο της λίμνης της Βουλιαγμένης


Η Λίμνη της Βουλιαγμένης είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά αξιοθέατα της Αθήνας. Πρόκειται για μια αλμυρή λίμνη της οποίας το βάθος ή η σύνδεση με την θάλασσα δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.

Παγκόσμιο μνημείο της φύσης
Μετά τη Σύμβαση για τη διατήρηση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας του Ρίο, που υπογράφηκε από τουλάχιστον 150 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, η ελληνική πολιτεία ανέλαβε τεράστιες ευθύνες για τη διατήρηση του φυσικού της περιβάλλοντος. Μια από τις ευθύνες της είναι και η περίπτωση της Λίμνης της Βουλιαγμένης, ένα κόσμημα των τεχνασμάτων της φύσης.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Ρίο, «βιοποικιλότητα» ορίζεται η ποικιλομορφία που εμφανίζεται ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς όλων των ειδών, των χερσαίων, θαλάσσιων και άλλων υδάτινων οικοσυστημάτων και οικολογικών συμπλεγμάτων στα οποία οι οργανισμοί αυτοί ανήκουν. Τα βασικά συστατικά της βιοποικιλότητας είναι η οικολογική, η γενετική και η οργανισμική βιοποικιλότητα. Η Λίμνη της Βουλιαγμένης εδώ και μία 15ετία αποτελεί ένα από τα κύρια επιστημονικά ενδιαφέροντα του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ. Από τις έρευνες αυτές έχουν προκύψει ως σήμερα αρκετά επιστημονικά δημοσιεύματα.
Σύμφωνα με την καθηγήτρια Γεωλογίας Αθηνά Ζαμάνη(1), η ύπαρξη της λίμνης δεν αναφέρεται από κανέναν αρχαίο συγγραφέα, ούτε και από τον Παυσανία ο οποίος περιέγραψε τη χερσόνησο της Βουλιαγμένης. Τα κομμάτια των σταλακτιτών στα πρανή της λίμνης μαρτυρούν παράλληλα ότι δεν είχε πάντα τη σημερινή της μορφή. Στη θέση της υπήρχε τμήμα ενός μεγάλου σπηλαίου, του οποίου η οροφή κατέρρευσε εξαιτίας της διάβρωσης και των τεκτονικών φαινομένων που διαδραματίστηκαν περίπου πριν από 2000 χρόνια. Η είσοδος ενός πολυδαίδαλου υποβρύχιου σπηλαίου ανοίγεται στον πυθμένα της λίμνης. Το σπήλαιο εκτείνεται σε μήκος τουλάχιστον 3.123 μέτρων στα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής.
Ο πυθμένας της λίμνης αποτελείται από ένα λασπώδες υπόστρωμα πλούσιο σε θειούχες ενώσεις. Η παρουσία υδρόθειου στο ίζημα αποδίδεται στην αναγωγική δράση των οργανικών αλάτων που προέρχονται από την αποικοδόμηση φυτικών υπολειμμάτων. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι στην ευρύτερη περιοχή η θερμοκρασία των υδάτων του υδροφόρου ορίζοντα είναι αυξημένη. Πιθανόν ο υδροφόρος ορίζοντας να επηρεάζεται από κάποιο προσκείμενο παρακλάδι του γνωστού ηφαιστειακού τόξου (Σουσάκι - Αίγινα - Μέθανα)(2). Με τον υδροφόρο αυτόν ορίζοντα αλλά και με διηθητικές διεργασίες από τα χερσαία τοιχώματα της λίμνης επέρχεται η ανανέωση του νερού στο οικοσύστημα της λίμνης με θερμό θαλασσινό νερό (28Ψ-35Ψ C).
Η λίμνη τροφοδοτείται επίσης και με γλυκό νερό από μια πηγή που βρίσκεται σε βάθος 17 μ. Το γλυκό νερό που αναβλύζει από την πηγή είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνο για τον υφάλμυρο χαρακτήρα του νερού της. Οι γεωμορφολογικές αυτές ιδιαιτερότητες όμως έχουν άμεση αντανάκλαση στη φυσικοχημεία των νερών της. Η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 18Ψ C, ενώ τους θερινούς μήνες μπορεί να φτάσει και τους 29Ψ C. Η αλατότητα του νερού κυμαίνεται γύρω στο 17â, το pH στο 7, ενώ το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό βρίσκεται γύρω στο 6 ppm.
Πέρα όμως από το αβιοτικό σύστημα της λίμνης, εκείνο που παρουσιάζει άμεσο ενδιαφέρον είναι ο έμβιος κόσμος της. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 δημοσιεύθηκε ένα νέο για την επιστήμη είδος θαλάσσιας ανεμώνης, το Paranemonia vouliagmeniensis. Ακολούθησε η μελέτη της οικολογίας - βιολογίας του μοναδικού αυτού είδους σε σχέση με άλλους ζωικούς οργανισμούς. Μπορεί η ποικιλότητα του έμβιου κόσμου της λίμνης να είναι σχετικά μικρή, όπως εξάλλου αναμενόταν, εν τούτοις οι προκαταρκτικές έρευνες έδειξαν ότι στα νερά της λίμνης υπάρχουν και άλλα νέα είδη για την επιστήμη.
Πάντως τα περισσότερα από τα είδη των οργανισμών που έχουν ως σήμερα προσδιοριστεί αποτελούν χαρακτηριστικούς κατοίκους της ανοιχτής θάλασσας παρόμοια εκείνων των υφάλμυρων οικοσυστημάτων. Οι οικολογικές μελέτες που ολοκληρώθηκαν συνολικά σε τρεις ζωικούς οργανισμούς της λίμνης αποκάλυψαν την ιδιαιτερότητά τους σε σχέση με εκείνους που ζουν σε οικοσυστήματα της ανοιχτής θάλασσας, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι έρευνες αυτές αποκάλυψαν επίσης ότι τα είδη αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιοδείκτες (=οργανισμοί μάρτυρες των συνθηκών του περιβάλλοντος στο οποίο διαβιούν) για τη βιοπαρακολούθηση του οικοσυστήματος της Λίμνης της Βουλιαγμένης. Για παράδειγμα, το είδος Paranemonia vouliagmeniensis, που διατηρεί έναν αξιόλογο πληθυσμό πάνω σε διάφορα υποστρώματα, διαβιώνει στη λίμνη με διαφορετικό τρόπο από άλλα αντίστοιχα είδη του ανοιχτού θαλάσσιου συστήματος. Ωστόσο οι ανθρωπογενείς επιδράσεις φαίνεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε αρκετά σημεία στα παράλια της λίμνης. Η ανεμώνη αυτή είναι ζωοτόκος οργανισμός, ενώ η διατροφή του στηρίζεται σε μικροοργανισμούς αλλά και σε διαλυμένες οργανικές ουσίες που βρίσκονται στα νερά της λίμνης.
Για τα άλλα δύο είδη (Abra ovata και Cerastoderma glaucum) διαπιστώθηκε ότι η αναπαραγωγική τους στρατηγική είναι κατάλληλα προσαρμοσμένη στο περιβάλλον της λίμνης. Το πρώτο είδος φαίνεται να ζει περίπου 18 μήνες ενώ το δεύτερο περίπου 12. Το πρώτο βρίσκεται χωμένο στο ίζημα ως και 5 cm ενώ το δεύτερο μπορεί να ζει παραχωμένο στο ίζημα αλλά και πάνω στα φύκια που κοσμούν τους βράχους και τον πυθμένα της λίμνης. Ο πληθυσμός ιδιαίτερα του C. glaucum παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικολογική ισορροπία των νερών της, αφού σε ημερήσια βάση το κάθε άτομο μπορεί να διηθεί (φιλτράρει) 1-3 λίτρα νερού, καθαρίζοντάς το από διάφορα μικρόβια και περίσσειες οργανικές ενώσεις.
Φαίνεται λοιπόν ότι η οικολογική ισορροπία της λίμνης, που βρίσκεται κάτω από ένα ιδιαίτερο καθεστώς, χρειάζεται ιδιαίτερες και άμεσες μελέτες βιοπαρακολούθησης προκειμένου η Λίμνη της Βουλιαγμένης να τύχει μιας αειφόρου και βιώσιμης διαχείρισης.
Τα μνημεία της φύσης δεν αποτελούν κληρονομιά μόνο των κατοίκων μιας χώρας αλλά όλων των κατοίκων του πλανήτη. Η λίμνη την περίοδο του καλοκαιριού δέχεται πάνω από χίλιους κολυμβητές ημερησίως. Με άλλα λόγια, σε ημερήσια βάση το καθένα από τα άτομα αυτά καταλαμβάνουν 3,5-4 τ.μ. της επιφάνειας της λίμνης. Αναρωτήθηκε όμως ποτέ κανείς αν το περιβάλλον της λίμνης μπορεί να επιδέχεται τέτοια φόρτιση ανθρωπογενούς όχλησης; Μήπως η διαχείριση της λίμνης χρειάζεται μια καλύτερη τύχη;
Μήπως θα πρέπει να αξιοποιηθεί η λίμνη με πολύπλευρες ενέργειες και βιώσιμες διαχειριστικές στρατηγικές; Δεν θα πρέπει κάποτε να δείξουμε στον κόσμο ότι το φυσικό περιβάλλον αξιοποιείται με σεβασμό; Τα ερωτήματα αυτά, όπως και άλλα πολλά που δεν διατυπώνονται, φαίνεται ότι βασανίζουν πολλούς αλλά δυστυχώς δεν εισακούγονται. Αν ένα τέτοιο μοναδικό μνημείο της φύσης δεν αξιοποιηθεί κατάλληλα, φοβάμαι ότι οι κυρώσεις από την ΕΕ δεν θα καθυστερήσουν για πολύ ακόμη.
1) Α. Papapetrou-Zamanis, Ann. Geol. de Pays Hell., 21, 210-216, 1969. 2) V. Giannopoulos & Κ. Giotis, Γαιόραμα, Ιούλιος - Αύγουστος 2000.
Ο κ. Χαρίτων Χιντήρογλου είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τομέα Ζωολογίας στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σπήλαιο Βουλιαγμένης
Αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα σπηλαιοβάραθρα της Αττικής. Είναι βέβαιο ότι έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει κανείς, να ανακαλύψει τα μυστικά της. Οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο σπηλαιοβάραθρο αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας από τους κατακτητές την περίοδο του 1940. Μάλιστα την εξερεύνηση την είχε αναλάβει μια από τις πιο επίλεκτες ομάδες που διέθεταν οι γερμανοί και που αποτελείτο από ορειβάτες, επιστήμονες, κομάντο, ένα σύνολο ριψοκίνδυνων αλλά πολύ καλά εκπαιδευμένων ατόμων. Άλλωστε η ίδια η λίμνη της Βουλιαγμένης εξερευνήθηκε εντατικά από τους γερμανούς την περίοδο εκείνη.
Είναι βέβαια γνωστό στους περισσότερους ότι πλήρη και σαφή εικόνα για την λίμνη της Βουλιαγμένης δεν υπάρχει. Στις διάφορες κατά καιρούς προσπάθειες έρευνας που έχουν γίνει, έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει κανείς, να ανακαλύψει τα μυστικά της.
Το συγκεκριμένο σπηλαιοβάραθρο μάλλον επικοινωνεί υπόγεια με την λίμνη μια και στα έγκατα του έχει μια λίμνη που ούτε λίγο ούτε πολύ το βάθος της φτάνει τα 100 μέτρα!!! Αν κρίνει κανείς και την μικρή απόσταση που βρίσκεται και η γνωστή λίμνη περίπου 600 μέτρα τότε από ότι φαίνεται οι δυο λίμνες είναι κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Δυο μικρά ανοίγματα πριν την κορυφή του μικρού λόφου πάνω από την λίμνη είναι η είσοδος του σπηλαιοβάραθρου. Από εκεί και μετά μέσα από στενά και δαιδαλώδη λαγούμια αρχίζει η κατάβαση.
Πανέμορφο το θέαμα που βλέπει κανείς από τους διάφορους σχηματισμούς που έχουν τα τοιχώματα , αλλά και αρκετά επικίνδυνη η κατάβαση που ούτε λίγο ούτε πολύ φτάνει συνολικά περίπου τα 110 μέτρα. Είναι άγνωστο το που μπορεί να φτάνει αυτό το σπήλαιο μιας και υπάρχουν λαγούμια που χρειάζονται ένα προς ένα έρευνα. Βουλιαγμένης καταλαμβάνει υπογείως 10 οικοδομικά τετράγωνα έκταση!!!
Ο "αυτοκράτορας"
To 1988 ξεκίνησε το πρόγραμμα εξερεύνησης και χαρτογράφησης του σπηλαίου της Βουλιαγμένης, υπό την αιγίδα του σπηλαιολογικού τομέα του υπουργείου Πολιτισμού, με χρηματοδότηση του Δήμο Βουλιαγμένης.
Οι έρευνες είναι σύνθετες και περιλαμβάνουν μελέτη της γεωλογίας του σπηλαίου, χημικές αναλύσεις του νερού και αεροφωτογραφίες της περιοχής. Οι σπηλαιοκαταδύσεις είναι ο πιο σημαντικός τομέας. Δεν είναι τυχαίο το ότι επικεφαλής τους τέθηκε ο Ελβετός Ζαν Ζακ Μπολάνζ, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σπηλαιοδυτών. Η μακρόχρονη πείρα του στο συγκεκριμένο τομέα τον αντάμειψε με το χαρακτηριστικό παρατσούκλι "ο αυτοκράτορας", το οποίο του έδωσαν οι συνεργάτες του. Στην πρώτη του κιόλας κατάδυση ανακάλυψε σε βάθος τριάντα μέτρων ένα στενό πέρασμα το οποίο οδηγεί σε μια υποβρύχια αίθουσα χωρητικότητας 1.200.000 κυβικών μέτρων.
Οι έρευνες ξεκίνησαν στη σκιά ενός ατυχήματος, όταν δύο δύτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη φάση της αποσυμπίεσης λίγα μόλις μέτρα πριν από την επιφάνεια. Τα πτώματά τους δε βρέθηκαν ποτέ. Αιτία του θανάτου τους δεν ήταν βέβαια τα φαντάσματα για τα οποία μιλούν οι παλιότεροι κάτοικοι της Βουλιαγμένης, αλλά ένα δυνατό ρεύμα που εμφανίζεται κατά καιρούς στο άνοιγμα του σπηλαίου και προκαλεί μικρές δίνες στο νερό.
Σταλαγμίτης-μνημείο
Η περιοχή άρχισε να αποκαλύπτει σταδιακά το αληθινό της πρόσωπο: ένα σύνθετο σύστημα καρστικών σπηλαίων με υπόγεια νερά που κυλούν διαμέσου του ορεινού όγκου του Υμηττού. Η φυσική θερμότητα των νερών αυτών προδίδει μία ακόμα σημαντική πληροφορία: σε πολύ μεγάλο βάθος τα σπήλαια συνδέονται με το ηφαιστειακό τόξο που διατρέχει τα Ελληνικά νησιά.
Οι οχτώ συνολικά αποστολές έχουν φέρει μέχρι σήμερα στο φως κι άλλες συναρπαστικές πληροφορίες. Από τη μελέτη των αεροφωτογραφιών διαπιστώθηκε μια σειρά από τέσσερα βυθίσματα ή δολίνες καθώς και δύο μεγάλα βάραθρα: το γερμανικό και το ανεξερεύνητο Πηγάδι του Διαβόλου. "Το σπήλαιο αναπτύσσεται μέσα από μεσοζωικούς κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους, οι οποίοι έχουν αρκετά κενά εξαιτίας της χημικής διάλυσης του πετρώματος", διευκρινίζει ο Βασίλης Γιαννόπουλος από το υπουργείο Πολιτισμού.
Μάλιστα κατά τη διάρκεια της τελευταίας εξερευνητικής κατάδυσης ο Λουίτζι Καζάτι, στενός συνεργάτης του Μπουλάνζ, ανακάλυψε έναν τεράστιο σταλαγμίτη, ο οποίος αποτελεί το βαθύτερο καρστικό σχηματισμό στην Ελλάδα. Το γεωλογικό αυτό μνημείο βρίσκεται σε βάθος 105 μέτρων, περίπου 730 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου. Αυτή η ανακάλυψη άλλαξε ολοκληρωτικά τη θεωρία για τον πρόσφατο σχηματισμό της Μεσογείου. Ο λόγος; Οι σταλακτίτες δε δημιουργούνται ποτέ κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Σήραγγα-ρεκόρ
Στην περιοχή υπάρχουν συνολικά 14 διαφορετικές υπόγειες σήραγγες. Η μία απ’ αυτές είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο. Έχει μήκος 800 μέτρα, πλάτος από 60 έως 150 μέτρα, ενώ το βάθος της είναι κατά μέσο όρο τα 80 μέτρα. Οι βυθισμένοι διάδρομοι έχουν συνολικό μήκος 4,3 χιλιόμετρα.
Οι ερευνητικές αποστολές και τα πρώτα επιστημονικά συμπεράσματα ήταν αρκετά για να εξάψουν τη φαντασία αρκετών ερασιτεχνών δυτών. Γύρω από τη Λίμνη της Βουλιαγμένης έχει πλεχτεί ένας μύθος που οφείλεται στην εξαιρετική ορατότητα, στο βάθος, στη θερμοκρασία του νερού και φυσικά στην ομορφιά της. Μέσα όμως σ’ έναν τέτοιο λαβύρινθο από σήραγγες ακόμα κι ένας πεπειραμένος δύτης κινδυνεύει να χάσει τον προσανατολισμό του. "Η σπηλαιοκατάδυση, σε σχέση με τις θαλάσσιες καταδύσεις, διαφέρει όπως η μέρα με τη νύχτα. Μπαίνοντας σ’ ένα σπήλαιο κάποιοι άπειροι δύτες χάνουν το δρόμο του γυρισμού, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν", επισημαίνει ο Βασίλης Γιαννόπουλος.
Αποτέλεσμα αυτής της απειρίας ήταν να χάσουν τη ζωή τους οχτώ δύτες. Θανάσιμα λάθη τους ήταν η μη εξοικείωση με το υποβρύχιο περιβάλλον των σπηλαίων και ο ελλιπής εξοπλισμός. Οι περισσότεροι δε διέθεταν ούτε καν το "μίτο της Αριάδνης", ένα νάιλον σκοινί που δένουν οι σπηλαιοδύτες στην είσοδο του σπηλαίου για να μη χάνονται στους υπόγειους λαβυρίνθους. Το 1995 τα σπήλαια έκλεισαν για το κοινό, προς αποφυγή ατυχημάτων. Από τότε επιτρέπονται μόνο οι καταδύσεις για επιστημονικούς σκοπούς.
Ακόμα και οι έμπειροι σπηλαιοδύτες δε διέφυγαν αυτό τον κίνδυνο. Ο Ελβετός Αρν Ονταλίκ, μέλος της αποστολής, εγκλωβίστηκε στη σήραγγα αφού "χτυπήθηκε" από τη μέθη των δυτών, η οποία προκαλείται από το άζωτο. "Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι ήμουν δεμένος με αόρατα σκοινιά, παγιδευμένος σ’ ένα κρυστάλλινο κενό. Τότε κατάλαβα γιατί οι άτυχοι δύτες δε βγήκαν ποτέ από εκεί μέσα". Και συνεχίζει:
"Η βαθιά νάρκωση και το αχανές τούνελ μου δημιούργησαν σύγχυση. Αμέσως έχασα την αίσθηση του βάθους και της απόστασης κι έπεσα σε ζάλη". Ο Ονταλίκ σώθηκε χάρη στην πείρα του αλλά και γιατί χρησιμοποίησε τη φιγούρα ενός άλλου δύτη ως σημείο αναφοράς μέσα στον υπόγειο λαβύρινθο.

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Ανακαλύφθηκε νερό στον πλανήτη - αστεροειδή «Δήμητρα»

Το νερό ανιχνεύθηκε σε μορφή στηλών υδρατμών που εκτινάσσονται στο διάστημα, πιθανώς από ηφαιστειακού τύπου θερμοπίδακες
Ανακαλύφθηκε νερό στον πλανήτη - αστεροειδή «Δήμητρα»
Ανακαλύφθηκε νερό στον πλανήτη - αστεροειδή «Δήμητρα»
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν ίχνη νερού στη «Δήμητρα», που μπορεί να θεωρηθεί νάνος πλανήτης ή ο μεγαλύτερος και πιο σφαιρικός αστεροειδής του ηλιακού μας συστήματος (ανάλογα με τον ορισμό στα αντίστοιχα ουράνια σώματα).
Το νερό ανιχνεύθηκε σε μορφή στηλών υδρατμών που εκτινάσσονται στο διάστημα, πιθανώς από ηφαιστειακού τύπου θερμοπίδακες (γκέιζερ). Πρόκειται για την πρώτη αδιαμφισβήτητη ανίχνευση νερού στη «Δήμητρα» και γενικότερα στη μεγάλη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία. Η ανακάλυψη εξάλλου εγείρει το ερώτημα αν η «Δήμητρα» θα μπορούσε κάποτε να φιλοξενεί μικροβιακή ζωή, αν και είναι ακόμα πολύ πρόωρο να γίνουν εκτιμήσεις. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μίκαελ Κίπερς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που χρησιμοποίησαν το υπέρυθρο ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο «Χέρσελ» (που βρίσκεται πλέον εκτός λειτουργίας), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερ. Εδώ και περίπου 30 χρόνια, οι επιστήμονες υποπτεύονταν ότι υπήρχε σημαντική ποσότητα νερού στη «Δήμητρα» και οι πρώτες -μη επιβεβαιωμένες- ενδείξεις γι’ αυτό βρέθηκαν το 1991, κάτι που τώρα πλέον επιβεβαιώνεται. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο πλανήτης - αστεροειδής παράγει περίπου έξι κιλά υδρατμών ανά δευτερόλεπτο από την επιφάνειά του. Μια πιθανή αιτία είναι ότι κάτω από την επιφάνειά του υπάρχει υγρό νερό, το οποίο τα ψυχρά ηφαίστεια εκτινάσσουν στο διάστημα με μορφή υδρατμών αντί για καυτή λάβα (κάτι ανάλογο έχει εντοπιστεί στο δορυφόρο «Εγκέλαδο» του Κρόνου). Μια άλλη πιθανότητα είναι η μαζική εξάχνωση του επιφανειακού πάγου υπό την περιοδική επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας, δηλαδή η άμεση μετατροπή του πάγου από στερεό σε αέριο, κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει σε ένα περιφερόμενο παγωμένο κομήτη. Όταν η τροχιά της «Δήμητρας» την απομακρύνει από τον Ήλιο, δεν εξαχνώνονται οι πάγοι της και έτσι δεν δραπετεύουν στο διάστημα υδρατμοί. Το διαστημικό σκάφος "Dawn" (Αυγή) της NASA, που αναμένεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από την παγωμένη «Δήμητρα» την άνοιξη του 2015, θα ρίξει περισσότερο φως στο ζήτημα. Το σκάφος πρόσφατα επισκέφτηκε ένα άλλο μεγάλο αστεροειδή, την «Εστία», ένα πολύ διαφορετικό «καυτό» κόσμο που σκεπάζεται από συνεχείς ηφαιστειακές εκρήξεις. Ένα βασικό ερώτημα των αστρονόμων είναι γιατί η «Δήμητρα» και η «Εστία» διαφέρουν τόσο πολύ από πλευράς θερμότητας. Η ανακάλυψη νερού στη «Δήμητρα», που ανακαλύφθηκε το 1801 και έχει διάμετρο περίπου 950 χιλιομέτρων, ενισχύει το «σενάριο» ότι οι πτώσεις αστεροειδών στη Γη ευθύνονται -εν μέρει τουλάχιστον- για το νερό που απέκτησαν οι ωκεανοί του πλανήτη μας στο απώτατο παρελθόν. Νάνοι πλανήτες θεωρούνται πλέον από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση τα σώματα που είναι μεγαλύτερα από αστεροειδείς και μικρότερα από πλανήτες. Με αυτό το σκεπτικό, η «Δήμητρα» αναβαθμίστηκε από αστεροειδή σε νάνο πλανήτη το 2006, ενώ αντίθετα ο Πλούτων υποβιβάστηκε από κανονικό πλανήτη σε νάνο.

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Το διαφανές πλάσμα της θάλασσας!

Απροσδόκητο εύρημα στη Νέα Ζηλανδία - Δείτε τις φωτογραφίες

Με το στόμα ανοιχτό έμεινε ένας ψαράς από τη Νέα Ζηλανδία όταν έπιασε αυτό το διαφανές πλάσμα της θάλασσας, που του θύμιζε ψάρι ή καλαμάρι, κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού, στη χερσόνησο Καρικάρι.

Ο Stewart Fraser ψάρευε με τους γιους του Conaugh και Finn όταν εντόπισε το παράξενο πλάσμα λίγο κάτω από την επιφάνεια του νερού.

«Αμφιταλαντεύτηκα για να το πιάσω ή όχι αλλά τελικά κέρδισε η περιέργεια και αποφάσισα να το δω από πιο κοντά», είπε στη Daily Mail, «ήταν σαν ζελέ», πρόσθεσε. Φυσικά το φωτογράφισε.

Η φωτογραφία προβλημάτισε τον ίδιο και όλους τους ψαράδες φίλους του ως προς την ταυτότητα του μυστηριώδους πλάσματος.

«Δεν είχαμε ιδέα τι ήταν, δεν είχαμε ξαναδεί τίποτα παρόμοιο», τόνισε.

Η Deborah Cracknell, ερευνήτρια του National Marine Aquarium στο Πλύμουθ της Βρετανίας είπε πάντως στη Daily Mail πως το πλάσμα- μυστήριο είναι του είδους Salpa maggiore (Salpa maxima).

Ο διευθυντής του ενυδρείου Paul Cox εξήγησε πως λίγα είναι γνωστά για το είδος αυτό, εντοπίζονται πάντως συχνότερα στις κρύες θάλασσες.






Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Σας αποκαλύπτουμε τα 7 ΜΥΣΤΙΚΑ του Παναθηναϊκού Σταδίου!

 Σας αποκαλύπτουμε τα 7 ΜΥΣΤΙΚΑ του Παναθηναϊκού Σταδίου!!!!
Τι κρύβεται κάτω από τα κατάλευκα μάρμαρα και τους γύρω λόφους. Τα στοιχεία- κλειδιά για να καταλάβουμε το μεγαλοπρεπές έργο της αρχαιότητας
Μια μνημειώδης κλίμακα άρχιζε από το Παναθηναϊκό Στάδιο και ανέβαινε στον Αρδηττό, όπου βρισκόταν ο ναός της θεάς Τύχης, που κυβερνούσε τους πάντες στην πόλη. Στην απέναντι πλευρά μια δεύτερη κλίμακα έφθανε στην κορυφή του λόφου της Αγρας.
Εκεί φυλασσόταν το ιερό πλοίο των Παναθηναίων. Στη ρίζα τους το ίδιο το Στάδιο αποτελούσε θαύμα τελειότητας. Τότε όπωςκαι τώρα. Ελάχιστοι όμως σήμερα γνωρίζουν τι κρύβεται κάτω από τα κατάλευκα μάρμαρα, γύρω από το Στάδιο και στους διπλανούς λόφους.
Τα μυστικά του είναι καλά κρυμμένα: το νεκροταφείο, ο λεγόμενος τάφος του Ηρώδη, η σαρκοφάγος που βρέθηκε δίπλα του, η αφετηρία των αγώνων δρόμου, η κρυπτή (στοά) εισόδου στο στάδιο, τα αρχαία αποδυτήρια… Νεότερες έρευνες που έχουν διεξαχθεί από την αρχαιολόγο κυρία Εφη Λυγκούρη, προϊσταμένη σήμερα της Εφορείας Πειραιά, αποκαλύπτουν στοιχεία-κλειδιά για την κατανόηση αυτού του μεγαλοπρεπούς έργου της αρχαιότητας.
Οι γραπτές πηγές είναι σαφείς παραδίδοντας ότι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για την τέλεση των γυμνικών αγώνων στα Μεγάλα Παναθήναια του 330-329 π.Χ.
Μια χαράδρα ανάμεσα σε δύο λόφους είχε επιλεγεί ως το ιδανικό σημείο κατασκευής του Σταδίου, που ήταν ευθύγραμμο αρχικώς, για να αλλάξει ριζικά από τον Ηρώδη Αττικό, που το έκανε πεταλόσχημο και του προσέθεσε λάμψη:
Εδώλια από λευκό, πεντελικό μάρμαρο για 50.000 θεατές! (Αργότερα θα γινόταν ασβέστης ή άλλο οικοδομικό υλικό.) «Η λαμπρή κατασκευή του Σταδίου προκαλούσε τον γενικό θαυμασμό και εθεωρείτο από τους συγχρόνους του συγγραφείς ότι δεν υπήρχε εφάμιλλο έργο στον τότε κόσμο» λέει η κυρία Λυγκούρη.
Ο Ερνέστος Τσίλλερ έκανε την πρώτη ανασκαφή (1869-1870) αποκαλύπτοντας μεταξύ άλλων και ένα αμφιθέατρο της Ρωμαϊκής Εποχής όπου ελάμβαναν χώρα μονομαχίες, θηριομαχίες και άλλα θεάματα.
Τα επτά αρχαιολογικά μυστικά του Παναθηναϊκού Σταδίου:
1. Η κρύπτη εισόδου στο στάδιο

αr : diodos Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού ΣταδίουΕπάνω από την είσοδο της αρχαίας υπόγειας διόδου την οποία χρησιμοποιούσαν οι αθλητές για να εισέλθουν στον στίβο βρίσκεται σήμερα το αποδυτήριο, το οποίο κατασκευάστηκε για τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια σκάλα οδηγεί από το εσωτερικό του στη δίοδο (στη φωτογραφία), ενώ η δεύτερη είσοδός της βρίσκεται στη σημερινή οδό Αρχιμήδους. Η στοά πρέπει να διανοίχθηκε την εποχή του Λυκούργου, έχει μήκος 57 μέτρα και πλάτος 4 μ.


2. Ο ναός της Τύχης

ζ: naos tyxhs Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού ΣταδίουΜόνο τα ίχνη από την υποδομή της κλίμακας που οδηγούσε στον ναό της Τύχης έχουν απομείνει σήμερα στην ανατολική κλιτύ του Αρδηττού. Στην κορυφή του λόφου εξάλλου είναι ορατή μια εντυπωσιακή κατασκευή από λίθους και ισχυρό κονίαμα ως βραχώδες έξαρμα, ύψους περίπου 15 μέτρων, που ήταν το ανάλημμα του ανδήρου. Στον μικρό ιωνικό ναό υπήρχε το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς, πρώτη ιέρεια της οποίας ήταν η γυναίκα του Ηρώδη, η Ρήγιλλα.


3. Το ιερό πλοίο
 

ζ: iero ploio Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού ΣταδίουΜια ιδιαίτερα επιμήκης κατασκευή στην κορυφή του λόφου της Άγρας (στην φωτογραφία) ήταν το κτίσμα στο οποίο τοποθετούσαν οι Αθηναίοι το ιερό πλοίο, που μετέφερε το πέπλο της θεάς Αθηνάς κατά την Πομπή των Παναθηναίων. Για την άνοδο του πλοίου στον λόφο, είχε κατασκευαστεί κρυφός μηχανισμός!







4. Νεκροταφείο
 

ζ : nekrotafeio Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού ΣταδίουΠοιός από τους επισκέπτες του Σταδίου μπορεί να φαντασθεί σήμερα ότι εκεί όπου βρίσκεται το νέο κτίριο των χώρων υγιεινής (υπώρειες του Αρδηττού), υπήρχε ένα αρχαίο νεκροταφείο.. Το έφεραν στο φως οι εργασίες συντήρησης του Σταδίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, κατά τη διάρκεια των οποίων ανασκάφηκαν 31 τάφοι διαφόρων ειδών, οι οποίοι χρονολογούνται από τον 3ο-4ο αι.μ.Χ.



5. Σαρκοφάγος
 

ζ sarkofagoi Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού ΣταδίουΜια μαρμάρινη σαρκοφάγος του 2ου αι.μ.Χ. που περιβάλλεται από κτιστό τοίχο και έχει εξαιρετική διακόσμηση αποκαλύφθηκε στον ανατολικό περιμετρικό διάδρομο του Σταδίου, πολύ κοντά στο σημείο όπου είχε εντοπισθεί από τον Α. Σκιά το 1904 η λεγόμενη σαρκοφάγος του Ηρώδη Αττικού. Από τις ανασκαφές αποκαλύφθηκαν επίσης τέσσερις κεραμοσκεπείς τάφοι και τρεις κτιστοί (τέλος του 3ου- αρχές του 4ου αι.μ.Χ.).



6. Η βαλβίδα
 

ζ: valbida Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού ΣταδίουΜόνο το εξασκημένο μάτι ενός ειδικού μπορεί να παρατηρήσει ότι στο σημείο γένεσης της σφενδόνης του Σταδίου, όπου βρίσκεται ένας αρράβδωτος κιονίσκος, έχουν απομείνει τα κατάλοιπα της σειράς των μαρμάρινων πλακών των βαλβίδων. Στις πλάκες αυτές που έφεραν δύο παράλληλες αυλακώσεις πατούσαν οι δρομείς στην αφετηρία των αγώνων δρόμου.





7. Η λεγόμενη, σαρκοφάγος του “Ηρώδη Αττικού”
ζ Τα 7 μυστικά του Παναθηναϊκού Σταδίου 

Στην εξωτερική ανατολική πλευρά του Σταδίου μπορεί και σήμερα να δει κανείς μια ιδιαίτερα επιμελημένη σαρκοφάγο που βρέθηκε πριν από έναν αιώνα. Στο εσωτερικό της υπήρχε σκελετός τοποθετημένος σε λάρνακα από μολύβι και αυτή σε δεύτερη από ξύλο, ενώ στον τοίχο που την περιέβαλλε ένα μαρμάρινο βάθρο φέρει την επιγραφή «ήρωι τω Μαραθωνίω». Στοιχεία αρκετά για ορισμένους μελετητές να θεωρήσουν ότι πρόκειται για το ταφικό μνημείο του Ηρώδη, αν και ο σκελετός ήταν πολύ μεταγενέστερος.
Πηγή: http://www.diaforetiko.gr/

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Η πιο αλλόκοτη πόλη της Ευρώπης που μοιάζει να τη χτύπησε μετεωρίτης -Χτισμένη κάτω από τους βράχους [εικόνες]

Πρόκειται για την Setenil de las Bodegas, μια μικρή πόλη στην επαρχία Cádiz, στην Ισπανία που μοιάζει να επέζησε από πτώση μετεωρίτη.
Το όνομά της οφείλεται στα οινοποιεία της (Bodegas) και είναι ιδιαίτερα γνωστή για τα σπίτια της που είναι κυριολεκτικά χτισμένα μέσα σε βράχους. Σύμφωνα με το dinfo, η πρωτότυπη αρχιτεκτονική της οφείλεται στην διάβρωση που προκάλεσε με τα χρόνια ο ποταμός Trejο μειώνοντας τον οικοδομήσιμο χώρο. Έτσι οι κάτοικοι που ήθελαν να χτίσουν καινούργια σπίτια τα κατασκεύαζαν στις πλαγιές του βουνού.
Η παράξενη αυτή πόλη κατοικείται πλέον από 3000 ανθρώπους και κάθε χρόνο υποδέχεται εκατοντάδες επισκέπτες που θέλουν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια την πόλη που σκεπάζει το βουνό.

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού έχει τιρκουάζ χρώμα

Δε δέχεται άμεσα το φως του Ήλιου, αλλά φωτίζεται από το φως που αντανακλάται από τη Γη

Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού έχει τιρκουάζ χρώμα
Πρώτη φορά οι επιστήμονες, μετά από διετείς παρατηρήσεις, κατέληξαν στη διαπίστωση ότι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού έχει χρώμα γαλαζοπράσινο (τιρκουάζ). Το φως του Ήλιου που παίρνει γαλαζωπή απόχρωση, όταν αντανακλάται από τη Γη και πέφτει πάνω στον δορυφόρο της, μετατρέπεται σε τιρκουάζ, όταν, με τη σειρά του, αντανακλάται από τη Σελήνη και επιστρέφει στη Γη.
Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον Peter Thejll του Δανικού Μετεωρολογικού Ινστιτούτου της Κοπεγχάγης, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy and Astrophysics», σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Μάουνα Λόα της Χαβάης, το οποίο ανήκει στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ.
Η λεγόμενη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού δεν δέχεται άμεσα το φως του Ήλιου, αλλά φωτίζεται από το φως που αντανακλάται από τη Γη. Είναι πολύ πιο αχνή και γίνεται καλύτερα ορατή κατά τις περιόδους της «Νέας Σελήνης».
Οι εικόνες της Γης που έχουν ληφθεί από το διάστημα, δείχνουν ξεκάθαρα πως ο πλανήτης φαίνεται γαλάζιος. Όταν όμως αυτό το γαλαζωπό φως (το οποίο δεν είναι παρά το ηλιακό φως που έχει «χρωματιστεί» από την ατμόσφαιρα της Γης) πέσει πάνω στο φεγγάρι, τότε αντανακλάται πίσω και γίνεται αντιληπτό ως τιρκουάζ από τους παρατηρητές στη Γη.
Για να μετρήσουν το χρώμα της σκοτεινής πλευράς της Σελήνης, οι επιστήμονες έπρεπε πρώτα να απομονώσουν το φως της φωτεινής πλευράς του φεγγαριού, χρησιμοποιώντας ειδικά φίλτρα πάνω στο τηλεσκόπιο.
Αυτή ήταν η πρώτη ακριβής μέτρηση του χρώματος της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού. Η τελευταία προσπάθεια είχε γίνει το 1965 από ένα τηλεσκόπιο στη Νότια Αφρική.
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η νέα ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να παρακολουθούν καλύτερα το χρώμα της ίδιας της Γης, πράγμα που, με τη σειρά του, θα είναι χρήσιμο στην ανάπτυξη καλύτερων κλιματολογικών μοντέλων, μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν τις αλλαγές στη νεφοκάλυψη, συνεπώς και στο χρώμα του πλανήτη. Όπως είπε ο Thejll, «στην πραγματικότητα το χρώμα της Γης αλλάζει κάθε ώρα».

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Ηφαίστειο βγάζει... μπλε λάβα

ΦΩΤΟ-Ηφαίστειο βγάζει... μπλε λάβα

Υπάρχει αφθονία φυσικών «θησαυρών» κρυμμένων στα πιο ανυποψίαστα μέρη στη Γη. Ένας από αυτούς είναι και το ινδονησιακό ορυχείο θείου Kawah Ijen, που αποτελεί μέρος του ηφαιστείου Ijen, στην ανατολική Ιάβα της Ινδονησίας.
Το ηφαίστειο είναι ενεργό και βρίσκεται σε 200 μέτρα βάθος, ενώ διαθέτει τη μεγαλύτερη όξινη λίμνη θειικού οξέος στον κόσμο.
Ανθρακωρύχοι μεταφέρουν το θείο με καλάθια από τον πυθμένα του κρατήρα. Και αν την ημέρα το Kawah Ijen είναι ένας συνηθισμένος βραχώδης κρατήρας, το βράδυ μεταμορφώνεται σε ένα εντυπωσιακό… σόου μπλε φωτός!
perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα!
Καθώς ο ήλιος δύει, μια απόκοσμη πυράκτωση αναδύεται από τα βάθη του κρατήρα. Το υψηλής θερμοκρασίας υγρό θείο που ρέει από την άκρη της λίμνης φουντώνει σε μπλε φλόγες που φτάνουν μέχρι και τα 5 μέτρα σε ύψος.
Το θείο που εξορύσσεται στο Kawah Ijen είναι από τα πιο αγνά στην Ινδονησία και χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και χημικών.
Ο φωτογράφος Olivier Grunewald απαθανάτισε τις φωτογραφίες που βλέπετε, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του από τις αναθυμιάσεις και τα αέρια, ενώ στην προσπάθειά του να λάβει τις εκπληκτικές φωτογραφίες έχασε δύο φακούς και μια φωτογραφική μηχανή.
Το αποτέλεσμα ωστόσο τον δικαίωσε!
perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα! 

perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα! 

perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα! 

perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα! 

perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα! 

perierga.gr - Ηφαίστειο στην Ινδονησία βγάζει... μπλε λάβα!

Πηγή: periegra.gr

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Νιαγάρας: Πάγωσαν και οι καταρράκτες στις ΗΠΑ

Νιαγάρας: Πάγωσαν και οι καταρράκτες στις ΗΠΑ
Η πολική δίνη που έχει βάλει στη... βαθειά κατάψυξη τις Ηνωμένες Πολιτείες πάγωσε ακόμη και τους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο φωτογράφος του Reuters, Aaron Harris, είναι πραγματικά εντυπωσιακές.
 

 

 

ΒΙΝΤΕΟ-Υπουργός Άμυνας μιλά δημόσια για εξωγήινους

ΒΙΝΤΕΟ-Υπουργός Άμυνας μιλά δημόσια για εξωγήινους

ΒΙΝΤΕΟ-Υπουργός Άμυνας μιλά δημόσια για εξωγήινους

«Οι εξωγήινοι ζουν ανάμεσά μας και αρνούνται να μοιραστούν μαζί μας την προηγμένη τεχνολογία που διαθέτουν, λόγω της ρύπανσης και των πολέμων στη Γη.» Η δήλωση ήρθε από τα χείλη του πρώην υπουργού Άμυνας του Καναδά Paul Hellyer, ο οποίος θεωρείται ως «ο άνθρωπος που πιστεύει στους εξωγήινους περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον επάνω στη Γη».
Ο Hellyer, που βρισκόταν στην ηγεσία του υπουργείου Άμυνας την τετραετία 1963 – 1967, υπό την κυβέρνηση του φιλελεύθερου πρωθυπουργού Lester B. Pearson, αποκάλυψε για πρώτη φορά δημόσια τις πεποιθήσεις τους για τους εξωγήινους το 2005.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό κανάλι Russia Today, ο 90χρονος Hellyer ανέφερε πως υπάρχουν τουλάχιστον 80 είδη εξωγήινων «ορισμένα εκ των οποίων μοιάζουν με τους ανθρώπους και δεν θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά αν περνούσαν ακριβώς δίπλα μας στον δρόμο».
Ο πρώην υπουργός εξηγεί πως στην πλειοψηφία τους οι εξωγήινοι είναι καλοπροαίρετοι και φιλάνθρωποι και θέλουν να μας βοηθήσουν, αν και υπάρχουν ένα με δυο είδη που δεν είναι τόσο καλά.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Hellyer περιέγραψε έναν κόσμο παρόμοιο με τα σκηνικά του Star Trek και δήλωσε πως υπάρχει μια «συνομοσπονδία εξωγήινων», η οποία απαγορεύει στα μέλη της να αλληλεπιδρούν μαζί μας.
«Δεν πιστεύουν ότι είμαστε καλοί επιστάτες του πλανήτη μας. Αποψιλώνουμε τα δάση μας, μολύνουμε τις λίμνες και τους ποταμούς μας, απορρίπτουμε λύματα στους ωκεανούς και κάνουμε ένα σωρό πράγματα που δεν θα έκαναν οι φροντιστές ενός σπιτιού», τόνισε ο πρώην υπουργός αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους οι εξωγήινοι μας κρατούν σε απόσταση.
Δείτε στο βίντεο απόσπασμα από τη συνέντευξη του πρώην υπουργού Άμυνας του Καναδά Paul Hellyer στο τηλεοπτικό κανάλι Russia Today.



Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Φωτογραφίες της NASA από ηφαίστεια που εκρήγνυνται

Όταν ένα απ’ τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο,  εξερράγη στα μέσα του έτους, ένας δορυφόρος της NASA κατάφερε να συλλάβει το εκπληκτικό θέαμα.
Τα εναέρια πλάνα του Ιαπωνικού ηφαιστείου Σακούρα-Τζίμα, που τραβήχτηκαν στις 18 Αυγούστου, δείχνουν ενδεχομένως, τη μεγαλύτερη έκρηξη του κρατήρα Σόγουα, που ανατίναξε σε ύψος 5 χιλιομέτρων πάνω από 100.000 τόνους τέφρας.
Αυτή η συλλογή δείχνει μερικές απ’ τις πιο εντυπωσιακές εκρήξεις ηφαιστείων που έχουν καταγραφεί από τον Οργανισμό της Κυβέρνησης των ΗΠΑ, που είναι η κύρια πηγή δορυφορικών εικόνων και άλλων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το κλίμα και το περιβάλλον.
Χάρη στη προηγμένες εγκαταστάσεις του Παρατηρητηρίου Γης της NASA, έχουν συλλεχθεί εκτενή φωτογραφικά αρχεία από δορυφορικές φωτογραφίες φυσικών καταστροφών, όπως ηφαιστείων και σεισμών.

Ταξίδι στην Αρκτική (VIDEO)



Το απέραντο λευκό κόβει την ανάσα. Παγετώνες επιπλέουν στο νερό, παγόβουνα σπάνε στη θάλασσα και ο χειμώνας έχει μεγάλη διάρκεια… Ένα νοητό ταξίδι στην παγωμένη αυτή γη που δύσκολα κάποιος θα αποφασίσει να επισκεφθεί κερδίζει τις εντυπώσεις μέσα από τις εκπληκτικές φυσικές εικόνες που ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια του θεατή. Και δεν χρειάζεται να είσαι καν τολμηρός για να το παρακολουθήσεις αν και στο τέλος του βίντεο θα καταχειροκροτήσεις όσους… τολμηρούς επισκέφθηκαν την Ανταρκτική αφού μάλλον άξιζε ο κόπος!

Από την «παγκόσμια υπερθέρμανση» στην «πολική δίνη»


Τι είναι  η «πολική δίνη»;

Οι μισές αμερικανικές πολιτείες υποφέρουν από τις συνέπειες της επονομαζόμενης «πολικής δίνης» που κατέφθασε από το Βόρειο Πόλο φέρνοντας μαζί της παγωμένους ανέμους και ρεκόρ χαμηλών θερμοκρασιών. Αν και ασυνήθιστο, επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν πρόκειται για «πρωτοφανές κύμα ψύχους» και τονίζουν ότι δεν αποτελεί ένδειξη ότι η υπερθέρμανση σταμάτησε ή επιβραδύνθηκε.
Τι είναι όμως η «πολική δίνη»; Όπως εξηγούν μετεωρολόγοι, πρόκειται στην πραγματικότητα για μια γιγαντιαία μάζα ψυχρού αέρα, η οποία συνήθως παραμένει περιορισμένη κοντά στους γεωγραφικούς πόλους της γης, κινούμενη σε μία δίνη, αντίθετα από τη φορά του ρολογιού.
«Η ένταση των ανέμων στα υψηλότερα επίπεδα της δίνης αλλάζει κάποιες φορές», ανέφερε ο μετεωρολόγος του CNN Μπράντον Μίλερ. «Όταν η εξασθένιση είναι μεγάλη, η δίνη παραμορφώνεται και το αποτέλεσμα είναι ένας αεροχείμαρρος, ο οποίος σαρώνει τα νότια γεωγραφικά πλάτη φέρνοντας μαζί του τον ψυχρό και πυκνό αέρα της Αρκτικής.»

Από την «παγκόσμια υπερθέρμανση» στην «πολική δίνη»

Τι είναι όμως η «πολική δίνη»;

Οι μισές αμερικανικές πολιτείες υποφέρουν από τις συνέπειες της επονομαζόμενης «πολικής δίνης» που κατέφθασε από το Βόρειο Πόλο φέρνοντας μαζί της παγωμένους ανέμους και ρεκόρ χαμηλών θερμοκρασιών. Αν και ασυνήθιστο, επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν πρόκειται για «πρωτοφανές κύμα ψύχους» και τονίζουν ότι δεν αποτελεί ένδειξη ότι η υπερθέρμανση σταμάτησε ή επιβραδύνθηκε.
Τι είναι όμως η «πολική δίνη»; Όπως εξηγούν μετεωρολόγοι, πρόκειται στην πραγματικότητα για μια γιγαντιαία μάζα ψυχρού αέρα, η οποία συνήθως παραμένει περιορισμένη κοντά στους γεωγραφικούς πόλους της γης, κινούμενη σε μία δίνη, αντίθετα από τη φορά του ρολογιού.
REUTERS/NOAA Φωτογραφία από δορυφόρο.
«Η ένταση των ανέμων στα υψηλότερα επίπεδα της δίνης αλλάζει κάποιες φορές», ανέφερε ο μετεωρολόγος του CNN Μπράντον Μίλερ. «Όταν η εξασθένιση είναι μεγάλη, η δίνη παραμορφώνεται και το αποτέλεσμα είναι ένας αεροχείμαρρος, ο οποίος σαρώνει τα νότια γεωγραφικά πλάτη φέρνοντας μαζί του τον ψυχρό και πυκνό αέρα της Αρκτικής.»
- See more at: http://left.gr/news/apo-tin-pagkosmia-yperthermansi-stin-poliki-dini#sthash.4xW19CuU.dpuf

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Tα δέντρα θυμούνται Μυστηριώδης ριπή ακτινοβολίας έπληξε τη Γη πριν από 1.200 χρόνια

Μυστηριώδης ριπή ακτινοβολίας έπληξε τη Γη πριν από 1.200 χρόνια
Τα δέντρα θυμούνται το συμβάν του 775 μΧ -εικόνα αρχείου
Ναγκόγια
Μια ριπή εξαιρετικά ισχυρής ακτινοβολίας άφησε τα ίχνη της στον πλανήτη πριν από περίπου 1.200 χρόνια, αποκαλύπτει μελέτη που εξέτασε τις επιπτώσεις του κοσμικού βομβαρδισμού στα δέντρα. Το φαινόμενο, όμως, παραμένει δυσεξήγητο.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια στην Ιαπωνία εξέτασαν δακτυλίους δέντρων οι οποίοι σχηματίστηκαν κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι του 775 μΧ στο Βόρειο Ημισφαίριο. Διαπίστωσαν ότι στο ξύλο που σχηματίστηκε εκείνη τη χρονιά είχαν συσσωρευτεί ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα άνθρακα-14, ενός σπάνιου και ραδιενεργού ισοτόπου του άνθρακα.
Ο άνθρακας-14 σχηματίζεται όταν ακτινοβολία υψηλής ενέργειας χτυπά άτομα της ατμόσφαιρας και παράγει νετρόνια. Τα νετρόνια συγκρούονται με τη σειρά τους με άτομα αζώτου-14, τα οποία διασπώνται και σχηματίζουν άνθρακα-14.
Η συνεχής ροή σωματιδίων από το διάστημα ανανεώνει τις ποσότητες άνθρακα-14 που υπάρχουν στη Γη και χρησιμοποιούνται σε τεχνικές ραδιοχρονολόγησης.
Το συμβάν του 775 μΧ, όμως, προκάλεσε μια δραματική αύξηση του άνθρακα-14 κατά 1,2% σε διάστημα ενός έτους, αναφέρουν οι ερευνητές στο Nature.
Ποια πηγή ακτινοβολίας θα μπορούσε να προκαλέσει μια τόσο απότομη μεταβολή; Μόνο δύο φαινόμενα μπορούν επιβεβαιωμένα να αυξήσουν τον άνθρακα-14. Το πρώτο είναι οι ηλιακές εκλάμψεις, εκρήξεις στην επιφάνεια του Ήλιου που μπορούν να βομβαρδίσουν τη Γη με πρωτόνια. Το δεύτερο είναι οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα (GRB): πίδακες ακτινοβολίας που πηγάζουν από ετοιμοθάνατα άστρα καθώς εκρήγνυνται και μετατρέπονται σε σουπερνόβα.
Δείτε επίσης:
Το πρόβλημα όμως είναι ότι μια ηλιακή έκρηξη ή μια έκλαμψη ακτίνων γάμμα, τόσο ισχυρή ώστε να αφήσει τα ίχνη της στα δέντρα, θα είχε και άλλες έντονες επιδράσεις, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν γίνει αντιληπτές εκείνη την εποχή.
Το σουπερνόβα που θα μπορούσε να δώσει μια τόσο ισχυρή έκλαμψη θα έπρεπε να είχε γίνει ορατό σαν νέο άστρο στον ουρανό, όπως συνέβη με τα σουπερνόβα των ετών 1006 και 1054 μΧ. Επιπλέον, το κατάλοιπο του σουπερνόβα θα έπρεπε να είναι ακόμα και σήμερα ορατό στα τηλεσκόπια.
Αν πάλι επρόκειτο για ηλιακή έκρηξη, η έκρηξη αυτή θα έπρεπε να είναι η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί ποτέ -τόσο ισχυρή ώστε θα είχε προκαλέσει ένα εντυπωσιακό σέλας και θα είχε διαλύσει το στρώμα όζοντος του πλανήτη.
Όπως φαίνεται, η λύση στο μυστήριο θα μπορούσε να δοθεί μόνο με την ανακάλυψη μαρτυριών από όσους έζησαν το συμβάν.
Newsroom ΔΟΛ

Τα διαμάντια της Ανταρκτικής: Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι υπάρχει «θαμμένος θησαυρός»

Ένας τύπος πετρώματος που συνήθως περιέχει διαμάντια εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ανταρκτική.
Αυστραλιανοί επιστήμονες εκφράζουν βεβαιότητα ότι υπάρχουν πολύτιμοι λίθοι, θαμμένοι στην παγωμένη ήπειρο, όμως δεν έχουν ανακτηθεί καθώς απαγορεύονται οι εξορύξεις.
Η ομάδα των ερευνητών βρήκε κοιτάσματα κιμπερλίτη γύρω από το όρος Meredith, στα βουνά του πρίγκιπα Καρόλου στην ανατολική Ανταρκτική.
«Θα μας προκαλούσε έκπληξη αν δεν υπήρχαν διαμάντια σε αυτούς τους κιμπερλίτες» είπε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Greg Yaxley, από το πανεπιστήμιο Australian National University της Καμπέρας, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Daily Mail.
Ο κιμπερλίτης είναι ένα σπάνιο πέτρωμα, στο οποίο εντοπίζονται συχνά διαμάντια. Έχει πάρει το όνομά του από την αφρικανική πόλη Kimberley, όπου στα τέλη του 19ου αιώνα έγινε γνωστή για το «κυνήγι των διαμαντιών».
Ωστόσο, δεν εκφράζει όλη η επιστημονική κοινότητα το θαυμασμό της γι’ αυτήν την ανακάλυψη, με τον γεωφυσικό Dr Robert Larter από το British Antarctic Survey να δηλώνει: «Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι η συγκεκριμένη μελέτη δεν αναφέρει ανακάλυψη εμπορικώς βιώσιμων αποθεμάτων, ούτε καν πραγματικών διαμαντιών. Κάνει λόγο για την ανακάλυψη πετρωμάτων, τα οποία συχνά “φιλοξενούν” διαμάντια».
Το έδαφος της Ανταρκτικής προστατεύεται από διεθνείς συμφωνίες, σύμφωνα με τις οποίες αποτελεί επιστημονική προστατευόμενη περιοχή, ελεύθερη μόνο για επιστημονική έρευνα. 

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Το ωραιότερο σπήλαιο της Αττικής βρίσκεται στο Χαϊδάρι! Δείτε ντοκιμαντέρ και φωτογραφίες

ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΦΑΙΑΣ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ
Ένα μοναδικό σπήλαιο έξω από την πόρτα μας

Το Σπήλαιο Αφαίας εξερευνήθηκε από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα και πιο όμορφα της Αττικής. Η ποικιλία σπηλαιομορφών και η αφθονία τους χαρίζουν έντονες συγκινήσεις. Στο σπήλαιο Αφαίας υπάρχουν σπηλαιοθέματα όλων των μορφών και αρκετά από αυτά είναι ιδιαίτερης ομορφιάς και σπανιότητας.
Σταλακτιτικές κολώνες, σταλακτίτες και σταλαγμίτες, λιθωματικές λεκάνες, κουρτίνες, ελικτίτες και εκκεντρίτες συνθέτουν ένα παραμυθένιο πολυεπίπεδο σκηνικό, με πρωταγωνιστές το νερό και τον βράχο.
Εκατομμύρια χρόνια το νερό, σταγόνα - σταγόνα σμίλεψε τον βράχο και έπλασε την ομορφιά. Η επικλινής μορφολογία του και οι κατακρημνίσεις δεν το καθιστούν κατάλληλο για τουριστική εκμετάλλευση. Όλων μας η ευχή είναι να αγαπηθεί και να προστατευτεί από τους κατοίκους της περιοχής αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης.
Πέλη Φιλιππάτου σπηλαιολόγος
εξερευνήτρια του Σπηλαίου Αφαίας


Δείτε το υπέροχο 8λεπτο ντοκιμαντέρ του Αντρέα Χαλκιόπουλου 
για ένα θαύμα της φύσης