Darvaza, η πύλη προς την Κόλαση

Το Darvaza ή «Η πόρτα στην κόλαση» όπως αποκαλείται
από ντόπιους και τουρίστες, βρίσκεται στην έρημο Karakum του Τουρκμενιστάν.

Πρόκειται για μια τρύπα 60 μέτρων πλάτος και 20 μέτρων βάθος που αναβλύζει φωτιά για τα τελευταία 40 χρόνια. Ένα φαινόμενο που δεν είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας ή πτώσης μετεωριτών αλλά αποτέλεσμα ενός ατυχήματος των Σοβιετικών που σημειώθηκε το 1971...

Κατά την διάρκεια γεώτρησης για φυσικό αέριο το έδαφος βούλιαξε καταπλακώνοντας και ρουφώντας στην κυριολεξία ανθρώπους και μηχανήματα. Στον τεράστιο κρατήρα που δημιουργήθηκε λόγω των αερίων κανένας δεν τόλμησε ποτέ να κατέβει.

Μάλιστα τον ανάφλεξαν έτσι ώστε τα αέρια αυτά να μην βγαίνουν από τον κρατήρα και από τότε καίει συνεχώς. Σε μια σκοτεινή νύχτα, η λάμψη της καύσης από την τρύπα μπορεί να φανεί από μίλια μακριά και η μυρωδιά του καψίματος του θείου μπορεί να ανιχνευθεί από πολύ μεγάλη απόσταση.

Κανένας δεν ξέρει πόσοι τόνοι γαιαερίου έχουν καεί, όλα αυτά τα χρόνια σε μια ατελείωτη φωτιά, δημιουργώντας μια τεράστια οικολογική καταστροφή και ένα εντυπωσιακό αλλά και παράξενο φαινόμενο.

Πάπας Βενέδικτος: «Ο τελευταίος εξορκιστής»

Με μια κίνηση του χεριού του, ο Πάπας Βενέδικτος εξόρκισε δύο δαιμονισμένους άνδρες, που ούρλιαζαν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, στο Βατικανό.

Πηγή: newsbomb

Το περιστατικό συνέβη το 2009 και εξιστορείται στο βιβλίο «Ο τελευταίος εξορκιστής», που έχει γράψει ο εξορκιστής της αρχιεπισκοπής της Ρώμης. Σύμφωνα με τον πατέρα Γκαμπριέλ Αρμότ, η μαρτυρία του οποίου υπάρχει στο βιβλίο, δύο βοηθοί του είχαν συνοδεύσει τον Τζοβάνι και τον Μάρκο, στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, για να παρακολουθήσουν την εβδομαδιαία λειτουργία.

Οι γυναίκες κάθισαν μαζί με τους νεαρούς στις θέσεις που προορίζονται για τους αναπήρους. Όσο πλησίαζε η ώρα της εμφάνισης του Πάπα, οι δύο άνδρες άρχισαν να δείχνουν σημάδια ανησυχίας.

«Οι δύο γυναίκες κατάλαβαν ότι κάτι ενεργούσε μέσα τους», υποστηρίζει ο πατήρ Αρμότ.

Η μία από τις γυναίκες ζήτησε από τον Τζοβάνι να συγκρατηθεί και εκείνος απάντησε με βαριά φωνή: «Δεν είμαι ο Τζοβάνι».

Τη στιγμή που το λευκό όχημα με τον Πάπα Βενέδικτο ολοκλήρωνε το γύρο της πλατείας, οι νεαροί «έπεσαν κάτω, χτυπούσαν το κεφάλι τους στο έδαφος και άρχισαν να ουρλιάζουν».

Ο Πάπας είχε παρατηρήσει από μακριά την αναταραχή και μάλιστα είχε αισθανθεί «το εχθρικό βλέμμα των δύο ανδρών».

Με μια απλή κίνηση, «σήκωσε το χέρι και τους ευλόγησε».

«Οι δύο δαιμονισμένοι τραντάχτηκαν βίαια, τόσο που έπεσαν τρία μέτρα πιο πίσω. Δεν ούρλιαζαν πια αλλά έκλαιγαν ασταμάτητα. Όταν ο πάπας αποχώρησε, επανήλθαν σε φυσιολογική κατάσταση. Δεν θυμούνταν τίποτα», καταλήγει η μαρτυρία του Αρμότ.

Από τη μεριά του το Βατικανό απέκλεισε κάθε παρέμβαση του πάπα στην υπόθεση: «Αν τα γεγονότα αληθεύουν, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μιλήσουμε για εξορκισμό εκ μέρους του πάπα, ο οποίος δεν είχε ενημερωθεί» για την παρουσία των δαιμονισμένων.

Πάντως, κάθε αρχιεπισκοπή σε όλο τον κόσμο διαθέτει και έναν εξορκιστή.