Δισεκατομμύρια κατοικήσιμοι πλανήτες στο γαλαξία μας

Οι Κόκκινοι Νάνοι μπορούν να καταστρέψουν πλανήτες που βρίσκονται σε πολύ κοντινές τροχιές.

Δισεκατομμύρια πλανήτες, που πιθανώς έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίξουν την ύπαρξη ζωής, υπάρχουν στον γαλαξία μας, σύμφωνα με μελάτη διεθνούς ομάδας αστρονόμων. Το εύρημα αυτό ουσιαστικά οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στο γαλαξία μας κυριαρχούν οι βραχώδεις πλανήτες, σαν τη Γη.

Οι ερευνητές, που χρησιμοποίησαν το εργαλείο ακριβείας Harps του Νότιου Ευρωπαϊκού Αστεροσκοπείου, υπολόγισαν ότι περίπου το 40% των Κόκκινων Νάνων που βρίσκονται στον γαλαξία μας, τον Milky Way, έχουν σε μία σχετικά κοντινή τροχιά έναν δυνητικά κατοικήσιμο πλανήτη.

Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα μελέτησε 102 προσεκτικά επιλεγμένους Κόκκινους Νάνους και κατόρθωσε να εντοπίσει εννέα ενδιαφέροντες πλανήτες, δύο εκ των οποίων πιθανότατα κινούνται εντός της κατοικήσιμης ζώνης που περιβάλλει τους πλησιέστερους Νάνους.

Οι Κόκκινοι Νάνοι είναι μία κατηγορία άστρου μικρής μάζας. Ακριβέστερα, οι Κόκκινοι Νάνοι έχουν μάζα που δεν υπερβαίνει το μισό της μάζας του Ηλίου και επιφανειακή θερμοκρασία περί τους 3.700 βαθμούς Κελσίου.

Το 80% των αστεριών που συνταξιδεύουν μαζί μας στο γαλαξία είναι Κόκκινοι Νάνοι, 160 δισεκατομμύρια από δαύτους για την ακρίβεια. Επομένως, αν οι υπολογισμοί των ερευνητών είναι σωστοί, ενδέχεται να υπάρχουν περισσότεροι από 60 δισεκατομμύρια δυνητικά ζωοφόροι πλανήτες στη συμπαντική «γειτονιά» μας.

Οι πλανήτες αυτοί, που αποκαλούνται υπερ-γαίες διότι έχουν μάζα ίση έως δεκαπλάσια αυτή της Γης, καθίστανται κατοικήσιμοι λόγω της εγγύτητας τους στους Κόκκινους Νάνους, γεγονός που επιτρέπει την παρουσία νερού σε υγρή κατάσταση στην επιφάνειά τους.

Τα δυσάρεστα νέα είναι ότι, καθώς οι Κόκκινοι Νάνοι είναι ψυχρότεροι από τον Ήλιο, τυχόν κοντινές και υδροφόρες υπερ-γαίες θα πρέπει να βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση από αυτούς ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή. Αυτό όμως καθιστά τους εν λόγω πλανήτες ιδιαίτερα ευάλωτους σε ακτίνες Χ ή υπεριώδη ακτινοβολία που εκπέμπεται από τους Κόκκινους Νάνους, γεγονός που κάνει την πιθανότητα εμφάνισης ζωής σε πολλούς από αυτούς μάλλον απίθανη.

Πηγή: ΣΚΑΪ

Το «τρίγωνο των Βερμούδων» αποκαλύπτεται!

Ο Τζιάν Κουασάρ (Gian Quasar) είναι ερευνητής-συγγραφέας του βιβλίου «Στο Τρίγωνο των Βερμούδων» (Into the Bermuda Triangle)...

Ο Τζιάν Κουασάρ (Gian Quasar) είναι ερευνητής-συγγραφέας του βιβλίου «Στο Τρίγωνο των Βερμούδων» (Into the Bermuda Triangle).

Τα τελευταία 20 χρόνια ερευνά τα φαινόμενα που συμβαίνουν στην περιοχή του τριγώνου και συγκεντρώνει στοιχεία από όλον τον κόσμο. Το pyles.tv και ο Γιάννης Μούτσος επικοινώνησαν μαζί του στην προσπάθεια μας να φωτίσουμε ένα από τα πιο δημοφιλή ανεξήγητα φαινόμενα των τελευταίων δύο αιώνων!

«Υπάρχουν εκατοντάδες άγνωστες εξαφανίσεις στην περιοχή!»

«Ξεκίνησα τις έρευνες μου το 1990 μετά από 13 χρόνια συγγραφής του τελευταίου βιβλίου αναφορικά με το Τρίγωνο των Βερμούδων. Ήμουν περίεργος να εξετάσω αν υπήρχε κάποια αλήθεια πίσω από το Τρίγωνο των Βερμούδων και αν όντως είχαν εξαφανιστεί περισσότερα πλοία ή αεροσκάφη στην συγκεκριμένη περιοχή.

Παρατήρησα ότι οι πληροφορίες ήταν απηρχαιωμένες και πως εφόσον τα παραπάνω ήταν αλήθεια πίστεψα ότι οι εξαφανίσεις (πλοίων) θα πρέπει να εξακολουθούν να συμβαίνουν. Έτσι ξεκίνησα την έρευνα μου σε βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία μυστηρίου που δυστυχώς δεν παρείχαν αρκετές πληροφορίες. Έπειτα βρήκα το αρχείο του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας Συγκοινωνιών, το οποίο είναι το επίσημο ομοσπονδιακό τμήμα ερευνών. Από εκεί παρέλαβα λίστα με όλα τα αγνοούμενα αεροσκάφη και εξετάζοντας την λίστα κατέληξα ότι είχαν εξαφανιστεί περί τα 80 αεροσκάφη.
Στη συνέχεια ανέτρεξα στις πλήρεις εκθέσεις καταγραφής ατυχημάτων αυτών των αεροσκαφών και σε πολλές περιπτώσεις παρατήρησα ότι οι συνθήκες εξαφάνισης τους υπήρξαν ιδιαίτερα μυστηριώδης. Σε αναδρομή μου σε ιστορικές αναφορές του 1960 μελέτησα όλες τις φημολογίες της εποχής καθώς και τα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκαν σχετικά με το θέμα.
Ανακάλυψα πως υπήρξαν περίπου 40-50 επιπλέον αεροσκάφη τα οποία εξαφανίστηκαν αλλά κανείς δεν είχε αναφερθεί σε αυτά μέσα στο συγγραφικό έργο της εποχής. Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι κανείς μέχρι τότε δεν είχε διεξαγάγει εμπεριστατωμένη έρευνα για τα γεγονότα που συνετέλεσαν υπέρ ή κατά της δημιουργίας (του μυστηρίου) του Τριγώνου των Βερμούδων. Συνεχίζω εδώ και 13 χρόνια και έχω ανακαλύψει μερικές εκατοντάδες εξαφανίσεις που έχουν συμβεί τους τελευταίους 2 αιώνες. Οι εξαφανίσεις αυτές δεν είχαν δημοσιοποιηθεί μέχρι την στιγμή που εξέδωσα το βιβλίο μου.»

'Ολες οι θεωρίες για το «τρίγωνο» καταλήγουν στον ηλεκτρομαγνητισμό.

«Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το τι μπορεί να συμβαίνει στην περιοχή. Υποστηρίζεται η θεωρία απαγωγής από ATIA, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι εκεί υπάρχει η χαμένη Ατλαντίδα. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι υπάρχει κάτι στο πυθμένα της θάλασσας που προκαλεί την ανύψωση αντικειμένων, η ύπαρξη συσκευών δημιουργίας ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που θα ήταν δυνατόν να εξαφανίσουν (πλοία, αεροσκάφη). Θεωρίες που βασίζονται σε φυσικά αίτια, όπως το φαινόμενο ηλεκτρομαγνητισμού που μπορεί να αποπροσανατολίσει τα όργανα πλοήγησης πλοίων και αεροπλάνων και σε τελική φάση να οδηγήσει στην εξαφάνισή τους ή και στην απόλυτη αποσύνθεσή τους.

Ερεύνησα όλες αυτές τις εκδοχές και κατέληξα σε ένα κοινό στοιχείο. Πρόκειται για τον ηλεκτρομαγνητισμό. Κατάφερα να αποδείξω ότι πράγματι υπάρχουν ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή του Τριγώνου. Τους ισχυρισμούς μου έχουν μελετήσει σπουδαίοι ανεξάρτητοι επιστήμονες όπως ο Ρώσος Δρ Γέλκιν.
Μάρτυρες αναφέρουν ότι παρατήρησαν την ανεξέλεγκτη περιστροφή πυξίδων αεροπλάνων ή και πλοίων, ενώ μια ασυνήθιστη πυκνή ομίχλη σχηματιζόταν γύρω από το σκάφος ή το πλοίο τους και προσκολλούνταν επάνω τους, κινούμενη καθ΄ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους μαζί με το όχημα.
Όλα οδηγούν στην ύπαρξη ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και ότι υπάρχει άμεσος συσχετισμός με την εξαφάνιση πλοίων, είτε με τον αποπροσανατολισμό του πιλότου είτε με την πρόκληση βλαβών στο σκάφος, προκαλώντας έτσι την αποσύνθεση του. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις πολλές θεωρίες. Οι επικρατέστερες είναι αυτές των ATIA και των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.

Γνωρίζω οτι ο καθηγητής γεωλογίας του Εδιμβούργου, δρ. Ντέιβιντ Κέριτζ υποστηρίζει ότι δεν τίθεται θέμα ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στο Τρίγωνο των Βερμούδων και πως ο ηλεκτρομαγνητισμός δεν αποτελεί αιτία για την εξαφάνιση πλοίων , αεροπλάνων ή ανθρώπων. Πιστεύω πως κάνει λάθος!
Μπορώ να στηρίξω το φαινόμενο του ηλεκτρομαγνητισμού σε μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων, στην έρευνα του Καναδού επιστήμονα Δρ Τζόν Χάτσισον, του Τζόρτζ Χάσαγουει καθώς και άλλων πολλών επιστημόνων που έχουν καταφέρει να προσομοιώσουν συνθήκες εξαφάνισης, μετάλλαξης και άλλα συνταρακτικά γεγονότα που προκαλούνται με επιδέξιο χειρισμό των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.

Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα προκαλούνται από γεννήτριες ηλεκτρικού σήματος. Μια πρόσφατη μελέτη απέδειξε ότι το πεδίο βαρύτητας της γης είναι μικρότερο στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων από ότι στον υπόλοιπο πλανήτη. Ο επιστήμονας Ντόμ Μαλόουν του Ινστιτούτου Ακεραιότητας της Ουάσινγκτον, είναι πρωτοπόρος στην έρευνα του ηλεκτρομαγνητισμού ως εναλλακτική πηγή ενέργειας. Επομένως ο Δρ Κέριτζ από το Εδιμβούργο προφανώς δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα προσφάτων ερευνών που έγιναν σε εργαστηριακά πειράματα.»

«Το πείραμα Χάτσισον, αποδεικνύει ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία κρύβονται πίσω από τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις.»

"Είναι δυνατή η δημιουργία ηλεκτρονικής ομίχλης που προκαλείται από υψηλή τάση και έχει χρώμα μετάλλου με μεγάλη πυκνότητα και ελάχιστη ως και μηδενική διαύγεια. Υπήρξαμε μάρτυρες μίξης διαφόρων υλικών. Ο Χάτσισον κατάφερε να λιώσει μέταλλο μέσα σε ξύλο αναμιγνύοντας και τα δύο σε ένα σώμα με επιδέξιο χειρισμό του ηλεκτρομαγνητισμού. Με τον τρόπο αυτό προκλήθηκε η ανύψωση ενός βαρύτατου μεταλλικού κυλίνδρου καθώς και η δημιουργία απρόσμενης ανάφλεξης.

Αρχίζουμε λοιπόν να κατανοούμε την λειτουργία του ηλεκτρομαγνητισμού και τα όσα έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα στα επιστημονικά εργαστήρια αποτελούν μικρά μόνο παραδείγματα. Βεβαία η δυνατότητα (του ηλεκτρομαγνητισμού) στον ωκεανό είναι σαφώς μεγαλύτερη.

Ο Τζον Χάτσισον ξεκίνησε την έρευνα του πριν από 20 χρόνια, όταν μέσα σε ένα στενό εργαστήριο όπου εργαζόταν, τοποθέτησε πολλές ηλεκτρογεννήτριες και τις έθεσε σε λειτουργία. Ξαφνικά κάτι τον χτύπησε στο ώμο. Επρόκειτο για ένα αιωρούμενο αντικείμενο μέσα στο δωμάτιο. Τότε λοιπόν ξεκίνησε να ρυθμίζει τον εξοπλισμό του, όταν δηλαδή δημιούργησε το φαινόμενο ‘Χάτσισον’ καθώς και την συσκευή ‘Χατσισον’ που μπορεί να προκαλέσει την εξαφάνιση μεταλλικών αντικειμένων.

Η ‘ψυχρή τήξη μετάλλου’ αποτελεί επίσης ενδιαφέρον γεγονός. Με την κατάλληλη τοποθέτηση της συσκευής του, ο Χάτσισον μπορεί να προκαλέσει την παύση της ψυχρής τήξης του μετάλλου, του οποίου έχω φωτογραφίες και δημοσίευσα στο βιβλίο μου. Άλλα μέταλλα όπως το μαγνήσιο αποσυντίθενται.

Υπό άλλες συνθήκες θα απαιτούνταν υψηλή θερμοκρασία από πλευράς (συμβατικής επιστήμης) ο Χάτσισον όμως επιτυγχάνει την αποσύνθεση αυτή με το ‘κλείδωμα’ των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και την επανατοποθέτηση των ατόμων σε μια κατάσταση χρόνου και διαστήματος. Μέχρι σήμερα όμως κανείς δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει πως καταφέρνει το αποτέλεσμα της ψυχρής τήξης μετάλλου ο Χάτσισον, παρά το γεγονός ότι (οι επιστήμονες) γνωρίζουν πως εμπλέκεται άμεσα ο ηλεκτρομαγνητισμός.

Δεν μας εκπλήσσει αυτό γιατί οτιδήποτε στη γη αποτελείται από άτομα και τα άτομα κινούνται χάρη στον ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες. Ο ηλεκτρομαγνητισμός μπορεί να επιτύχει τα πάντα. Αν γνωρίσουμε τις λειτουργίες του και μπορέσουμε να τον ελέγξουμε τότε ο ηλεκτρομαγνητισμός μπορεί να επιτύχει οτιδήποτε. Αν κάποιος επιστήμονας θεωρεί ότι ο ηλεκτρομαγνητισμός δεν μπορεί να προκαλέσει την εξαφάνιση αντικειμένων τότε ο ίδιος αγνοεί τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί τα τελευταία 20 χρόνια.»

«Το φαινόμενο Χάτσισον, συμβαίνει μόνο όταν είναι ο ίδιος ο Χάτσισον στον χώρο!»

«Ο μετατροπέας ‘Χατσισον’ λειτουργεί ήδη στην Ιαπωνία. Υπάρχουν προσωπικές διενέξεις και τριβές όμως μεταξύ επιστημόνων. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα ποιος έχει τα δικαιώματα χρήσης της συσκευής. Το σίγουρο όμως είναι ότι ο μετατροπέας βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία εδώ και 5, 6 7 ή και 10 χρόνια.

Το ζήτημα είναι η αναπαραγωγή του συγκεκριμένου φαινομένου. Ο Χάτσισον είναι ιδιαίτερα καλός σε αυτό. Άλλοι επιστήμονες όμως, περιλαμβανομένων και των Αμερικάνων του Ινστιτούτου Ατομικής Ενέργειας, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αναπαραγωγή του φαινομένου αυτού. Ο Δρ Χάσαγουει επιχείρησε να αναπαραγάγει το φαινόμενο Χάτσισον αλλά δεν τα κατάφερε. Είναι λοιπόν ζήτημα συλλογής πληροφοριών για τον τρόπο με τον οποίο ο Χάτσισον καταφέρνει να το επιτύχει.

Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει ενέργεια που διοχετεύεται από κρυστάλλους και με τον τρόπο αυτό να προκαλέσει απεριόριστη παραγωγή ενέργειας. Αυτό έχει αναπαραχθεί. Άλλα αποτελέσματα του φαινομένου ‘Χάτσισον’ δεν έχουν αναπαραχθεί- έχουν παρατηρηθεί και έχουν αναπαραχθεί με την παρουσία του Χάτσισον. Κάθε προσπάθεια των επιστημόνων να επιχειρήσουν την αναπαραγωγή του φαινομένου Χάτσισον χωρίς την παρουσία του και την κατάλληλη τοποθέτηση του μετατροπέα του αποτύγχανε. Αυτό και μόνο μας δείχνει τις δυνατότητες του φαινομένου χωρίς όμως να είμαστε σε θέση να το ελέγξουμε ακόμη.»

«Πολλές από τις εξαφανίσεις παραμένουν άλυτο μυστήριο.»

«Δεν οφείλονται όλες οι εξαφανίσεις στο φαινόμενο ‘Χάτσισον’. Οι περισσότερες εξαφανίσεις είναι αποτέλεσμα πολλαπλών παραγόντων. Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε τις ακριβείς λεπτομέρειες εξαφάνισης των αεροσκαφών, τις αναφορές εξαφανίσεων από τα ραντάρ. Έχουμε πολλές τέτοιες ασυνήθιστες περιπτώσεις όπου τα αίτια εξαφάνισης δεν οφείλονταν σε άσχημες καιρικές συνθήκες.

Η περιοχή του Τριγώνου Βερμούδων είναι γνωστή για τις ηλεκτρομαγνητικές της ανωμαλίες. Οι επιστήμονες γνωρίζουν για την ύπαρξη του φαινομένου γνωστού ως ‘γεωμαγνητική μεταβατική ανωμαλία’ από το 1970. Δυστυχώς το κοινό δεν ξέρει ότι οι επιστήμονες γνώριζαν πως το φαινόμενο αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Είμαστε ενήμεροι για πολλές περιπτώσεις γεωμαγνητικών ανωμαλιών και θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι σε ορισμένα γεγονότα οι ανωμαλίες αυτές επηρεάζουν την έκβαση τους αλλά δεν αποτελούν και αποκλειστικό αίτιο κάθε ατυχήματος.»

Τι είναι η «αγονική γραμμή»!

«Η Αμερικανική Ακτοφυλακή επικοινώνησε μαζί μου πριν μερικά χρόνια και ζήτησε την άποψη μου (σχετικά με το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων) για λογαριασμό του Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων. Πιστεύω ότι η ακτοφυλακή αναθεωρεί την θέση της επί του θέματος. Η άποψή τους είναι απηρχαιωμένη, ηλικίας περίπου 30 ετών, λανθασμένη, και δεν έχει καμία ισχύ για την περιοχή των Βερμούδων διότι πολλά έχουν αλλάξει, όπως η ‘αγονική’ γραμμή. Η γραμμή αυτή είναι η περιοχή στην οποία δεν υπάρχει καμία απόκλιση στο μαγνητικό πεδίο, το οποίο έχει πλέον μετατοπιστεί δυτικά και κατευθύνεται κεντρικά προς το Κόλπο του Μεξικού, έξω από το Τριγώνο των Βερμούδων.

Σε ανακοίνωσή της η Αμερικανική ακτοφυλακή, πριν 30 χρόνια, απέδιδε την εξαφάνιση πλοίων σε αυτήν την γεωγραφική απόκλιση, η οποία σήμερα πια δεν υπάρχει. Παρά ταύτα οι εξαφανίσεις εξακολουθούν να συμβαίνουν. Η απόκλιση της ‘αγονικής’ γραμμής αποτελεί ένα πολύ στενό ‘διάδρομο’ τον οποίο τα αεροσκάφη μπορούν να διανύσουν σε λίγα μόνο λεπτά, επομένως δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να προκαλέσει τον αποπροσανατολισμό και εν συνεχεία την εξαφάνιση ενός αεροπλάνου. Εφόσον κανείς πετά σε υψόμετρο 10.000 ποδών πάνω από το Μαϊάμι, μπορεί να διακρίνει τα νησιά του Μπίμινι που ξεκινούν από τις Μπαχάμες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χαθεί κανείς σε αυτή την περιοχή (θεωρητικά). Παρά το γεγονός αυτό τα περισσότερα αεροσκάφη χάνονται στην περιοχή αυτή.»

Όταν έπεσε το διαστημόπλοιο Τσάλεντζερ, έψαξαν τον βυθό του «τριγώνου»!

«Κάποιοι ανεξάρτητοι επιστήμονες όπως ο Δρ Γέλκιν, έχουν ήδη κάνει έρευνες στην περιοχή. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι αν έχουν ήδη πραγματοποιήσει μυστικές έρευνες κυβερνητικοί οργανισμοί. Η μοναδική μεγάλης κλίμακας επίσημη έρευνα που έγινε στην περιοχή ήταν όταν το διαστημόπλοιο Τσάλεντζερ κατέπεσε και ερευνούσαν κάθε σπιθαμή του βυθού της περιοχής για κομμάτια του, αλλά ποτέ δεν βρήκαν συντρίμμια ή κομμάτια του διαστημοπλοίου ή οποιουδήποτε άλλου αεροσκάφους ή πλοίου που θεωρητικά είχε χαθεί. Επομένως ότι προκάλεσε την πτώση τους ήταν ολοκληρωτικό και δεν άφησε ίχνη στον πυθμένα του ωκεανού.

Μέχρι τώρα μόνο ιδιώτες επιστήμονες έχουν ερευνήσει φανερά την περιοχή του Τριγώνου. Η κυβέρνηση έχει περιορισμένα κονδύλια, ενώ συγχρόνως ίσως έχουν επικρατήσει όλες οι πληροφορίες αμφισβήτησης του μυστηρίου. Μέχρι την έκδοση του βιβλίου μου οι άνθρωποι πίστευαν ότι όλα αυτά ήταν ένα μύθος εξαιτίας των βιβλίων που είχαν γραφτεί στη δεκαετία του 1970 αμφισβητώντας την εγκυρότητα του Τριγώνου ή ακόμη και την έλλειψη αναφοράς ακριβέστατων πληροφοριών. Οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν πόσο περίεργες αυτές οι εξαφανίσεις ήταν. Κι όμως: είναι πέρα για πέρα αληθινές!»

Πηγή: pyles.tv

Όταν η Αρχαία Ολυμπία χτυπήθηκε από δυνατό τσουνάμι!

Οι ισχυροί σεισμοί σε συνδυασμό με τις πλημμύρες του ποταμού Κλαδέου και την καθίζηση του εδάφους από τις πλαγιές...

Οι ισχυροί σεισμοί σε συνδυασμό με τις πλημμύρες του ποταμού Κλαδέου και την καθίζηση του εδάφους από τις πλαγιές του Κρονίου λόφου, ήταν μέχρι σήμερα οι αιτίες για τις καταστροφές του αρχαίου λατρευτικού χώρου της Ολυμπίας που είχαν σαν αποτέλεσμα να θαφτεί το ιερό αρκετά μέτρα κάτω από τη γη.

Τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την καταστροφή της Αρχαίας Ολυμπίας

Σύμφωνα ωστόσο με ο, τι γνωρίζαμε ως σήμερα η αιτία της οριστικής καταστροφής του ιερού ήταν δύο μεγάλοι σεισμοί, που έγιναν το 522 και το 551 μ. Χ. και είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των οικοδομημάτων, μεταξύ των οποίων και του ναού του Δία. Η συνέχεια της θεωρίας θέλει το χώρο να καλύπτεται από τους πλημμυρισμένους ποταμούς Αλφειό και Κλαδέο αλλά και από τις κατολισθήσεις του Κρονίου λόφου.

Ο τόπος όλος, μαζί και τα ερείπια, καλύφθηκε τότε από επίχωση, που έφθανε τα επτά μέτρα. Αυτά ως τις πρώτες ανασκαφές, που έγιναν το 1829 από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στην Πελοπόννησο, με επικεφαλής το στρατηγό Μεζόν, που αποκάλυψε τμήματα του ναού, πολλά από τα οποία μάλιστα μεταφέρθηκαν στο Λούβρο.

Η έρευνα που ανατρέπει τα δεδομένα

Ο δρ Αντρεας Βετ, μέλος του Γεωγραφικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου «Johannes Gutenberg» του Μάιντς, έρχεται τώρα να δώσει μία νέα εκδοχή. Μετά από γεωμορφολογικές και γεωαρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή της Ολυμπίας, οδηγήθηκε στην υπόθεση ότι αιτία της καταστροφής του λατρευτικού χώρου δεν ήταν ένας ή περισσότεροι σεισμοί, αλλά μια σειρά από τσουνάμι.

Με βασικό ερευνητικό αντικείμενο τα παλαιοτσουνάμι των τελευταίων 11.000 ετών στις ακτές της ανατολικής Μεσογείου, ο δρ Βετ συμπεριέλαβε στην τελευταία του έρευνα και τη μελέτη του υπεδάφους της αρχαίας Ολυμπίας.

Τα συμπεράσματά του, εντυπωσιακά! Σύμφωνα με αυτά, η σύνθεση των ιζημάτων στην περιοχή δεν ταιριάζει γεωμορφολογικά στον ποταμό Κλαδέο. Τμήματα κοχυλιών και κελύφη μικροοργανισμών που βρέθηκαν , καθώς και ίχνη πρωτόζωων που εντοπίζονται σε ιζήματα και η μελέτη τους επιτρέπει την ανασύσταση των αρχαίων θαλασσών και παλαιοπεριβαλλόντων, αποτελούν ενδείξεις θαλάσσιας προέλευσης της καταστροφής του ιερού.

Το τσουνάμι του 6ου αι. μ.Χ!

Συγκεκριμένα, ο Βετ πιστεύει ότι ένα τσουνάμι τον 6ο αι. μ.Χ., αφού είχαν προηγηθεί άλλα κατά τα προηγούμενα 7.000 χρόνια, έφτασε στην Ολυμπία, παρά τη θέση της σε ύψος 33 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πλημμύρισε τη στενή κοιλάδα του Αλφειού, όπου και οι εκβολές του ποταμού Κλαδέου, και το ιερό της Ολυμπίας. «Η Ολυμπία κατά τους αρχαίους χρόνους δεν απείχε 22 χιλιόμετρα από τη θάλασσα όπως σήμερα, αλλά η ακτή ήταν οκτώ, ίσως και περισσότερα χιλιόμετρα, πιο βαθιά στην ενδοχώρα», υποστηρίζει ο καθηγητής.

Οι σωριασμένοι κίονες κρύβουν το μυστικό;

Οπως διαπίστωσε, η σύνθεση των αποθέσεων γύρω από την Ολυμπία ταυτίζεται με εκείνη των αποθέσεων παλαιο- τσουνάμι στην κοιλάδα του Αλφειού. Αποκλείει το ενδεχόμενο ένας σεισμός να κατέστρεψε την αρχαία Ολυμπία, γιατί σε αυτή την περίπτωση οι σπόνδυλοι των κιόνων του Ναού του Διός που είναι σωριασμένοι στο έδαφος (στη φωτογραφία), θα έπρεπε να βρίσκονται ο ένας επάνω στον άλλο.

Τα αποτελέσματα διαφόρων ιζηματολογικών, γεωχημικών, γεωμορφολογικών και γεωαρχαιολογικών αναλύσεών του υποστηρίζουν τη νέα υπόθεση για το τσουνάμι της Ολυμπίας. Αναλύσεις που αφορούν την προέλευση και την ηλικία των μικροοργανισμών καθώς και οι χρονολογήσεις των ιζημάτων συνεχίζονται, ενώ ο Αντρεας Βετ θα παρουσιάσει τη θέση του σε διεθνή επιστημονικό συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στην Κόρινθο τον Σεπτέμβριο του 2011, σχετικά με τις ενεργές τεκτονικές πλάκες, τους σεισμούς και τη γεωλογία, την αρχαιολογία και τη μηχανική.

H άποψη των ελλήνων επιστημόνων για την νέα θεωρία

Ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ηλίας Μαριολάκος, μιλώντας στο «Βήμα» δήλωσε ότι κρατά επί του παρόντος, και ώσπου να πληροφορηθεί όλα τα στοιχεία της μελέτης, στάση αναμονής. «Εχουν γίνει τσουνάμι στο Ιόνιο εξ αιτίας μεγάλων σεισμών στη θάλασσα, στα νότια της Πελοποννήσου μάλιστα στην Ελαφόνησο συγκεκριμένα, έχω παρατηρήσει ίχνη από τέτοιο φαινόμενο, αλλά για την Ολυμπία που βρίσκεται τόσο βαθιά στην ξηρά, διατηρώ επιφυλάξεις», λέει.

Οσο για το επιχείρημα, που διατυπώνει ο γερμανός καθηγητής για τον τρόπο πτώσης των σπόνδυλων του ναού, πιστεύει ότι αν υπήρξε τσουνάμι, θα έπρεπε να έχουν πέσει με διαφορετική φορά.

Πηγή: Pyles.tv

Τι εμφανίστηκε σε απόσταση αναπνοής από το Stonehenge;

Το Stonehenge, εκτός του ότι είναι το σημαντικότερο προϊστορικό μνημείο της Βρετανίας, αποτελεί και hot spot περίεργων φαινομένων...

Το Stonehenge, εκτός του ότι είναι το σημαντικότερο προϊστορικό μνημείο της Βρετανίας, αποτελεί και hot spot περίεργων φαινομένων.

Μάλιστα, μόλις πριν από δύο ημέρες εμφανίστηκε ένα ακόμη αίνιγμα, σε απόσταση αναπνοής από τους αρχαίους τεράστιους λίθους: ένα περίτεχνο αγρογλυφικό, με διάμετρο 60 μέτρα!

Οι γνώμες διίστανται, καθώς πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι πρόκειται για ανθρώπινο δημιούργημα, ενώ άλλοι θεωρούν ως αιτία τα μαγνητικά πεδία της περιοχής. Τέλος, υπάρχει και ένας αριθμός πεπεισμένων ότι πρόκειται για εξωγήινη «τέχνη».

Μια πιο συνωμοσιολογική προσέγγιση λέει ότι τα σχέδια είναι έργο επιστημόνων ηλεκτρονικών υπολογιστών, που υποστηρίζονται από μυστικές ομάδες εθελοντών. Οι εθελοντές, έχοντας ακριβείς οδηγίες, βγαίνουν τα βράδια στους αγρούς και ολοκληρώνουν το έργο.

 

TUNGUSKA

Το πρωί της 30ης του Ιούνη του 1908 ο ουρανόςεξερράγη επάνω από μια απομακρυσμένη περιοχή της κεντρικής Σιβηρίας. Μια μπάλα φωτιάς με ισχύ εκατονταπλάσια αυτή της έκρηξης στη Χιροσίμα, διέσχισε την ατμόσφαιρα ‘σα να επρόκειτο για έναν δεύτερο ήλιο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων την είδαν. Οι επιστήμονες σήμερα πιστεύουν ότι ένα μικρό τμήμα ενός κομήτη ή ενός αστεροειδή ήταν αυτό που προκάλεσε το επονομαζόμενο ‘συμβάν στην Tunguska, την περιοχή δηλαδή που βρίσκεται κοντά στον ομώνυμο ποταμό.

Οι επιστήμονες έφτασαν ακόμα και στο σημείο να αναγνωρίσουν ένα υποψήφιο ουράνιο σώμα υπεύθυνο για την έκρηξη της Tunguska, που τώρα βρίσκεται σε απόσταση εκατοντάδων εκατομμυρίων μιλίων, το οποίο βρισκόταν κάπου κοντά στη Γη στις 30 Ιουνίου του 1908 και που πρόκειται να ξαναπεράσει από κοντά μας το 2045. Αλλά το πώς ακριβώς ένας κομήτης, δηλαδή βασικά μια μπάλα από νερό, πάγο και κοσμική σκόνη, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια τόσο μαζική έκρηξη χωρίς να αφήσει κάποιο ίχνος, είναι μια ερώτηση δύσκολη να απαντηθεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στη βασική χημεία και όχι στις περίπλοκες έρευνες που βασίζονται στη φυσική ή ακόμα και στην αναζήτηση στοιχείων που μέχρι Κανένας όμως δεν ξέρει στα σίγουρα το ακριβώς συνέβη, διότι δεν βρέθηκε ποτέ κάποιο τμήμα του μετεώρου. Η έκρηξη ήταν τόσο έντονη, ισοπέδωσε και αποτέφρωσε πάνω από 800 τετραγωνικά μίλια πουήταν γεμάτα δέντρα, που ολόκληρες γενεές ερασιτεχνών ερευνητών έχουν προτείνει σενάρια όπως για μια μαύρη τρύπα που ξεστράτισε ή για επίθεση από UFO. Τώρα, μια νέα επιστημονική έρευνα προτείνει πως ένα κομμάτι από έναν κομήτη που προκάλεσε μια μπάλα φωτός με ισχύ 5 έως 10 μεγατόνων, ήταν αυτή που προκάλεσε την έκρηξη, έχοντας ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη μη πυρηνική φυσική έκρηξη που συνέβη ποτέ στη σύγχρονη ιστορία. Ακόμα περισσότερο, σύμφωνα με τη νέα αυτή υπόθεση, το μεγαλύτερο μέρος του κομήτη αναπήδησε στην ατμόσφαιρα και ξαναγύρισε σε τροχιά γύρω από τον ήλιο.τώρα δεν έχουν βρεθεί στην περιοχή.

Ένα από τα πιο περίεργα απομεινάρια από το γεγονός της Tunguska είναι το μοτίβο του καψαλισμένου χώματος που άφησε πίσω της. Δεν άφησε έναν κυκλικό κρατήρα, αλλά ένα ίχνος από απανθρακωμένα δέντρα διασκορπισμένα σαν μια πεταλούδα, με τα εξωτερικά φτερά της να εκτείνονται σε μια βόρεια με βορειοανατολική και μια νότια με νοτιοανατολική κατεύθυνση. Όταν τους παρουσιάστηκε αυτό το ασυνήθιστο μοτίβο, κορυφαίοι επιστήμονες όπως ο Giuseppe Longo του Πανεπιστημίου της Bologna στην Ιταλία και ο Yuri Medvedev του ρωσικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας, εστιάστηκαν σε δυο βασικές θεωρίες, ότι είτε δυο διαφορετικά αντικείμενα εξερράγησαν στον ουρανό επάνω από την περιοχή, είτε ένα αντικείμενο πέρασε από την ατμόσφαιρα, έκανε έναν κύκλο γύρω από τη γη και στη συνέχεια ξαναμπήκε στην ατμόσφαιρα από την περιοχή της Tunguska σε ένα δεύτερο πέρασμά του. Ο Edward Drobyshevski, ερευνητής φυσικός στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών στην Άγια Πετρούπολη, πιστεύει πως το τμήμα του κομήτη που δημιούργησε την έκρηξη συμπίεσε τα καύσιμά του με τη μορφή υδρογόνου με τρόπο που τα αέρια μετέτρεψαν το ουράνιο σώμα μέσα σε δευτερόλεπτα σε μια φλεγόμενη κόλαση.

Έφτασε στην θεωρία αυτή που εμπλέκει το υδρογόνο, όταν εστιάστηκε στη βασική χημεία και συγκεκριμένα στην ηλεκτρόλυση, δηλαδή στον διαχωρισμό του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο με τη χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος. Το υδρογόνο που προκάλεσε την έκρηξη το 1908, όπως λέει ο Drobyshevski, πιθανότατα προέρχεται από την προηγούμενη ενσάρκωση του κομήτη, ως ένα μικρό τμήμα ενός φύλλου πάγου που βρισκόταν σε έναν δορυφόρο του Δία ή του Κρόνου. Με τον χρόνο, τα ισχυρά μαγνητικά πεδία του πλανήτη που φιλοξενούσε το φεγγάρι διαχώριζαν μερικά μόρια νερού που βρισκόταν στο φύλλο αυτό του πάγου κι έτσι παραγόταν υδρογόνο και φουσκάλες οξυγόνου που παρέμεναν παγιδευμένες στο εσωτερικό του. Όταν σχηματίστηκε αρκετό υδρογόνο μέσα στο φύλλο αυτό του πάγου, μια απευθείας σύγκρουσή του με έναν αστεροειδή θα το έκανε να εκραγεί και θα έστελνε θραύσματα πάγου γεμισμένου με φουσκάλες υδρογόνου στο διάστημα. (Το 1981 ο Drobyshevski δημοσίευσε μια έρευνα στην οποία πρότεινε πως πάγος πλούσιος σε υδρογόνο που βρισκόταν στον δορυφόρο Τιτάνα του Κρόνου, εξερράγη κάποια στιγμή περίπου 3000 με 10000 χρόνια πριν, εμπλουτίζοντας τη σύσταση των δακτυλίων του Κρόνου και πιθανώς εκσφενδονίζοντας κάποια τμήματα πάγου στο ηλιακό σύστημα).

Αυτά τα θραύσματα του πάγου θα περιδιάβαιναν στη συνέχεια το ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με τον Drobyshevski, και περιστασιακά θα διασταυρωνόντουσαν με έναν πλανήτη όπως η Γη, όπως μπορεί να συνέβη το 1908. Αν προσθέσουμε μια σπίθα σε ένα τέτοιο θραύσμα και την τριβή από την είσοδό του στην ατμόσφαιρα, θα προκύψει μια γιγάντια, φυσικά αναπτυσσόμενη, εκρηκτική βόμβα πάγου. Όταν το μετέωρο της Tunguska πέρασε τη γήινη ατμόσφαιρα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Drobyshevski, το 10 τοις εκατό το πάγου του εξερράγη. Αυτό στη συνέχεια έσπρωξε το κύριο μετέωρο πίσω στο διάστημα. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να εξηγήσει το ασυνήθιστο μοτίβο σε σχήμα πεταλούδας που παρουσιάζουν τα κατεστραμμένα δέντρα στην περιοχή, όπως προσθέτει.

 

Η υπόθεση του Drobyshenski είναι πολύ ενδιαφέρουσα και εξηγεί πολλά από τα στοιχεία που συναπαρτίζουν το μυστήριο της έκρηξης στην Tunguska, αλλά απέχει ακόμα πολύ από το να αποτελεί μια απόδειξη, σύμφωνα με άλλους ερευνητές που ασχολούνται με το αντικείμενο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η έρευνα αυτή μπορεί να μας προσφέρει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τα αντικείμενα που περνάνε κοντά από τη Γη και τους αόρατους κινδύνους που μπορούν να κρύβονται μέσα στο παγωμένο εσωτερικό τους.

Γιγαντιαίο άγνωστο αντικείμενο «προσγειώθηκε» στη Σιβηρία

Ένα περίεργο μεταλλικό αντικείμενο έπεσε από τον ουρανό σε δάσος της Σιβηρίας, αναστατώνοντας τους κατοίκους κοντινού χωριού και τους Ρώσους επιστήμονες.

 
 

Την Κυριακή 18 Μαρτίου, οι κάτοικοι του χωριού Οτραντνέσνκι έβγαλαν από το δάσος το «κομμάτι από UFO», το οποίο είχε πέσει νωρίτερα από τον ουρανό. Το έδεσαν σε ένα τρέιλερ και το μετέφεραν μέσα από το παχύ χιόνι στο χωριό τους. Εκεί τοπικοί αξιωματούχοι εξέτασαν το περίεργο θολωτό αντικείμενο και στη συνέχεια σήμαναν συναγερμό στη Μόσχα.

Με μια μυστική επιχείρηση, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι ρωσικές αρχές μετέφεραν το «κομμάτι από UFO» από το χωριό στη ρωσική πρωτεύουσα. Το μεταλλικό αντικείμενο, βάρους 200 κιλών, φυλάσσεται στενά από την αστυνομία, σύμφωνα με οδηγίες που έχει λάβει από αρχή που δεν κατονομάζεται. Μέρος του είναι κατασκευασμένο από υπέρ-ενισχυμένο τιτάνιο.

Μέχρι στιγμής δεν έχει εξακριβωθεί η προέλευση του αντικειμένου. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos σχολίασε ότι «το αντικείμενο που βρέθηκε δεν έχει σχέση με διαστημική τεχνολογία. Ένα τελικό συμπέρασμα θα είναι δυνατό, μετά τη λεπτομερή εξέταση του αντικειμένου από ειδικούς».

Επίσης, έγινε γνωστό ότι το αντικείμενο δεν έχει ίχνη ραδιενέργειας ούτε αποτελεί τμήμα πυραύλου ή δορυφόρου.

Μια νέα θεωρία για τη Νήσο του Πάσχα!

Η Νήσος του Πάσχα, αποτελεί ένα διαχρονικό αρχαιολογικό μυστήριο. Ένα από τα βασικά ερωτήματα, που χρόνια τώρα απασχολεί...

Η Νήσος του Πάσχα, αποτελεί ένα διαχρονικό αρχαιολογικό μυστήριο. Ένα από τα βασικά ερωτήματα, που χρόνια τώρα απασχολεί τους ερευνητές, είναι το πώς μετέφεραν οι αυτόχθονες τα τεράστια αγάλματα, γνωστά ως Μοάι.
Εδώ και 50 περίπου χρόνια, είχε επικρατήσει η άποψη ότι οι κάτοικοι του νησιού, πριν από περίπου 800 χρόνια, είχαν δημιουργήσει ένα πολύπλοκο σύστημα δρόμων, το οποίο χρησίμευε για την μεταφορά των Μοάι.
Η θεωρία έλεγε ότι τα περισσότερα από τα υπερμεγέθη αγάλματα, εγκαταλείφθηκαν στην άκρη του δρόμου κατά τη μεταφορά τους - για άγνωστους λόγους! Ετσι δικαιολογούσαν και το γεγονός ότι πολλά από αυτά, βρέθηκαν πεσμένα ανάποδα στο χώμα!
Πρόσφατα, μία νέα επιστημονική θεωρία έρχεται να καταρρίψει την προηγούμενη. Σύμφωνα με τον καθηγητή Colin Richards από το Πανεπιστήμιο του Manchester και την αρχαιολόγο Sue Hamilton από το UCL, οι δρόμοι αυτοί είχαν τελετουργική λειτουργία και όχι πρακτική!

Μέσα από γεωφυσικές μελέτες και τη χρήση οργάνων υψηλής ακρίβειας, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σύστημα δρόμων της Νήσου του Πάσχα, είχε φτιαχτεί για να τονίσει τη θρησκευτική και πολιτιστική σημασία των Μοάι- πιθανότατα με τελετές και πομπές των κατοίκων, που περνούσαν μπροστά από τα αγάλματα!
«Ίσως να μη μάθουμε ποτέ, πώς και γιατί μεταφέρθηκαν τα αγάλματα στους χώρους που βρίσκονται σήμερα. Το βέβαιο πάντως είναι ότι δεν εγκαταλείφθηκαν εκεί, κατά τη μεταφορά τους», εξηγεί ο καθηγητής Richards.
Το πιθανότερο είναι ότι οι Μοάι, βρίσκονταν τοποθετημένοι πάνω σε εξέδρες και με το πέρασμα του χρόνου, έπεσαν από αυτές.
«Οι θρησκευτικές πομπές πρέπει να ξεκινούσαν από διάφορα σημεία του νησιού και μέσα από τους δρόμους αυτούς, αφού περνούσαν μπροστά από τα αγάλματα, να κατέληγαν σε έναν κοινό τόπο: στο ηφαίστειο Rano Raraku, όπου και βρίσκονται τα λατομεία στα οποία κατασκευάστηκαν οι Μοάι», συμπληρώνει!
Όσο πλησιάζει κανείς προς το ηφαίστειο, τόσο περισσότερα αγάλματα συναντά. Αυτό - κατά τους δύο ερευνητές- μαρτυρά την ιερότητα του συγκεκριμένου χώρου. Οι κάτοικοι του νησιού, είχαν την αντίληψη ότι το ηφαίστειο ήταν η είσοδος για τον "κάτω κόσμο" και τη μυθική γη των Hawaiki! Με την τοποθέτηση δεκάδων αγαλμάτων γύρω από το Rano Raraku, εκδήλωναν ίσως τη λατρεία, το σεβασμό ή και το φόβο για το ό,τι αυτό συμβόλιζε!

Η χαμένη Ατλαντίδα: Ιστορία, όχι μύθος. Η έρευνα συνεχίζεται

Στις 20 Φεβρουαρίου του 2009, ο Bernie Bamford, ένας Βρετανός μηχανικός αεροναυπηγικής κάνοντας τυχαία περιήγηση στο Google earth, διέκρινε υποθαλάσσιους σχηματισμούς, που θύμιζαν οικοδομικά τετράγωνα, σε απόσταση περίπου 600 χιλιομέτρων Β.-ΒΔ της νήσου Λα Παλμα των Καναρίων νήσων ή 400 χιλιόμετρα Ν.-ΝΔ της νήσου Μαδέρας της Πορτογαλίας. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, προκαλώντας την περιέργεια πολλών ερευνητών και εμού προσωπικά.

 

Φυσικά από περιέργεια έψαξα και βρήκα τη περιοχή του Ατλαντικού με τον παράξενο πυθμένα, μου έκανε τρομερή εντύπωση, αλλά λόγω ανειλημμένων συγγραφικών υποχρεώσεων, άφησα την έρευνα για το τέλος του χρόνου.

Την περιοχή Α είδε ο Bernie . Φυσικά δεν πρόσεξε την περιοχή Β που ανεκάλυψα χάρη στην επεξεργασία στο ADOBE PHOTOSHOP (αφού η πρωτότυπη φωτό είναι σκοτεινή) και η οποία συνδέεται σαφώς με την περιοχή Α!!! 

Φυσικά από περιέργεια έψαξα και βρήκα τη περιοχή του Ατλαντικού με τον παράξενο πυθμένα, μου έκανε τρομερή εντύπωση, αλλά λόγω ανειλημμένων συγγραφικών υποχρεώσεων, άφησα την έρευνα για το τέλος του χρόνου.

Λόγω του μεγάλου θορύβου που δημιούργησε παγκοσμίως η ανακάλυψη του Bernie, η Google θέλησε να κατευνάσει τα πνεύματα, οδηγώντας την έρευνα προς την κατεύθυνση που βολεύει όσους συστηματικά αποκρύπτουν την αλήθεια: Προς τη συνομωσιολογία.

Εσπευσμένα λοιπόν ο εκπρόσωπος της Google ήρθε να «βάλει» τα πράγματα στην θέση τους, δηλώνοντας ότι αυτά που βλέπουν οι χρήστες του προγράμματος είναι αποτέλεσμα της σάρωσης του πυθμένα από τα σόναρ (ηχητικά ραντάρ) πλοίων που διασχίζουν τους ωκεανούς. Αυτές οι γραμμές σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Google δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάγλυφη απεικόνιση της πορείας ενός πλοίου.

Φυσικά αυτή είναι μια ακόμη αστεία δικαιολογία, αφού δεν συζητάμε μόνο για μια ευθεία γραμμή, αλλά κυριολεκτικά για κάνναβο (grid), που θυμίζει έντονα ρυμοτομικό σχέδιο κάποιας γιγάντιας πόλης.

Έβαλα την εικόνα της περιοχής Α στο Autocad  και έμεινα έκθαμβος από τις διαστάσεις της!!!Για προσέξτε και τις ευθυγραμμίες της περιοχής Β που ακολουθεί!!!!

Αφιέρωσα πάνω από 10 ώρες ψάχνοντας όλους τους ωκεανούς σπιθαμή προς σπιθαμή , μήπως και η ευθυγραμμίες είναι κάτι άλλο. Πουθενά δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια. Μόνο στον Ατλαντικό!!!!

Η Ατλαντίδα βρέθηκε, είτε το θέλει η Google και το ΑΠΘ, είτε όχι.

Αφού μας παραμυθιάζουν χρόνια τώρα με τη σελήνη και το Google Moon, αφήνοντας κατά λάθος  "ελεύθερο" το REDSHIFT 5, πριν απελευθερώσουν και το Google Ocean θα έπρεπε να μπουν στο κόπο να το ρερουσάρουν. Το άρθρο αυτό όσοι μπορούν να το αναδημοσιεύσουν για να μάθει ο κόσμος ότι ο Πλάτωνας , ο γίγαντας του πνεύματος, ανεφέρονταν σε πραγματική περιοχή της γης, που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες στήλες.

Η Ατλαντίδα φυσικά υπήρξε και ήταν εκεί που την αναφέρει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο. Η θέση της Ατλαντίδας ήταν ακριβώς στη Μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού,δηλαδή στο σημείο στο οποίο απομακρύνονται η Αφρικανική/Ευρασιατική με την αντίστοιχη πλάκα της Βόρειας/Νότιας Αμερικής. Ώς γνωστόν λόγω της απομάκρυνσης των πλακών μεταξύ τους, ο Ατλαντικός ωκεανός κάθε χρόνο μεγαλώνει 2 εκατοστά. Στο σημείο απομάκρυνσης των πλακών δημιουργείται από βορρά προς νότο η γνωστή μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού που ξεκινάει περίπου από τα ανοιχτά της Νορβηγίας και φτάνει μέχρι τη Νότιο Αφρική, κατά κάποιο τρόπο διχοτομώντας τον Ατλαντικό. Κατά μήκος λοιπόν της ράχης συμβαίνουν μεγάλοι υποθαλάσσιοι σεισμοί , ενώ στο σημείο που οι πλάκες απομακρύνονται εμφανίζεται νέα ξηρά η οποία κάποια στιγμή θα εξελιχθεί σε νησιά κ.ο.κ. Οι Αζόρες λοιπόν και οι Αντίλλες μπορεί να είναι υπολείμματα της Ατλαντίδας ( κορυφές βουνών που παρέμειναν ή και νέα νησιά που αναδύθηκαν). Σύμφωνα με την μαρτυρία του Πλάτωνα η οποία είναι ΙΣΤΟΡΙΚΗ και καταγεγραμμένη στον Τίμαιο και στον Κριτία, υπάρχουν εκατοντάδες παραδόσεις και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Σε όλους τους λαούς εκατέρωθεν του Ατλαντικού υπάρχει ο μύθος της Ατλαντίδας, που σημαίνει ότι στη μνήμη των αρχαίων ανθρώπων ήταν καταγεργραμμένη η ύπαρξη της ηπείρου και ότι ο μύθος –η προφορική δηλαδή ιστορία και παράδοση- χανόταν στα βάθη των αιώνων.

Φυσικά ο γίγαντας του πνεύματος, ο Πλάτωνας αναφέρει μερικά εκπληκτικά γεγονότα: Τον πόλεμο Αθηναίων-Ατλάντων στον οποίον επικράτησαν τελικά οι Αθηναίοι, αλλά δυστυχώς η γνώση αυτή είχε χαθεί. Ποιός ανέφερε αυτή την εκπληκτική ιστορία στον Πλάτωνα ;Ο Σόλων ένας από τους 7 σοφούς-όταν επισκέφτηκε την Αίγυπτο, -είδε σε πανάρχαιους παπύρους, που του έδειξαν οι ιερείς ,την ιστορία της πατρίδας του της Αθήνας και την παντοδυναμία της πριν από πολλούς αιώνες. Ο Πλάτωνας λοιπόν έσωσε την ιστορία της Ατλαντίδας και η ανθρωπότητα του οφείλει για άλλη μια φορά ευγνωμοσύνη. Η Ατλαντίδα δεν ήταν η Ουτοπία (ου-τόπος=ανύπαρκτος τόπος) που σκέφτηκε ο Πλάτωνας για να γράψει την Πολιτεία του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχει γραφτεί ποτέ για τον Πλάτωνα!!
Φυσικά και οι Αζντέκοι στην παράδοσή τους θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους αυτών που ήρθαν από το νησί που βρισκόταν στη μέση του Ατλαντικού και χάθηκε. Θεός τους ήταν ο Κοτζακοάτλ, όπου η κατάληξη ήταν -ατλ (άτλαντας).

Η Ατλαντίδα λοιπόν εξαφανίστηκε από προσώπου γης όταν κυριολεκτικά «άνοιξε» η Μεσο-ωκεάνεια ράχη λόγω όχι φυσικά κάποιου εσωτερικού γεωλογικού παράγοντα, αλλά σαφέστατα λόγω κάποιου «εξωτερικού» παράγοντα.
Οι τεράστιοι υποβρύχιοι σεισμοί εντάσεως μέχρι 9 ρίχτερ ισοπέδωσαν την Ατλαντίδα, ενώ η βίαιη απομάκρυνση των λιθοσφαιρικών πλακών, απόλειξη των οποίων ήταν η ήπειρος , παρέσυρε την Ατλαντίδα σε βάθος 5.000-6.000 μέτρων. Εκεί βρίσκεται λοιπόν η Ατλαντίδα. Κοιμάται στο πάτο του Ατλαντικού Ωκεανού, φυσικά σκεπασμένη από άμμο, φύκια και κοράλλια. Κανένας δεν μπορεί πλέον να την βρει γιατί έχουν περάσει τουλάχιστον 12.000 χρόνια.!!!
Οι Άτλαντες σύμφωνα με τον Πλάτωνα λάτρευαν τον θεό Ποσειδώνα και πήραν το όνομά τους από τον γιό του, τον Άτλαντα. Αυτός ο συνειρμός με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα οι Άτλαντες ήταν άποικοι των Αθηναίων. Όλοι θυμόμαστε τη διαμάχη μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για το όνομα της Αθήνας. Η Αθηνά υπερίσχυσε ενώ ο Ποσειδώνας φαίνεται ότι πήρε υπό την προστασία του την αποικία των Αθηναίων στον Ατλαντικό. Εξ άλλου γιατί ο Πλάτωνας να αναφέρει τον Ποσειδώνα σαν θεό των Ατλάντων; Γιατί αυτόν και όχι κάποιον θεό π.χ. των Αιγυπτίων ή των αρχαίων Αμερικανών ιθαγενών ; Απλούστατα η λογική λέει ότι οι Άτλαντες ήταν Έλληνες εξ Αθηνών. Ο πόλεμος λοιπόν Αθηναίων-Ατλάντων που αναφέρει ο Σόλωνας ότι του είπαν οι Αιγύπτιοι ιερείς, ήταν στην πραγματικότητα Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ της μητροπολιτικής Αθήνας και της Αποικίας τους στον Ατλαντικό.

Εξ ἀλλου το ότι ο Άτλας κρατούσε στην πλάτη του τη γη , είχε φυσικά συμβολικό χαρακτήρα, δείχνοντας ίσως όχι μόνο την παντοκρατορία των Ατλάντων αλλά ίσως και την αλλαζονία τους έναντι των Αθηναίων: Εμείς είμαστε οι Κυρίαρχοι του Κόσμου και όχι εσείς!!!

Φυσικά ακόμη και σήμερα η ύπαρξη των ελληνικότατων ονομάτων Άνδρος και Νάξος των νησιών των Μπαχάμων δεν μπορεί να είναι τυχαίος. Σίγουρα σχετίζεται με τα αντίστοιχα δικά μας νησιά. Και φυσικά ο συσχετισμός πρέπει να είναι πανάρχαιος.

Πότε λοιπόν ήκμασε η Ατλαντίδα; Η Θήρα σίγουρα καταστράφηκε περί το 1614 π.Χ. σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς και φυσικά δεν έχει καμμία ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση με την Ατλαντίδα.

Προσωπικά πιστεύω ότι προκλήθηκαν αλυσσιδωτές αναντιδράσεις σεισμών και γιγάντια παλοιρροϊκά κύματα που κατέστρεψαν όχι μόνο την Ατλαντίδα, αλλά και μεγάλο μέρος της παράλιας και νησιωτικής Ελλάδας, γι αυτό και η γνώση για τον ανεπτυγμένο πολιτισμό των Αθηναίων την εποχή αυτή δεν πέρασε στις επόμενες γενιές. Απλούστατα γιατί ο συν-ακμάζων Αθηναϊκός πολιτισμός καταστράφηκε ταυτόχρονα με την Ατλαντίδα και το μόνο που απέμειναν ήταν κάποια αρχαία χειρόγραφα που διασώθηκαν στην Αίγυπτο.

Ασπάζομαι την άποψη ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η Ατλαντίδα εξαφανίστηκε από προσώπου γης περί το 9.000 π.Χ. λόγω παγκόσμιου κατακλυσμού και κατά τη γνώμη μου ήταν αυτός του Ωγύγη. (Του Νώε, Γιλγαμές, Δευκαλίωνα θεωρώ ότι είναι ο ίδιος Παγκόσμιος Κατακλυσμός, ο Προτελευταίος ιστορικά και τον τοποθετώ το 5200 π.Χ. αλλά δεν είναι του παρόντος να το τεκμηριώσω). Ούτε φυσικά το αίτιο που προκάλεσε και θα προκαλεί παγκόσμιους κατακλυσμούς -και το οποίο φυσικά γνωρίζω- πρέπει να αναλυθεί τώρα . Σκεφτείτε μόνο ποιό έχει ακριβώς περίοδο ~3600 χρόνια!!!

Αντί ο κ.Κ.Χαρδαβέλλας και η ομάδα του να ασχολείται με φαντάσματα και με το κάρμα , να ασχοληθεί και με κανένα σοβαρό θέμα, όπως η Ατλαντίδα. Το ζήτημα σηκώνει  πολύ μεγάλη συζήτηση και πιστεύω ότι άναψα το φυτίλι της χαμένης γνώσης.

NAI. BΡΗΚΑ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 11.500 ΧΡΟΝΙΑ!!!! (συμπλήρωση στο κείμενο, 12-9-2011)

Έχω πράγματι συγκλονιστεί. Διάβαζα τον ΚΡΙΤΙΑ του Πλάτωνα για πολλοστή φορά. Ξαφνικά σταμάτησα στο αρχαίο κείμενο και αναρωτήθηκα. Θεέ μου πως δεν το είχα προσέξει !!! Ο Κριτίας περιγράφει με λεπτομέρεια την ΠΕΔΙΑΔΑ -όπως την αποκαλεί- της Ατλαντίδας στην κυριολεξία μεταφράζοντας την φωτογραφία του Google!!! Εξηγεί λοιπόν ο Κριτίας με απίστευτη λεπτομέρεια ότι αυτά που φαίνονται στην φωτογραφία που έχω επεξεργαστεί στο Photoshop, είναι τα χαντάκια τα οποία είχαν σκάψει οι Άτλαντες και τα οποία δέχονταν τα νερά από τα γύρω βουνά και τα οποία με το σύστημα αυτό και ΥΔΡΕΥΑΝ στην πόλη τους αλλά και μετέφεραν και τους κορμούς των δέντρων στη πόλη για να χρησιμοποιούν τη ξυλεία στις διάφορες κατασκευές. Επίσης χρησιμοποιούσαν τα τεχνητά αυτά "κανάλια" για να μεταφέρουν με πλοιάρια τα προϊόντα σε όλη τη πόλη!!! Μάλιστα 2 από τα χαντάκια αυτά-οπως αναφέρει ο Κριτίας- συνέχιζαν και εκτός πόλης και άδειαζαν τα νερά τους στη θάλασσα. Τα βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ τα βουνά δυτικά και βόρεια της ΠΕΔΙΑΔΑΣ; Το κανάλι που μετέφερε τα νερά από τα βουνά στο σύστημα της πόλης; Βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και όλα τα χαντάκια-κανάλια που διασχίζουν την πόλη; Ότι η ΠΕΔΙΑΔΑ είναι τετράγωνη (προσέξτε το τετράγωνο με πλευρά 135 χλμ);  Βλέπετε και τα 2 χαντάκια  που συνεχίζουν για περίπου 100 χιλιόμετρα εκτός της περιοχής και ξαφνικά σταματάνε σε μιά περιοχή-πιθανότατα στις αρχαίες όχθες της θάλασσας- και ότι υπάρχει ημικύκλιο σαν λιμάνι ; Αυτά περιγράφει λοιπόν ο ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτά ΑΚΡΙΒΩΣ φαίνονται στο Google earth!!! Επειδή ίσως κάποιοι πουν ότι υπερβάλλω, παραθέτω ΑΥΤΟΥΣΙΟ το κείμενο του ΚΡΙΤΙΑ σε μετάφραση. ΔΙΑΒΑΣΤΕ προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί. Αποδώστε την τιμή στο γίγαντα του πνεύματος. Τον Πλάτωνα. Που η καθηγήτρια του Αριστοτέλειου το 2010 με πομπώδη ανακοίνωση στον τύπο αποφάνθηκε ότι: η Ατλαντίδα δεν υπήρξε αλλά είναι μίμησις!!! Ανάθεμα αν διάβασε ποτέ της προσεκτικά τον Πλάτωνα. Ανάθεμα αν ήξερε ότι η Google άθελά της προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον παγκόσμιο πολιτισμό. Φυσικά την Ατλαντίδα εντόπισε πρώτος τον Φεβρουάριο του 2009 ο Bernie Bamford,  αλλά δεν μπορούσε με τίποτε να εξηγήσει τι φαίνεται στη φωτό. Το 2011 ξένοι ερευνητές δημοσίευσαν την φωτογραφία του Google με αλλαγμένη φωτεινότητα και κοντράστ και επιβεβαίωσαν ότι δεν ήταν ίχνη από τα sonar  πλοίων όπως ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος της Google αμέσως μετά την ανακάλυψη του Bernie αλλά τρισδιάστατη απεικόνιση του πυθμένα. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2011 ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΑ την Ατλαντίδα του Πλάτωνα στην θέση ΑΚΡΙΒΩΣ που περιγράφεται στο διάλογο του Πλάτωνα, ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτή η είδηση πρέπει να κάνει τον γύρο του κόσμου, αφού επισημοποιεί την αρχαία Ελληνική ιστορία τουλάχιστον από το 9.500π.Χ. που αναφέρεται ΑΥΤΟΥΣΙΑ σαν ημερομηνία όχι από εμένα αλλά από τον ΣΟΛΩΝΑ. Ναι η ιστορία της Ελλάδας μας δεν ξεκινάει her Φαλμεράιερ με τους ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους σας, τον 19ο π.Χ. αιώνα. Αλλά τον 95ο π.Χ.(ΕΝΕΝΗΚΟΣΤΟ ΠΕΜΤΟ).Το νούμερο πραγματικά ζαλίζει αλλά δεν το υποστηρίζω εγώ. Το αποδεικνύει ο Πλάτωνας!!!!

Έχω μείνει πράγματι άφωνος με όσα ακολουθούν στο κείμενο. Τέτοια απίστευτα ρεαλιστική περιγραφή. Και με ακριβείς διαστάσεις των καναλιών, μήκη, βάθη πλάτη. Σαν να πήρε ο Κριτίας τη φωτό του Google και να μας εξήγησε τι ΑΚΡΙΒΩΣ βλέπουμε. Πλάτωνα ο Ελληνισμός σε ευγνωμονεί για εκατομμυριοστή φορά !!!! (Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, τεράστια ευγνωμοσύνη αρμόζει και σε αυτούς που διέσωσαν τα ανεπανάληπτα γραπτά σου).

ΚΡΙΤΙΑΣ (Μετάφραση από το αρχαίο κείμενο):

Αυτή λοιπόν η πεδιάδα ήταν φτιαγμένη έτσι από τη φύση αλλά και από τα έργα που έκαναν πολλοί βασιλιάδες στη διάρκεια αμέτρητων χρόνων. Το σχήμα της ήταν τετράγωνο και στα περισσότερα μέρη, ορθογώνιο και μακρουλό" ίσιωσαν όμως τ' ακανόνιστα σημεία της σκάβοντας τριγύρω χαντάκια. Το βάθος, το πλάτος και το μήκος κάθε χαντακιού ήταν τόσο μεγάλο που είναι απίστευτο αυτό που λέγεται, ότι δεν ήταν φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια, αφού, σε σύγκριση με άλλα παρόμοια έργα, φαινόταν τεράστιο. Οφείλουμε, πάντως, ν' αναφέρουμε ό,τι ακούσαμε. Είχε σκαφτεί το βάθος του ένα πλέθρο και το πλάτος σε όλα τα σημεία ένα στάδιο. Επειδή τώρα ήταν σκαμμένο γύρω σ' ολόκληρη την πεδιάδα, το μήκος του τύχαινε να είναι δέκα χιλιάδες στάδια. Δεχόταν όλα τα νερά που κατέβαιναν κυλώντας από τα βουνά, κύκλωνε την πεδιάδα, έφτανε μέχρι την πόλη κι από τα δυο μέρη της, προχωρούσε μέχρι τη θάλασσα κι άδειαζε εκεί όλα τα νερά. Από το εσωτερικό της περιοχής ξεκινούσαν αυλάκια πλάτους περίπου εκατό ποδών, που διέσχιζαν την πεδιάδα σε παράλληλες γραμμές και είχαν τέτοια κλίση, ώστε τα νερά τους χύνονταν στο χαντάκι. Μέσα απ'αυτά τα αυλάκια, που απείχαν μεταξύ τους εκατό στάδια, κατέβαζαν την ξυλεία από τα βουνά στην πόλη και μετέφεραν με πλοία τα υπόλοιπα προϊόντα κάθε εποχής, αφού πρώτα άνοιξαν κι άλλα αυλάκια, πλάγια μεταξύ τους, ώστε να επικοινωνεί το ένα με το άλλο και με την πόλη.

H ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ της Ατλαντίδας από το Google Earth!!! (συμπλήρωση στο κείμενο, 9-2-2012)

Mέχρι σήμερα όποτε έκανα περιήγηση στο Google Earth,  πάντοτε έρριχνα και μιά ματιά στην μέση του Ατλαντικού, όπου έχει εντοπιστεί η Ατλαντίδα.

Έχοντας μεταφράσει εκ νέου τον ΤΙΜΑΙΟ και τον ΚΡΙΤΙΑ του Πλάτωνα, βρήκα κυριολεκτικά περιγραφές γεωμετρικών σχημάτων με εκπληκτικής ακρίβειας διαστάσεις.

Επειδή λοιπόν στο Google Earth με το Measure Tool  μπορεί κανείς να μετρήσει αποστάσεις, σκέφτηκα να κάνω χρήση του. Άνοιξα το Google  και πηγαίνοντας στην περιοχή όπου ο Bernie Bamford  εντόπισε την Ατλαντίδα, έπεσα από τα σύννεφα. Η Ατλαντίδα θολωμένη, σχεδόν σβησμένη!!!

Στη συνημμένη λοιπόν φωτογραφία, όπου απεικονίζεται ακριβώς η ίδια περιοχή, υπάρχει η  "παλιά" περιοχή με την Ατλαντίδα να φαίνεται πεντακάθαρα και ακριβώς από κάτω η "νέα" .

Δεν  συμφέρει σε Google  και όσους πραγματικά κρύβονται από πίσω της, να βρεθεί η οποιαδήποτε Ατλαντίδα γιατί αυτόματα η ΓΡΑΠΤΗ ιστορία της Ελλάδος εκτοξεύεται τον 100 αιώνα π.Χ. !!!! Οι δε "Ινδοευρωπαίοι" του 19 αιώνα π.Χ. ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ότι υπήρξαν μόνο στη φαντασία του Φαλμεράϊερ και των υποστηρικτών του.

Πηγή: e-telescope.gr

Τα αρχαία ελληνικά μυστήρια

Η λέξη Μυστήριο στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε το απόρρητο, το μυστικό, το άρρητο μέρος μιας τελετής ή λατρείας οι οποίες δεν γινόταν φανερές σε άτομα που δεν είχαν μυηθεί. Όπως φαίνεται και ετυμολογικά η λέξη παράγεται από το ρήμα Μυείν δηλαδή κλείνω και αναφέρεται κυρίως στα μάτια και στα χείλη. Εκείνοι που μυούνται στα μυστήρια του υπερβατικού, απαγορεύεται να τα ανακοινώσουν σε άλλους μη μυημένους , πρέπει να κλείνουν το στόμα τους.

Τα αρχαία Μυστήρια ήταν ίσως η ανώτερη πνευματική κληρονομιά στην αρχαία Ελλάδα. Ήταν κυρίως κρυφές λατρείες, όπου έπρεπε πρώτα κανείς να μυηθεί, κοινώς να εισαχθεί. Ο οπαδός αυτής της λατρείας ονομαζόταν Μύστης και το πρόσωπο που τον εισήγαγε σ' αυτή Μυσταγωγός. Κάθε μυστηριακή κοινότητα είχε τα κοινά γεύματα , τους κοινούς χορούς και τις ιεροτελεστίες , όπου άνθρωποι που έσμιξαν στο ίδιο χορό, που συμμετείχαν στα ίδια δρώμενα ένιωθαν για πάντα ενωμένοι.

Στην εσωτερική έννοιά τους παρουσίαζαν τις αιώνιες αλήθειες είτε ήταν φυσικές είτε ήταν πνευματικές που διατηρήθηκαν στο πέρασμα χιλιάδων ετών.

Από τα λίγα που γνωρίζουμε για αυτά φαίνεται ότι παρουσίαζαν αλληγορικές αναπαραστάσεις που συμβολίζουν τα πεπρωμένα των ψυχών μετά θάνατον, το νόμο και την ενότητα που συνδέουν όλα τα όντα. Επίσης ήταν τελετουργίες για την ευκαρπία της γης , για την πολυπόθητη βροχή.

Και υπήρχαν πάντα τοπικά μυστήρια ,αλλά και μυστήρια που απόκτησαν πανελλήνια εμβέλεια όπως τα Ελευσίνια, τα Ορφικά , τα Κρητικά και τα Καβείρια..

Όλα σχεδόν επηρεασμένα από αυτά της Αιγύπτου, αναδιοργανώθηκαν με την παρέμβαση μεγάλων μυστών και ιεροφαντών που θήτευσαν πριν στα Αιγυπτιακά ιερά όπως ο Κάδμος , ο Ορφέας, ο Φερεκύδης , ο Επιμενίδης , ο Πυθαγόρας.

Στα μυστήρια όλων των εποχών και όλων των θρησκειών οι άνθρωποι επιδιώκουν τη βοήθεια του θεού ή των θεών. Και την επιδιώκουν από την στιγμή που μπόρεσαν να συλλάβουν την ιδέα των πανίσχυρων θεών και του υπερβατικού τους κόσμου. Τα μυστήρια εμφανίζονται σε ένα αρκετά αναπτυγμένο πολιτιστικό στάδιο του ανθρώπου . Η σύλληψη της έννοιας των θεών, των πνευμάτων και ενός υπερβατικού κόσμου που υπάρχει πέρα από τις αισθητές δυνατότητες του ανθρώπου , αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη των μυστηρίων.

Βασικό στοιχείο στην τέλεση των μυστηρίων ήταν ο κύκλος των μυημένων. Αλλά έως ένα βαθμό συμμετείχαν και μη μυημένοι διαφορετικά δεν θα υπήρχε συνέχεια στα μυστήρια αν δεν υπήρχαν μυημένοι.

Εκεί μπορούσαν να λάβουν μέρος μόνο όσοι πετύχαιναν μετά από προετοιμασίες δοκιμασιών και υποσχέσεων (π.χ περί εχεμύθειας) και μόνο τότε γίνονταν δεκτοί στο χώρο των μυημένων. Στους χώρους εκείνους που υπήρχε εξωτερική και εσωτερική λειτουργία ιδιαίτερη έμφαση δινόταν στην ψυχική ανύψωση του ανθρώπου προς την πνευματική του ολοκλήρωση και τελειοποίηση μέσω του καθαρμού και του εξαγνισμού , για να κατακτήσει ο μυημένος με την ψυχή του την αγάπη και την πνευματική ελευθερία. Το κυριότερο μέρος από την εξωτερική μύηση ήταν οι καθαρμοί και οι εξαγνισμοί , όπου το μέρος αυτό των Μυστηρίων ονομαζόταν καθάρσια ή και καθαρμοί.

Όλα τα μυστήρια του κόσμου έχουν για κέντρο τους τη Μητέρα-Γη που στους διάφορους λαούς παίρνει και ιδιαίτερα ονόματα. Στους Σουμέριους λέγεται Ιναννά, στους Βαβυλώνιους Ιστάρ, στη Συρία Αστάρτη, στη Φοινίκη Ανάθ, στην Αίγυπτο Ίσιδα, στη Μικρά Ασία λέγεται Μεγάλη Μητέρα, Κυβέλη, Δινδυμήνη, Μα , στους Έλληνες Δήμητρα ή Ρέα κ.λ.π.

Στον χώρο του Αιγαίου υπάρχει το κοινό επίκεντρο της Μεγάλης Μητέρας Γης με τις αντίστοιχες της Δ..Μικράς Ασίας, όπου στην αρχή μάλλον δεν χρειαζόταν να αναφερθεί το όνομά της. Αργότερα πήρε το όνομα Ρέα ( που σημαίνει Γη - Γαία ) και επίσης Δήμητρα (Γη Μήτηρ).

Στα πρώτα μυστήρια στον κόσμο του Αιγαίου υπάρχει και αρσενικός θνήσκων θεός όπως σε όλα τα μυστήρια της Μέσης Ανατολής.Στις νεότερες ανακαινίσεις των μυστηρίων εκλείπει ο θνήσκων θεός και στη θέση μπαίνει η "Κόρη - Περσεφόνη". Ο ουράνιος σύζυγος εξακολουθεί να υπάρχει , αλλά με διάφορα ονόματα όπως: Δίας, Ποσειδώνας, Ίακχος ή και ακόμα είναι ανώνυμος θεός. Παρατηρούμε ότι στα Διονυσιακά-Ορφικά και στα Κρητικά εξακολουθεί να παίζει κύριο ρόλο ο θνήσκων θεός όπως ο Διόνυσος που ταυτίζεται με τον Όσιρη και ο Ορφέας.

Πάντως στον κόσμο του Αιγαίου και της Ελλάδας γενικότερα τα μυστήρια γίνονταν δύο φορές το χρόνο, το φθινόπωρο με τη σπορά και την άνοιξη όταν τα σπαρτά θέλουν βροχή, αλλά. σε κάθε περιοχή τα μυστήρια τελούνταν ανάλογα με το κλίμα.

ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

" Η κόρη έπαιζε ασταμάτητα στα λιβάδια που τόσο πολύ αγαπούσε. Ήταν η εποχή που η ζωή εκδηλωνόταν στη γη με πολλά χρώματα. Μέσα στο παιχνίδι η κόρη είδε ένα θεσπέσιο λουλούδι, ένα Νάρκισσο κι έτρεξε να τον πάρει. Εκεί κοντά έβοσκε τους χοίρους του ο Ευουλέας και μόλις η κόρη άγγιξε το Νάρκισσο ο Πλούτωνας βρήκε την ευκαιρία να την πάρει κοντά του, ανοίγοντας ένα χάσμα όπου μαζί με την Περσεφόνη έπεσαν και οι χοίροι του Ευουλέα. Η μητέρα της έτρεξε να τη βρει δίχως αποτέλεσμα και καθώς η λύπη της Θεάς συνεχιζόταν , ο Δίας θέλοντας να τη βοηθήσει έκανε μία συμφωνία με τον Πλούτωνα. Το 1/3 του χρόνου να είναι βασίλισσα του κάτω κόσμου και τα 2/3 να είναι επάνω στη γη με την μητέρα της�"Οι θεοί αυτών των μυστηρίων είναι δύο ζεύγη , η Μητέρα - Κόρη και ο Θεός - Θεά .

Ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης αποτελεί το κέντρο της λατρείας των Ελευσινίων. Θεωρείται ότι τα Ελευσίνια Μυστήρια ιδρύθηκαν από τον Εύμολπο το 1.400 π.Χ κι ότι άρχισαν να λειτουργούν επίσημα τον 8ο αιώνα π.Χ Υπήρχαν τα μικρά (Ελάσσονα) τα εν Άγραις και τα μεγάλα (Μείζονα) μυστήρια. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές , δεν πρέπει να ταυτίζονται τα μικρά (Ελευσίνια) με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Υπήρχε σαφής διάκριση μεταξύ των Ελευσινίων και των Μυστηρίων, διότι για την τιμή της Δήμητρας και της Κόρης γίνονταν πολλές γιορτές και οι πιο επίσημες ήταν όπως αναφέραμε τα Ελευσίνια, τα Θεσμοφόρια , τα Αλώα και τα Θαλύσια.

Κατά τη διάρκεια του Ανθεστηρίωνα (Β΄ 15ήμερο Φεβρουαρίου και Α΄ 15ήμερο Μαρτίου) την εποχή της Άνοιξης, τελούνταν τα Ελευσίνια ή τα "Εν Αστει" ενώ τα "Μυστήρια εν Ελευσίνι" τα ονομαζόμενα μεγάλα τελούνταν το μήνα Βοηδρομιώνα (Β΄15ήμερο Σεπτεμβρίου και Α΄15ήμερο Οκτωβρίου). Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή , και οι δύο γιορτές τελούνταν στην Ελευσίνα αλλά τα μεν Μυστήρια ήταν η καθαρά θρησκευτική τελετή στην οποία έπαιρναν μέρος μόνο οι μύστες, ενώ τα δε Ελευσίνια ήταν αγώνες προς τιμήν της Δήμητρας κι ονομάστηκαν έτσι επειδή τελούνταν στην Ελευσίνα. Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι και στα μικρά τελούνταν Ιερές μυητικές τελετουργίες προς τιμή της Θεάς Περσεφόνης (Κόρης) και ήταν εισαγωγικές και προπαρασκευαστικές για τα Μεγάλα Μυστήρια.

Οι μυούμενοι θυσίαζαν δέλφακα (χοιρίδιο) και με τα νερά του ποταμού (Ιλισσός) καθαρίζονταν από τα μιάσματα με τη βοήθεια ειδικού ιερέα που λεγόταν "Υδρανός". Ακολουθούσε μέγας όρκος τους μπροστά στον όσιο Ευμολπίδη "Ιεροφάντη" της Ελευσινίας Δήμητρος και κατήχησή τους από τον τελευταίο, αναγκαία για την προπαρασκευή των μυστών για τα μετά από πέντε ενιαυτούς λεγόμενα Μεγάλα Ελευσίνια (Εποπτεία). Στο τέλος, οι μυούμενοι ενθρονίζονταν και οι ιερείς χόρευαν τελετουργικά γύρω απ' αυτούς ως σημείο αποδοχής στον κύκλο της πρώτης μύησης.

Από τις δεκαπέντε έως τις είκοσι δύο του μήνα Βοηδρομιώνα τελούνταν ανά πενταετία στην Ελευσίνα τα Μεγάλα Μυστήρια που κατέληγαν σε επιφάνεια της Θεάς Περσεφόνης και μύηση των μυστών στο "υπέρτατο μυστικό της ζωής". Η πρώτη ημέρα της μύησης λεγόταν "Αγυρμός", δηλαδή συγκέντρωση και περνούσε με την προσέλευση των υποψηφίων μυστών στο Ιερό της Ελευσίνας. Η δεύτερη ημέρα λεγόταν "΄Αλαδαι Μύσται" και περνούσε με πομπή προς τη θάλασσα και καθαρμούς στα νερά της. Την τρίτη ημέρα καθιερωνόταν απόλυτη νηστεία κι άρχιζε η χορήγηση του περίφημου ποτού "Κυκεών". Η νηστεία σταματούσε το ίδιο βράδυ με λίγα "ιερά τρόφιμα" που δίνονταν στους μυούμενους μέσα από μια "Μυστική Κύστη". Την τέταρτη ημέρα προσφέρονταν θυσίες στις θεότητες της Ελευσίνας και χορεύονταν ιερατικοί κυκλικοί χοροί. Την πέμπτη ημέρα "Λαμπαδηφορία" οι μυούμενοι με πυρσό στο χέρι σχημάτιζαν ανά δύο σιωπηλή πομπή με επικεφαλής τον "Δαδούχο" ιερέα κι έμπαιναν στο Ναό της Θεάς Δήμητρας. Η έκτη ημέρα λεγόταν "΄Ιακχος" και ήταν αφιερωμένη σε λατρευτικές πράξεις προς τιμή του θεοπαίδα Ιάκχου με περιφορά του αγάλματός του (στεφανωμένου με μυρσίνη σε ένδειξη πένθους) και των ιερών του αντικειμένων (Λικμός,Κάλαθος,Φαλλός) από τον Κεραμεικό στην Ελευσίνα μέσω της "Ιεράς Οδού". Η νύχτα προς την έβδομη ημέρα λεγόταν "Ιερά Νύξ" και εγκαινίαζε τη Μεγάλη Μύηση που ολοκληρωνόταν την ένατη ημέρα με την τελική Ιεροφάνεια και τη Θεαματική επιφάνεια της Θεάς Περσεφόνης που ανερχόταν από τον Άδη. Επίσης τα σύμβολα που αναφέρονται ότι χρησιμοποιούσαν στα μυστήρια αυτά είναι τα εξής :Η σφαίρα , το στάχυ και η χλόη , το φίδι , η άκανθος , ο υάκινθος , το σπειρωτό φίδι το κουκουνάρι , το αυγό και Κλάδος Πίτυος .

Στα Ελευσίνια γύρω 176 μ.Χ μυήθηκε και ο Μ.Αυρήλιος ενώ στα Μυστήρια αυτά δεν γίνονταν δεκτοί ανθρωποκτόνοι, ιερόσυλοι, εναγείς, μάγοι και άθεοι (στους τελευταίους κατατάσσονταν την ύστερη αρχαιότητα οι Επικούριοι και οι Χριστιανοί). Τα Μυστήρια έπαψαν να τελούνται το 395 μ.Χ με την πλήρη καταστροφή και πυρπόληση των Ιερών από τον Γότθο χριστιανό Αλάριχο και τη μαρτυρική θανάτωση σύσσωμου του ιερατείου πάνω στην πυρά.

TA ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Ο Ορφέας στάθηκε το έμψυχο πνεύμα της ιερής Ελλάδας , αυτός που αφύπνισε τη θεία ψυχή. Η επτάχορδη λύρα του αγκαλιάζει το σύμπαν. Κάθε χορδή της αντιστοιχεί σ' ένα ρυθμό της ανθρώπινης ψυχής ,περιέχει το νόμο μιας επιστήμης και μιας τέχνης. Η θεουργική και διονυσιακή ώθηση, που κατόρθωσε να μεταδώσει στην Ελλάδα ο Ορφέας, μεταφέρθηκε μέσα απ' αυτήν σε όλη την Ευρώπη. Εμφανίστηκε στη Θράκη ήταν βασιλικής καταγωγής και με τη μελωδική φωνή του ασκούσε παράδοξη έλξη. Ξαφνικά ο νέος αυτός εξαφανίστηκε. Έλεγαν ότι πέθανε, ότι κατέβηκε στον Άδη. Είχε φύγει για την Αίγυπτο όπου μυήθηκε και ξαναγύρισε μετά από πολλά χρόνια με ένα όνομα μύησης που πήρε από τους δασκάλους του. Τώρα ονομαζόταν Ορφέας ή Άρφα που σημαίνει "Εκείνος που γιατρεύει με το φως".

Οι ιερείς της Ροδόπης υποδέχτηκαν τον μύστη της Αιγύπτου σαν σωτήρα. Σε λίγο η επίδρασή του θα εισχωρήσει σε όλα τα ιερά της Ελλάδας. Αυτός καθιέρωσε τη βασιλεία του Δία στη Θράκη και του Απόλλωνα στους Δελφούς, που έβαλε τις βάσεις του Αμφικτιονικού Συνεδρίου, το οποίο υπήρξε η κοινοτική ενότητα της Ελλάδας. Τέλος με τη δημιουργία των Μυστηρίων διαμόρφωσε τη θρησκευτική ψυχή της πατρίδας του. Στην κορυφή της της μύησης συγχώνευσε τη θρησκεία του Δία με τη θρησκεία του Διονύσου, σε μια παγκόσμια σκέψη. Οι μύστες ασπάζονταν από τα διδάγματά του το αγνό φως των υπέρτατων αληθειών. Κι αυτό το ίδιο φως έφθανε ως τον λαό κάπως μετριασμένο, όχι όμως και λιγότερο ευεργετικό, κάτω από το πέπλο της ποίησης και των μαγευτικών γιορτών. Κατ' αυτό τον τρόπο έγινε ο αρχιερέας της Θράκης, μέγας ιερέας του Ολυμπίου Δία, και για τους μύστες αυτός που αποκάλυπτε τον Ουράνιο Διόνυσο.

Ο μύθος της Ευριδίκης έχει μεγάλο ενδιαφέρον , αλλά όχι σαν ιστορία αγάπης. Είναι ένα θεολογικό κομμάτι που οικειοποιήθηκε στην αρχή ο Διόνυσος. Η Σεμέλη, η πρασινισμένη γη, προβάλλει από κάτω, χρόνο με το χρόνο μαζί της έρχεται κι ο Διόνυσος ,ενώ εξαιτίας κάποιου αισθήματος ιπποτισμού οι άντρες είπαν ότι πηγαίνει για τη φέρει. Ο ρόλος του Διόνυσου περνά στον Ορφέα. Πάντως το πάντρεμα μεταξύ του Διονύσου Ζαγρέα και του Ορφισμού δεν ήταν καθόλου εύκολο. Ο Ορφέας ως ιερέας του Διονύσου σφετερίστηκε την ανάστασή και το θάνατό του απ' όπου ξεπήδησε η όμορφη ιστορία αγάπης. Εύκολα προστέθηκε ένα στοιχείο-ταμπού, κοινό σε πολλές πρωτόγονες ιστορίες. Χθόνιες τελετές συχνά επικαλούνταν εμπεριέχοντας την ιδέα "να μην στραφεί κάποιος πίσω" (αμεταστραπί). Στα Ορφικά Μυστήρια υπήρχαν διάφορες τελετουργίες εξαγνισμού, οι διάφορες αποχές όπως η απαγόρευση της κρεοφαγίας. Ο Ορφισμός επηρέασε και τον Πυθαγόρα που έγινε ζηλωτής του τρόπου έκφρασης του Ορφέα. Στα χρόνια δε του Πεισίστρατου ήταν πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν τα γνήσια Ορφικά από τα Πυθαγόρεια. Όσοι μυούνταν στα Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια μυστικές διατάξεις , οι οποίες είχαν μεγάλης ομοιότητα με τις Πυθαγορικές αρχές. (Αποτελούνταν από 9 βαθμούς και διαιρούνταν σε 3 κατηγορίες.

Σε αυτά που αφορούσαν τη διαμόρφωση του ανθρώπου κι έδειχναν την προέλευσή του, σε αυτά που δίδασκαν τις δυνάμεις της φύσης, τις ποικιλίες των οργάνων των διαφόρων μορφών και μεγάλα και ιερά στα οποία δεν έπρεπε να αναφέρουν ούτε λέξη για την ύπαρξή τους.

Στην πρώτη ομάδα μυούνταν άντρες και γυναίκες και υποβάλλονταν σε πενταετή σιγή. Στη δεύτερη μυούνταν μόνο εξαγνισμένοι στο σώμα και στο νου και καθαροί από ανομήματα. Στην τρίτη μυούνταν μόνο φωτισμένοι και εμπνευσμένοι νέοι και αγνές κοπέλες με ψυχικό κάλλος).

Οι Ορφικοί Ύμνοι , μύθοι και εξορκισμοί αν και γραμμένοι σε διαφορετικές εποχές από διαφορετικούς συγγραφείς ,(μολονότι το όνομα του Ορφέα αρκετές φορές δεν αναφέρεται πουθενά) εκφράζουν θέματα που εντάσσονται στα πλαίσια του Ορφισμού, μιας ονομασίας που έφτασε να είναι θρησκευτική τάση αν και μερικοί μελετητές τον θεωρούν ως θρησκεία που είχε εισαχθεί από άλλες χώρες, ενώ άλλοι ως αίρεση και άλλοι ως ρεύμα ελληνικής προέλευσης με ξένες επιδράσεις (όπως η αντίληψη της Ορφικής Κοσμογονίας με το Κοσμικό Αυγό και η αθανασία της Ψυχής με την αντίληψη του Ορφικού Τροχού ή του Κύκλου του ακατάπαυστου εξαγνισμού.

ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Η γη είναι ζωντανή και κάθε χρόνο γεννά καρπούς με τους οποίους τρέφονται τα ζώα και ο άνθρωπος. Κάθε μορφή ζωής στηρίζεται στους καρπούς που γεννά η γη. Ήταν μια ανακάλυψη, μία επαναστατική σκέψη που επηρέασε τις κατοπινές σκέψεις του ανθρώπου στη δημιουργία των διαφόρων πολιτισμών που θα αναπτύξει. Η ΓΗ γεννά. Αλλά για να γεννήσει έπρεπε να έχει επαφή με κάποιο αρσενικό. Στην Πελασγική Κρήτη το κύριο μέρος της λατρείας ήταν εστιασμένο στη Μεγάλη Μητέρα, τη Ρέα-Γη σε ύστερους χρόνους, που συμβόλιζε την ανανεωτική παραγωγική φροντίδα της φύσης. Η Θεά Μητέρα είναι η χθόνια θεά με τα φίδια , η πότνια θηρών με λιοντάρια και αγρίμια κ.λ.π . Μαζί της λατρεύεται ο δυνατός γονιμοποιός θεός (φαίνεται στη μορφή του ταύρου) και το νεαρό ζευγάρι του αγοριού και της κόρης που πεθαίνουν ή χάνονται το φθινόπωρο και ξαναγυρίζουν την άνοιξη στο φως και τη ζωή φανερώνοντας την περιοδική μορφή της φύσης.

Αρκετοί υποστηρίζουν ότι τα Κρητικά Μυστήρια διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

Α) Στα μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας Ρέας-Γης

Β) Στα μυστήρια του Κρηταγενή Ιδαίου Δία.

Πιθανολογείται ότι τα Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας ήταν διαχωρισμένα σε Μικρά και σε Μεγάλα.

Στα Μικρά ήταν αφιερωμένα στη Θεά Μητέρα Ρέα, που τη διαδέχεται στη λατρεία η Θεά Δίκτυννα Δήμητρα και η κόρη της Δικτυναία Βριτόμαρτυ-Άρτεμη ή η ίδια μορφή της Θεάς Ειλειθυίας, Ελευθώς ή Ελευσίας και όπου έπρεπε να γίνει προπαρασκευή των γυναικών που θα μυηθούν σ' αυτά να γίνουν αγνές και καθαρές τόσο ψυχικά όσο και σωματικά για να μπορέσουν να προχωρήσουν στα Μεγάλα Μυστήρια.

Επίσης έτσι φανερώνεται γιατί είχαν χωριστά το Ιερό Σπήλαιο της Ειλειθυίας η οποία ήταν θεά της αναπαραγωγής και του τοκετού σε σχέση με τη θεά Βριτόμαρτυ δηλαδή τη γλυκιά παρθένο ή την Άρτεμη. Σε αυτά τα μυστήρια διδάσκονταν οι παραδόσεις των Θεών και ηρώων καθώς και οι συμβολισμοί της Μεγάλης Μητέρας καθώς και οι δυνάμεις και ιδιότητές της στα τέσσερα γνωστά στοιχεία (γη-όφις, νερό-ιχθύς, αέρα-περιστέρα, φωτιά-λέων).

Μυούνταν επίσης στην κατασκευή του συμβολικού μίτου της Αριάδνης (από εδώ πιθανόν να παράγεται το όνομα Μίτρα που δήλωνε την Αφροδίτη συμβολίζοντας επίσης το υφάδι ως νήμα της ζωής ή και την παρθενική ζώνη.

Στα Μεγάλα Μυστήρια υπήρχαν βαθμοί μυστικών τελετουργιών προς τη θεά των Όφεων που συμβόλιζε τη μεγάλη θεά . Πριν όμως απ' αυτά ξεκινούσαν λιτανείες, λατρευτικές προσφορές που προσφέρονταν στο Ιερό Δένδρο, αλλά και στη στήλη του Διπλού Πέλεκυ που βρισκόταν στο κέντρο Ιερού ή Σπηλαίου δείχνοντας έτσι την ιερότητα του χώρου.

Το Ιερό Δένδρο ως σύμβολο από την άλλη συμβόλιζε την μητέρα που προσφέρει τον καρπό της ζωής. Η εκρίζωσή του γινόταν στο τέλος της σοδειάς του χρόνου και ακολουθούσαν επικλήσεις και άσματα για την αναβλάστησή του αποβλέποντας στη διαιώνισή του.

Η Ρέα , κόρη του Ουρανού και της Γης , σύζυγος του Κρόνου και μητέρα του Δία, λατρευόταν κάτω από το Ιερό Δένδρο στις ψηλές κορυφές των βουνών όπως και στα Ιερά Σπήλαια. Είχε επίσης και επίθετο Αμμάς Πελασγικής προελεύσεως που σήμαινε τη μητέρα κάτι που αναγραμματισμένο υπάρχει και σήμερα με τη λέξη "μαμά".

Σύμφωνα με το μύθο , όταν ήρθε η ώρα να γεννήσει η Ρέα το μελλοντικό πατέρα των θεών , το Δία ήρθε κι έκρυψε το παιδί σε ένα σπήλαιο (του όρους Αιγαίου ή στο βουνό Δίκτη ή στο βουνό Ίδη) για να μην το καταβροχθίσει ο σύζυγός της ο Κρόνος.

Όταν άρχισαν οι πόνοι του τοκετού , στηρίχτηκε με τα χέρια στο έδαφος. Αμέσως το βουνό έβγαλε με μιας τόσα πνεύματα ή θεούς , όσα ήταν τα δάκτυλα της ετοιμογέννητης.Τα όντα αυτά διευκόλυναν τη γέννα της θεάς και ονομάζονται Ιδαίοι Δάκτυλοι, από το βουνό Ίδη και τα δάκτυλα της Ρέας , αλλά και κατά μία άλλη εκδοχή ονομάζονται επίσης Κουρήτες και Κορύβαντες διότι το όνομα των πρώτων σημαίνει νέοι και γιατί οι δεύτεροι ήταν ήδη συνοδοί της Ρέας. Αυτοί σύμφωνα με το μύθο ήταν οπλισμένοι με ξίφος και ασπίδα και χόρευαν έναν πολεμικό χορό γύρω από το νεογέννητο παιδί της Ρέας. Με τα όπλα τους έκαναν τόσο θόρυβο σκεπάζοντας τα κλάματα του παιδιού έτσι ώστε να μην το ακούσει ο Κρόνος. Για τα Μυστήρια του Κρηταγενή Δία έχουμε κάποια στοιχεία που μας δίνει ο Θαλήτας από τη Γόρτυνα Κρήτης (διάσημος μύστης που έζησε τον Θ΄ π.Χ αιώνα) αναφέροντας ότι οι μυούμενοι στα μυστήρια αυτά διδάσκονταν την Ιατρική , την καθαρτική, την μουσική, την ορχηστρική και τη μουσική τέχνη.

Στα μυστήρια αυτά έπαιρναν μέρος οι Κουρήτες (τα μυστήρια αυτά ονομάζονταν και Κορυβαντικά), ιερείς που διακρίνονταν για τη σοφία τους. Υπήρχαν κι εδώ βαθμοί μυήσεων και γινόταν προπαρασκευές με συμβολικούς καθαρμούς .

Έπειτα ακολουθούσαν δοκιμασίες αξιότητας όπως τα ταυροκαθάψια που μετέπειτα έγινε δημοφιλές και στις τοπικές γιορτές. Μέρος επίσης της τελετής ήταν και η πυρρίχη, ο ένοπλος χορός.

Τον μυούμενο τον οδηγούσαν μέσα σε ένα σπήλαιο όπου έμενε έγκλειστος για ένα διάστημα 27 ημερών.

Αναφέρεται επίσης ότι την εποχή του Πυθαγόρα του Σάμιου τα κρητικά μυστήρια ονομάζονταν "Μυστήρια του Μόργου" διότι ο Μόργος ήταν ένας από τους Ιδαίους Δακτύλους .

Ο Πορφύριος αναφέρει ότι όταν ο Πυθαγόρας πήγε στην Κρήτη για να μυηθεί έκανε καθαρμούς στην παραλία της Κρήτης , νηστεύοντας 9 ημέρες κι έπειτα πήγε στο Ιδαίο Άντρο όπου γίνονταν η μύηση. Λέγεται επίσης ότι ο Πυθαγόρας διδάχθηκε από τους Ιδαίους Δακτύλους ότι ο Ζευς δεν είχε ακόμη θεοποιηθεί κι ότι ήταν θνητός εφόσον μέσα στο Ιδαίο Άντρο υπήρχε ο τάφος του.

Γι' αυτό το λόγο ξέσπασαν διαμάχες στην Ελλάδα όπου π.χ ο ποιητής Καλλίμαχος κατάκρινε τον Πυθαγόρα για ασέβεια , παρουσιάζοντας τον Δία ως θνητό.

Ο Πλάτων μας πληροφορεί ότι οι Κορύβαντες έκαναν την τελετή ενθρόνισης σε όποιον μυούσαν στα Μυστήρια.

Το γενικό συμπέρασμα πάντως των μυητικών τελετών είναι ο πλασματικός "θάνατος" και η "αναβίωση" του μύστη που αφήνει την παλιά του κατάσταση κι ανασταίνεται σε μια υψηλότερη σφαίρα.

ΤΑ ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Τα Καβείρια Μυστήρια πιθανολογείται να ήταν πελασγικής, Φρυγικής ή Φοινικικής προέλευσης . Αν και η λατρεία τους ήταν σχεδόν εξαπλωμένη σε όλη την Ελλάδα όπως και στην Μικρά Ασία έχουμε τα λιγότερα στοιχεία γι' αυτά τα Μυστήρια

Κατά τον Ηρόδοτο οι Πελασγοί ίδρυσαν τα Καβείρια. Ο ίδιος όπως και ο βασιλιάς της Σπάρτης Λύσανδρος είχαν μυηθεί στα μυστήρια της Σαμοθράκης.

Ο Στησίμβροτος από τη Θάσο, τον οποίο αναφέρει και ο Στράβων υποστήριζε ότι οι Κάβειροι προέρχονταν από το βουνό Κάβειρο της Φρυγίας όπου επίσης υπάρχει και πόλη Καβειρία και Κάβειρα στον Πόντο. Επίσης άλλοι υποστηρίζουν ότι οι δαίμονες αυτοί ήρθαν από την Φοινίκη (απ' όπου είχε έρθει κατά μία εκδοχή ο Κάδμος). Τέλος άλλοι λένε ότι οι Κάβειροι είναι θεότητες που έρχονται από την Αίγυπτο με τον Κάδμο που έζησε στη Μέμφιδα κι ύστερα στην Τύρο της Φοινίκης.

Το καβίρ στις σημιτικές γλώσσες σημαίνει μεγάλος, στην αραβική γράφεται Kebir ενώ στα σανσκριτικά το Kawiras σημαίνει επίσης μεγάλος. Από την άλλη πλευρά όμως κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό το όνομα είναι ελληνικό και φαίνεται από το ρήμα καίω (καίειν - ΚαFeiροι) εφόσον και οι Κάβειροι έχουν σχέση μα τη φωτιά εφόσον ήταν παιδιά του Ήφαιστου.

Κατά τον Ηρόδοτο που επισκέφθηκε την Αίγυπτο ο μεγάλος θεός της Μέμφιδας ήταν ο Φθά ή Πτά που αποδίδεται στα ελληνικά με το όνομα Ήφαιστος.

Στην ελληνική μυθολογία οι Κάβειροι αλλά και οι θηλυκές Καβειρίδες είναι παιδιά του Ηφαίστου και της Καβειρώς. Σε μία άλλη παραλλαγή του μύθου ο Ήφαιστος και η Καβειρώ απέκτησαν τον Κάδμιλο και παιδιά του είναι οι Κάβειροι και οι Καβειρίδες .

Οι Κάβειροι είναι στην ουσία δαίμονες της γονιμικής μαγείας κάτι που προσδιορίζεται με τα όρθια αιδοία που αναπαριστάνονται. Τον ίδιο ρόλο άλλωστε έχουν οι Σάτυροι και οι Σιληνοί στα Διονυσιακά Μυστήρια.
Αναφορές του Ομήρου τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια μας δείχνουν ότι ο Αγαμέμνονας και ο Οδυσσέας, ανήκαν στον κύκλο των μυημένων αυτών των μυστηρίων .

Ο Φίλιππος ο Β΄ γνώρισε την μελλοντική του γυναίκα την Ολυμπιάδα (μητέρα του Αλέξανδρου) ενώ ήταν ιέρεια στα Μυστήρια της Σαμοθράκης, όταν αυτός πήγε να μυηθεί.
Η διαφορά από τα άλλα μεγάλα τοπικά κέντρα Μυστηρίων της Ελλάδος ήταν η μεγάλη εμβέλεια που είχαν αλλά και το ότι σ' αυτά μπορούσαν να συμμετέχουν άνθρωποι χωρίς διάκριση φυλής, κοινωνικής τάξης και φύλου.

  Και αυτά τα Μυστήρια αποτελούνταν από διάφορους βαθμούς μύησης και διαιρούνταν σε Μικρά και Μεγάλα Μυστήρια. Έχουμε κι εδώ τη λατρεία της Μεγάλης Θεάς που συσχετιζόταν με ιερούς βράχους πάνω στους οποίους γίνονταν προσφορές ή θυσίες. Το όνομα της μεγάλης θεάς ήταν Αξίερος Αργότερα οι Έλληνες την ταύτισαν με τη Δήμητρα. Την έλεγαν επίσης Ηλέκτρα ή Αλέκτρα , Οδηγήτρια (Αλέκ σημαίνει προστάτης και στη δωρική διάλεκτο έχει σχέση με το φως, όπως την ίδια ρίζα έχει και το όνομα του Αλέξανδρου).

Ο αντίστοιχος αρσενικός θεός ήταν ο Κάδμιλος που αργότερα κι αυτός ταυτίστηκε με τον Ερμή. Ο Κάδμιλος σε μία στήλη κρατά το κηρύκειο όπου μέσα υπάρχουν δύο μεγάλα φίδια που συμβόλιζαν τα δύο κοσμικά πνεύματα τους Καβείρους που τους αναπαριστούσαν σαν δύο δίδυμους αδελφούς , ιθυφαλλικούς και γυμνούς . Οι Έλληνες τους ταύτισαν με τους Διόσκουρους, τους Δίδυμους γιους του Δία τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη.

Οι δύο πρώτες θεότητες είχαν κυρίως χθόνιο και υπόγειο χαρακτήρα . Η μία είναι ο θεός του κάτω κόσμου και η άλλη η σύζυγός του που οι Έλληνες αργότερα ταύτισαν με τον Άδη και την Περσεφόνη. Στην προελληνική γλώσσα λέγονται Αξιόκερσος και Αξιόκερσα.
Οι χαρακτήρες όμως των Καβείρων αλλά και ο αριθμός τους είναι διαφορετικοί από τόπο σε τόπο.

( Π.χ στη Λήμνο και στη Μακεδονία λατρευόταν μία τριάδα , ενώ στη Θήβα ένα ζευγάρι αρσενικών θεών , ο Κάβειρος κι ο Παις ). Τα ονόματά τους όμως οι πιστοί δεν τα πρόφεραν, αλλά απλώς τους ονόμαζαν "Άνακτες", όπως στην Ελευσίνα οι "Θεοί" . Το δε πρόθεμα "άξιος" σήμαινε "άγιος".

Η μεγαλύτερη εξάπλωση αυτών των Μυστηρίων άρχισε τον 3ο π.Χ αι. όπου ευνοήθηκαν από την Μακεδονική πολιτική. Στην Όλυνθο της Χαλκιδικής βρέθηκε επιγραφή που συντελεί στο γεγονός ότι εκεί υπήρχε ναός των Καβείρων. Επίσης νομίσματα της Θεσσαλονίκης έφεραν την επιγραφή ΚΑΒΕΙΡΟΣ, ενώ άλλα ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΚΑΒΕΙΡΟΙ. Επίσης στη Θεσσαλονίκη γίνονταν γιορτές και αγώνες με τα ονόματα Καβείρια Πύθια και Καβείρια επινίκια.

Η συμμετοχή στα μυστήρια δεν ήταν αναγκαστική για όσους πήγαιναν στο ιερό των Μεγάλων Θεών, όπως συνέβαινε στην Ελευσίνα. Το ιερό ήταν ανοιχτό στον καθένα για τη λατρεία των θεών σε όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις.

Ο Θέωνας ο Σμυρναίος συγγραφέας του 2ου μ.Χ αι. υποστηρίζει πως η μύηση στα Καβείρια αποτελούνταν από πέντε μέρη που είναι τα εξής:

1)Καθαρμός,
2) Παράδοση της τελετής,
3)Εποπτεία
4) Ανάδεση στεφάνων ,
5) Τελειοποίηση και ευδαιμονία. Η λειτουργία των Καβειρίων άρχιζε με την δοκιμασία της προηγούμενης διαγωγής τους. Η εξομολόγηση ήταν υποχρεωτική καθαρίζοντας ψυχικά τους υποψήφιους. Κατά τη μύηση έβαζαν τον υποψήφιο πάνω σε θρόνο γι' αυτό και η μύηση ονομαζόταν θρονισμός. Στο κεφάλι του μυούμενου έβαζαν στεφάνι ελιάς και γύρω από την κοιλιά μία κόκκινη λωρίδα που θα τον προφύλαγε από κάθε κίνδυνο.

Μετά ακολουθούσε ο ιερός χορός, όπου οι μυημένοι χόρευαν γύρω του. Στο ιερατείο των Καβειρίων υπήρχαν οι εξής: Ο Κόης ή Κοίης που ήταν ο εξομολογητής ιερέας, οι Ανακτοτελεστές που αποφάσιζαν ποιοι απ' αυτούς που προσέρχονταν ήταν άξιοι να μυηθούν και η Λουτροφόρος που ήταν ιέρεια που ήταν υπεύθυνη για τους καθαρμούς των υποψηφίων. Οι μυήσεις γίνονταν σε ορισμένη εποχή του χρόνου και διαρκούσαν 9 ημέρες. Σ' αυτή τη χρονική διάρκεια έσβηναν όλα τα φώτα στο νησί και πένθος απλωνόταν σε όλο το νησί. Νηστεία και θρήνος ήταν οι εκδηλώσεις του πένθους μέχρι να έρθει το καινούριο φως από το ιερό νησί της Δήλου.

Το φως το έφερναν με πλοίο. Αν το πλοίο έρχονταν νωρίτερα περιφερόταν ανοιχτά του νησιού. Όταν έφτανε η στιγμή το πλοίο έμπαινε στο λιμάνι , οι άνθρωποι έπαιρναν το φως πιστεύοντας ότι έτσι καθαρμένοι από κάθε κακό έμπαιναν σε καινούρια ζωή, αναγεννιόντουσαν κάνοντας μια νέα αρχή .

Στη συμβολική τέλεση των μυστηρίων έχουμε την θυσία και ανάσταση του Καδμίλου ο οποίος αργότερα νυμφεύεται τη χαμένη Κόρη. Αναστημένος πια ο Καδμίλος τελεί τον ιερό γάμο που είναι και το μεγάλο μυστήριο. Σε ετρουσκικά αγγεία τη θυσία του Καδμίλου την κάνουν αδέλφια του οι Κάβειροι και στην ανάσταση που την κάνει ο Ερμής παρευρίσκονται μόνο τα αδέλφια του.

Στα Καβείρια θάβεται το αρσενικό όπως σε όλα τα μυστήρια της Μέσης Ανατολής ενώ στην Ελευσίνα θάβεται η Περσεφόνη.Στα Καβείρια ο θνήσκων θεός είναι αρσενικός που συμβολίζει τον σπόρο και ανασταίνεται για να δώσει νέα ζωή κάτι που επικράτησε και στη δική μας θρησκεία.

Γενικώς τα Καβείρια Μυστήρια στην λειτουργία τους είχαν τον θεμελιώδη σκοπό στο να επιδιώκουν την ηθικοποίηση των ανθρώπων όπως το αναφέρει και ο Διόδωρος Σικελιώτης λέγοντας "..οι μυούμενοι γίνονταν ευσεβέστεροι, δικαιότεροι και κατά πάντον καλλίτεροι".

Επίσης σε αυτά γίνονταν και διδασκαλίες για τη γέννηση του κόσμου και του ανθρώπου.

Δηλαδή πέρα από τη λατρεία τους και τη θρησκευτική τους υπόσταση είχαν και τον χαρακτήρα της κοινωνικής αρετής όπως άλλωστε όλα τα μυστήρια (είτε ήταν μικρά ή τοπικά είτε ήταν μεγάλα) της αρχαίας Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ-ΜΠΡΙΤΑΝΝΙΚΑ
ΜΕΛΕΤΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΝΤΕΙΩΝ (ΛΕΦΑΚΗ {ΔΟΜΙΝΟΥ})
ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΠΡΑΞΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (ΒΛ. ΡΑΣΙΑΣ)
ΤΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ (Γ.ΣΙΕΤΤΟΣ)
ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ (Γ.ΣΙΕΤΤΟΣ)
ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ (Γ.ΣΙΕΤΤΟΣ)
ΤΑ ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ( Γ. ΣΙΕΤΤΟΣ)
ΤΑ ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ (Π. ΡΟΔΑΚΗΣ)
ΟΡΦΕΥΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΥΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣ (Π. ΦΡΑΓΚΕΛΛΗΣ)
ΟΡΦΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ (JANE ELLEN HARRISON)
Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ Α΄ ΤΟΜΟΣ (ΣΤ. ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ - Μ.ΔΑΝΕΖΗΣ)